Τα συν

Γυρίζει η μέρα τζαι είσαι με φίλους. Κάποιοι είναι κουρασμένοι. Περιμένουν να πάει 12 για να αναχωρήσουν για να μπορούν να ευχηθούν επίσημα. Διούν σου ομαδικά το δώρο σου. Σκέφτεσαι πόσο σε άγχωσε η κατάσταση, αλλά αρχίζεις να σκέφτεσαι πού θα μπορείς να χρησιμοποιήσεις το δώρο σου. Πρέπει να ξαναρχίσεις την έρευνά σου. Γελάς γιατί ούλλη τη νύχτα άφηνες τους να χώνουνται για να συντονιστούν. Ντρέπεσαι να διαβάσεις την κάρτα μες στον κόσμο. Αφήνεις την για μετά.
Όταν φύγουν όλοι (πλην ενός) ξεκινάς να μαζεύεις. Να πλένεις. Να φυλάς. Και ξανά απ'την αρχή.
Ξαπλώνεις τζι έρκεται τζι άλλη ευχή. Τζαι φωτογραφίες  με φιλιά. Τζαι γελάς γιατί καμ ον, πώς γίνεται να μεν γελάς με τούτο;  Τζαι σταματάς τες σκέψεις που έκαμνες περί απολογισμού, και κοιμάσαι.
Τζαι το πρωί που εν νώθεις, εν ταράσσεις, εν φκαίνεις που το κρεβάτι ώσπου να μεσημεριάσει και βάλε, έρκεται τζαι τραγουδιστικό μήνυμα που σε φύρνει. Τζαι σέξι βίντεο (τύφλα να'χαι ο Κρίστοφερ λέμε). Τζι άμα σηκωθείς ανοίεις την κάρτα τζαι διαβάζεις ευχές. Τζαι θέλεις να τους ευχαριστήσεις ούλλους. Να δώσεις αγκαλιές. (Πότε;)
Το βράδυ έχεις συνάντηση με τη συνεορτάζουσα (που εγιόρτασε την Παρασκευή γιατί πρέπει να πέφτει συνεννόηση κάθε χρόνο). Κρασί, τυρί, μαλακίτσες. Ακούσαμε τζαι τες μαλακίες μας καθ'ότι ήταν η μέρα των δηκοεκλογών, αλλά επεριπαίξαμε τζι εγελάσαμε στο τέλος.
Εκουράστηκα τζι εξεκουράστηκα, τζαι απλά είπα ότι αξίζει μου ακόμα ένα σέσσιον της μιάς ώρας σύντομα.

Σας αφήνω με χιτάκι, ποτζείνα που μου αρέσκουν με τον "ανάποδο ρυθμό" που λαλώ εγώ τζαι εν καταλαβαίνει κανένας τι εννοώ, αλλά τι με νοιάζει αφού εσυνήθισα να μεν καταλάβει κανένας τιποτε που τες μαλακίες που λαλώ (τζι αρέσκει μου συνήθως).



PS Το μπλογκ έκλεισε πριν λίγες μέρες 5 χρόνια ύπαρξης. Ενδιαφέρον. Τζι έχει που ασχολείστε, πάτε καλά ρε;