Δήμος Λευκωσίας

Μα τούτη η δήμαρχος μας πκοιόν περιπαίζει ολάν;
Δεν ξέρω αγαπημένοι μου ποσοι και ποιοί από εσάς είστε δημότες της Λευκωσίας (εννοώ να ψηφίζετε δήμαρχο Λευκωσίας, τζαι όι Λατσιών, Αγίου Δομετίου, Στροβόλου, Έγκωμης κλπ) αλλά εγώ είμαι.
Κάπτε έννα είμαι τζαι δημοτική σύμβουλος (χέσε μέσα).

Βέβαια όσα έχω να πω εν αφορούν αποκλειστικά τους δημότες Λευκωσίας, αφού ούλλοι μας επωφελούμαστε που τα έργα του Δήμου Λευκωσίας αφού είναι βασικά η πόλη μας.

Η δήμαρχος μας που λαλείτε, εφρόντισε να διαφημιστεί τωρά που προλαβαίνει για τις επόμενες δημοτικές εκλογές με τον προϋπολογισμό του Δήμου.
Εκυκλοφόρησε ένα έντυπο-κατάλογο, με ωράιο χαρτί, ωραίο ντιζάιν και σελίδωση κλπ, για να μας πει για τα έργα που έκαμε και που ΘΑ κάμει ο δήμος- τάχα η ίδια. Ξέρετε, τόσα χρόνι εν ήταν ανάγκη. Τωρά μιας που δεν έχουμε γενικότερα λεφτά, η πρώτη δημότης είπε να σhιονόσει μιαν κάσhια λίρες να μας δείξει τα επιτεύγματά της.
Να μας δείξει τα πράματα που κάμνουμε απλά για να κάμουμε τζαι δεν σκεφτούμαστε ότι κάμνουμεν τα απλά για να λαλούμε. Ότι δεν θα έχει κανένας να πει ότι ήρτεν τζαι είδες 2 πράματα της προκοπής (δέτε το νέο δημαρχειο).

Ελπίζει ότι έννα σhαιρούμαστε κάθε μέρα που θα περνούμε όπως και τον τελευτείο ενα χρόνο έξω που το Γειώρκειο-λέγε με υπουργείο υγείας για σαφάρι τζαι να διαλύουμε λάστιχα τζαι σούστες τζαι σπονδύλους. Ελπίζει ότι έννα ξιχάσουμε το φιάσκο με το δημοτικό θέατρο. Ελπίζει ότι έννα ξιχάσουμε το δημοψήφισμα για το τι θέλουμε να γίνει το παλιό ΓΣΠ το οποίο έκαμε, έσhησε τζαι έκαμε πως δεν έγινε ποττέ τζαι έκαμε τζίνο που έθελε.

Τζαι διερωτούμαι...έννα την ψηφίσουμε ξανά; Τζαι διερωτούμαι; Αν όι, ο επόμενος έννα εν καλλύττερος της;

Zumba μούμπες!

Μετά το αφιέρωμα της περασμένης εφτομάδας στο μπαλέτο, σήμερα θα μιλήσουμε για το μάθημα Ζούμπα.
Για μένα ήταν κάτι νέο, φανταστείτε ότι φόρμες δεν είχα ποττέ στη ζωή μου, τζαι δεν μπορώ να καμπουρκάζω την πλάτη μου άμα ασκούμαι, οπότε φανταστείτε πόσο ultra-ασκήσιμη ήμουν.

Στο μάθημα ήμασταν καμιά εικοσαρκά άτομα. Οι 10 πάνω που 35, οι 10 κάτω που 25. Πού επήαν οι γυναίκες (τζαι άντρες, γιατί όι;) 25-35; Παρακαλώ να παρουσιαστούν!
Οι άλλες είχαν πάει σε προηγούμεα μαθήματα, εγώ πρώτη φορά. Από ότι αντελήφθην, ήταν κάποιου είδους επίτευγμα που άντεξα τζαι έφκαλα το μάθημα... Έστω τζαι όπως το έφκαλα.

Πάντως εν πολλά διασκεδαστικό μάθημα για κάποιον που δεν έχει δισκοπάθειες κλπ. Ο ρυθμός, η μουσική κλπ είναι εμπνευσμένα που σάλσα, ρεγκετόν, σάμπα, μερέγκε, και τις πολεμικές τέχνες.
Για κάποιον που βαρκέται τα πιλάτες, τα αερόμπικς και τες επαναλήψεις του γυμναστηρίου, αλλά δεν θέλει να κάμνει κάτι με ύλη, εξετάσεις, πίεση, τεχνική κλπ, είναι ό,τι πρέπει.
Ζωντανεύκεις, νοιώθεις ότι είσαι σε κλαμπ (βιβέντι πριν 9-10 χρόνια παρασκευή νύχτα), τζαι νοιώθεις ότι κάμνεις κάτι για σένα, χωρίς να είναι αγγαρεία.

Αν έχετε την ευκαιρία, δοκιμάστε το. Το μότο που ήβρα στο νετ ήταν Zumba: ditch the workout, join the party. Εν περιγράφεται καλλύττερα!

η τρίχα

Μόλις ήρτα σπίτι τζαι έπλυνα τα δόντια μου. Εθυμήθηκα ότι εν θυμούμαι πότε έβαψα μαλλί τζαι είπα να δω τι γίνεται με τη ρίζα. Μάλλον εν θα τα ξαναβάψω αλλά έιχα έννοια πόσο εξεχώριζε.
Τελικά ανακάλυψα μια άσπρη τρίχα. I'm in shock!!! :S

(το πανεπιτήμιο εν το τέλειωσα τζαι αρκέψαν οι άσπρες ΠΗΛΕ;;;)

Are we human or are we dancer?

 Φέτος επήρα απόφαση ότι θα ξαναγίνω φιτ. Έτσι είμαι εγώ, τα resolutions Μου εν τα κάμνω αρχή του χρόνου, κάμνω τα σε ανύποπτο χρόνο στο νου μου σε φτιάχνω, σαν μυστικό θησαυρό.
Έτσι εχάρηκα όταν ήβρα δουλειά τζαι είπα ότι θα υπάρξει εισροή ρευστού, εχάρηκα παραπάνω που ειδοποιήθηκα για το ριγιούνιον της σχολής μπαλέτου μου, τζαι εχάρηκα όταν έμαθα ότι θα εμπορούσα που το νέα ακαδημαϊκό έτος να ξεκινήσω πάλε τα δικά μου (μπαλέτα, σύγχρονα, ζούμπα, κλπ).
Όσοι με ξέρετε πλέον μεν φυρτείτε με ότι ακολουθεί.
Σήμερα επήα στο πρώτο μου (για την ενήλικη μου ζωή) μάθημα μπαλέτου. Είχα να χορέψω που το τέλος της 1ης λυκείου (9 χρόνια), τζαι να γυμναστώ νομίζω 4 χρόνια.
Επήα, το άγχος ήταν μεγάλο, η χαρά μεγαλύτερη μόνο τζαι μόνο που εβρίσκουμουν στο παλίο στούντιο που για τόσα χρόνια επρνούσα καθημερινά πόξω τζαι αναπολούσα. Το γέλιο πολλύ, ειδικά που την ώρα που ήβρα μια παλιά συμμαθήτρια ένα χρόνο πιο μεγάλη (εν τζαι ηθοποιός πλέον), η οποία ναι μεν γυμνάζεται, αλλά ώσπου να αρχίσουμε το μάθημα παίζει να έκαμε τζαι 3 τσιγάρα. Ελάλεν ότι μεταξύ ασκήσεων ζτη μπάρα τζαι στο κέντρο θα ζητήσει να κάμει μπρέικ για τσιγάρο πάλε. Τουλάχιστον εγελούσαμε.
Μετά εμφανίστηκε η επόμενη "μαθήτρια", η οποία ήταν παλιά η δασκάλα μας. Στα πρώτα χρόνια που εξεκίνησα στη σχολή μου ήταν η βοηθός δασκάλα μας. Πόμπα!
Ύστερα ήρτεν μια άλλη πρώην μαθήτρια, ένα χρόνο πιο μικρή μου. Άλλη μανιακή καπνίστρια. Ύστερα μια άλλη κοπέλλα με την κορούλα της, επίσης μαθήτρια, και μας είπε ότι το μάθημα θα είναι "γηριατρικό μπαλέτο". Μετά ήρτε άλλη μια κοπέλα που ήταν παλιά μαθήτρια και δεν την ξέρω.
Εμπήκαμεν, εκάμαμεν τες ασκήσεις μας τζαι ήταν μαγικό!!! Ούλλες που είχαμε ασχοληθεί, παρόλο που είχαμε τόσα χρόνια να καταπιαστούμε, εθυμούμασταν εντελώς φυσικά τι έπρεπε να κάμνουμε. Τις θέσεις των ποδιών, τις θέσεις του κεφαλιού, τους ρυθμούς των κινήσεων, τόσες λεπτομέρειες!
Στο τέλος, η κοπέλα που πρώτη φορά ήρτε απογοητεύτηκε γιατί ένοιωθε ότι μας έτρωε το χρόνο μας για να μάθει τες κινήσεις... Είπε μια κουβέντα σωστή, ότι άμα μάθεις κάτι που μωρό, μετά έχεις το μες στο αίμα σου, εν μέσα σου, στο νου σου, στη μνήμη σου, το σώμα θυμάται, έχει μνήμη. Ελπίζω να μεν σταματήσει, εν πολλά κρίμα γιατί για να έρτει σημαίνει ήθελε το πραγματικά.
Η δασκάλα μας είπε ότι πρώτη φορά μας βλέπει ούλλες τόσο καλές, τόσο χαμογελαστές, τόσο φυσικές. Ίσως λέει είναι που δεν έχουμε το άγχος των εξετάσεων, ίσως που το σταματήσαμε και επεστρέψαμε εθελοντικά εντελώς. Ίσως, όπως είπαμε και μεταξύ μας μετά, επειδή όταν είμασταν "μωρά" το μπαλέτο εν ήταν απλά "μπαλέτο". Εν ήμασταν τζιαμέ για να γίνουμε ούλλες μπαλαρίνες, αλλά για την πειθαρχεία. Για μας τότε ήταν τάξη τζαι σειρά τζαι ευθύνη το μπαλέτο. Για μας και για τους άλλους. Ήταν σχολείο.
Τέσπα...εγώ ποττέ δεν ήμουν ιδιαίτερα καλή στο μπαλέτο, αλλά άρεσκε μου, επερνούσα καλά, εξεκουράζουμουν, τζαι έκαμνε με να νοιώθω ότι το μυαλό μου φέφκει για λίο που το σχολείο ή οτιδήποτε άλλο είχα.
΄Ηταν το ιδιαίτερο στο οποίο επήεννα άσχετα αν είχα διάβασμα ή αν ήμουν λίο άρρωστη. Ήταν η ζωντάνια μου, το φάρμακο μου.
Άμα μιλώ με την αδερφή Ρόσα, η οποία ήταν καλύτερη μου, λαλεί μου τα αντίθετα πράματα. Επιέζετουν, ένοιωθε ότι δεν αναγνωρίζεται, δεν έθελε να πηέννει, έθελε να σταματήσει...
Τζι εγώ που πάντα ενόμιζα ότι δοκιμάζω τζαι κάμνω μόνο πράματα στα οποία είμαι καλή...

ΠιΕς: Πάω να κάμω βραστό μπάνιο γιατί αύριο ούτε να σηκωθώ που το κρεβάτι εν θα μπορώ που το πιάσιμο...τζαι εν μαστ να πάω δουλειά!

ΠιΕς 2: Το τραγούδι τούτο του τίτλου εν το το κατάλαβα ποττέ, αν το κατάλαβε κάποιος ας μου εξηγήσει παρακαλώ...

I'm moved

Εταραχτήκαμεν εχτές, επεράσαμε πολλά ωραία, τζαι τούτο ήταν το σημαντικό. Πολλοί εξέραν το τζαι ήρταν να δουν, πολλοί ήταν τζιαμέ για άλλους λόγους τζαι εξαφνιαστήκαν. Τζίνο που ακούαμεν όταν εσκορπιστήκαμεν μες στο πλήθος ήταν ότι άρεσε του κόσμου κλπ, οπότε φαντάζουμαι πως είμαστε ούλλοι ευχαριστημένοι.

Εχάρηκα πολλά που εγνώρισα τα άτομα που εγνώρισα, τζαι αν κανονίσετε καφέ κλπ, εγώ είμαι μέσα. Όπως τζαι για τα υπόλοιπα που ακούμεν ότι σκέφτεστε (κάτι τ.κ πάρτυ, κάτι φιλανθρωπικά χριστουγεννιάτικα), είμαι μέσα με τα 4!


Μπράβο στους διοργανωτές, μπράβο σε ούλλους μας που εσυνεργαστήκαμε τζαι εκάμαμε κάτι όμορφο!

Σας φιλώ όλους!

Build your myth in Greece

Όι για να μεν νομίζετε ότι μόνο ο Ινβίκτους έχει άξες σε άσχετα πράματα στο ίντερνετ.

ΠπιΕς: Δέτε τζαι την τιμή!!!

Let me take you by the hand...

Που κουβέντα της κουβέντας...

Εν έχει φάση να ξεκινάς να λαλείς μια φράση/κουβέντα με την παρέα σου, τζαι μετά που μερικά χρόνια να ακούεις να την λαλούν άσχετοι;

Εν ξέρω αν ακούσετε την κουβέντα "θέλει βοήθεια το παιδί"-με υπονοούμενο ότι εν ωραίος κάποιος κλπ...

Εγώ εξανάκουσα την, να την λαλούν άσχετα πλάσματα πάντως...

Ήταν μια κουβέντα που εξεκίνησε πριν κάποια χρόνια.
Εκάμναμε βόλτες με το αυτοκίνητο με μια φίλη μου μες στη νύχτα. Σαν επηένναμε, είδαμε ένα παιδί μες στο δρόμο μόνο του να στέκεται έξω που το αυτοκίνητο τζαι να θωρεί τα αυτοκίνητα. Εφαίνετουν διστακτικός, οπότε εσταμάτησα, τζαι λαλώ της φίλης να ρωτήσουμε αν θέλει κατι το παιδί; Εσυφώνησε.

Εσταματήσαμε λίο, άνοιξα το παράθυρο, λαλώ του "χρειάζεστε βοήθεια;". Η απάντηση ήταν το σύνηθες "έσhετε πόλους;". Εν είχα. Ήταν αργά, εν εμπορούσα να ενοχλήσω κόσμο να ρωτήσω, τζι έτσι εφύαμε.

Με το που κλείω το παράθυρο τζαι ξεκινώ, γυρίζουμε η μια πας στην άλλη "Έθελε *βοήθεια* το παιδί, αααα;;;;".

Που τότε έμεινεν η φράση τζαι ελαλούσαμεν την. Τζαι τελευταία άκουσα την που πλάσματα άσχετα, τζαι ενθουσιάστηκα.

Έτυχε σας ποττέ;

Let's Dance!

Σήμερα και για όλη τη βδομάδα, στο πάρκο της ακρόπολης, κοντά στην καντίνα, θα ασκούμαστε για να εκπλήξουμε τη Λευκωσία στην πιο κκουλ εκδήλωση. Το αποκορύφωμα θα συμβεί το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι απέναντι από το Marks and Spencer στη Μακαρίου (αναπόφευκτη διαφήμιση), οπότε θα ξεκινήσει το σhόου, ο χορός και θα μείνουν όλα τα μάτια του κόσμου πάνω μας!

Ελάτε να γίνουμεν πολλοί, είτε και στις πρόβες, είτε εκεί το Σάββατο...!!!

Λεπτομέρειες εδώ και εδώ.

Σας χαιρετώ!!!!

Αυτή την εβδομάδα σας παρουσιάζω...

Επειδή πέρσυ, είπετε ότι δεν σας ενημέρωσα, φέτος που το έμαθα νωρίς να σας το πω, και μην το ξεχάσετε!

Πρώτον: Γιορτή του παγωτού στη Λευκωσία, στις 17 Σεπτεμβρίου, Σάββατο στις 17:30 μέχρι τις 23:00 στην ταφρο της πύλης Αμμοχώστου. A scoop of Nicosia. Δωρεάν παγωτό. Δεν έχω κάτι άλλο να πω.

Δεύτερον: Βραδιά του ερευνητή 2011, φέτος στη Λευκωσία. Πληροφορίες εδώ. Πέρσι στη Λεμεσό, είχε παγωτό (πάλι) που πάγωναν με υγρό άζωτο, είχε όμως πολλά ενδιαφέροντα. Η αστρονομική εταιρεία Κύπρου θα έχει στήσει τηλεσκόπια για να κοιτάξει όποιος θέλει τον ουρανό μας καλύτερα. Θα έχει πολλά να συμβαίνουν, θέατρα, διαγωνισμοί, παρουσιάσεις, μάλιστα θα είναι και η νικήτρια του Frame Lab, για όσους πήταν είδηση...

Σας φιλώ!

Τι έμαθα σήμερα.

Τελικά τα πεζούνια χέζουν και μέσα σε πολυτελή, πανάκριβα, κάμπριο αυτοκίνητα. Είχα αρχίσει να έχω αμφιβολίες.
Σόρυ αν ήταν κάποιος που σας που σας που είδα σήμερα να πιάννει πάντα πας στο πεζοδρόμιο για να καθαρίσει τις πολυθρόνες του αυτικινήτου του που τες κουτσουλιές.
Κάθε μου αμφιβολία έχει πλέον εξαφανιστεί. Είμαστε ίσοι.

ΠπιΕς: Έτυχε σας να σας κουτσουλλήσουν πεζούνια 3 φορές σε μια μέρα; Πόση γκαντεμιά πάνω μου γαμώτο, τωρά που το σκέφτουμαι!

Αρρώστιααααα!

εδώ και καιρό σκέφτουμαι τι θα ελάλεν ένας ψυχολόγος αν του ελαλούσα ό,τι μου εκατέβενε.
Εν κάμνω σκέψεις βαθειές, εν φιλοσοφώ πράματα, εν είμαι καταθλιπτική (νομίζω)....

Απλά έχω (νομίζω) έμμονες ιδέες.

Ως τωρά είχα συνειδητοποιήσει ότι άμα πάω να ψουμνίσω ρούχα κλπ, τζαι δω κάτι τζαι αρέσει μου, αλλά δεν το πιάσω για κάποιο λόγο, γίνεται μου έμμονη ιδέα. Αν το δοκιμάσω τζαι δεν μου κάμνει ή απλά δεν μου αρέσει πάνω μου είμαστε εντάξει. Αν απλά εν το πιάσω, σκέφτουμαι το για το υπόλοιπο της ημέρας, τζαι προσπαθώ να μεν πω τίποτε σε κανένα...τζαι την νύχτα που ππέφτω να τζοιμηθώ, σκέφτουμαι το τζαι κάμνω σχεσιο πότε θα μπορέσω να πάω να το αγοράσω, τζαι τι θα κλαμω αν δεν το βρίσκω την επόμενη φορά, κλπ... Τζαι μετά τζοιμούμαι για να το ονειρευτώ. Ότι το δοιμάζω, ότι το αγοράζω, ότι το φορώ τζαι κυκλοφορώ, ότι το συνδυάζω με τα υπόλοιπα πράματα που έχω...
Ποττέ εν πάω πίσω να το πιάσω. Μια φορά το έκαμα μόνο, για μια μαύρη δερμάτινη φούστα μίνι, και δεν το μετανοιώνω... Αλλά αντί να το δω κάθε φορά ότι ούτε η ίδια δεν ακούω τον εαυτό μου τζαι να υποκύψω στις σκέψεις μου, τζαι να πω κανεί, κάμνω το ξανά τζαι ξανά...

Προχτές, εσυνηδητοποίησα ότι πλέον, τούτο το πράμα παθαίνω το τζαι με το φαί. Άμα είμαι με κάποιον που πεινά τζαι θέλει να πάει να φάει, εν μπορώ να μεν φάω τζι εγώ. Άμα πάω σε ένα τόπο που μου αρέσκει πολλά ένα συγκεκριμένο φαί που κάμνουν ή γλυκό, εν μπορώ να μεν το παραγγείλω.
Κάθε φορά λαλώ κανεί, κάθε φορά λαλώ έφαα πολλά, εν έπρεπε να φάω έτσι, εν εχρειάζετουν να παραγγείλω.... τζαι κάθε φορά δεν αντέχω, τζαι παραγγέλλω. Αν δεν το κάμω, πάω σπίτι μου τζαι τρώω ότι έβρω μπροστά μου, τζαι θορώ το τη νύχτα όνειρο, τζαι φαντασιώνουμαι την επόμενη φορά που θα πάω να φάω το συγκεκριμένο πράμα...

Είμαι άρρωστη γιατρέ; Όι τίποτε άλλο, πρέπει να κάμω δίαιτα γιατί παντρέυκεται ο ξάδερφος του χρόνου (ο οποίος πιστέυκω ξέρει ποιά είμαι, θκιεβάζει το μπλογκ κλπ...χμμμ, χμμμ...) τζαι δεν γίνεται να γίνει τούτο το πράμα αν συνεχιστεί η κατάσταση τούτη με το φαί...

Υπουργέ...

Μα ήντα υπουργό παιδείας έχουμεν; Μόνο τζαι μόνο που έπιασεν τηλέφωνο τον ΠΡΩΤΕΥΣΑΝΤΑ στες εισαγωγικές για τα ελληνικά πανεπιστήμια τζαι είπεν του "Έχω εδώ μπροστά μου μια λίστα που λέει ότι είσαι ο πρωτευσαααα....ντας στις εξετάσεις"... ε άδε άθρωπο που δεν ηξέρει να μιλήσει τη γλώσσα μας αλλά εβάλαμεν τον υπουργό, υπεύθυνο για την παιδεία μας....
Θαυμάστε σhόουμαν....

Έντζαι λαλώ ότι εγώ είμαι τέλεια, αλλά πηλέ μου αν ήμουν υπουργός, τζαι αν έπρεπε να έρτουν τα μίντια να με φκάλουν να πιάννω τηλέφωνο τον μαθητή που επέρασε πρώτος των πρώτων στες εισαγωγικές, ήταν να θκιεβάσω λίο τι ήταν να πω.... Όπως σάζουν τους λόγους τους όπου παν, ήταν να φροντίσω να μιλήσω σωστά, αν μη τι άλλο για να μεν διώ αφορμές, για να μεν χαλώ την εικόνα μου...

Αλλά άμαν εν σε κόφτει για το πώς σε θωρεί ο κόσμος, τι να σε κόψει μετά;

Δυναμικό Comeback

Σήμερα γιορτάζω. Να μας ζήσω.




Επίσης επέστρεψα από τις διακοπές μου τις οποίες δεν ξέρω αν ευχαριστήθηκα όσο θα έπρεπε...
Ήρθε μεν το καλαμαράκι μου, πήγαμε μεν στες Πάφους, στους κόλπους των Κοραλλίων, στα Λατσιά κλπ (είδα τζαι την παραλία του Άνασσα, με τι τερμς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε, ξέρει κανένας;), εφάαμε μεν κινέζικα που 2 εστιατόρια της Πάφου (τα οποία αγαπώ)......αλλάαααααααα..... έσπασε το αγαπημένο μου πορτοφόλι όλων των εποχών που το έχω από το σχολείο...(πόσο σχόλια μπορεί να προκαλέσει ένα πορτοφόλι δλδ, και όμως αυτό τα κατάφερε..), έσπασε το αγαπημένο μου παιδικό βραχιόλι το οποίο είχα πάρει σε κατάστημα και μου το μεγάλωσαν για να το φορώ και τώρα, και έχασα τις μισές χάντρες, ;έπασε το τέταρτο ζευγάρι παντόφλες μου για φέτος, και κυρίως χάθηκε ο γάτος μου....
Το πώς πού τι γιατί δεν θέλω να το πολυσυζητώ, αλλά είναι πολύ περίεργη η φάση και είμαι πολύ στεναχωρεμένη....

Δεν είμαι αχάριστη, είμαι πολύ ευγνώμων για όσα έχω, αλλά δεν μπορώ να μην ανησυχώ για το μικρό μου πλασματούδι....




Τέσπα, σε μια άλλη νότα*, όχι, δεν έχω Πι Έψιλον Σίγμα μικρό μου κοριτσάκι, αλλά και πάλι κατάφερα να σε κάμω να σhέσεις πάνω σου. Γιατί μικρό και ανόητο παρκάρεις τζαι κλείεις με μες στο παρκινγκ μου; Γιατί η δικαιολογία σου είναι "Σόρυ, ενόμιζα έφκαινες που μπροστά..."; Χαζούλα μου, η ταπέλλα του πάρκινγκ είναι εκεί για να μην παρκάρεις ΕΚΕΙ για να μπαίνω ή για να βγαίνω! Όχι γιατί μπαίνω και βγαίνω από μπροστά! Ππούλλιν!
Επιτρέπεται αγαπητέ μου αναγνώστη να μεν μπορώ να φύω που σπίτι μου; Επιτρέπεται να πρέπει να κάθουμαι να παίζω πουρούδες με το λεπτό ΑΜΠΑ τζαι ακούσεις εσύ όπου τζι αν είσαι; Τζαι τελικά να ακούει ούλλη η υπόλοιπη γειτονιά, ΕΧΤΟΣ που σένα; Επιτρέπεται να υποχρεώνουμαι να φκω να ρωτώ όποιον περαστικό κάθεται μες στη γειτονια ΑΝ σε είδε να φκαίνεις που το αυτοκίνητο τζαι που επήες; Επιτρέπεται να πρέπει να πιάσω κουβέντα με τους γείτονες να ρωτώ αν έχω άδικο που νευριάζω; Αλλά όχι, δεν θα με σπάσετε όπως λαλεί και ο παρέας...
Ευτυχώς που ήταν να βρεθώ με μια φίλη που ετύχενε να ξέρω ότι εχρησιμοποίησε ξανά την αστυνομία για να κανονίσουν τη μετακίνηση ενός αυτοκινήτου που την έκλειε... Τζαι έπιασα την να μου πει το τηλέφωνο, τζαι άκουσεν η γειτόνισσα που έχει συγγενείς γείτονες τζαι εδέησε να σκεφτεί ότι μπορεί να εν στον συγγενή της που ήσουν αγαπητή ροκόλα τζαι έπιασε να ρωτήσει, ΠΡΙΝ να πιάσω την αστυνομία....
Τζαι συνεχίζεις αχαπαροσύνη: διότι αρωτά σε το παιδί αν εν δικό σου το αυτοκίνητο με τα συγκεκριμένα νούμερα τζαι ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ τα νούμερα, τζαι αρωτάτε τζαι ΗΝΤΑ αυτοκίνητο ένι.... αλλό λίο να με αρωτήσεις τζαι ήντα χρώμα ένι, για ήνταλως εν τζίνη που το οδηγά. Τόσος ήταν ο νους σου!
Τζαι τότε εδέησες να έρτεις να το ταράξεις.... Σέβουμαι το ότι εβούρησες, το ότι ήσουν ευγενική τζαι ότι απολογήθηκες τζαι δεν επήες να φκεις τζαι πουπάνω (έχει ΚΑΠΟΙΕΣ που έτσι θα εκάμναν, πλέον εκαταντήσαμεν να εκτιμούμεν το να ΜΗΝ φκαίνεις πουπάνω)... Αλλά λυπούμαι πολύ, άξιζεν σου η φωνή.

Διότι δεν θωρείς τι κάμνεις, διότι δεν σε κόφτει αρκετά τι κάμνεις, διότι δεν εμπορούσες να πάεις λίο πιο μακριά να παρκάρεις τζαι όι μόνο έπρεπε να με κλείσεις, έπρεπε να παρκάρεις τζαι μπροστά που τη βιτρίνα καταστήματος....





Αυτή την κατάθεση είχα για σήμερα.....γιατί έπρεπε να προειδοποιήσω ότι πλέον δεν θα ασχολούμαι περεταίρω. Κατευθείαν την αστυνομία και δεν έχει τίποτε άλλο.
Τζι αν σας αρέσει.

Φίλοι, προσοχή στο δρόμο. Για σας, για τους άλλους, και για τα μικρά απροστέτευτα ζωάκια που βρίσκονται στο δρόμο και μπορεί να είναι και τρομαγμένα.... Έστω γιατί μπορεί να τα αγαπά και να τα ψάχνει κάποιος...