Βλέπω το Best Exotic Marigold Hotel και είναι απίστευτο.
Κι είναι μια φιγούρα που μου τη θυμίζει. Και την περιγράφει κάποιος, απευθυνόμενος σε εκείνη:
"Do you have any idea what a terrible person you've become? All you give out is this endless negativity, a refusal to see any kind of light and joy, even when it's staring you in the face and a desperate need to squash any sign of happiness in me or anyone else."
Κι είναι εκείνη.
Κι είμαι εγώ. Εκείνη που φοβάμαι ότι θα γίνω.
3 σχόλια:
τραγουδαρααααααααα
είδα την τζι εγώ τη ταινία, εν πολλά ωραία. αφού βλέπεις κατά πού πάεις, μεν πάεις ;-)
snowflakes, θυμούμαι πού ήμουν και τι έκαμνα την πρώτη φορά που το άκουσα. :)
Ουφ, έννεν πάντα τόσο εύκολο. Ίσως άργησα να το αντιληφθώ. Προσπαθώ να ξεφύγω, έννα δείξει η νεκροψία αν τα καταφέρω όμως.
Δημοσίευση σχολίου