Βλέπεις ηρωίδες παρόλο που το θεωρείς μια ιστορία εντελώς ανύπρκτη και σου τη δίνει που το χαρακτήρισαν σαν μια σειρά που μιλά στη γενιά των 30 για τη γενιά των 30 όπως πραγματικά είναι σήμερα. Σιγά μωρέ.
Κι όμως ακούς μέσα εκεί και μερικές σοβαρές κουβέντες που σε προβληματίζουν ή τις γουστάρεις.
Πάρε ένα παράδειγμα από την κάθε μια περίπτωση αντίστοιχα (όπως τα θυμάμαι, γιατί βαριέμαι να βρω τα σημεία και να τα γράψω εξ'ακοής):
"Πιστεύω ότι η κοινωνία μας έχει αγιοποιήσει την ανεξαρτησία. Ή έχει δαιμονοποιήσει την εξάρτηση. Δεν ξέρω. Θα μου πείτε ότι αυτό ακούγεται πολύ αντιφεμισνιστικό, αλλά ξέρεις τι; Χέστηκα."
"Θέλω κάποιον να μην μ'αφήνει να κοιμηθώ καλά. Κι όταν δεν είναι εδώ να μην μπορώ να κοιμηθώ καθόλου."
Εσύ τι σκέψεις κάνεις, πώς φιλοσοφείς ό,τι σου συμβαίνει κι ό,τι βλέπεις γύρω σου; Τι άκουσες τελευταία και να σου κάνει τη στιγμή "ΑΧΑ!!!!" γιατί μπήκαν πολλές σκέψεις σου σε λόγια;
8 σχόλια:
"Πιστεύω ότι η κοινωνία μας έχει αγιοποιήσει την ανεξαρτησία. Ή έχει δαιμονοποιήσει την εξάρτηση."
Σε μια σχέση υπάρχει συναισθηματική, οικονομική, ψυχαναστική εξάρτηση. Το να είσαι σε μια υγιή σχέση δεν εξυπακούει ανεξαρτησία, η ανεξαρτησία έρχεται από την αυτογνωσία, δεν καθορίζομαι από τον άλλο αλλά ΑΥΤΟκαθορίζομαι. Νομίζω στις μέρες μας έχουμε παρεξήγησει τις έννοιες εξάρτηση και ανεξαρτησία, αυτές οι περιπτώσεις είναι τα άκρα και όχι ο κανόνας κατά την άποψή μου.
Φιλενάδα, ούλλα τζ'ούλλα, αλλά εγώ θέλω να τζοιμούμαι πολλά καλά!
what's on your mind δηλαδή ;
Τζιαι εγω!
Εγώ βλέπω και το αντίθετο από αυτό που αναφέρεις:
Ανθρώπους που αγιοποιούν το να είσαι σε σχέση με κάποιον, οποιωνδήποτε φτάνει να μην είσαι μόνος σου.
Ανθρώπους που στρουθοκαμηλίζουν ακριβώς για αυτό το λόγο και αφήνουν τα χρόνια τους να περνούν και να χάνονται.
Συνήθως πιστεύουν ότι μόνο μέσω μιας σχέσης μπορούν θα ολοκληρωθούν σαν άτομα, μόνο έτσι μπορούν να καθορίσουν την αξία τους.
B2F, τείνωνα συμφωνήσω μαζί σου. Από την άλλη οι ανασφάλειές μου δεν μου επιτρέπουν να το σκεφτώ σαν επιλογή. Δεν θα ήθελα να είμαι οικονομικά εξαρτημένη από τον άντρα μου για παράδειγμα και αύριο να έρτει κι ένα μωρό στην κουβέντα και να φοούμαι να χωρίσω και να κακοπερνώ και να φκάλλω και τούτα τα θέματα πάνω στο μωρό. Θα μπορούσα να το αποφύγω αν είχα την οικονομική μου ανεξαρτησία. Το να είμαι συναισθηματικά attached-αλλά όχι εξαρτημένη-από τον άλλο είναι επιλογή μου και δεν είμαι τύπος που θα έμενα να βασανίζομαι σε μια σχέση απλά για να μην βρεθώ μόνη μου.
Τριολούιν και Αμαδρυάδα, τζι εγώ, αλλά εν ωραία να ξυπνάς μες στη νύχτα τζαι να έχεις ένα ώμο να φιλάς, ένα λαιμό να μυρίζεις, ένα στήθος να χαϊδεύκεις. Ή να ξυπνάς για 1 δευτερόλεπτο που ένα φιλί που ένιωσες. ή το πρωί να ξυπνάς τζαι να κάμνεις αγάπες μες στο κρεβάτι αντί να χουζουρεύεις πάντα. Εξαναείπα τα, εμένα αρέσκει μου. :p Αλλά ναι, εν σημαντικό ΠΟΛΛΑ να τζοιμάσαι.
Έβρο, :) τι να κάμω, έχω αδυναμία σε τούτη τη φωνή!
Ίνα, βλέπω κι εγώ το αντίθετο που τούτο, αλλά επειδή δεν με βλέπω εμένα να το βιώνω, γι'αυτό με προβληματίζουν οι δικές μου σκέψεις (η αυτοκριτική που λέγαμε). τούτο που λες εν το δεύτερο κομμάτι: η δαιμονοποίηση της εξάρτησης από τους υπόλοιπους. Μπορεί να εν κάποια λύση να έχεις την ηρεμία σου τούτη. Ο συμβιβασμός, το εν εντάξει, το ως πάρακατω. Μπορείς να ζεις τη(ν υπόλοιπη) ζωή σου πιο άνετα ενδεχομένως. Προβληματίζομαι.
Τι σημαίνει "βλέπεις ηρωίδες";; είναι αργκό, είναι σόου; χάθηκα...
Ηρωίδες είναι σειρά! :p
Δημοσίευση σχολίου