Εμείς κι εσείς.

Τελικά είμαστε πολύ διαφορετικοί.
Και στα μικρά και στα μεγάλα.
Και μέχρι τωρά νόμιζα ότι είναι τα μεγάλα στα οποία υστερούσαμε που με νευρίαζαν.
Τελικά μπορεί να είναι τα μικρά όπου υστερείτε που με νευριάζουν.
Το σκέφτομαι.

Προεδρικό

Πόψε η ώρα 20:00 θα είμαστε στο προεδρικό.
Ήρεμοι, ήσηχοι, χωρίς κακίες και άσχημες συμπεριφορές.
Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την τάξη, για να μην περαστούν πάλι τα λάθος μηνύματα.
Βοηθήστε να μας βοηθήσουμε.

Μαμά, μπαμπά...

Να μας πάρει....

Μπορείτε να τα καταστρέψετε όξα να τα πιάμεν εμείς να τα κάμουμεν;
Όι, ακατάχνωτα, καλό εν ημπορούμεν;

Εν επικίνδυνα γιατρέ; (πριν 2 μιση χρόνια)
Όι ολάν, άηκε... Τίποτε εν έσhει... Τζαι δίπλα που σπίθκια μια χαρά ένι...


Πού να βάλουμεν τα πετρέλαια, πού να βάλουμεν τα φυσικά αέρια;
Τζιαμέ, εν καλός ο τόπος, να εν ούλλα συνάμενα.
Κόσμος πολλύς, στρατιώτες, μιτσιοί, μαζί με ηλεκτροπαραγωγούς σταθμούς, μηχανές αξίας εκατομυρίων, μαζί με τζίντα εκρηκτικά που είχαμεν ξαπολύσει στην περιοχή, μαζί με τα πετρέλαια, μαζί με τα φυσικά αέρια. Ναι ναι...ακούεται καλός συνδυασμός....γιατί όι....;

Ο ηλεκτροπαραγωγός σταθμός εν εντάξει τζιαμέ;
Εν καλός τζαι σάζει. Αφού δίπλα έχει στρατόπεδο τζαι προσέχουν.
Εγοράσαμεν τζαι πυραύλους, εν θα του τζίσει κανένας.
Προσέχουμεν τον πολλά καλά, μεν έσhετε έννοια.



Εφκαλαμέν τα μμάθκια μας μόνοι μας όμως.
Πόσα χρόνια πίσω μας επήραν;
Ποίος θα τα πληρώσει τούτα ούλλα; Ποιός θα γιάνει τες ψυσhιές του κόσμου; Ποίος θα πκιερώσει τες καταστροφές τους; Ποιός θα προσέξει την πούγκα του κόσμου που εγαιματώθηκεν τζι ακόμα έχει να τραβήσει;
Τζαι πώς; Αν τους στήσουμεν στον τοίχο να τους παίξουμεν κανεί τους; Όι. Αν τους πκιάμεν τους μισθούς τζαι τες συντάξεις τους να τα δώκουμεν για τες καταστροφές κανεί τους; Όι.
Τι πρέπει να γίνει;
Δεν έχω λόγια, δεν έχω σκέψεις, πώς να ελπίζω σε τούτον τον τόπο;

Αύριο η ώρα 20:00 στην "Πλατεία" Ελευθερίας να διαμαρτυρηθούμε. Μπορούμε ούλλοι να πάμε. Να πενθήσουμε για τη χώρα μας που πνίεται μες στα σκατά, να θυμώσουμε...με μας τζαι με τους άλλους. Φταίμε ούλλοι που τους ανεχούμαστεν. Να ξυπνήσουμεν...

Εν ηξέρω αν θα δρώσει το φτιν τους αλλά να ξέρουν οι μανάδες ότι ο κόσμος εν μαζίν τους. Όσο γίνεται.
Θέλω να τους πάρω με τες πέτρες. Να φκάλω το άχτιν μου πηλέ μου.

ΤΟ σάντουιτς

Σήμερα έκαμα ένα πολλά σπουδαίο σάντουιτς.
Εν το λαλείς λάιτ γεύμα, αλλά ήταν πολλά σπουδαίο φαί και θα μοιραστώ την ιδιοφυή μου ιδέα με εσάς, τους πιστούς μου αναγνώστες.

Σε φέτες μαύρου ή πολύσπορου ψωμιού απλώνουμε μια φέτα τυρί με ελαφριά γεύση (cream cheese, slices έτοιμα συσκευασμένα, ή brie, ή κάτι άλλο όχι ξινό). Προσθέτουμε 2 φέτες γαλοπούλα (βραστή ή καπνιστή) ή κοτόπουλο που μας έμεινε από την προηγούμενη μέρα πχ. Κόβουμε ένα ώριμο αβοκάντο σε φέτες και τις βάζουμε πάνω από τα υπόλοιπα. Σμίγουμε μαγιονέζα με mango chutney και αλείβουμε στην άλλη φέτα ψωμιού, και σκεπάζουμε το σάντουιτς. Τρώμε!!!!

Επέθανα, θέλω να το τρώω κάθε μέρα ασπούμε. Εν έχω φωτογραφίες δυστυχώς, αλλά εν χρειάζουνται. Δοκιμάστε το και θα πειστείτε!

Γυναικοπάζαρο

Ένα μικρό ποστάκιον για να ενημερώσω όσους ενδιαφέρονται ότι το Γυναικοπάζαρο θα γίνει απόψε, από τις 17:00 μέχρι τα μεσάνυχτα.
Θα πωλείται κρασί με το σκοπό να βοηθηθεί μια οικογένεια.
Όσοι τα καταφέρετε, have a good time!
Σας φιλώ!