Les Sucettes

Ξέρετε την France Gall;
Όι α;
Εγώ λαλώ σας ότι την ξέρετε.
Ακούτε δαμέ.


Ξέρετε την α;
Αν έμεινε κανένας που εν την ξέρει η France Gall εκπροσώπησε το Λουξεμβούργο στην Eurovision το 1965. Και την κέρδισε.
Το τραγουδάκι πολλά απλό και συμπαθητικό με όμορφο ρυθμό.


Η France λοιπόν, ανήκε στο κίνημα Ye Ye που εμφανίστηκε σε Γαλλία, Ιταλία και Ισπανία στη δεκαετία του 60. Ο μέγας Serge Gainsbourg έγραφε τραγούδια για κοριτσούδια σαν την France και έκαναν θραύση. Γύρω στο 1966 ο Serge έγραψε το τραγούδι Les Sucettes (Τα γλυφιτζούρια) για την France και έδειξε ότι όντως ήταν ένα αθώω κοριτσούδι.

Χωρίς να ξέρετε το νόημα των στίχων μπορείτε να φανταστείτε πόσο αθώο είναι το τραγουδάκι μόνο και μόνο από το video clip. (το οποίο δεν μπορώ να κάμω embed εδώ)

Εν ολίγοις το τραγούδι λέει για την Άννι που της αρέσουν τα γλυφιτζούρια με γλυκάνισσο και η οποία όταν νοιώθει το ζαχαρένιο σιρόπι να τρέχει στο λαιμό της είναι σαν να βρίσκεται στον παράδεισο...
Εμένα άρεσε μου το τραγούδι γιατί κάμνει ωραία παρήχηση les sucettes a l'anis d'Annie κλπ, και γιατί ακούγεται χαρούμενο. 

Τούτα ούλλα βέβαια εν μπορώ να τα αντιπαραθέσω μέσα μου με τούτο, τούτο ή τούτο γα παράδειγμα. Απλά για να προλάβω τη σκέψη σας.

7 minutes

Εν ξέρω αν το είδετε τούτο το άρθρο, αλλά είπα να το δοκιμάσω. Ή έστω το μεγαλύτερο κομμάτι του αφού τα 3, 7 και 11 δεν μπορώ να τα κάμω λόγω περιορισμένης κίνησης στον καρπό.
Προσπαθώ να μεν σταματώ την άσκηση την ώρα που εν η σειρά τζείνων των ασκήσεων, έτσι κάμνω ασκήσεις με βαράκια για τα χέρια.

Σε κάθε περίπτωση μπορώ να πω ότι εν ενδιαφέρον σαν άρθρο και σαν ιδέα.

Εγώ είμαι στην τρίτη ημέρα του μηνιαίου challenge που έβαλα στον εαυτό μου. Έχει κανέναν να το κάμνουμεν παράλληλα;

Μισές δουλειές.

Πιάνω που λαλείς τρίτην ημέραν στη σειρά το ξενοδοχείο στο Σικάγο.
Ξέρω εν νύχτα τζειμέσα, αλλά αφού ως τες 5μιση δουλέφκω εγώ, είπα να δω αν μπορώ να εξυπηρετηθώ αλλιώς να περιμένω ως τες 6 αλλά να ξέρω ότι η δουλειά μου θα γινεί.
Απαντά μου ο Ράνταλ ο χωρκάτης.
Λαλώ του γεια σας, έχω κάνει μια κράτηση για το ξενοδοχείο σας μέσω του τάδε συστήματος, αλλά ήταν τελευταίας στιγμής, και θέλω να δω εάν έχει διευθετηθεί η πληρωμή με την πιστωτική μας κάρτα.
Νάμπου λαλούν τον πελάτη;
Λαλώ του το όνομα, Ρωτώ τον θέλεις να σου το κάμω spell;
Κάτι εμουθούνισεν τζειαμέ, αλλά εν μου απάντησεν κάτι σε λέξη.
Σιωπώ, να επαναλάβει ή να κάμει τη δουλειά του (δεδομένου ότι κάποιες που τες φορές που εμίλησα μαζί με συναδέλφους του εν εχρειάστηκε το spelling επειδή επρόφερα τους το όνομα όπως θα το διαβάζαν τζείνοι, εν ήταν παράλογο τούτο το ενδεχόμενο).
Τζαι ακούω τον Ράνταλ να λαλεί που την άλλη: Ma'am?
Λαλώ του γιέεες;
Έννα μου πεις;
Ναι, είναι ΤΑΔΕ, Τ-Α-Δ-Ε.
Οκ... ναι, έχω δαμέ μιαν κάρτα.
Ωραία, μπορούμε να δούμε εάν τούτη η κάρτα εν η δική μας;
Τελειώνει σε xxxx
Οκ, έννεν η δική μας. Εμίλησα εχτές με τον συνάδελφό σου τον (ας τον πούμε) Κάμερον Ντίαζ, τζαι έστειλα του εξουσιοδότηση να εισράξετε το κόστος της διαμονής και τους φόρους που την κάρτα μας. Εν θέλω να πληρώσει ο πελάτης, γιατί επλήρωσεν με εμένα για να το αποφύγει τούτον.
Ε, εντάξει, αφού έστειλες εξουσιοδότηση έννα το έχει το credit control μας και θα τα εισπράξει που τζειαμέ.
Ναι Ράνταλ, αλλά πώς μπορώ να επικοινωνήσω μαζί τους εγώ για να βεβαιωθώ ότι έγινε τούτο και είναι εντάξει;
Ma'am, it is 2 o'clock in the morning here.
Yes, Randall, I realize this, after all you are the night shift person, as you said earlier. But how can I reach them?
Ma'am call 'em in 6 hours.
Randall, can you please give me your last name?
Yes ma'am, it is R-A-N-D....
Your LAST name Randall...
T-A-Δ-Ο-Π-Ο-Υ-Λ-Ο-Σ
Εντάξει Ράνταλ, την επόμενη φορά που θα πέσω πάνω σου εάν μιλήσεις ξανά με τούτον τον τρόπο θα ζητήσω τρόπο επικοινωνίας με τον υπεύθυνο σου για να κοιτάξει τούτο το θέμα σου.
Οk ma'am. Thank you for calling. Bye.
TAK, κλείει το τηλέφωνο.

________________________________________________

Την Κυριακή σε παραλία του Πρωταρά.
Καθούμαστε σε σετ κρεβατάκια-ομπρελούδα. Σε λία λεπτά εμφανίζεται ένας τύπος τζαι στέκεται πουπάνω μας.
Γεια σας λαλώ του.
Γεια λαλεί.
Τι κάμνετε;
...
Φκάλλουμε τα λεφτά για τα κρεβατάκια και διούμεν του τα (μάλλον το να στέκεται πουπάνω σου κάποιος εν το νέο "γεια σας, είναι 7μιση ευρώ τα κρεβατάκια και η ομπρέλα σας")
Λαλεί του η άλλη, έχουμε κουπονάκια;
...
Φκάλλει και διά μας αποδειξούες που μπλοκάκι.
Λαλώ του ήνταμπου έγινεν τελικά με τζείνες τες ιστορίες πέρσι που ήταν να βάλουν μηχανάκια αντί χαρτάκια κλπ;
...
Ναι...;
...
Επειδή έγινεν ολόκληρη ιστορία πέρσι, γι'αυτό διερωτούμαι, πού εκαταλήξαν...
Εβαρέθηκα να συζητώ ήναμπου ακούσετε εσείς.
Τζαι φέφκει.

Εξηγάτε μου, εγώ είμαι ΓΑΡΟΣ που ακούω τον κάθε πελάτη τζαι προσπαθώ όι μόνο να είμαι ευγενική μαζί του, αλλά να τον βοηθώ τζαι σε πράματα που εν πέραν της δουλειάς που πρέπει να κάμω, απλά για να είμαι καλή τζαι ευχάριστη μπροστά στον πελάτη;
Είμαι μαννή που νομίζω ότι άμα είσαι θετικός με τον πελάτη σου περνά τζαι η ώρα σου στη δουλειά καλύτερα;
Είμαι στον κόσμο μου που λαλώ ότι το να είσαι ευχαριστημένος στο τέλος της μέρας σου εξαρτάται κατά πολλά που το πώς αντιμετωπίζεις εσύ το ό,τι συμβαίνει κατά τη διάρκειά της;

Γιατί τούτοι να έχουν τες δουλειές τους τζαι όι απλά να βαρκούνται να δουλέψουν, αλλά να συμπεεριφέρουνται με τον πιο άσχημο τρόπο προκαλώντας τα αρνητικά σου συναισθήματα;
Και γιατί να πρέπει να δικαιολογώ εγώ τον κάθε ένα ότι "έτσι εν οι νάιτ σhιφτ γκάις, εν θικ, εν τους αρέσκει να τους ενοχλούν, θέλουν την ησυχία τους κλπ"; Γιατί να πρέπει να λαλώ "μάνα μου ρε, δουλέφκει μες στον ήλιο συνέχεια, εν λογικό να μεν έχει διάθεση να εξηγά του κάθε ενός ό,τι θέλει να μάθει"; Τα γέριμα, ούλλοι έχουμε σπαστικά κομμάτια της δουλειάς μας αλλά εγώ κάθουμαι και εξηγώ του κάθε ενός ότι πχ μια πτήση όσο γεμώνει, τόσο πιο ακριβά εν τα εισιτήρια, ότι έννεν μια τιμή ταρίφα για Αθήνα τζαι όποτε θέλεις να πάεις έννα εν 200 ευρώ ή 180 ευρώ ή 260 ευρώ πχ, τζαι τζείνος να μεν μου λαλεί ξέρεις η κουβέντα με τα μηχανούθκια εναυάγησε επειδή έτσι κι έτσι;

Έχω πρόβλημα ρε γαμώ το. Τζαι μεν μου πείτε στο δήμαρχο.

Και τραγουδάκι για να ευθυμήσουμε:

photo via here