Έχω γράψει ένα μεγαλύτερο ποστ το οποίο θα μείνει στα ντραφτς, αλλά κι αυτό ξεκινά κάπως έτσι:
Κάμνουν σε να πεις καλύτερα να εδούλεφκα φρίλανς μεταφράστρια έσσω μου μες στα σκοτεινά να μεν με θωρεί το φως, να είμαι καμπούρα τζαι καταθλιπτική τζαι να φορώ τατσωμένες με αηδίες φόρμες που το πρωί ως τη νύχτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων (στην χειρότερη έννα είμαι με τες πιτζάμες το χειμώνα, με το βρακί και το σουτιέν το καλοκαίρι), άλουτη και απεριποίητη (παραπάνω που τωρά), τζαι με το άγχος 10 φορές μεγαλύτερο για το αν θα έχω δουλειά τζαι λεφτά τον άλλο μήνα, παρά να βιώνω τούτη τη μαλάκυνση κάθε πρωί.
Μόνη μου σιόρ, να μεν θωρώ πλάσμα, να μεν μου μιλά πλάσμα, να μεν χρειάζεται να κοινωνικοποιηθώ, και να μεν μου λύουν τα νεύρα με τες μαλακίες που τους κατεβαίνουν, όποτε τους κατεβαίνουν.
PS. Εσένα εν ξεκινούν να σε ενοχλούν τα πάντα πας στον άλλο άμα πλέον δεν τον θέλεις γιατί είτε σε μιζεριάζει, είτε είναι βλάκας, είτε και τα 2;
Κάμνουν σε να πεις καλύτερα να εδούλεφκα φρίλανς μεταφράστρια έσσω μου μες στα σκοτεινά να μεν με θωρεί το φως, να είμαι καμπούρα τζαι καταθλιπτική τζαι να φορώ τατσωμένες με αηδίες φόρμες που το πρωί ως τη νύχτα, στην καλύτερη των περιπτώσεων (στην χειρότερη έννα είμαι με τες πιτζάμες το χειμώνα, με το βρακί και το σουτιέν το καλοκαίρι), άλουτη και απεριποίητη (παραπάνω που τωρά), τζαι με το άγχος 10 φορές μεγαλύτερο για το αν θα έχω δουλειά τζαι λεφτά τον άλλο μήνα, παρά να βιώνω τούτη τη μαλάκυνση κάθε πρωί.
Μόνη μου σιόρ, να μεν θωρώ πλάσμα, να μεν μου μιλά πλάσμα, να μεν χρειάζεται να κοινωνικοποιηθώ, και να μεν μου λύουν τα νεύρα με τες μαλακίες που τους κατεβαίνουν, όποτε τους κατεβαίνουν.
PS. Εσένα εν ξεκινούν να σε ενοχλούν τα πάντα πας στον άλλο άμα πλέον δεν τον θέλεις γιατί είτε σε μιζεριάζει, είτε είναι βλάκας, είτε και τα 2;
9 σχόλια:
Μου συνέβη κάτι εξαιρετικό στον εργασιακό μου χώρο σήμερα, που αν στο πω θα φαν τη σκόνη μου τα δικά σου τα αμπαλατα και θα πεις ότι έχει και πολύ χειρότερα....
Έχει, αλλά δεν είναι τα δικά σου, στανταράκι.
Θα άφηνα μιαν ανάρτηση ψές αλλά αντί αυτού έσβησα την. Πλέον έτσι γίνεται. Αρκεί να γραφτούν μια φορά, αντί για ανάρτηση όμως τρώει την το σβηστήρι. Ίσως να έπρεπε να σου την έστελνα εσένα τωρά που το βλέπω. Σημείωση νοερή για την επόμενη φορά.
Βασικά μήπως να μου τα στέλνεις εσύ εμένα τζι εγώ εσένα; Τζαι να τα αναρτούμε τζαι κανεί; :p
(Βασικά έγραψα τα, έφκαλα τα νεύρα, έφαα λίη ώρα, τζαι μετά αποφάσισα ότι εν ρίσκι να το ποστάρω έτσι, κι έμεινε τζειαμέ στα ντραφτς πριν που τούτην.)
Ναι, ίσως μετά γίνουμε και φίλοι. Μπορεί και μελλοντικά να σταματήσουμε να γράφουμε ο ένας στον άλλον διότι εν μας κάμνουν οι φίλοι μας. Ίσως να ανοίξουμε και δεύτερο ανώνυμο μπλόγκ για να γράφουμε ελέυθερα. Μάλλον εσύ επιεντρώθηκες στην πρώτη παράγραφο σου ενώ εγώ στην δεύτερη.
Μεχ, εγώ λαλώ τα και σε φίλους, λαλώ τα και δαμέ που έννεν και τόσο ανώνυμα.
Εν νομίζω να υπάρχει κανένας που είναι 100% happy στη δουλειά του πάντα..γι'αυτο υπομονη! Αλλά η ιδέα με τες πυτζαμουες ούλλοι μερα σπίτι αρέσκει μου!
Ζυμωμένη, πλεον είμαι πολλά μακριά που το 100%. Εν έχω ουτοπικές ιδέες ότι έννα βρω κάτι που με καλύπτει πλήρως, έτσι κι αλλιώς εγώ η ίδια δεν ξέρω τι θα με έκαμνε χαρούμενη. Αλλά όι τούτο που ζω κάθε μέρα...
Τζαι επέρασα πολύ καιρό με το "τουλάχιστον έχουμε δουλειά" τζαι εκουράστηκα να μεν δικαιούμαι να πω ότι αξίζει μου καλύτερα. Εν είμαι αχάριστη, αλλά που το 100% απέχω έτη φωτός. (Εν τα λαλώ σε εσένα, αλλά σε οποιονδήποτε σκέφτεται τούτα τα πράματα για μένα)
Πες τα, βγάλτα από μέσα σου! Είναι και αυτό μια βοήθεια!
Δημοσίευση σχολίου