Στην προηγούμενη σχέση μου ήξερα ότι ένα πράμα συγκεκριμένα με καταπίεζε. Όλα καλά, όλα χρυσά, αλλά σε τούτο το θέμα είχα θέμα. Κι ενώ προσπάθησα 2-3 φορές να το περάσω στον άλλο, δεν φαινόταν να αντιλαμβάνεται πόσο με ενοχλούσε η συγκεκριμένη συμπεριφορά για το θέμα.
Ένιωθα που λέτε, να καταπιέζομαι στο θέμα της μουσικής που ήθελα να ακούω. Έπρεπε να ακούμε όλοι μουσική που ενέκρινε το καλαμαράκι-από τούδε και στο εξής "ο άλλος"- και η οποία δεν τον ενοχλούσε. Και δεν εννοώ ότι δεν με άφηνε να ακούω τραγούδια του κακού χαμού, ή ότι άκουγε εκείνος κλασική μουσική και αριστουγήματα ετών. Ο κύριος άκουγε μέταλ και τα δικά του που δεν ξέρω σε τι κατηγορία εμπίπτουν αλλά εγώ θα τα πω ηλεκτρονικά, ροκ, από ψιλοάγνωστα συγκροτήματα από τις Σκανδιναβικές χώρες, έτσι για να πιάσετε μια ιδέα. Τα μέταλ είναι η αλήθεια δεν με ανάγκαζε να τα ακούω, αλλά τα άλλα ναι. Δεν είναι ότι δεν μου άρεσαν, αλλά δεν μπορώ να ακούω αν μη τι άλλο άγνωστα τραγούδια συνέχεια.
Όποτε έβαζα εγώ να ακούσω κάτι στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή, όοοοοχι. Έπρεπε να ακούω με ακουστικά. Θα πάθενε εγκεφαλικό, κοροΐδευε, έκανε χαζομάρες, και τέλοσπαντων δεν σεβόταν το δικό μου γούστο και την ανάγκη μου.
Και όλο τον καιρό που πέρασα μόνη έβγαλα πολλά απωθημένα και θα συνεχίσω έτσι γιατί έτσι μου αρέσει.
Σας αφήνω με τα 3 πρώτα τραγούδια που μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή αν με ρωτήσεις για guilty pleasure σε αγγλικό στίχο, των τελευταίων 2-3 χρόνων ξέρωγω.
8 σχόλια:
άκουσα αυτό το cover του wrecking ball και έγινε ακόμα πιο guilty pleasure ;-)
https://www.youtube.com/watch?v=UcUERyHeNSY
Επίσης, ο πρωην ακούγεται σαν ένα δικό μου πρωην. Έμφαση στο ΠΡΩΗΝ!
Το πρώτο δε με τρελαινει, τα άλλα δύο μεγάλες χορευτικές λατρειες...
B2F, θα το ακούσω λέιτερ. Άνοιξα το ταμπ να είναι έτοιμο! Looks promising. :) Εγώ ήλπιζα ότι έννα το καταλάβει κάποτε, ή ότι εν δικό μου θέμα (που εν μέρει είναι), τζαι έναν το ξεπεράσω εγώ τζαι εν θα με κόφτει να τα ακούω τζαι να τα τραγουδώ τζαι να τα χορεύκω μπροστά του, αλλά κοιτάζοντας το ενάμιση χρόνο μετά, με περισσότερη λογική, και νηφάλια σκέψη, ξε-ερωτευμένη, δεν θα συνέβενε κάτι τέτοιο.
Μις, το πρώτο δεν το χορεύω αλλά μόνη μου μες στο αυτοκίνητο το εκτελώ με όσους τρόπους μπορείς να φανταστείς! :p Αλλά ναι, ρισπέκτ στα γκίλτι πλέζιαρς. (Η αλήθεια ούτε εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι με κάποιον που ακούει στα σοβαρά τραγούδα που σνομπάρω εγώ. oops.)
το τι ακούει ο καθείς και πως αντιλμβάνετε τη μουσική δικιά του υπόθεση...από τσιτσάνη σε Bbking από queen σε Amon Amarth και πάλι πίσω σε Jacko Pastorious...κακό πράγμα η επιβολή..αλλιώς χάνει και η μουσική τον αληθινό λόγο υπαρξής της....ζήτω τα guilty pleasures λέει το ντε και καλά μέταλλο ...μουσικόφιλος λέω εγώ......
Βαλεντίνε, ακριβώς αυτό. Δεν είμαι υποχρεωμένος να την ακούω και να την απολαμβάνω επειδή αρέσει στον άλλο, αλλά προσπαθώ να μην τον καταπιέζω κιόλας-ειδικά άμα ξεκαθαρίζει ότι δεν του αρέσει η ιστορία.
Cheers!
αρχικά σκεφτόμουν να πω "σοβαρομιλάς; εκαταπίεζε σε σε έτσι θέμα και ανέχεσουν το;" και μετά εσκέφτηκα όλες τις υποχωρήσεις που έχω κάνει κι εγώ, που νηφάλια μου φαίνονταν παράλογες, ενώ ερωτευμένη υποφερτές.
Pax, ήνταλως επανέρχεται η λογική άμα καθαρίσει το στομάχι που τες πεταλούδες α! :p
cheers back to u??🍻🍷🍹
Δημοσίευση σχολίου