Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017

Paris, je t'aime (τάσεις φυγής)

Βλέπω μια φωτογραφία από αυτή την πόλη και πεταρίζει η καρδιά μου. Δεν είναι πόλη που την γνωρίζω καλά, αλλά είναι πόλη όπου μπορώ να κινηθώ άνετα, νιώθω άνετα εκεί. Δεν ξέρω τι είναι που με κάνει να το αισθάνομαι, αλλά λατρεύω να χάνομαι στα δρομάκια, να χαζεύω τον κόσμο να κοινωνικοποιείται ή να ζει την καθημερινότητά του, να προσπαθώ να αποφασίσω σε ποιο καφενεδάκι θα καθίσω για πρωινό, σε ποιο μπιστρό θα φάω. Να βολτάρω στις υπαίθριες αγορές, να είμαι το υπέρτατο τουριστάκι που με κάθε ευκαιρία κατεβαίνει στο κέντρο της πόλης και χαζεύει τον πύργο, τις εκκλησιές, τα μουσεία, το ποτάμι.
Μπορεί να'ναι άγνοια, δεν έχω κάνει και τα άπειρα ταξίδια, αλλά ενώ δεν έχω περάσει εκεί τις καλύτερες διακοπές μου, είναι το μέρος που με κάνει να νιώθω έτσι μόνο και μονο από μια φωτογραφία από ένα δρομάκι με καφέ.
Και δεν έχω κάνει ποτέ συζήτηση με κανέναν προσπαθώντας να τον πείσω να πάει επειδή είναι πανέμορφα, καταλαβαίνω ότι μπορεί να αρέσει σε εμένα και στον άλλον να μην κάνει τίποτα, και καταλαβαίνω ότι οι λόγοι που μ'αρέσει δεν είναι κάτι που μπορώ να περιγράψω ή να μεταφέρω κάπως στον άλλον. 
Θα έλεγα διάφορα άλλα, όμως καλύτερα να μείνω μέχρι εδώ. 



Έχω βρει την χρυσή τομή για να συνεννογιέμαι μα τους Γάλλους χωρίς πολλά πολλά: βήμα 1ο-μιλάς αγγλικά, βήμα 2ο-τους λες οκ, θα δοκιμάσω στα γαλλικά αλλά δεν τα μιλάω καλά, βήμα 3ο-μιλάς ικανοποιητικά γαλλικά και δεν σου λένε τίποτα για τα λάθη, σε εξυπηρετούν μια χαρά και είναι χαρούμενοι κι εκείνοι κι εσύ. Σημαντική λεπτομέρεια: να ξέρεις ικανοποιητικά γαλλικά. :p

4 σχόλια:

Clueless είπε...

Νιώθω αυτό που λες με το Λονδίνο. Μπορεί να φταίει και η γλώσσα. :)
Γαλλικά ούτε με πόμπες.
Πότε θα πας. Γιατί σε βλέπω να ετοιμάζεις ταξίδι.

Anti-Christos είπε...

Όποιου δεν του αρέσκει το Παρίσι από κάπου χάνει, εξακριβωμένο.

Moonlight είπε...

Κλούλες, δεν το βλέπω. Όταν μου περισσέψουν χρήματα, με την πρώτη ευκαιρία, εννοείται! Στο Λονδίνο όσο άνετα κι αν ένιωσα πέρσι που ήταν η μόνη φορά που βρέθηκα και κυκλοφόρησα μόνη μου εκεί, δεν ένιωσα το ίδιο με το Παρίσι. Και δεν είναι ότι δεν έχει 1000 πράγματα να κάμω ή ότι δεν είναι όμορφο. Απλά δεν θα ήθελα να μείνω εκεί, δεν μπορώ ούτε θέλω να νιώσω κάτοικος εκεί. Το Παρίσι είναι μαζεμένο, είναι ευρωπαϊκό, είναι ιστορικό, δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, δεν ξέρω τι είναι, με σκλαβώνει.

Αντίχριστε, εν επερίμενα να εκφράσεις μη κάθετη άποψη! Μπορεί να μην είναι ότι δεν τους αρέσει, αλλά ότι δεν το προτιμούν, όπως εγώ δεν προτιμώ να κάνω διακοπές σε Ελληνικά νησιά, αλλά σε πόλεις ξέρωγω, ενώ άλλοι δεν καταλαβαίνουν το νόημα να πας σε μια πόλη να ξεποδαριαστείς αντί σε ένα νησάκι να φας το ψαράκι σου να κολυμπήσεις κλπ. Όπως σε κάποιους δεν αρέσουν τα μουσεία, ίσως, ή δεν ενδιαφέρονται να φαν έξω σε ένα προορισμό, ή να χαζέψουν τη συμπεριφορά και τις συνήθειες του κόσμου. Είναι προσωπική υπόθεση, και αφού κι εγώ δεν είναι ότι μπορώ να εξηγήσω τι είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι έτσι, ή να πω ότι θα αρέσει στον οποιονδήποτε επειδή έτσι κι έτσι, σκάω, και το κρατώ για μένα. :)

Clueless είπε...

Σε κάποια φάση που θα καταφέρω να πάω Παρίσι θα έρθω για τιπς. :)