Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Δύο και πόψε

Δύο και πόψε.
Μετρώ μέρες μέχρι να δω την αδερφή μου.

Έχω να την δω από το Πάσχα που είχε έρθει για λίγες μέρες.
Λείπει μου πολλά. Λείπει μου που εν υφίσταται μες στο σπίτι, που εν μπορώ να την πιάσω να κάμουμε κάτι κάποια μέρα, που εν μπορώ να κάτσω να δω ταινία μαζί της.
Λείπει μου να την βλέπω, να βλέπω τα ματάκια της, τα χεράκια της, τη φατσού της.
Εννοείται ότι έχουμε τους καυγάδες και τους τσακωμούς μας, αλλά εν μέρος του τούτου που μου λείπει. Να την έχω μες στο σπίτι, μια φίλη που είναι δικό σου άτομο κιόλας και νοιώθεις άνετα σε σημείο αηδίας μαζί της.

Ονειρεύκουμαι την ώρα που θα την δω, την ώρα που έννα την πιάσω αγκαλιά, την ώρα που θα την φιλήσω.

Τζαι ήθελα να καταγράψω τούτο το πράμα που νοιώθω όπως μπορούσα, ώστε να μπορώ να έρθω πίσω εδώ και να τα διαβάσω σε οποιαδήποτε φάση το νοιώθω.

Δύο και πόψε και είμαι στα πρόθυρα να κλάψω.

7 σχόλια:

Disciple είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω.
2 τζιαι πόψε εμείναν. τυχερή:)

Moonlight είπε...

Όσο έλειπα εγώ εν το ένοιωθα τόσο έντονα. Αλλά εν αλλιώς τωρά, εν τζαι οι ηλικίες διαφορετικές.
Να σας ζήσει btw. ;)

Πρασινάδα είπε...

:-)))))))) καταλάβω σε. Να περασετε καλα! Καλες γιορτες!

Moonlight είπε...

Καλές γιορτές και σε εσάς! :)

Ανώνυμος είπε...

Καλώς να σου ορίσει Μουν μ. Θα περάσετε τέλεια είμαι σίγουρη

Peripaixtra είπε...

μάνα μου κόρη! εν πολλά γλυκό ποστ!! :) εύχομαι σου να περάσετε τέλεια τωρά που εννά έρτει! κάμε λίην υπομονή! :)

Moonlight είπε...

Αμαδρυάδα μου, εννοείται μια χαρά θα περάσουμε αλλά είναι λίγες οι μέρες! :(

Περιπαίχτρα, κάμνω. Απλά εν πολλά τα χρόνια. Έχουμε 10 χρόνια να συνυπάρξουμε μόνιμα στο ίδιο σπίτι.