Έρκεται τζείνο που περιμένεις τόσο καιρό.
4 μέρες το 2013, λίγες το 2012 όλο κούραση.
Τζαι έρκεται, τζαι φεύκει, τζαι ούτε που κατάλαβες πώς έγινε αλλά έμεινες πάλι άνευ.
Τζαι κανένας εν καταλαβαίνει πόσο το χρειάζεσουν.
Ο μόνος που ίσως να σε ένιωθε εν τζείνος που εν εκφράζεται ποτέ τζαι έμαθε να μεν τον υπολογίζει κανένας, τζαι εσυμβιβάστηκε με τούτο του το χαρακτηριστικό τζι εν περιμένει να τον υπολογίσει κανένας τζαι περνά καλά μόνος του.
Γιατί κανένας εν σε υπολογίζει, κανένας εν σε μετρά, ενώ ακόμα μια φορά εσύ μετράς τους πάντες.
Ούτε οικογένεια, ούτε φίλοι, ούτε δουλειά.
Ο καθένας έχει τον εαυτό του να δει.
Τζαι καλά κάμνει.
Εν εσύ που είσαι η χαζή, τζαι ξέρεις το, αλλά εν μπορείς να κάμεις κάτι.
Ξέρω, έννα καταλήξω τζι εγώ σαν τζείνον που εν εκφράζεται, που έμαθε να μεν τον υπολογίζει κανένας, που εσυμβιβάστηκε με τούτο του το χαρακτηριστικό τζι εν περιμένει να τον υπολογίσει κανένας τζι εν απογοητεύκεται τζαι περνά καλά μόνος του.
Loner.
Ειρωνικό αν σκεφτείς ότι το 45% των λόγων που εν φεύκω που τούτο τον τόπο εν οι ανθρώποι "μου".
Τζαι εν έκαμα καν οικογένεια. Με μιτσιά, με μεγάλη.
PMSing makes me sad and more of an introvert and makes me feel like im up against the world.
IR
Ignore and redisplay.
4 μέρες το 2013, λίγες το 2012 όλο κούραση.
Τζαι έρκεται, τζαι φεύκει, τζαι ούτε που κατάλαβες πώς έγινε αλλά έμεινες πάλι άνευ.
Τζαι κανένας εν καταλαβαίνει πόσο το χρειάζεσουν.
Ο μόνος που ίσως να σε ένιωθε εν τζείνος που εν εκφράζεται ποτέ τζαι έμαθε να μεν τον υπολογίζει κανένας, τζαι εσυμβιβάστηκε με τούτο του το χαρακτηριστικό τζι εν περιμένει να τον υπολογίσει κανένας τζαι περνά καλά μόνος του.
Γιατί κανένας εν σε υπολογίζει, κανένας εν σε μετρά, ενώ ακόμα μια φορά εσύ μετράς τους πάντες.
Ούτε οικογένεια, ούτε φίλοι, ούτε δουλειά.
Ο καθένας έχει τον εαυτό του να δει.
Τζαι καλά κάμνει.
Εν εσύ που είσαι η χαζή, τζαι ξέρεις το, αλλά εν μπορείς να κάμεις κάτι.
Ξέρω, έννα καταλήξω τζι εγώ σαν τζείνον που εν εκφράζεται, που έμαθε να μεν τον υπολογίζει κανένας, που εσυμβιβάστηκε με τούτο του το χαρακτηριστικό τζι εν περιμένει να τον υπολογίσει κανένας τζι εν απογοητεύκεται τζαι περνά καλά μόνος του.
Loner.
Ειρωνικό αν σκεφτείς ότι το 45% των λόγων που εν φεύκω που τούτο τον τόπο εν οι ανθρώποι "μου".
Τζαι εν έκαμα καν οικογένεια. Με μιτσιά, με μεγάλη.
PMSing makes me sad and more of an introvert and makes me feel like im up against the world.
IR
Ignore and redisplay.
11 σχόλια:
Ο καθένας θωρεί την πάρτη του, δεν επιτρέπει στον εαυτό του να βάλει νερό σε άλλες γλάστρες πέραν από αυτή του εγωισμού του. Εν η εποχή τέθκια. "Όταν θέλεις κάτι το συμπαν συνωμοτεί" και μαλακίες. Κανείς δεν σου λέει: "μήπως αυτό που θέλεις, θα βλάψει κάποιον;;;" ή "αυτό που θέλεις, θα ωφελέσει το σύμπαν σε κάτι;;". Όλοι χρησιμοποιούν τους πάντες. Σπάνιες οι πραγματικές φιλίες.
Δε ξέρω τι έγινε και το γράφεις αυτό.Ανθρώποι που να τους κόφτει πραγματικά για κάποιον έξω από τον εαυτούλη τους εν λίγοι σήμερα. Εγώ προσωπικά με πολύ λίγους πλέον ασχολούμε. Με τους υπόλοιπους έχω από 0 έως απειροελάχιστες προσδοκίες και ζούνε αυτοί καλά και εγώ καλύτερα.
Ανώνυμε και Ίνα, what about family?
Α, καλά, ιδιοκτησιακό το καθεστώς αφενός, θεωρούν όλοι ότι ο άλλος τους ανήκει, είτε σύζυγος είτε παιδιά, φόρτσα καταπίεση, και επικοινωνία καμιά. Ούτε που κόφτει τον ένα τι πραγματικά θέλει ο άλλος. Και εννοείται ότι κόφτει τους παραπάνω τι θα πει ο κόσμος.
Ανώνυμος, ακριβώς, και ταυτόχρονα απλά θωρούν την πάρτη τους, εν σκέφτουνται το δικό σου κόπο και χρόνο, τα θέλω σου, μια φορά στα 3 χρόνια τουλάχιστον.
Επερίμενα λίο να με σκέφτεται η μάνα μου στες αποφάσεις τες οικογενειακές, αλλά μπα...
Εκεί τα πράματα είναι πιο πολύπλοκα.Συνήθως σε αγαπούν, με τον τρόπο τους πάντα. Δε σημαίνει όμως ότι αυτός είναι ο τρόπος που έχεις ανάγκη ή είναι διαθετιμένοι να κάνουν όλα όσα εσύ θα έκανες/κάνεις για εκείνους. Ακόμα και εκεί έχει να κάμει με το χαρακτήρα τους πρώτα και μετά με το ότι είναι η μάνα μας ή ο πατέρας μας ή το αδέρφι μας.
Αγαπημένη μου Moonlight ποτέ μα πότε μην περιμένεις κάτι για αντάλαγμα! Αν εσύ η ίδια θέλεις να "ξοδέυεις" χρόνο και ενεργεία σε άτομα που θέωρεις ότι το αξίζουν κάνε το αν πάλι δεν το αξίζουν και εσύ εξακολουθείς να κάνεις το πιο πάνω γιατί είναι μέλη της οικογένειας τότε δύο είναι οι λύσεις
1. Παίρνεις απόφαση ότι θα δίνεις μονοπλευρα ότι δεν πρόκειται ποτέ να λάβεις τίποτε πίσω (έστω και κατανόηση)
2. Αντιλαμβάνεσαι την πραγματικοτήτα και σταματάς να δίνεις τόσο χρόνο και σημασία που ίσως θα μπορούσες να αξιοποιήσεις κάπου που θα το εκτιμούσαν περισσότερο.
Η ζωή είναι πιο απλή άποτι νομίζουμε έμεις την κάνουμε πιο δύσκολη απότι είναι. Αυτό το που λές το κάνω και εγώ όσο αφόρα το θέμα οικογένειας κάποτε με ενοχλούσαν και εμένα αρκετά πράγματα. Πλέον έβαλα σε τάξη με ποιους θα ασχολούμαι και με ποιους όχι! Τζαι κόλο τους ρεπάνι αν σε παρεξηγήσουν! Ανάγκη να ξέρεις έχεις μόνο τα άτομα που σε αγαπούν για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θέλουν να είσαι!
ΧΧΧΧ
Oh the "Nobody Loves Me" phase! άμα είναι να δω περίοδο με πιάνει και μένα, μετά φυσικά επανέρχομαι, το πρόβλημα είναι αν παραμένεις σε αυτή την κατάσταση. Να ξέρεις όμως οτι όλα εξαρτώνται από σένα και ποτέ μην περιμένεις αντίστοιχη συμπεριφορά με τη δική σου γιατί απλά θα απογοητεύεσαι.
Α, δεν νομίζω ότι πρόκειται ποτέ να σταματίσω να ενδιαφέρομαι, να προσπαθώ, να δίνω, να είμαι γενικά "καλή" με τους άλλους, απλά μερικές φορές ξεχνώ ότι τζαι τζείνοι που τάχα αγαπούν σε εν σε σκέφτονται. Γι'αυτό λαλώ ότι έννα γίνω σαν τον άλλο, τον ένα και συγκεκριμένο που αγαπά με δικό του τρόπο, τζαι ό,τι τζι αν νιώθει, ό,τι τζι αν περιμένει πίσω εν το εκδηλώνει, απλά περνά καλά μόνος του. Έμαθε να περνά καλά μόνος του, τζαι έπεισε τους ούλλους ότι περνά καλά. Ξέρω ότι εν περνά τέλεια, αλλά ευχαριστώ τον που μου έμαθε τούτο τον τρόπο.
Θα συμφωνήσω με την Ina. Ο καθένας αγαπά με τον δικό του τρόπο. Τζιαι επίσης σκέφτεται σε με τον δικό του τρόπο. Επήρε μου κάμποσο καιρό να το εμπεδώσω τούτο. Τωρά όμως βλέπω το και που εμένα ότι εν έχεις πάντα ανάγκη την επαφή με τα ίδια άτομα, με την ίδια συχνότητα ή με τον ίδιο τρόπο. Χωρίς να σημαίνει ότι εν τους αγαπάς. Επίσης μπορεί να σε υπολογίζουν παραπάνω από ότι νομίζεις, απλά να μεν το αντιλαμβάνεσαι. Εννοείται όμως ότι υπάρχει τζιαι ο κόσμος που εν αξίζει να ασχολείσαι καν.
Φυσικά μετά έρκεται ένα PMS τζιαι πουκουππίζει οποιαδήποτε λογική και ώριμη σκέψη αλλά οκ....
Ένναι τζιαιρός για τούτα, εν καλοτζιαίριν! Πιέ ένα μοχίτο που λλόου μου, να παν τα φαρμάκεια κάτω :-)
Δημοσίευση σχολίου