Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Επιτραπέζιο

Τούτες τες μέρες έχω πολλά να γράψω. Αλλά έννεν ξεκάθαρα ακόμα μες στο μυαλό μου, οπότε θα το αποφύγω.

Έχει καιρό που προσπαθώ να διευκρινήσω τι εν τζίνο που με ενοχλεί σε πολλά επιτραπέζια. Γίνουμαι αντικοινωνική άμα είμαι σε μια παρέα που θέλει να παίζει επιτραπέζια. Ή έννα παίξουμε κάτι που έννα μπορώ να κάμω συμβιβασμό, ή εν θα παίξουμε/ παίξω. Εν με ενοχλεί να μεν παίζω, αλλά νομίζω ότι τελικά ενοχλεί τους άλλους...



Ίσως τούτο να προέρχεται που το γεγονός ότι με τα ξαδέρφια μου δεν επαίζαμε (σχεδόν) ποτέ έτσι πράματα. Θυμούμαι τες φορές συγκεκριμένα. Μια φορά που έπαιζα μονόπολη τζαι επηεννε, επήεννε, επήεννε, εβαρέθηκα, εκουράστηκα, έθελα να πω κανεί, οι άλλοι ήταν πορωμένοι κλπ...
Τζαι μια φορά που επαίζαμε πίκσιοναρι. Ήμουν δημοτικό, εζωγράφιζα συμπαθητικά (όι καλά, αλλά για επιτραπέζιο επέρναν μου) τζαι τυχαίνει μου η λέξη δισκοθήκη. Εν έξερα τι να κάμω, σε δισκοθήκη εν είχα πάει ποτέ μου, εν είχα μεγάλα αδέρφια να ξέρω πώς ένει, τη λέξη άκουα την που τους γονείς μου αφού τότε τα ξαδέρφια μου εμιλούσαν για "ορθάδικα" (τι ήταν τούτα, αλήθκεια;), τζαι για "κλαμπς". Εθεώρησα ότι εν κάτι πιο παλιό που τα κλαμπς, τζαι εζωγράφισα μια ντισκομπάλα... Εν το ήβραν. Ύστερα έπρεπε να μαντέψω τη λέξη κανό. Εν ξέρω πώς έτυχε, αλλά εγώ τη λέξη κανό ως τότε εν την είχα ακούσει ποτέ. Τα συγκεκριμένα ξαδέρφια επερνούσαν με 4-5 χρόνια, που σε έτσι ηλικίες εν σημαντική διαφορά. Τζαι είπαν να σύρουν περιπαίξιμο που είπα τόσα είδη βάρκας και λοιπών σχετικών λέξεων αλλά όχι το κανό, που έθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί.

Παράδειγμα 1 το ταμπού. Δεν με πειράζει να παίζω ταμπού άμα νοιώθω ότι εν λογικός ο τρόπος που εν χωρισμένες οι ομάδες. Εν πιστεύκω ότι είμαι ιδιαίτερα καλή στο συγκεκριμένο παιχνίδι, απλά νοιώθω ότι επειδή εν στηρίζεται σε γνώσεις τες παραπάνω φορές, εν μπαίνουν οι συμμετέχοντες σε τόσο ανταγωνιστικό μόουντ τζαι συνήθως υπερισχύουν τα αισθήματα συναγωνισμού μέσα στις ομάδες, παρά ανταγωνισμού αναμεταξύ των ομάδων. Έχει πλάκα να παίζεις με φίλο σου στην ίδια ομάδα και να έχετε τες δικές σας ιστορίες σαν αναφορές, αλλά εξίσου ενδιαφέρον είναι να παίζεις με άγνωστο άτομο τζαι να το "γνωρίζεις" έτσι... Έννεν ότι θα το προτιμήσω που το να κάθουμαι να μιλώ, αλλά μπορώ να συμβιβαστώ. Παρόμοια κατάσταση και με το πίκσιοναρι.

Παράδειγμα 2 το τρίβιαλ. Είτε με παρέα γνωστή παίζω, είτε με πιο ανοιχτή παρέα, νοιώθω ότι ούλλοι σhίζουνται να νικήσουν. Αν παίζουν στο ταμπλό κανονικά άπου πιάει παραπάνω τυρούθκια, άπου φτάσει στο τέρμα πρώτος. Αν παίζουν με ερωτήσεις, άπου πιάσει τες παραπάνω κάρτες. Πάλε, έννεν ότι είμαι ιδιαίτερα χάλια στο συγκεκριμένο (ούτε ιδιαίτερα καλή προφανώς), αλλά κάμνει με να νοιώθω πολλά περίεργα τούτο το κλίμα που δημιουργείται... Η αλήθεια οι γενικές γνώσεις μου δεν ξέρω που τι απαρτίζουναι. Μπορώ να σου μιλώ για ΤΑ άσχετα πράματα, για πράματα που εμάθαμε στο δημοτικό, για ράντομ πράματα που εδιάβασα κάποτε, αλλά όι για τες ερωτήσεις του τρίβιαλ. Μπορεί να έβρω μια στες 15. Εντωμεταξύ, μην αρχίσω να μιλώ για κόσμο που το κακό του έμαθε πόξω τες ερωταπαντήσεις έθελε εν έθελε. Τζαι επίσης μεν πω για το "τζίνιους" εντίσιον. Σίριουσλι; Που την άλλη, τα πιο "απλά" παιχνίδια γνώσεων κάποιον ρεζιλεύκουν ή κάποιον κάμνουν να βαρκέται.

Τούτα τα παραδείγματα διώ τα απλά γιατί νομίζω εν τα δύο πιο διαδεδομένα τζαι γνωστά επιτραπέζια.

Μπορεί να νοιώθω έτσι επειδή εν αντέχω να νοιώθω ότι κάποιος νοιώθει να "απειλείται" που τη νίκη κάποιου άλλου, επειδή εγώ εν μπορώ να φέρω πλάσματα που δεν ξέρω καλά σε δύσκολη θέση χωρίς να έχω κάτι μαζί τους όντως, μπορεί επειδή έχω εγώ ψυχολογικά προβλήματα.
Όποιος λόγος τζαι να είναι, εν καταλαβαίνω γιατί ενοχλούνται οι άλλοι, τζαι γιατί πρέπει σhου τζαι καλά να μου αρέσκουν τα επιτραπέζια, τζαι γιατί εν τόοοοσο περίεργο να μεν μου αρέσκουν... Που τη στιγμή που εγώ περνώ καλά ή που εν με πειράζει να μεν συμμετέχω ή να συμμετέχω τζιαμέ που μπορώ να βοηθήσω (ποτέ εν θωρώ ομάδες, έχω πρόγλημα τζαι με τούτο. εν πα να φορούν άλλα χρώματα φανέλλες, εν μπορώ να μπω στο νόημα), γιατί δυσανασχετούν οι άλλοι;


12 σχόλια:

Mana είπε...

Eoilica αν δεις το σχόλιο στείλε μήνυμα να παίξουμε scrabble.

Brenda είπε...

Κάποτε έπαιζα ταμπού με κάτι άσχετους. Στην ομάδα είχε σοσιαλιτέ ζευγάρι σαχλό (τώρα χώρισαν) και γυρίζει εκείνος και λέει "αυτό που σου έκανα ψες" Εκείνη δεν θυμόταν, περιττό να πω τι ιδέες έπεσαν στο τραπέζι, φυσικά χάσαμε. Σημασία έχει ότι αν παίζεις με μαλάκες ταμπού, μην το ψάχνεις!

thalassamov είπε...

Συγγνώμη,δεν μπορώ να ταυτιστώ.
Το μόνο που δεν μου αρέσει είναι να "κλέβουν".

Ούτε με τα ξαδέρφια παίζαμε επιτραπέζια λόγω διαφορετικών ηλικιών και χαρακτήρων...αλλά πάλι.
Πολύ ενδιαφέρον όμως το κείμενο σου ή μάλλον η εξομολόγηση σου :)))

Rania είπε...

ενδιαφέρον ποστ! κοίτα συνήθως λέω οτι είσαι party pooper άμα δεν θέλεις να παίξεις σε μια παρέα αλλά εν δικαίωμα σου να μεν θέλεις να κάμεις κάτι!
εγώ εν το βρίσκω κακό να είσαι competitive και να θέλεις να κερδίσεις (ως γνωστό εγώ εν είμαι καθόλου competitive!!!:p) αφού αυτός είναι ο σκοπός του παιχνιδιού! και γενικά most of the times its fun!

αλλά whatever the case άμα δεν θέλεις δεν θα σε αναγκάσει κανείς να το κάνεις!

Moonlight είπε...

Μάνα, λολ ντουντ.
Μπρέντα, δεν έχω πρόβλημα να χάνω, ή να ακούω βλακείες, γι'αυτό ανέχομαι το ταμπού. Αλλά δεν μπορώ τον "καφκά" τύπου εγώ είμαι καλύτερος, όι εγώ είμαι καλύτερος!

Θάλασσα, ο παραπάνω νόρμαλ κόσμος δεν ταυτίζεται, αλλά κάποιοι λεν ότι εν είμαι νόρμαλ!

Ράνια, το θέμα είναι γιατί να χαλιέται η παρέα, άμα εσύ είσαι οκ! Εμένα δεν μου αρέσκει να παίζω για να κερδίσω αμάν αμάν. Θα χαρώ, αλλά ντάξει. Φάση "meh"... αφού και τάβλι παίζω απλά για να παίζω, όι για να κερδίσω, και μόνο άμα το πεθυμήσω πολλά... Αλλά γενικά δεν μου αρέσκει καθόλου τούτο το κλίμα. το ίδιο θέμα έχω άμα έρκουνται να μου "την πουν" για το ποδόσφαιρο πχ, που δεν είμαι ΚΑΝ εγώ που παίζω, αλλά μια ομάδα...

the Idiot Mouflon είπε...

"...Αλλά δεν μπορώ τον "καφκά" τύπου εγώ είμαι καλύτερος, όι εγώ είμαι καλύτερος!"

Ανταγωνισμός και ένδυση με την "Αύρα του Νικητή". Δοκίμασε μια φορά να φτάσεις ένα βήμα πριν τη "Νίκη" τζιαι τζιαμέ να τους τα διπλώσεις / να παραιτηθείς.

Beatrix Kiddo είπε...

μάνα μου μάνα μου, εν παίζεις μαζί μου then! εννοείται ότι κερδίζω, και κλέβω και τα πάντα, εν ξέρω πόσα επιτραπέζια έπαιξα στα φοιτιτικά μου χρόνια, σαν παρέα επαιρνούσαμεν εμμονές, την φάση με την μονοπολη, μετά cluedo, μετά scrabble και άλλα πολλά.

και εννοείται ότι κλέβω :P

Alisavou είπε...

Νομίζω πως σκέφτεσαι το υπερβολικά τζαι γι'αυτό. Εν μου αρέσκει ούτε μένα να γίνει το παιχνίδι ανταγωνιστικό που την αρνητική πλευρά, αλλά ο μικρός ανταγωνισμός που υπάρχει λόγω της φύσης των παιχνιδιών, εν οκ. Εκτός τζαι αν παίζεις με σπαστική παρέα φυσικά, που το παίρνει στα άκρα :ρ Εμένα ενοχλεί με πολλά αμαν κλέφκει ο άλλος. Εν μπορώ να παίξω με έτσι σκεπτικό. Εκτός τούτου, συνήθως περνώ ωραία με έτσι παιχνίθκια. Ο σκοπός τους τζίνος ένι εξάλλου, οπότε αν περνάς καλλύττερα χωρίς να παίζεις, εν υπάρχει λόγος να "καταπιέζεσαι".

Πρασινάδα είπε...

Αγαπω τα επιτρεπέζια τζαι αρεσκει μου να εν λιο ανταγωνιστικα γιατι αμαν εν καλη η παρεα πεφτει πολυ γέλιο...

Δεν με πειραζει να μεν θελει να παιζει καποιος δικαιωμα του! Ο καθενας με ο,τι την βρίσκει! Φτανει να μεν ανακατωνεται τζαι να χαλα το παιχνιδι...ετυχε μου καποιος να μεν παιζει αλλα να πετασσει απαντησεις τζαι ελαλεν μα βοηθώ ουλλες τες ομαδες τζαι εν οκέι...

Επισης αμαν καποιος κλεφκει εν το αντεχω τζαι παραιτώ αμέσως!

Συνδρίμιν είπε...

Εμένα αρέσκουν μου τα επιτραπέζια. ΠΟΛΛΑ ΟΜΩΣ! :]

Kαι ναι, φανατίζουμαι. Και θέλω να κερδίζω και ψιλοκιστώ άμα χάννω. But that's the beauty of it :]

Επίσης, ναι, εν σπάσιμο άμα παίζουν οι υπόλοιποι κι εσύ εν παιζεις. Επειδή όταν παίζουμε επιτραπέζια η επικοινωνία γίνεται μέσω του παιχνιδιού. Άμα εν παιζεις, εν συμμετέχεις στο κανάλι επικοινωνίας. Εν σαν να καθούμαστε σε μια παρέα και μιλούμε, και ένας που την παρέα εν μιλά Ελληνικά. Awkward.

Τελιώνοντας θέλω να πω οτι το "τζίνιους" εν χαννει! :] ...όσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν να ξέρει καποιος την απάντηση, τόσο το καλύτερο. Ετσι εν εχει "εξυπνάκιδες".

Η μονόπολη που την άλλη boooooring! ...ήντα ευχαρίστιση πιάνει το πλάσμα που παιχνίδι που βασίζεται εξ'ολοκλήρου στο τι ζάρι θα φέρεις;;;;

Moonlight είπε...

Εν πολλά ενδιαφέρον πώς το βλέπετε ο καθένας...
Μακ, το παράδειγμα εν ατυχές, αν κάποιος εν μιλά ελληνικά ενώ οι άλλοι μπορούν να μιλήσουν σε μια κοινή για όλους γλώσσα, εν οι υπόλοιποι που εν οι λάθος.
Επίσης, πού εν το σωστό και το δίκαιο;
Να μεν παίξει κανένας επειδή εν τζιαμέ κάποιος που εν παίζει (τζαι ενοχλούνται οι ίδιοι) ή να παίξουν τζαι να αφήκουν τον άλλον στην ησυχία του αφού τζίνος ανέχεται να παίζουν;

Πάντως το γεγονός είναι ότι μόνο εμένα δεν μου αρέσκουν τα επιτραπέζια γενικά α;

Επίσης, τα γενέθλια μου είναι σε 2 βδομάδες (περίπου), θέλω το on the dot.
Thanks. :p

Rosa Damascena είπε...

ειδικά τις τελευταίες τρεις εβδομάδες έπαιξα τζαι ταμπού (i was on the winning team τζαι εφκαλλα τους τζαι πολλές κάρτες μάλιστα :p) τζαι pictionary την παντομίμα συγκεκριμένα, πάλε ήμουν πολλά καλή τζαι trivial τζαι ενίκησα. How can we be related?