Ξέρεις τζείνο που νιώθεις στην καρδιά σου άμα λυπάσαι για κάτι τζαι κλαίεις ώσπου να σου περάσει ή έστω να μουδιάσει;
Έκλαψα, αλλά επροσπάθησα τόσο πολλά να με σταματήσω που τωρά έμεινε ένας εσωτερικός πόνος που με βασανίζει. Περίμενα το PMS για να κλάψω ως συνήθως, αφορμή και ευκαιρία να το εκτονώσω, αλλά δεν.
Κι έτσι ακόμα πονώ.
Πονώ, κουράζομαι, κοιμάμαι.
Ξυπνώ, πονώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Ξανά και ξανά.
Έκλαψα, αλλά επροσπάθησα τόσο πολλά να με σταματήσω που τωρά έμεινε ένας εσωτερικός πόνος που με βασανίζει. Περίμενα το PMS για να κλάψω ως συνήθως, αφορμή και ευκαιρία να το εκτονώσω, αλλά δεν.
Κι έτσι ακόμα πονώ.
Πονώ, κουράζομαι, κοιμάμαι.
Ξυπνώ, πονώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Ξανά και ξανά.
2 σχόλια:
"You can't fight the tears that aint coming"
Τσίμπα αγκαλιά.
Κράτα γερά
Δημοσίευση σχολίου