Για να θυμάμαι -2

Ξυπνώ πρωί, τρώω πρωινό και την κάνω για διάβασμα.

Λιστόν.

Λέω να κατέβω στη θάλασσα, μα αλλάζω γνώμη και καταλήγω στο Μικρό.
Διαβάζω, ετοιμάζω σημειώσεις γι' αυτά που θέλω να πω, βολτάρω πάλι για ώρα, αγοράζω ένα βιβλίο, γυρνώ στο ξενοδοχείο και αφήνω το αντίγραφο της πτυχιακής μου για να ελαφρύνω τη τσάντα, και στη θέση του παίρνω τη φωτογραφική μου μηχανή και την κάνω για το παλιό φρούριο.
Κάθομαι λίγο στο τοίχος δίπλα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου που μόνο εκκλησία δεν μοιάζει, και χαζεύω το μέρος, τους τουρίστες, τα καραβάκια στη θάλασσα στα δεξιά μου, τους μαθητές ιστιοπλοΐας από τον ναυτικό όμιλο, και τον φάρο ψηλά στα αριστερά μου.

Άγιος Γεώργιος

Θυμάμαι μια νύχτα που τα σκαλιά και οι κολόνες της εκκλησίας βίωσαν γέλια μέχρι δακρύων όταν αποφάσισαν συμφοιτητές μας να κάνουν αναπαράσταση σκηνές από ταινίες της Βουγιουκλάκη.
Ξεκινώ να ανηφορίζω προς το φάρο περνώντας από το cafe-εστιατόριο του φρουρίου- δεν θα βρω χρόνο να καθίσω και εδώ δυστυχώς, από σήραγγες, από παλιά κτίσματα του φρουρίου.
Φτάνω και δυστυχώς για μένα είναι γεμάτο κόσμο. Χαζεύω κι εγώ σαν τουρίστας τη θέα, θυμάμαι στιγμές παλιές πάλι, την Αλισαβού να έχει ξαπλώσει στο διαγώνιο γκρεμό και να κάνει ότι κάνει ορειβασία και να την φωτογραφίζουμε να φαίνεται ότι είναι στο κάθετο για να δείξει στη μάνα της να την αγχώσει.

Εκ δεξιών μου.

Ξεκίνησα να κατεβαίνω προς τον ιστιοπλοϊκό, κι όταν έφτασα στη θάλασσα βρήκα ένα ωραίο σημείο και κάθισα, άνοιξα να διαβάσω το βιβλίο που μόλις αγόρασα με το πόδι βουτηγμένο στο παγωμένο νερό.

Παραλία ιστιοπλοϊκού. Ψόφος το νερό, αλλά οκολάθαρο.

Όταν άρχισα να κρυώνω, άφησα τη μηχανή στο ξενοδοχείο και κατέβηκα για μεσημεριανό στις πιτονοστιμιές. Σουβλάκι, πατατούλες, σαλάτα, τυροκαφτερή, ουζάκι. Είδα ξανά τις σημειώσεις που έφτιαξα για την παρουσίαση, τις έφτιαξα λίγο καλύτερα, επικοινώνησα με μια παλιά συμφοιτήτρια που έγινε πια μόνιμη κάτοικος του νησιού, για να συναντηθούμε την επομένη ή κάτι τέτοιο, και την έκανα για το ξενοδοχείο.

Not seen: ούζο + λεμονάδα.

Πήρα θέση πάλι στο παράθυρο, έκανα μια πρόβα δυνατά αυτά που ήθελα να πω για να δω αν μπορώ να τα πω, έφτιαξα πιο συνοπτικές σημειώσεις, κοιμήθηκα λίγο, ξύπνησα και ξαναπρόβαρα και ξανά νάνι μέχρι την επόμενη μέρα.