Επετειακό-εορταστικό

Στις 5 του μήνα τούτο το χαζομπλόγκ έκλεισε 7 χρόνια ζωής.  Στις 5 του μήνα είχα κι εγώ γενέθλιο για τα 29 μου χρόνια ζωής, οπότε αγνόησα το γεγονός, και είπα ότι θα σβήσουμε κεράκια άλλη μέρα εδώ, με αφορμή κάτι άλλο.

Έτσι, με λίγες ακόμα μέρες να μένουν μέχρι τα Χριστούγεννα και το τέλος του έτους, είπα να πω 2 πράγματα.

Όσοι έχετε ψώνια να κάμετε, όσοι πήζετε μες στην κίνηση στους δρόμους των πόλεών σας, προσπαθήστε να κάνετε τα πράγματα καλύτερα αυτές τις μέρες, για το καλό όλως.

Προσπαθήστε να είστε λίγο πιο καλοί με τους εργαζόμενους. Ιδιαίτερα τον κόσμο που δουλεύει παραπάνω ώρες, που δουλεύει ώρες που κανονικά δεν δουλεύουμε, που έχει επιπλέον φόρτο εργασίας λόγω των ημερών: καταστήματα με είδη ένδυσης, υπόδυσης, αξεσουάρ, κλπ, υπεραγορές και παντοπωλεία, αλλά και κόσμο που εργάζεται στις υπηρεσίες υποστήριξης πελατών (help lines και τα σχετικά).
Θα προσπαθήσω να ακολουθήσω αυτή τη συμβουλή μου αν μη τι άλλο για δική μου ηρεμία.
Οι εργαζόμενοι στην εξυπηρέτηση πελατών και τις υπηρεσίες αντιμετωπίζουν βλάκες, άξεστους, αχάπαρους, αγενείς, κόσμο που δεν ξέρει τι θέλει, κόσμο με νεύρα, όλη μέρα. Αν μπορείς να μην του κάνεις τη ζωή πιο μίζερη και τη δουλειά πιο δύσκολη μπορεί να επωφεληθείτε και οι δύο.

Στο δρόμο βρήκα ένα τρικ που χρησιμοποιώ τελευταίως και δουλεύει για μένα. Άμα με εκνευρίζουν οι ανυπόμονοι οδηγοί, αυτοί που σου κόβουν το δρόμο για να βγουν από πάροδο χωρίς καν να περιμένουν λίγο, αυτοί που προσπερνούν παλαβά, που ενώ είναι παρκαρισμένοι στην άκρη του δρόμου μπαίνουν μες στο αυτοκίνητο και βγαίνουν κανονικά μέσα στο δρόμο χωρίς να δουν πίσω τους, χωρίς να δείξουν ότι θα κινηθούν, κλπ, σκέφτομαι ότι μπορεί να βιάζονται ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ να πάνε σπίτι γιατί είναι χεσμένοι!
Είναι το γνωστό "you don't know where they are coming from" αλλά με συγκεκριμένη σκέψη από πίσω.
Τους αφήνω και πάνε χωρίς πολλά πολλά και σκέφτομαι ότι μπορεί να έκαμα καλή πράξη. :p

Καλές γιορτές, όσο ήρεμες και όσο exciting τις θέλετε, και φρόνιμα ρε μωρά!