Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009
Βία στην οικογένεια.
Πόψε ήμασταν η οικογένεια ούλλη μαζί μιά χαρά τσακωμένοι, εν εμιλιούμασταν, μιά ομορφιά.
Την ώρα που πάμε να πέσουμε τζαι η αρφή μου να φκει έξω, ακούμε παουρκές, τσιριλιές, φωνές, κλάματα, κακό μες στη σκάλα.
Στο σημείο τούτο να πω ότι έχουμε μια πολυκατοικία όπου μένουμε εμείς και τα άλλα σπίτια τα ενοικιάζουμε. Το ένα που τούτα εν ενοικιασμένο σε κάτι Νιγηριανούς εκ των οποίων ο ένας επαντρέφτηκε τούτον τον μήνα μια Λετονή.
Και συνεχίζουμε...
Ανοίξαμεν την πόρτα τζαι εφωνάξαμε να σιωπήσουν. Εγράψαν μας κανονικότατα. Ο μαύρος να φωνάζει, η κορού να τσιρίζει τζαι να κλαίει. Να ακούουνται 2 πάτσοι (εν εξανάκουσα άλλους τέθκιους εχτός που σε κάτι σκηνές με τη Βουγιουκλάκη) τζαι η κορού να μπήει τη φωνή τζαι το κλάμαν. Η μάνα μου εμισοφκήκεν της πόρτας, τζαι ώσπου να πάω να φορήσω τίποτε πουπάνω, η κορού ήταν έξω που την πόρτα μας. Επιάσαμεν την, ετραβήσαμεν την μέσα, τζαι είπαμεν του μαύρου no1 τζαι no2 να παν πάνω σπίτιν τους.
Τα δαχτύλια του τα πασhιά ήταν πάς στην φάτσα της ακόμα τζαι 1 ώρα μετά.
Εκάτσαμεν να δοκιμάσουμεν να συνεννοηθούμεν με την κορού. Είπεν μας ότι εν που τη Λετονία, ότι εν έχει δουλειά αλλά θέλει να δουλέψει, ότι έδερεν την ξανά, κλπ. Έτρεμεν ολόκληρη σαν το φύλλον.
Η μάνα μου επίε να έβρει τον μαύρο. Εν ήταν σπίτι. Επίαν τζαι εκάτσαν μες στο αυτοκίνητον! Έλεος!
Έπιασα το 112 τζαι είπα τους το θέμα. Είπαν μου να μου δώσουν τον σταθμό της περιοχής μου. Ο αστυνομικός που απάντησεν είπεν μου ότι εν μπορεί να κάμει κάτι τζαι ότι αν η κοπέλλα θέλει να κάμει κατηγορία του άντρα της πρέπει να πάει στο νοσοκομείο να την δει ο γιατρός ότι εν δερμένη, τζαι μετά να προχωρήσει.
Έπιασα το 1440 που τάχα εν κάτι για τη βία στην οικογένεια. Η κλήση μου επροωθήθηκε.
Κότσιροι βραστοί υπηρεσίες.
Η κοπέλλα είπεν ότι θέλει να φύει να πάει στη χώρα της αλλά εν έχει λεφτά τζαι τούτος εν της γοράζει εισιτήριο. Τελικά εν εκαταλάβαμε τι επαίζετουν στην όλη φάση, επίεν πάλε σε τούτον η κορού για να μιλήσουν τάχα ήρεμα.
Ακούω τους που τσακώνουνται τζαι εν μπορώ να τζιμηθώ.
Όι πως αν δεν ετσακώνουνταν ήταν να τζιμηθώ μετά που ούλλο τούτο.
Τζαι να σκεφτείτε ότι σήμερα ήθελα ούλλη μέρα να τζοιμηθώ τζαι να πεθάνω.
Την ώρα που πάμε να πέσουμε τζαι η αρφή μου να φκει έξω, ακούμε παουρκές, τσιριλιές, φωνές, κλάματα, κακό μες στη σκάλα.
Στο σημείο τούτο να πω ότι έχουμε μια πολυκατοικία όπου μένουμε εμείς και τα άλλα σπίτια τα ενοικιάζουμε. Το ένα που τούτα εν ενοικιασμένο σε κάτι Νιγηριανούς εκ των οποίων ο ένας επαντρέφτηκε τούτον τον μήνα μια Λετονή.
Και συνεχίζουμε...
Ανοίξαμεν την πόρτα τζαι εφωνάξαμε να σιωπήσουν. Εγράψαν μας κανονικότατα. Ο μαύρος να φωνάζει, η κορού να τσιρίζει τζαι να κλαίει. Να ακούουνται 2 πάτσοι (εν εξανάκουσα άλλους τέθκιους εχτός που σε κάτι σκηνές με τη Βουγιουκλάκη) τζαι η κορού να μπήει τη φωνή τζαι το κλάμαν. Η μάνα μου εμισοφκήκεν της πόρτας, τζαι ώσπου να πάω να φορήσω τίποτε πουπάνω, η κορού ήταν έξω που την πόρτα μας. Επιάσαμεν την, ετραβήσαμεν την μέσα, τζαι είπαμεν του μαύρου no1 τζαι no2 να παν πάνω σπίτιν τους.
Τα δαχτύλια του τα πασhιά ήταν πάς στην φάτσα της ακόμα τζαι 1 ώρα μετά.
Εκάτσαμεν να δοκιμάσουμεν να συνεννοηθούμεν με την κορού. Είπεν μας ότι εν που τη Λετονία, ότι εν έχει δουλειά αλλά θέλει να δουλέψει, ότι έδερεν την ξανά, κλπ. Έτρεμεν ολόκληρη σαν το φύλλον.
Η μάνα μου επίε να έβρει τον μαύρο. Εν ήταν σπίτι. Επίαν τζαι εκάτσαν μες στο αυτοκίνητον! Έλεος!
Έπιασα το 112 τζαι είπα τους το θέμα. Είπαν μου να μου δώσουν τον σταθμό της περιοχής μου. Ο αστυνομικός που απάντησεν είπεν μου ότι εν μπορεί να κάμει κάτι τζαι ότι αν η κοπέλλα θέλει να κάμει κατηγορία του άντρα της πρέπει να πάει στο νοσοκομείο να την δει ο γιατρός ότι εν δερμένη, τζαι μετά να προχωρήσει.
Έπιασα το 1440 που τάχα εν κάτι για τη βία στην οικογένεια. Η κλήση μου επροωθήθηκε.
Κότσιροι βραστοί υπηρεσίες.
Η κοπέλλα είπεν ότι θέλει να φύει να πάει στη χώρα της αλλά εν έχει λεφτά τζαι τούτος εν της γοράζει εισιτήριο. Τελικά εν εκαταλάβαμε τι επαίζετουν στην όλη φάση, επίεν πάλε σε τούτον η κορού για να μιλήσουν τάχα ήρεμα.
Ακούω τους που τσακώνουνται τζαι εν μπορώ να τζιμηθώ.
Όι πως αν δεν ετσακώνουνταν ήταν να τζιμηθώ μετά που ούλλο τούτο.
Τζαι να σκεφτείτε ότι σήμερα ήθελα ούλλη μέρα να τζοιμηθώ τζαι να πεθάνω.
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009
21 Δεκεμβρίου
Επιτέλους οι μέρες αρχίσαν να μεγαλώνουν πάλι!
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009
ΖΩΣΠ;
Ξέρετε οι πιο πολλοί φαντάζομαι τις κάρτες τις ΖΩΣΠ (Ζωγραφική με το Στόμα και το Πόδι) που στέλνονται κάθε χρόνο σπίτι μας και ζητούν να στείλουμε μια επιταγή ή να στείλουμε πίσω το φάκελο χωρίς γραμματόσημο, ε;
Άκουσα για πολλούς που η διεύθυνση τους δεν είναι καταψωρημένη με το όνομά τους αλλά οι κάρτες έρχονται στο δικό τους όνομα.
Επίσης, αν ρωτήσεις στις πληροφορίες με τον αριθμό τηλεφώνου, θα σου πουν ότι πρόκειται για Ε.Π.Ε (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης).
Τζαι εδιερωτούμουν, τελικά γιατί πρέπει να είναι εταιρεία τούτο το πράμα;
Όντως τα λεφτά που στέλνει τόσος κόσμος παν σε καλό σκοπό ή...;
Πόσοι εν τζίνοι που τες πιάνουν τζαι εν μπαίνουν καν στον κόπο να τες στείλουν πίσω;
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009
Nicosia's new attraction...
...μη χέ... και μη λερώ...
Άνοιξεν μόνο τζαι μόνο για να γλυτώσουν οι ιδιοκτήτες τες αγωγές που θα ετρώαν που τους καταστηματάρχες.
Τα μισά καταστήματα βέβαια εν επρολαβαίναν να στηθούν σωστά.
Ανοιξεν τζαι είχεν απογιάτιστα πράματα τζαι μάστρους να δουλέυκουν.
Τα πλάσματα που εστήναν καταστήματα εν είχαν που να κατουρήσουν.
Οι μισοί ορόφοι εν λειτουργούν τζαι οι άλλοι υπο-λειτουργούν.
Έν γίνεται να κάθεσαι για καφέ τζαι να ζητάς μενού τζαι να μεν έχουν "at this moment".
Εν γίνεται να ρωτάς τι σερβίρουν τζαι να σου λαλούν "capuccino, espresso and φραπέ" τζαι τελικά να έχουν τζαι χυμούς (του ψυγείου, πουτζίνους που αν ανοίξεις το δικό σου ψυγελιο έννα έβρεις-τους ίδιους) τζαι perrier ασπούμεν.
Τζαι εσύ να μινήσκεις τζιαμέ να πληρώνεις τζαι να αφήνεις τζαι tip 3ευρώ για ένα νερό με παμπούλες τζαι ενα φραπέ.
Πόσον άχρηστοι είμαστεν; Διότι όσο τζαι να φταιν τούτοι που κατηγορούμε, άλλον τόσον φταίμεν τζι εμείς που πάμεν τζαι υποστηρίζουμεν τα ούλλα τούτα.
Άνοιξεν μόνο τζαι μόνο για να γλυτώσουν οι ιδιοκτήτες τες αγωγές που θα ετρώαν που τους καταστηματάρχες.
Τα μισά καταστήματα βέβαια εν επρολαβαίναν να στηθούν σωστά.
Ανοιξεν τζαι είχεν απογιάτιστα πράματα τζαι μάστρους να δουλέυκουν.
Τα πλάσματα που εστήναν καταστήματα εν είχαν που να κατουρήσουν.
Οι μισοί ορόφοι εν λειτουργούν τζαι οι άλλοι υπο-λειτουργούν.
Έν γίνεται να κάθεσαι για καφέ τζαι να ζητάς μενού τζαι να μεν έχουν "at this moment".
Εν γίνεται να ρωτάς τι σερβίρουν τζαι να σου λαλούν "capuccino, espresso and φραπέ" τζαι τελικά να έχουν τζαι χυμούς (του ψυγείου, πουτζίνους που αν ανοίξεις το δικό σου ψυγελιο έννα έβρεις-τους ίδιους) τζαι perrier ασπούμεν.
Τζαι εσύ να μινήσκεις τζιαμέ να πληρώνεις τζαι να αφήνεις τζαι tip 3ευρώ για ένα νερό με παμπούλες τζαι ενα φραπέ.
Πόσον άχρηστοι είμαστεν; Διότι όσο τζαι να φταιν τούτοι που κατηγορούμε, άλλον τόσον φταίμεν τζι εμείς που πάμεν τζαι υποστηρίζουμεν τα ούλλα τούτα.
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009
3
Έπιασα άδεια μια βδομάδα τζαι δεν έκαμνα άλλο που να τζοιμούμαι. Εν ξέρω ήντα κακόν ήταν τούτον, αλλά ό,τι ώρα τζαι να έπεφτα, εν εμπορούσα να ξυπνήσω πριν τες 12 (τζαι τζίνον με το ζόρι!). Εν ξέρω αν φταίει το ότι ετζιμούμουν σε καναπέ-κρεβάτι αντί στο κρεβάτι μου τζαι γι' άυτόν αλλά πραγματικά έτσι πράμαν εν εξαναέπαθα.
Επίσης σε αυτή την εβδομάδα αδείας, έμαθα ένα νέο παιχνίδι (την φτύρα) το οποίον παίζεται όπου θέλεις αρκεί να υπάρχει ένας πρόχειρος μπαμπινιώτης (οι πως εν θεός αλλά οι παραπάνω εν άσχετοι τζαι δέχουνται ό,τι γραψει) ή ένας παρέας κινητός μπαμπινιώτης.
Ήταν να πω ότι μου έκαμεν εντύπωση (αλλά εν μου έκαμεν, απλά επαρατήρησα το), ότι οι Κυπραίοι κάποιαν ιδέαν έχουμε για τα malls τζαι όπου ανοίξει έναν φυρνούμαστεν να πάμεν, ασχλετως αν χρειαζούμαστεν κάτι, αν μας κάμνουν τα καταστήματα, αν έχουμε κάτι καλλύτερο να κάμουμεν. Πώς σου φαίνεσται...
Επίσης σε αυτή την εβδομάδα αδείας, έμαθα ένα νέο παιχνίδι (την φτύρα) το οποίον παίζεται όπου θέλεις αρκεί να υπάρχει ένας πρόχειρος μπαμπινιώτης (οι πως εν θεός αλλά οι παραπάνω εν άσχετοι τζαι δέχουνται ό,τι γραψει) ή ένας παρέας κινητός μπαμπινιώτης.
Ήταν να πω ότι μου έκαμεν εντύπωση (αλλά εν μου έκαμεν, απλά επαρατήρησα το), ότι οι Κυπραίοι κάποιαν ιδέαν έχουμε για τα malls τζαι όπου ανοίξει έναν φυρνούμαστεν να πάμεν, ασχλετως αν χρειαζούμαστεν κάτι, αν μας κάμνουν τα καταστήματα, αν έχουμε κάτι καλλύτερο να κάμουμεν. Πώς σου φαίνεσται...
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)