Κάπως έτσι περνούν οι μέρες, όταν συνειδητοποιείς τι γίνεται.
Σαν να'ναι η ζωή μια κασέτα που έγραφες και ξανάγραφες πάνω τα τραγούδια που σ' άρεσαν, αλλά η κασέτα ήταν η ίδια, και για μένα που την άκουσα τελευταία φορά τότε ακόμα τα ίδια πράγματα με τότε έχει πάνω.
-Αν δεν ξέρω ότι δεν έγινε κάτι, τότε είναι σαν να μην έγινε, έτσι δεν είναι;-
Έχουμε όμως ο καθένας τη δικιά του κασέτα, κι όπως γράφω πάνω της εγώ, έτσι γράφεις κι εσύ.
Και γράφει η κασέτα σου ξανά τις μουσικές, τις θάλασσες, τα γαμίσια, τις διαδρομές, τις παρέες.
Όπως γράφει κι η δικιά μου τα αντίστοιχα, εξάλλου.
Κι η ζωή συνεχίζεται.
2 σχόλια:
Θέλω να σχολιάσω αλλά δεν ξέρω τι!
Γι' αυτό κάνω σχόλιο χωρίς βαθύ νόημα.
1. Δεν είναι δυνατόν να είναι εντελώς τα ίδια αυτά που γράφονται στην κασέτα.
Λίγες αλλαγές θα υπάρχουν. Γιατί να γράφεις πάντα στην ίδια?
Γράφε σε καινούρια κάθε φορά. Και μετά θα έχεις μια συλλογή στο αυτοκίνητο σου, και θα τις βάζεις και θα θυμάσαι την κατάσταση που ήσουν όταν έγραφες την κάθε κασέτα.
2. ''Αν δεν ξέρω ότι ΔΕΝ έγινε κάτι, τότε είναι σαν να μην έγινε, έτσι δεν είναι;''
Μάλλον σου ξέφυγε ένα ΔΕΝ εκεί. Αλλά νομίζω κατάλαβα τι θέλεις να πεις.
Μέχρι φυσικά η ερωμένη να ανακοινώσει ότι είναι έγκυος, λέω εγώ.
Και τότε ή έγινε, ή έγινε θαύμα.
Τέρας, δεν είναι τα ίδια πράγματα. Είναι παρόμοια. Ένα ποπ, ένα ψευτορόκ, μια μπαλάντα, να υπάρχει εναλλαγή. Βαρκέσαι να τα έχεις πρόχειρα τα παλιά μέινστριμ. Μπορεί να τα σιγοτραγουδήσεις κάποια στιγμή, αλλά εν κάθεσαι σίγουρα να ακούσεις ολόκληρη κασέτα.
Εν μου έφυε το δεν. Έτσι ήθελα να το πω. :/ Σίγουρα όταν έχει κάτι συνέπειες στη δική μας ζωή δεν μπορούμε να το αγνοούμε άλλο, αλλά όταν δεν μας αγγίζει, εν πα να γεννήσει και 6δυμα, εν μπορώ να το νιώσω.
Επίσης έγραφα πριν λίο για εγγυμοσύνες. Διαβάζεις τα ντραφτς μου;!;!;!
Δημοσίευση σχολίου