Να σας πω ότι η γειτόνισσα του προηγούμενου ποστ έκλεψε μου ΚΑΙ ένα βαζάκι κεράσια για κοκτέιλ. Εθυμήθηκα το προχτές κι εδαιμονίζουμουν πάλε.
Στο μεταξύ, ενώ άλλοι παντρεύονται, γκαστρόνονται (η άλλη ελπίζω να μας έχει στη φάση του λάιβ τωρά, όι να γέννησε και να μας τα λαλεί αναδρομικά ΚΑΙ ακόμα!!!-ακούεις κόρη;;;), εγώ έβαψα το δωμάτιό μου. Κι όταν λέω έβαψα, εννοώ εστοκάραμε, εκάμαμε τα treatments για τις υγρασίες κλπ, εκλείσαμε τες τρύπες που τα καρφιά που είχα, έφκαλα το γραφείο που το δωμάτιο και ήβρα πλάσμα και χάρισα το, ξεκίνησα να ξικασhιάρω και έλειψε μου ο τόπος και προσπαθώ να δω πώς εν καλύτερα να προσαρμώσω τα πράματα στη νέα τάξη πραγμάτων.
Τζειαμέ που ελοάρκαζα να πιάσω νέο γραφείο, είπαν μου να πιάσω το δωμάτιο του γραφείου στο σπίτι μας και να το κάμω δικό μου. Ακόμα βέβαια έχει πράματα που δεν είναι δικά μου μέσα, και δεν νιώθω ότι μπορώ να το χρησιμοποιήσω έτσι, αλλά εν άσκοπο να πιάσω γραφείο τζαι να το βάλω μες στο δωμάτιο να τρώει τόπο.
Πρέπει ακόμα να βρω τι θα βάλω σε κονσόλα-συρταριέρα-κομοδίνο, γιατί χρειάζομαι κάποιες επιφάνειες, αλλά προς το παρόν έχω αυτό που είχα από παλιά και περνώ. Άμα βρω, θα το χαρίσω κι αυτό. Ιδανικά θα ξήλωνα και το καλοριφέρ να το βάψω κι εκείνο να είναι ακριβώς το ίδιο χρώμα με τους τοίχους (αν είχα χρώμα στο δωμάτιο θα το έβαφα σε χρώμα- if you can't hide it, accentuate it), και να αδειάσω τα ντουλάπια για να τα περάσω ένα χέρι να φρεσκαριστούν. Άρα πρέπει να πάω να πιάσω λαδομπογιές και πινέλα. Και μετά έχω να τρίψω κάτι έπιπλα που έχουμε σπίτι να φύει η μπογιά τους, και να τα βάψω κι εκείνα, μήπως τα χρησιμοποιήσω εκείνα παρά να πάρω καινούργια.
Κουρτίνες, κάλαθο, επιδαπέδιο φωτιστικό για διάβασμα και φωτιστικό οροφής ακόμα εκκρεμούν.
Δεν έχω δουλειά προς το παρόν όπως είπαμε (είπαμε;), και είμαι αθκιασερή να τα κάμω όλα σιγά σιγά.
Ξεκίνησα κι ένα marketing-related course, έτσι που καύλα (όξα κάβλα;), όι ότι το χρειάζουμαι για κάτι, και θα δούμε πώς θα πάει κι εκείνο.
Ανέλαβα και μια μετάφραση και την τελείωσα και περιμένω να πληρωθώ κι από εκεί- ήταν ωραία δουλειά, ευχάριστη, και χάρηκα γιατί έβγαλα καλό αποτέλεσμα όντως.
Έφτιαξα/διόρθωσα και 3-4 μενταγιόν με κάτι υλικά που είχα και τα βρήκα τώρα που κάθισα να συγυρίσω τα υλικά μου και τα εργαλεία μου- πολύ απλά πράγματα, αλλά νομίζω θα τα φορέσω, και χαίρομαι μόνη μου.
Το πρότζεκτ που θέλω να φέρω σε πέρας πρώτα είναι να βάλω σε χρονολογική σειρά τις φωτογραφίες μου. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια γιατί εγώ δεν έχω ιδέα από ηλικίες, κι αν δεν καθίσει η μάνα μου να με βοηθήσει, δεν βγαίνουμε, παιδιά. Πήρα και 10 αλμπούμ ίδια, όμορφα, διακριτικά (μαύρα, σαν τη ψυσhή μου) να κάμω τη δουλειά μου.
Θέλω να κάμω κι άλλα πράματα, αλλά εν είμαι άτομο motivated που φυσικού μου, και δεν τραβώ. Πρέπει να κάμνω ίσως παρέα με πλάσματα που εν active πέρκει με κάμνουν να νιώθω άσhημα και υιοθετήσω/ασπαστώ τούτο το χαρακτηριστικό κι εγώ.
Φυσικά εν βοηθά που κοιμούμαι η ώρα 3, 4, 5 το πρωί, και ξυπνώ μεσημέρκα 10, 11, 12 η ώρα.
Τέσπα, είπα ότι θα αρχίσω να κάμνω και κανένα καινούργιο φαΐ σπίτι, μιας κι έχω 1-2 βιβλία με ωραίες συνταγές που θέλω να δοκιμάσω, και εν θέλει παραπάνω ψάξιμο το πράμα.
Σκέφτουμαι να γραφτώ τζαι σε κανένα επιμορφωτικό, αλλά δεν ξέρω τι... Να ξεσκονίσω τα Ισπανικά μου; Σε τι τάξη να γραφτώ; Να κάμω κάτι άκυρο; Κάτι κριέιτιβ; Να πάω 2η τάξη φωτογραφία;
Νομίζω εν αρχή νέας σχολικής χρονιάς και έπιασε με το εκκαθαριτικό μου, και το resolution setting mode μου. Να σιωπήσω και κανεί. Άτε πάω να κάμω δουλειά, ως πάρακατω.
Εσείς, ήντα νέα;
PS Απλά αρέσκει μου, άσχετο με το θέμα μας. Κλάσικ μι, ασχετότητες.
Στο μεταξύ, ενώ άλλοι παντρεύονται, γκαστρόνονται (η άλλη ελπίζω να μας έχει στη φάση του λάιβ τωρά, όι να γέννησε και να μας τα λαλεί αναδρομικά ΚΑΙ ακόμα!!!-ακούεις κόρη;;;), εγώ έβαψα το δωμάτιό μου. Κι όταν λέω έβαψα, εννοώ εστοκάραμε, εκάμαμε τα treatments για τις υγρασίες κλπ, εκλείσαμε τες τρύπες που τα καρφιά που είχα, έφκαλα το γραφείο που το δωμάτιο και ήβρα πλάσμα και χάρισα το, ξεκίνησα να ξικασhιάρω και έλειψε μου ο τόπος και προσπαθώ να δω πώς εν καλύτερα να προσαρμώσω τα πράματα στη νέα τάξη πραγμάτων.
Τζειαμέ που ελοάρκαζα να πιάσω νέο γραφείο, είπαν μου να πιάσω το δωμάτιο του γραφείου στο σπίτι μας και να το κάμω δικό μου. Ακόμα βέβαια έχει πράματα που δεν είναι δικά μου μέσα, και δεν νιώθω ότι μπορώ να το χρησιμοποιήσω έτσι, αλλά εν άσκοπο να πιάσω γραφείο τζαι να το βάλω μες στο δωμάτιο να τρώει τόπο.
Πρέπει ακόμα να βρω τι θα βάλω σε κονσόλα-συρταριέρα-κομοδίνο, γιατί χρειάζομαι κάποιες επιφάνειες, αλλά προς το παρόν έχω αυτό που είχα από παλιά και περνώ. Άμα βρω, θα το χαρίσω κι αυτό. Ιδανικά θα ξήλωνα και το καλοριφέρ να το βάψω κι εκείνο να είναι ακριβώς το ίδιο χρώμα με τους τοίχους (αν είχα χρώμα στο δωμάτιο θα το έβαφα σε χρώμα- if you can't hide it, accentuate it), και να αδειάσω τα ντουλάπια για να τα περάσω ένα χέρι να φρεσκαριστούν. Άρα πρέπει να πάω να πιάσω λαδομπογιές και πινέλα. Και μετά έχω να τρίψω κάτι έπιπλα που έχουμε σπίτι να φύει η μπογιά τους, και να τα βάψω κι εκείνα, μήπως τα χρησιμοποιήσω εκείνα παρά να πάρω καινούργια.
Κουρτίνες, κάλαθο, επιδαπέδιο φωτιστικό για διάβασμα και φωτιστικό οροφής ακόμα εκκρεμούν.
Δεν έχω δουλειά προς το παρόν όπως είπαμε (είπαμε;), και είμαι αθκιασερή να τα κάμω όλα σιγά σιγά.
Ξεκίνησα κι ένα marketing-related course, έτσι που καύλα (όξα κάβλα;), όι ότι το χρειάζουμαι για κάτι, και θα δούμε πώς θα πάει κι εκείνο.
Ανέλαβα και μια μετάφραση και την τελείωσα και περιμένω να πληρωθώ κι από εκεί- ήταν ωραία δουλειά, ευχάριστη, και χάρηκα γιατί έβγαλα καλό αποτέλεσμα όντως.
Έφτιαξα/διόρθωσα και 3-4 μενταγιόν με κάτι υλικά που είχα και τα βρήκα τώρα που κάθισα να συγυρίσω τα υλικά μου και τα εργαλεία μου- πολύ απλά πράγματα, αλλά νομίζω θα τα φορέσω, και χαίρομαι μόνη μου.
Το πρότζεκτ που θέλω να φέρω σε πέρας πρώτα είναι να βάλω σε χρονολογική σειρά τις φωτογραφίες μου. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια γιατί εγώ δεν έχω ιδέα από ηλικίες, κι αν δεν καθίσει η μάνα μου να με βοηθήσει, δεν βγαίνουμε, παιδιά. Πήρα και 10 αλμπούμ ίδια, όμορφα, διακριτικά (μαύρα, σαν τη ψυσhή μου) να κάμω τη δουλειά μου.
Θέλω να κάμω κι άλλα πράματα, αλλά εν είμαι άτομο motivated που φυσικού μου, και δεν τραβώ. Πρέπει να κάμνω ίσως παρέα με πλάσματα που εν active πέρκει με κάμνουν να νιώθω άσhημα και υιοθετήσω/ασπαστώ τούτο το χαρακτηριστικό κι εγώ.
Φυσικά εν βοηθά που κοιμούμαι η ώρα 3, 4, 5 το πρωί, και ξυπνώ μεσημέρκα 10, 11, 12 η ώρα.
Τέσπα, είπα ότι θα αρχίσω να κάμνω και κανένα καινούργιο φαΐ σπίτι, μιας κι έχω 1-2 βιβλία με ωραίες συνταγές που θέλω να δοκιμάσω, και εν θέλει παραπάνω ψάξιμο το πράμα.
Σκέφτουμαι να γραφτώ τζαι σε κανένα επιμορφωτικό, αλλά δεν ξέρω τι... Να ξεσκονίσω τα Ισπανικά μου; Σε τι τάξη να γραφτώ; Να κάμω κάτι άκυρο; Κάτι κριέιτιβ; Να πάω 2η τάξη φωτογραφία;
Νομίζω εν αρχή νέας σχολικής χρονιάς και έπιασε με το εκκαθαριτικό μου, και το resolution setting mode μου. Να σιωπήσω και κανεί. Άτε πάω να κάμω δουλειά, ως πάρακατω.
Εσείς, ήντα νέα;
PS Απλά αρέσκει μου, άσχετο με το θέμα μας. Κλάσικ μι, ασχετότητες.
3 σχόλια:
Είμαι σε μια παρόμοια φάση. Έχω επιτέλους ξεκινήσει σιγά σιγά να δουλεύω στις ατελείωτες to-do λίστες μου.
Θέλουμε φωτογραφίες πριν και μετά των μετατροπών σου. :)
Το θέμα αρχειοθέτησης φωτογραφιών είναι κάτι που με πονάει αφάνταστα. Δεν έχω αρκετό χρόνο για να ασχοληθώ. Είναι και αυτό στα to-do.
Έχω μια βάφτιση σε λίγες μέρες και δεν έχω ξεκινήσει ακόμα την οργάνωση. Μόνο τις προσκλήσεις έχω κάνει. Μόλις περάσει αυτό ξεκινάω με φόρα για τα υπόλοιπα. Δωμάτιο Καρμενσίτας, γραφείο challenge του αιώνα. :) Αυτά και άλλα πολλά. Εσύ ρώτησες. :)
@clueless έλα, 2 εβδομάδες το'χεις! τις ιδέες φαντάζομαι τις έχεις στο κεφάλι σου, έτσι; Φωτογραφίες.... εμμμ, δεν έχω, ούτε είναι καμία τρελλή διαφορά, αλλά αν βγάλω κάτι πλέον, θα σου δείξω. Είμαι σε φάση πετάω, ξεκαθαρίζω, μειώνω, κλπ- μια στα 5 χρόνια νομίζω με πιάνει κάτι. Οι φωτογραφίες ήταν σε αλμπούμ των γονιών λίγο πολύ τακτοποιημένες, αλλά σε κάποια φάση η παλαβή τις έβγαλα και δεν τις κράτησα σε σειρά. Κάποιες έχουν ημερομηνίες από πίσω (genious father), κάποιες είναι από γενέθλια, έτσι μετρώ κεράκια και ξέρω πώς ήμουν σε κάθε ηλικία, κάποιες τις θυμάμαι, κάποιες ξεχωρίζουν από κάτι που ορίζει χρονική περίοδο (εγκυμοσύνες, άλλοι συγγενείς, λίγο πολύ κάτι γίνεται. Αλλά χρειάζεται και η μάμμα... Ένα ένα θα τα κάμουμε όλα!
Κόρη; Αγαπώ σε! Έφαα κόλλημα με τούντο τραγούδιν έχει 3 βδομάδες και μπαίνω και θωρώ/ακούω το τζιαι που δαμέ :-) Καλή νέα "σχολική" χρονιά τζιαι σιγά-σιγά θα τα κάμεις ούλλα όπως τα θέλεις! Σκέφτου το για τα ισπανικά, να μπορείς να θωρείς το Narcos χωρίς υποτίλους! And I like the black albums!
Δημοσίευση σχολίου