Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

In between

Ξυπνάς μες στη νύχτα από ένα εφιάλτη. Πάει πολύς καιρός να σου συμβεί κάτι τέτοιο.
Μένεις λίγη ώρα μισοξύπνιος, και κάνεις άλλες σκέψεις, δυσάρεστες.
Παίρνεις το κινητό, στέλνεις ένα μήνυμα "φοβάμαι" στο πρώτο πλάσμα που βρίσκεις, και κάθεσαι στο κρεβάτι.
Σκέφτεσαι λίγο το όνειρο και αποφασίζεις ότι φταίει το τελευταίο επεισόδιο της σειράς που έβλεπες μόλις πριν κοιμηθείς για αυτά που είδες.
Δεν θέλεις να κάνεις συζήτηση για τις άλλες σκέψεις. Όχι πριν το "συζητήσεις" λίγο με τον εαυτό σου.
Φτιάχνεις ένα χαμομήλι (τι μαλακία αυτό με το "φτιάχνω χαμομήλι, λες και είμαι ο θεός. Tσάι χαμομήλι πες, μαλάκα, κι ας είναι αφέψημα η σωστή λέξη) και κάθεσαι μες στο κρεβάτι και το πίνεις κοιτώντας λίγο τον καθρέφτη απέναντι, λίγο το παράθυρο, λίγο το ταβάνι, λίγο τα σεντόνια.

Ασύνειδα, αφού το μυαλό είναι αλλού.

Κοιμάσαι, και το πρωί θυμάσαι ότι έμεινες ξύπνιος για κάποια ώρα, ότι ένιωθες φόβο. Λίγο από το όνειρο, περισσότερο απ'τις σκέψεις. Αλλά ούτε το όνειρο, ούτε τις σκέψεις θυμάσαι. Παρακαλείς να είχες πει κάτι στο μήνυμα, απλά για να θυμηθείς.

Δεν βαριέσαι, χαζομάρες θα ήταν.

4 σχόλια:

μισ πσαροκόκαλο είπε...

Να φταίει που κάνει κρύο στο δωμάτιο σου;
Από τώρα;

Ανώνυμος είπε...

Κόψε τις σειρές νομίζω:))'Εχω και γω λλία θεματάκια τον τελευταίο καιρό και σε καταλαβαίνω απόλυτα!!

Η ωραία ζυμωμένη είπε...

συμφωνώ να κόψεις τις σειρές.ειδικά την νύχτα. η κάτι σε προβληματίζει τζιαι σκέφτεσαι το

Moonlight είπε...

Να φταίει που ξαπλώνω στο κρεβάτι, πιτζαμωμένη και έτοιμη για ύπνο και βλέπω λοστ μέχρι να νυστάξω.
Εν ένας συνδυασμός μάλλον. Τζι ο πατέρας που τότε που θυμούμαι βλέπει όνειρα όπου τρέχει. Να μας σώσει, να σωθεί, να πιάσει κάποιον, κάτι τέτοιο. Μπορεί να κληρονόμησα τες έννοιες του, και το επεισόδιο που έβλεπα πριν κοιμηθώ να ξύπνησε πάλι τη βλακεία στο μυαλό μου.
Τώρα οι σκέψεις....δεν θυμάμαι καθόλου. Μόνο με ποιο άτομο είχαν να κάνουν. Αλλά τίποτε άλλο παραπέρα. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε.