Περνώ μια φάση που έχω πάρα πολλά πράγματα να κάνω, και στο τέλος αντί να είμαι σούπερ παραγωγική, είμαι απλά σε άρνηση και δεν κάνω τίποτε εκτός όταν είναι απολύτως απαραίτητο.
Η δουλειά έχει βαρύνει (χτύπα ξύλο να εν πάντα έτσι δηλαδή), με τις πρώτες ζέστες ο κόσμος έχει αρχίσει να κινείται, να ψάχνεται και να εκδηλώνει τις τάσεις φυγής του από αυτόν τον τόπο.
Μου έχουν τύχει και κάτι ιστορίες εκτός δουλειάς, θα σου πω άλλη στιγμή εσένα που δεν ξέρεις κι έχω τρεχάματα και με αυτό το θέμα.
Έχω και μια δουλειά που ανέλαβα για έξτρα χρήματα και αντί να στρωθώ να φτάσω σε ένα καλό σημείο πριν ξεκινήσω να μην πατώ σπίτι γιατί ανοίγει (τάχα μου και επιτέλους) ο καιρός όλο κωλοβαράω άμα κάτσω στον υπολογιστή κι από μετάφραση τίποτα και -το βλέπω να'ρχεται- θα πρέπει να δουλέψω όλο το καλοκαίρι.
Έχω να οργανώσω διακοπές και με έχει αγχώσει το θέμα της διαμονής το οποίο ανέλαβα επειδή γουστάρω, αλλά έχασα χρόνο και έχουν περιοριστεί οι επιλογές και φρικάρω.
Πρέπει να καταφέρω να επικοινωνήσω με το πανεπιστήμιό μου για να μου πει πότε (θα ξέρουν πότε) θα γίνει η ορκωμοσία μας. Ακόμη δεν έχω ιδέα, κι αν περιμένουν κι άλλο, δεν με βλέπω να πηγαίνω γιατί με 400ευρώ το εισιτήριο καλύτερα να τα φάω αλλού και να πάρω πτυχίο στην πρεσβεία τους στη Λευκωσία.
Πρέπει να κανονίσω ραντεβού σε γιατρούς για διάφορα πράγματα που έχω αμελήσει τελευταία, τις ετήσιες αναλύσεις μου, και επίσης να διευθετήσω την ανανέωση της ταυτότητάς μου γιατί ούτε διαβατήριο έχω και δεν νομίζω να μπορώ να ταξιδέψω με άδεια οδήγησης.
Όλη την εβδομάδα έκανα τα απαραίτητα και απλά προετοιμαζόμουν για τα υπόλοιπα, και την Παρασκευή μου βγήκε ο πάτος να δουλεύω για να βγάλω δουλειά που θα έβγαζα πολύ πιο άνετα αν δούλευα πιο μεθοδικά τις υπόλοιπες μέρες. Η δουλειά φυσικά γίνεται, αλλά γιατί να γίνεται έτσι;
Για το άλλο θέμα προσπαθώ να κάνω κάτι αλλά στην τελική απλά λέω ότι είμαι αγχωμένη (γιατί είμαι- όταν το σκέφτομαι) αλλά μόνο τελευταία στιγμή κάνω κάτι.
Για την έξτρα δουλειά σας τα είπα, στάνταρ θα πάω διακοπές με τα χαρτιά μου και θα κάθομαι μες στη νύχτα με το φανάρι στο στόμα σαν άλλος Χάρι Πότερ στο σπίτι των θείων του να δουλεύω.
Για τις διακοπές το έχω ήδη χάσει το παιχνίδι. Τώρα που σου γράφω, θα'πρεπε να οργανώνω το θέμα, αλλά εγώ εδώ...
Για το πανεπιστήμιο η ιστοσελίδα δεν λέει τίποτα, τους παίρνω 3 ημέρες τώρα τηλέφωνο και δεν το σηκώνει κανείς, όσο κι αν χτυπάω και στις 4 γραμμές της γραμματείας. Σε άλλο τμήμα του παν/μίου είχαν προθεσμία κατάθεσης αίτησης ορκωμοσίας μέχρι 4 Μαΐου, κι αυτό με αγχώνει ακόμη περισσότερο.
Τα υπόλποιπα απλά τα σημειώνω, ξέρω ότι πρέπει να τα κάνω, αλλά δεν μπορώ να τα οργανώσω αυτή τη στιμγή γιατί νιώθω ότι όλα τα πιο πάνω, μαζί με τα θέματα της καθημερινότητας, τις υποχρεώσεις και τους άλλους προσωπικούς μου στόχους με πνίγουν.
Κι εγώ κάθομαι και τα γράφω.
Ας κάνω κάτι τώρα.... :/
Η δουλειά έχει βαρύνει (χτύπα ξύλο να εν πάντα έτσι δηλαδή), με τις πρώτες ζέστες ο κόσμος έχει αρχίσει να κινείται, να ψάχνεται και να εκδηλώνει τις τάσεις φυγής του από αυτόν τον τόπο.
Μου έχουν τύχει και κάτι ιστορίες εκτός δουλειάς, θα σου πω άλλη στιγμή εσένα που δεν ξέρεις κι έχω τρεχάματα και με αυτό το θέμα.
Έχω και μια δουλειά που ανέλαβα για έξτρα χρήματα και αντί να στρωθώ να φτάσω σε ένα καλό σημείο πριν ξεκινήσω να μην πατώ σπίτι γιατί ανοίγει (τάχα μου και επιτέλους) ο καιρός όλο κωλοβαράω άμα κάτσω στον υπολογιστή κι από μετάφραση τίποτα και -το βλέπω να'ρχεται- θα πρέπει να δουλέψω όλο το καλοκαίρι.
Έχω να οργανώσω διακοπές και με έχει αγχώσει το θέμα της διαμονής το οποίο ανέλαβα επειδή γουστάρω, αλλά έχασα χρόνο και έχουν περιοριστεί οι επιλογές και φρικάρω.
Πρέπει να καταφέρω να επικοινωνήσω με το πανεπιστήμιό μου για να μου πει πότε (θα ξέρουν πότε) θα γίνει η ορκωμοσία μας. Ακόμη δεν έχω ιδέα, κι αν περιμένουν κι άλλο, δεν με βλέπω να πηγαίνω γιατί με 400ευρώ το εισιτήριο καλύτερα να τα φάω αλλού και να πάρω πτυχίο στην πρεσβεία τους στη Λευκωσία.
Πρέπει να κανονίσω ραντεβού σε γιατρούς για διάφορα πράγματα που έχω αμελήσει τελευταία, τις ετήσιες αναλύσεις μου, και επίσης να διευθετήσω την ανανέωση της ταυτότητάς μου γιατί ούτε διαβατήριο έχω και δεν νομίζω να μπορώ να ταξιδέψω με άδεια οδήγησης.
Όλη την εβδομάδα έκανα τα απαραίτητα και απλά προετοιμαζόμουν για τα υπόλοιπα, και την Παρασκευή μου βγήκε ο πάτος να δουλεύω για να βγάλω δουλειά που θα έβγαζα πολύ πιο άνετα αν δούλευα πιο μεθοδικά τις υπόλοιπες μέρες. Η δουλειά φυσικά γίνεται, αλλά γιατί να γίνεται έτσι;
Για το άλλο θέμα προσπαθώ να κάνω κάτι αλλά στην τελική απλά λέω ότι είμαι αγχωμένη (γιατί είμαι- όταν το σκέφτομαι) αλλά μόνο τελευταία στιγμή κάνω κάτι.
Για την έξτρα δουλειά σας τα είπα, στάνταρ θα πάω διακοπές με τα χαρτιά μου και θα κάθομαι μες στη νύχτα με το φανάρι στο στόμα σαν άλλος Χάρι Πότερ στο σπίτι των θείων του να δουλεύω.
Για τις διακοπές το έχω ήδη χάσει το παιχνίδι. Τώρα που σου γράφω, θα'πρεπε να οργανώνω το θέμα, αλλά εγώ εδώ...
Για το πανεπιστήμιο η ιστοσελίδα δεν λέει τίποτα, τους παίρνω 3 ημέρες τώρα τηλέφωνο και δεν το σηκώνει κανείς, όσο κι αν χτυπάω και στις 4 γραμμές της γραμματείας. Σε άλλο τμήμα του παν/μίου είχαν προθεσμία κατάθεσης αίτησης ορκωμοσίας μέχρι 4 Μαΐου, κι αυτό με αγχώνει ακόμη περισσότερο.
Τα υπόλποιπα απλά τα σημειώνω, ξέρω ότι πρέπει να τα κάνω, αλλά δεν μπορώ να τα οργανώσω αυτή τη στιμγή γιατί νιώθω ότι όλα τα πιο πάνω, μαζί με τα θέματα της καθημερινότητας, τις υποχρεώσεις και τους άλλους προσωπικούς μου στόχους με πνίγουν.
Κι εγώ κάθομαι και τα γράφω.
Ας κάνω κάτι τώρα.... :/
4 σχόλια:
Βασικά πριν ξεκινήσεις να κανεις πράγματα, βάλε τα κάτω, κάνε μια λίστα και γραψε καθαρά τα πράγματα που έχεις να κάνεις.
Το ξέρω ότι τα έχεις στο μυαλό σου αλλά βοηθά πολύ στην οργάνωση να έχεις τη λίστα σου, να την βλέπεις και να σβήνεις αυτά που γίνονται.
Καλή (αγία) υπομονή και μην αφήνεις το stress να σε καταβάλλει. Ολα θα γίνουν.
Να πω κι εγώ για τη λίστα? Ξέρεις τα καλύτερα από μένα.
Καμιά φορά το άγχος για όοοοολα εκείνα που έχουμε να κάνουμε δεν μας αφήνει να είμαστε παραγωγικοί με τίποτε από εκείνα. Ξέρουμε ότι έχουμε πολλά και αγχωνόμαστε μόνο με την ιδέα, και δεν κάνουμε τίποτα, και στο τέλος αγχωνόμαστε επειδή χάνουμε και χρόνο.
Υπομονή και οργάνωση! Και ξεκίνα από κάπου! Και καταλαβαίνω σε απόλυτα!
Έχω λίστα. Και βοηθά και που τα γράφω δαμέ για να είμαι ειλικρινής.
Απλά εν τζείνες οι στιγμές/μέρες άγχους που σε καταβάλλουν τζαι δεν κάμνεις τίποτε επειδή το μυαλό σου εν πουρές.
Εψές (ασπούμε) εκοιμήθηκα η ώρα 7 το πρωί και σήμερα λειτουργώ με 4 ώρες ύπνο σπαστές. Επειδή τζείνη την ώρα ήβρα να είμαι ήσυχη και ήρεμη και εμπόρεσα να είμαι παραγωγική.
Λάου λάου, σιγά σιγά, γιαβάσh γιαβάσh, έννα τα κάμω ούλλα... :/
λίστα, το δικό μου τιπ ας γουέλ
που το καιρό που τες άρχισα μειώθηκε το άγχος
Δημοσίευση σχολίου