Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

Απορία (2)

Στο Wagamama γιατί είναι τόσο κάθετοι και επιθετικοί ορισμένοι υπάλληλοι όσο αφορά τη χρήση μαχαιριών; Και άντε και έχουν κάποια ένσταση,δεν μπορούν να μας την εξηγήσουν αφού βλέπουν ότι απορούμε πραγματικά με το γεγονός;

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Απορία

1.Στην Κύπρο, υπάρχει κάποια νομοθεσία που έστω να υποστηρίζει τα κορίτσια που ζητούν άσυλο για να αποφύγουν την κλειτοριδεκτομή;

2.Στην Κύπρο του 21ου αιώνα δεν έπρεπε να ήταν νόμιμες οι αμβλώσεις; Ή θα κερδίσουμε κάτι αν γεννηθούν μερικά "ανεπυθήμητα" μωρά;

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

DEDICATION (για σένα)

Feels like I΄m getting older
I΄m not afraid,
All though I΄m worlds apart from yesterday
And yet I can΄t believe I΄m old enough today
To be in love, and feel in love
And see if love is the way.

I don΄t need fancy places
To spend the time,
I΄m happy just to be here
With you tonight
And yet I΄m not so sure
The time it΄s really right
To be in love, and feel in love
And see if love is all right.

And you will sing
As long as there΄s a song
The feelings never gone
It was the first time to be in love
Maybe tomorrow I΄ll never sing again
But I΄ll remember when
It was the first time to be in love.

[The picture is slowly fading
And now it΄s gone,
The letters we remember are old and torn
And although the time has passed
The memory lingers on
To be in love, and feel in love
And know when love is gone]

(Clifton Nivison, Mάνου Xατζιδάκι)

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

Ειδήσεις

Επήρα είδηση ότι τάχα επέθανε ο Michael Jackson. Μεν νομίζετε ότι είμαι τόσο αχάπαρη. Απλά είμαι σε denial. Ζει. Εν ούλλα ένα σκάνδαλο ακόμα με άλλους, απώτερους σκοπούς. Ο Michael ζει. Δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό. Όχι (και) από μένα.

Kλέφτες στη σκέψη

Kλαίγοντας περιγράφει
πώς ρήμαξαν το σπίτι της ληστές
της πήρανε χρυσαφικά και βίασαν οι άθλιοι
γερόντισσες αξίες.

Δε χαίρεται;

Eμένα έχει χρόνια να πατήσει
κλέφτης το πόδι του στο σπίτι
ούτε για καφέ.
Eπίτηδες αφήνω ξεκλείδωτο το μπρίκι.

Kάθε φορά επιστρέφοντας προσεύχομαι
να βρώ σπασμένους τους κυνόδοντες της πόρτας

να σείονται τα φώτα σαν μόλις να κουτούλησαν
με σεισμού πανύψηλου κεφάλι

να δω κλεμμένα τα κτερίσματα
από τις μούμιες βασιλείες του καθρέφτη

σαν κάποιος να ξυρίστηκε στο μπάνιο
και στη σπανή αφή μου να 'χουν φυτρώσει γένια
χάμω δεμένη χειροπόδαρα να κείται η διάψευσή τους

κι απ' την κουζίνα να 'ρχεται με το πάσο του ατμός
ζεστής πατημασιάς με μπόλικη κανέλα από πάνω.

Κική Δημουλά-Ενός λεπτού μαζί