Σήμερα ήμουν άσhημα αθκιασερή, τζαι εθώρουν τηλεόραση. Είδα το "έχεις μέσον" για πρώτη φορά. Τζαι ήθελα να κλαίω.
Εκάμαν ένα "γκάλοπ": (σε παρενθέσεις η δημοσιοφράφος) Επίαν κάτω Λευκωσία, μετά την παρέλαση τζαι ερωτούσαν τους μαθητές που επαρελάσαν ΤΙ γιορτάζουμε σήμερα, γιατί επαρελάσαν. Ακούσα τα πάντα: την απελευθέρωση της Κύπρου..από τους Ιταλούς...όι όι, εν της Ελλάδας...(και το ηρωικό...) όχι... (ποιός το είπε;) ε..ένιξερω... Άλλος μετά: (γιατί είπαμε όχι;) ε, ήρταν οι Ιταλοί τζαι εθέλαν να μας κάμουν πόλεμο, ε, ήταν να κάτσουμε τζιαμέ; αντιδράσαμε τζι εμείς... (τζαι ποιός εκέρδισε;) ε...εμείς! (ποιόν εκερδίσαμε;) ε..εκερδίσαν μας οι γερμανοί; Ένιξερω... (πώς νοιώθεις σήμερα;) εγώ ενευρίασα σήμερα, μόνο εγώ εφώναζα, οι άλλοι τίποτε...
Στο στούντιο, ήταν τζαι 2 μαθητές..τζαι εθημήθηκα την απορία που είχα πάντα τότε που ήμουν σχολείο: γιατί εν πάει κάποιος που την εκπομπή να μιλήσει που πριν με τους μαθητές, να δει ότι μιλούν καλά, σωστά, κόφκει τους νάκκον ο νους τους....τζαι απλά λαλούν σε ένα σχολείο στείλτε μας 2 μιτσιούς για το τάδε θέμα;
Εμίλαν ο μιτσής, πετάσσει το λάθος "μας επιβλείται" ακούεις... Πιάνει ο παλαβός τηλεθεατής που χάνει το νόημα της εκπομπής, τζαι λαλεί (εν ολίγις) "να μιλήσετε εν ξέρετε, τζαι φκαίνετε να πείτε ότι φταίει ο ένας τζαι ο άλλος που εν έτσι οι νέοι μας;" κλπ. Τζαι η αγαπητή Γωγώ, αντί να κρύψει, μάσhεται να καλύψει τον μιτσή: "ήταν ένα λάθος της στιγμής, ένα σαρδάμ, είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά βγαίνουν στην τηλεόραση και δεν είναι σωστό να τα κρίνουμε από τον καναπέ μας..αλλά ας απαντήσει και μόνο του το παιδί.." Τζαι λαλεί το παιδί να απαντήσει.. Τζαι τι το έθελεν; Εξεκίνησε μια πρόταση σhειρότερη που τες δικές μου τες τεράστιες, χωρίς νόημα, ή έστω με νόημα που δεν εκόλλαν στο (σαχλό) σχόλιο που έκαμε ο τηλεθεατής, επαναλαμβάνοντας 10 φορές τη λέξη "επιβλείται"! Τζαι η Γωγώ, για δεύτερη φορά, αντί να σκάσει, επιμένει να υπερασπίζεται τον μιτσή: "να, τώρα το κάνει ξεπίτηδες κυρίες και κύριοι"...
Ύστερα, πιάνει άλλος τηλεθεατής τζαι λαλεί ότι σε κάθε πρωινή εκπομπή που μας δείχνουν που την Ελλάδα, έχει και ένα ομοφυλόφιλο. Πάει δαμέ ο Λουκάς (ο Φουρλάς και ΟΧΙ ο Φουρουλλάς) να πει ότι εν θέλει να ακούσει πάρακατω. Αλλά η Γωγώ, γνήσιο τέκνο της δημοκρατίας, λέει όχι, άστε τον τηλεθεατή να ολοκληρώσει, να καταλάβουμε και πώς το έχει συνδέσει το πράγμα... Και συνεχίζει ο τηλεθεατής...ότι ούλλοι τούτοι δεν βοηθούν στο να νιώθουμε Έλληνες!!!
Τζαι ούλλοι τούτοι επροσπαθούσαν να έβρουν το ποιος φταίει (και τι πρέπει να γίνει) που δεν ξέρουν οι μαθητές μας 2 βασικά πράματα...
Εν εμπορούσαν πριν να τους φκάλλουν να μιλούν, να ακούν τι θέλουν να πουν πρώτα; Να μεν τρων την ώρα τούτοι οι άσχετοι; Εν είπα να αφήνουν μόνο όσους συφωνούν μαζί τους, αλλά τζίνους που εν σχετικοί με το θέμα. Εν τόσο απλό, εν καταλάβω γιατί εν γίνεται τούτο το πράμα, τζαι πρέπει να ανέχουμαι να ακούω τον κάθε άσχετο, αμπάλατο να μιλά τζαι να φιλοσοφεί κουβέντες του αέρα.
Πόση ώρα έννα εμπορούσετε να το ακούτε τούτο το πράμα;
Τζι εν λαλώ ότι είμαι πολλά καλλύτερη, Τζι εγώ, που ήμουν δημοτικό εσύγχιζα την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου. Τζαι πάλε, εσύγχιζα το ποιο γιορτάζουμε πότε. Όι το τι έγινε κάθε φορά, τζαι να μπλέκω μεσ στην αντίσταση τους Τούρκους, την Κύπρο, την ανεξαρτησία Ελλάδας ή Κύπρου, κλπ... Τζαι αντρέπουμουν, έθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί κάθε φορά που ήταν να στολίσουμε το "σέλοτεξ" μας στην τάξη, που ερώταν η δασκάλα κάτι, τζαι έθελα να ακούσω κάτι για να θυμηθώ ποιό που τα 2 εγιορτάζαμε, Τζαι σπίτι πάλε αντρέπουμουν, εθεωρούσα ότι εν ρεζίλι να μεν ξέρω, 3τη δημοτικού, τούτα τα πράματα! Ε, αντράπου-αντράπου, μιαν, αλλη μιάν, έμαθα τα. Εν ξέρω λεπτομέρειες (αντροπή μου) αλλά όι σε έτσι σημείο. Ε, ποιός φταίει; Οι γιορτές τζαι οι ομιλίες στα σχολεία, πάντα ήταν βαρετές. Αλλά που μόνος σου, άμα εν θέλεις να μάθεις, άμα εν έχεις αντροπή πάνω σου, ε, εν μαθαίνεις...
Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Ο Οκτώβριος
Οι Αμερικάνοι (κλπ) χαίρουνται που έχουν το Halloween, το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου νιώθει μια αλλαγή στο κλίμα.
Εμείς δαμέ, απλά κόφκουμε τη θάλασσα, τζαι λαλούμεν "άτε, να σhειμωνιάσει τζι έκαψεν μας, πέρκει βράξει παναγία μου" κλπ... αλλά κατά βάθος οι παραπάνω έχω την εντύπωση ότι έννα επροτιμούσαν να εν σαν το καλοκαίρι που θα παν το Σ/Κ θάλασσα, θα σχολάσουν που τη δουλειά τζαι θα παν να κάμουν beach party, θα κάτσουν τζαι μέσα τζαι έξω στο cafe, δεν θα γυρέφκουν στρώματα με ρούχα να φορίσουν για να φκουν που σπίτι τζαι άμα παν τζιαμέ που θα παν δεν θα γυρέφκουν που να αφήσουν τα περιτά πλέον στρώματα ρούχων που εφορήσαν...
Θέλω να καταργηθεί τούτος ο μήνας. Προτιμώ να λαλώ ότι έχουν οι υπόλοιποι μήνες παραπάνω μέρες, παρά να καρτερώ να περάσει ένας μήνας που εν κυριολεκτικά και μη, "με κρυόν με βράστη".
Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009
ΚΕΠ inferno.
Απορώ γιατί το Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη δεν έχει δική του ιστοσελίδα. Όπως οργανώθηκε τούτη η υπηρεσία σε ένα γραφείο, εν θα έπρεπε να οργανωθεί και σε μια ιστοσελίδα, να βρίσκεις πιο εύκολα ότι χρειάζεσαι παρά να πρέπει είτε να πάεις επιτόπου, είτε να ψάξεις μόνος σου να έβρεις πώς λέγεται το έντυπο που θέλεις, να πάεις στη σελίδα του κατάλληλου υπουργείου κλπ, για να το βρεις τελικά;
Έψαχνα ασπούμε την αίτηση που σου υπογράφει ο γιατρός σου άμα είσαι πάνω που 70 για να ανανεώσεις την άδεια οδήγησής σου (όι, εν την εχρειάζουμουν για μένα!) τζαι έπρεπε να μπω στη σελίδα του τμήματος οδικών μεταφορών, να ψάξω λίο τζιαμέ, να αποφασίσω ότι εν τούτο που λέγεται "πιστοποιητικό φυσικής ικανότητας" τζαι να το τυπώσω.
Τέλοσπαντων, εγώ ξέρω λίο να γυρέφκω τζαι περνά που το νου μου ότι έννα εμπορούσε να εν μέσα σε έτσι σελίδα αφού το ΚΕΠ εν έχει σελίδα δική του (παρόλο που όταν έπιασε τηλέφωνο μια συνάδελφός μου είπαν της ότι μπορεί να το έβρει στη σελίδα τους!!!)
Τούτο που με κάμνει να απορώ εν ότι ούλλα τα υπουργεία κλπ έχουν τη σελίδα τους. Το ΚΕΠ που εν μπορώ να πω ότι εν τζαι νέα υπηρεσία, τζαι που ο σκοπός που οδήγησε στη δημιουργία της ήταν να εξυπηρετούνται οι αθρώποι που συγκεκριμένο τόπο αντί να πρέπει να γυρέφκουνται ποτζί ποδά, ε, έννεν λογικό να μεν έχει μια σελίδα δική της!!!
Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009
Ερωτήματα
1. Εχτές έμαθα (επίσης) ότι για να ανανεώσω το διαβατήριό μου, πρέπει να πληρώσω σχεδόν 50ευρώ, αλλά μπορώ να πάω στα ΚΕΠ αυτοπροσώπως και να βγάλω μούχτιν την φωτογραφία που θα βάλουν μέσα (βέβαια δουλέφκω τζαι έννα χάσω που τη δουλειά μου για να πάω αλλά τούτον εν το συζητούμεν).
Επίσης, εχτές έμαθα ότι οι κυβερνητικοί δικαιούνται έκπτωση σε έτσι πράματα. Τζαι διερωτούμαι εγώ: Εγώ που εν είμαι κυβερνητικός τζαι δουλέφκω τζαι πληρώνω φόρους για να πληρώνουνται τούτοι, να μπορούν να έχουν αξιοπρεπή γραφεία, να έχουν το aircondition τους, την κουζινούαν τους, την καντινούα τους, τζαι την ΕΚΠΤΩΣΗ ΤΟΥΣ, εν δικαιούμαι έκπτωση;
2. Επειδή, εν ηξέρω αν σας το είπα, αλλά που ήρτα που εξωτερικό η μια μου βαλίτσα εν είχε έρτει, έκαμα την αίτησή μου στο αεροδρόμιο, είπαν μου ότι θα έρτει (το πότε εν μου το είπαν, παρά την επιμονή μου, διότι έπρεπε να πιάσουν τηλέφωνο στην Ελλάδα, πράμα πολλά δύσκολο από ότι φαίνεται). Τελικά ήρτεν τη νύχτα, κατά τες 11 και κάτι, σπίτι μου. Έπιασα την, έβαλα την σπίτι τζαι ετζιμήθηκα. Την άλλη μέρα άνοιξα την γιατί κάπου ήταν να πάω τζαι εχρειάζουμουν την. Σπασμένη. Πιάνω τηλέφωνο αμέσως την swissport, λαλώ τους έτσι τζι έτσι, εφέρετε μου την εχτές σπίτι μου, ήταν νύχτα, μόνο που μέσα φαίνεται η ζημιά, ερώτησεν με διάφορα πράματα τζαι είπεν μου να πάω στον Κώστα Θεοδώρου να μου πουν αν διορθώνεται ή να μου την αντικαταστήσουν. Τελικά, πάω στον Κώστα Θεοδώρου, διώ τους τον αριθμό που μου εδώσαν που τη swissport, εν τους κάμνει. Λαλεί μου πρέπει να έχεις τζίντην μπλε την κόλλαν... Λαλώ της ΠΩΣ να την έχω, αφού εν επία τζιαμέ να κάμω την αίτησή μου! Εν τηλεφωνικά που εμιλήσαμε τα γέριμα! Οι, εν γίνεται. Ωραία λαλώ της. Επειδή εμένα είπαν μου ότι με τούτον τον αριθμό είμαι εντάξει να έρτω δαμέ, πάρτε τους ένα τηλέφωνο να σιγουρευτείτε, να εξυπηρετούμαι κι εγώ σας παρακαλώ. Τελικά έτσι έγινε. Επιβεβαιώσαν της ότι λαλώ αλήθκεια (εν εκατάλαβα γιατί εν τους στέλλουν μια λίστα με τους κωδικούς του κόσμου που θα πάει τζαι να μας σβήνουν έναν έναν που τη λίστα τζαι κανεί) τζαι είπε μου ότι η πιο φτηνή βαλίτσα που έχει είναι 39ευρώ αλλά η εταιρεία διά μου μόνο 30. Τζαι πιάννω το τηλέφωνο τζαι λαλώ της κοπέλλας: Εν κανεί που μου σπάζετε τη βαλίτσα μου τζαι πρέπει να βουρήσω μόνη μου να την αντικαταστήσω, εν κανεί που εν συνεργάζεστε με κάποιον που να έχει βαλίτσες διαφόρων ειδών και ποιοτήτων και τιμών), αλλά μόνο με τον Κώστα Θεοδώρου, πρέπει να πληρώσω τζαι πουπάνω να αγοράσω τη βαλίτσα που μου εδιαλήσετε σαν δεν ήταν να αγοράσω βαλίτσα τούντον καιρό; Τζαι θεωρείτε το φυσιολογικό; Τζαι απαντά μου η κοπέλλα με μιαν απάθειαν: Εγώ δεν μπορώ να κάμω κάτι. Άμα θέλετε πιάστε άυριο το πρωί τζαι μιλήστε με τον υπεύθυνό μου τον τάδε.
Μάλιστα. Εξηγήστε μου σας παρακαλώ αν έχω άδικο. Τζαι πώς θα έβρω το δίκαιο μου...
Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009
Τι έμαθα σήμερα.
Σήμερα έμαθα πώς είναι να έχεις πονοκέφαλο στο...πηγούνι...
Έφκαλα ένα εσωτερικό σπυράκι στο πηγούνι μου τζαι πονώ τόσο πολλά...
Εν το εύχομαι σε κανέναν σας...
Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009
Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
dead(k)line
Έχω deadline αύριο για μια εργασία, δεν έκαμα ούτε τη μισή και αντί να κάθουμαι όποτε έχω ώρα να διαβάζω, παίζω bubble shooter στο onemorelevel, διαβάζω oddee, cracked τζαι listverse, παίζω στο sporcle, διαβάζω inspirational blogs, τζαι δικά τους inspirational blogs, βλέπω καταστηματάκια στο etsy και ευε-βρίσκω νέους τρόπους να χάνω την ώρα μου...
Λαλείτε να το προλάβω το deadline ή...? :S
Πάντως αν έχετε κι εσείς deadlines ή κάτι άλλο που δεν είναι τόσο ηλίθιο να το αποφεύγετε ελάτε μαζί μου:
Έχει κανένας σας τη συνταγή του Παρλιάρου για τα μπαρς με βρώμη και μπανάνα; Θέλω να κάμω, αλλά τελικά μπορεί να κάτσω να διαβάσω..λέμε τώρα..
Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009
Human Relations & After Party
Ήρτα τζαι για να τα προλάβω ούλλα τζαι ούλλους είπα στον μισό κόσμο ψέματα, κάτι που εν μου αρέσκει τίποτε. Ψέματα στην φιλενάδα μου, ψέματα στη δουλειά μου... Τζαι έκοψα πίσω που το θκέβασμα μου, πίσω που τες δουλειές μου... Τέλοσπαντων, εσέφτουμουν πόσο πιο απλά θα ήταν τούτα με τες φίλες μας αν ήμασταν τζι εμείς σαν τα αγόρια. Εχτές ένα παιδί έπιανε τηλέφωνο το φίλο μου. Ο δικός μου έγραψεν τον, έκαμε το mute τζαι δεν απάντησεν. Τη νύχτα εξανάπιασεν τον το παιδίν. Τζαι απάντησεν του ο δικός μου. Τζαι λαλεί του (απλά. γλίορα γλίορα, αφού ο άλλος ούτε καν του είπε τίποτε για να χρειαστεί να δώσει τζαι δικαιολογία) "Έλα ρε, έπιανες με το πρωι; Σόρι, το κινητό μου ήταν κάπου χαμένο στο διάστημα..." τζαι εσυνεχίσαν να μιλούν κανονικά. Αν ήμουν εγώ ήταν να αρκέψω: καλά πιάννω σε, εν με πιάννεις πίσω; που το είχες το κινητό σου; τζαι που το είδες γιατί δεν με έπιασες; έλεος, τζαι ύστερα λαλείς για τους γονιούς σου ότι έχουν τα κινητά τους μόνο για άμα θέλουν τζίνοι, οι για άμα τους θέλουν οι άλλοι... τς τς τς... Τζαι μεν σας πω τι ήταν να ελάλεν η φίλη μου... Αν είμαι εγώ υπερβολική μιά φορά, τζίνη εν 27! Τέλοσπαντων, απλά την ώρα που άκουα τη συζήτησή τους, τούτον εσκέφτηκα..ότι θα ήταν ούλλα καλύτερα...
PS. Εβαρέθηκα πρωί πρωί να ακούω περί της τουρκοφιλίας του Παπανδρέου, το πόσο κρίμα ήταν ο Καραμανλης ως άνθρωπος εχτές στην απολογία του (put the blame on me, boy-λαλεί τζαι η μάμμα μου), ότι θα μας πουλήσουν τέλια τωρα οι καλαμαράδες, κλπ... Κανεί! Τι ενομίζετε πως ήταν να γινεί, δηλαδή;
PS. Εβαρέθηκα πρωί πρωί να ακούω περί της τουρκοφιλίας του Παπανδρέου, το πόσο κρίμα ήταν ο Καραμανλης ως άνθρωπος εχτές στην απολογία του (put the blame on me, boy-λαλεί τζαι η μάμμα μου), ότι θα μας πουλήσουν τέλια τωρα οι καλαμαράδες, κλπ... Κανεί! Τι ενομίζετε πως ήταν να γινεί, δηλαδή;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)