Ευχές για όλους

Καλά Χριστούγεννα και χαρούμενο νέο έτος, με υγεία, αγάπη και όμορφες στιγμές.

Peace and Love.

Βία στην οικογένεια.

Πόψε ήμασταν η οικογένεια ούλλη μαζί μιά χαρά τσακωμένοι, εν εμιλιούμασταν, μιά ομορφιά.

Την ώρα που πάμε να πέσουμε τζαι η αρφή μου να φκει έξω, ακούμε παουρκές, τσιριλιές, φωνές, κλάματα, κακό μες στη σκάλα.

Στο σημείο τούτο να πω ότι έχουμε μια πολυκατοικία όπου μένουμε εμείς και τα άλλα σπίτια τα ενοικιάζουμε. Το ένα που τούτα εν ενοικιασμένο σε κάτι Νιγηριανούς εκ των οποίων ο ένας επαντρέφτηκε τούτον τον μήνα μια Λετονή.

Και συνεχίζουμε...

Ανοίξαμεν την πόρτα τζαι εφωνάξαμε να σιωπήσουν. Εγράψαν μας κανονικότατα. Ο μαύρος να φωνάζει, η κορού να τσιρίζει τζαι να κλαίει. Να ακούουνται 2 πάτσοι (εν εξανάκουσα άλλους τέθκιους εχτός που σε κάτι σκηνές με τη Βουγιουκλάκη) τζαι η κορού να μπήει τη φωνή τζαι το κλάμαν. Η μάνα μου εμισοφκήκεν της πόρτας, τζαι ώσπου να πάω να φορήσω τίποτε πουπάνω, η κορού ήταν έξω που την πόρτα μας. Επιάσαμεν την, ετραβήσαμεν την μέσα, τζαι είπαμεν του μαύρου no1 τζαι no2 να παν πάνω σπίτιν τους.
Τα δαχτύλια του τα πασhιά ήταν πάς στην φάτσα της ακόμα τζαι 1 ώρα μετά.

Εκάτσαμεν να δοκιμάσουμεν να συνεννοηθούμεν με την κορού. Είπεν μας ότι εν που τη Λετονία, ότι εν έχει δουλειά αλλά θέλει να δουλέψει, ότι έδερεν την ξανά, κλπ. Έτρεμεν ολόκληρη σαν το φύλλον.

Η μάνα μου επίε να έβρει τον μαύρο. Εν ήταν σπίτι. Επίαν τζαι εκάτσαν μες στο αυτοκίνητον! Έλεος!

Έπιασα το 112 τζαι είπα τους το θέμα. Είπαν μου να μου δώσουν τον σταθμό της περιοχής μου. Ο αστυνομικός που απάντησεν είπεν μου ότι εν μπορεί να κάμει κάτι τζαι ότι αν η κοπέλλα θέλει να κάμει κατηγορία του άντρα της πρέπει να πάει στο νοσοκομείο να την δει ο γιατρός ότι εν δερμένη, τζαι μετά να προχωρήσει.

Έπιασα το 1440 που τάχα εν κάτι για τη βία στην οικογένεια. Η κλήση μου επροωθήθηκε.
Κότσιροι βραστοί υπηρεσίες.

Η κοπέλλα είπεν ότι θέλει να φύει να πάει στη χώρα της αλλά εν έχει λεφτά τζαι τούτος εν της γοράζει εισιτήριο. Τελικά εν εκαταλάβαμε τι επαίζετουν στην όλη φάση, επίεν πάλε σε τούτον η κορού για να μιλήσουν τάχα ήρεμα.

Ακούω τους που τσακώνουνται τζαι εν μπορώ να τζιμηθώ.
Όι πως αν δεν ετσακώνουνταν ήταν να τζιμηθώ μετά που ούλλο τούτο.

Τζαι να σκεφτείτε ότι σήμερα ήθελα ούλλη μέρα να τζοιμηθώ τζαι να πεθάνω.

21 Δεκεμβρίου

Ήταν το χειμερινό ηλιοστάσιο. Η μέρα είχε διάρκεια περίπου 9 ώρες, σε αντίθεση με το θερινό ηλιοστάσιο όταν η μέρα έχει διάρκεια 15 ώρες!

Επιτέλους οι μέρες αρχίσαν να μεγαλώνουν πάλι!

ΖΩΣΠ;

Ξέρετε οι πιο πολλοί φαντάζομαι τις κάρτες τις ΖΩΣΠ (Ζωγραφική με το Στόμα και το Πόδι) που στέλνονται κάθε χρόνο σπίτι μας και ζητούν να στείλουμε μια επιταγή ή να στείλουμε πίσω το φάκελο χωρίς γραμματόσημο, ε;

Άκουσα για πολλούς που η διεύθυνση τους δεν είναι καταψωρημένη με το όνομά τους αλλά οι κάρτες έρχονται στο δικό τους όνομα.

Επίσης, αν ρωτήσεις στις πληροφορίες με τον αριθμό τηλεφώνου, θα σου πουν ότι πρόκειται για Ε.Π.Ε (Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης).

Τζαι εδιερωτούμουν, τελικά γιατί πρέπει να είναι εταιρεία τούτο το πράμα;

Όντως τα λεφτά που στέλνει τόσος κόσμος παν σε καλό σκοπό ή...;

Πόσοι εν τζίνοι που τες πιάνουν τζαι εν μπαίνουν καν στον κόπο να τες στείλουν πίσω;

Nicosia's new attraction...

...μη χέ... και μη λερώ...

Άνοιξεν μόνο τζαι μόνο για να γλυτώσουν οι ιδιοκτήτες τες αγωγές που θα ετρώαν που τους καταστηματάρχες.
Τα μισά καταστήματα βέβαια εν επρολαβαίναν να στηθούν σωστά.
Ανοιξεν τζαι είχεν απογιάτιστα πράματα τζαι μάστρους να δουλέυκουν.
Τα πλάσματα που εστήναν καταστήματα εν είχαν που να κατουρήσουν.
Οι μισοί ορόφοι εν λειτουργούν τζαι οι άλλοι υπο-λειτουργούν.
Έν γίνεται να κάθεσαι για καφέ τζαι να ζητάς μενού τζαι να μεν έχουν "at this moment".
Εν γίνεται να ρωτάς τι σερβίρουν τζαι να σου λαλούν "capuccino, espresso and φραπέ" τζαι τελικά να έχουν τζαι χυμούς (του ψυγείου, πουτζίνους που αν ανοίξεις το δικό σου ψυγελιο έννα έβρεις-τους ίδιους) τζαι perrier ασπούμεν.
Τζαι εσύ να μινήσκεις τζιαμέ να πληρώνεις τζαι να αφήνεις τζαι tip 3ευρώ για ένα νερό με παμπούλες τζαι ενα φραπέ.
Πόσον άχρηστοι είμαστεν; Διότι όσο τζαι να φταιν τούτοι που κατηγορούμε, άλλον τόσον φταίμεν τζι εμείς που πάμεν τζαι υποστηρίζουμεν τα ούλλα τούτα.

3

Έπιασα άδεια μια βδομάδα τζαι δεν έκαμνα άλλο που να τζοιμούμαι. Εν ξέρω ήντα κακόν ήταν τούτον, αλλά ό,τι ώρα τζαι να έπεφτα, εν εμπορούσα να ξυπνήσω πριν τες 12 (τζαι τζίνον με το ζόρι!). Εν ξέρω αν φταίει το ότι ετζιμούμουν σε καναπέ-κρεβάτι αντί στο κρεβάτι μου τζαι γι' άυτόν αλλά πραγματικά έτσι πράμαν εν εξαναέπαθα.

Επίσης σε αυτή την εβδομάδα αδείας, έμαθα ένα νέο παιχνίδι (την φτύρα) το οποίον παίζεται όπου θέλεις αρκεί να υπάρχει ένας πρόχειρος μπαμπινιώτης (οι πως εν θεός αλλά οι παραπάνω εν άσχετοι τζαι δέχουνται ό,τι γραψει) ή ένας παρέας κινητός μπαμπινιώτης.

Ήταν να πω ότι μου έκαμεν εντύπωση (αλλά εν μου έκαμεν, απλά επαρατήρησα το), ότι οι Κυπραίοι κάποιαν ιδέαν έχουμε για τα malls τζαι όπου ανοίξει έναν φυρνούμαστεν να πάμεν, ασχλετως αν χρειαζούμαστεν κάτι, αν μας κάμνουν τα καταστήματα, αν έχουμε κάτι καλλύτερο να κάμουμεν. Πώς σου φαίνεσται...

Να ζήσουμε!

Άτε να ζήσουμεν. Τζι εγώ, τζαι το blog.
Όποιος προλάβει ας το φάει!

3 lists

Things I’m Passionate About

-να ανακαλύπτω/ακούω νέες μουσικές

-συναυλίες σε ανοιχτούς χώρους

-παλιές φωτογραφίες, polaroids, φωτογραφίες με ίχνη ζωής

-flea markets

-βιβλία που με κάνουν να θέλω να μείνω σπίτι για να τα διαβάσω

-οι φουντωτοί γάτοι

-οι όμορφες γωνιές με προσωπικά στοιχεία σε ένα χώρο

-τα φωτάκια μες στη νύχτα

Songs I Can Listen to Over and Over

-You oughta know- Alanis Morissette

-Otherwise- Morcheeba

-Sail Away- Madrugada (ok, το πρώτο που μου άρεσε, πλέον είναι κι άλλα)

-Glory Box- Portishead

-Living Next Door To Alice- Smokey

-Cherry Blossom Girl- Air

-Blue Lips- Regina Spektor

-I Want You- Elvis Costello

Things I want to do before I die

-να είμαι ανεξάρτητη, να μην χρειάζεται να δίνω λογαριασμό και να δικαιολογούμαι σε κανένα

-να ανοίξω μια μπυραρία (ή εστιατόριο, ή μπαρ, κάτι τέλοσπαντων!)

-να μάθω μια τέταρτη (ασπούμε) γλώσσα

-να κάνω roadtrip στις ΗΠΑ

-να συνεχίσω να μην πίνω καφέ

-να μάθω να βγάζω φωτογραφίες

-να αποκτήσω μακριά, μακριά μαλλιά

-να νιώθω μέλος οικογένειας ως την τελευταία μου ώρα

SHARE WITH US!!!!

Lunula

Θα γιορτάσω την απόκτηση του νέου μου laptop με το να μοιραστώ μαζί σας το ΤΙ κάμνω στη δουλειά άμα εν έχει βλάκες πάνω στην τζεφαλή μου:

(Έτσι αποκτά κανείς μια ανεξάντλητη πηγή θεμάτων σε περιπτώσεις που οι συζητήσεις είναι ανύπαρκτες σε μια παρέα)

Τι είναι "Lunula";

ππόιντς

1. Ρε κουμπάρε, κάμνετε ΚΡΑ να φέρετε κόσμο, να κάμετε κόσμο εθελοντές αιμοδότες, τζαι άμα σας πιάννουμεν τηλέφωνον κλείτετ μας το; Τζαι ύστερα παραπονιέστε άμα εν βρίσκετε τους εθελοντές να έρτουν άμαν έσhετε emergency; Είσαστεν ΓΑΡΟΙ.

2. Πρέπει επιτέλους οι δασκάλοι να καταλάβουν και να επισημαίνουν τακτικά τα εξής σημεία:

- Ο μήνας είναι ΣεΠΤέμβρης και όχι ΣεΜΠΤέμβρης

- Το ρήμα είναι καταλαΒαίνω και όχι καταλαΜΒαίνω

- Όταν μιλούμε για τόπο λαλούμε όπου, όταν μιλούμε για άλλα πράματα λαλούμε που ή ο οποίος κλπ. ΔΕΝ λαλούμεν "η Μαρία ΟΠΟΥ είχε συζητήσει με τον Κώστα, αποφάσισε το και το..."

3. Στα -αι-, -οι-, κλπ, άμα ο τόνος εν στο πρώτο γράμμα δεν βάλλουμεν ΤΖΑΙ διαλυτικά.

Ξέρεις ότι...

...κάτι δεν πάει καλά με σένα όταν διαβάζεις: "θα πάω. τώρα. πάω. σήκω. βρωμάς. σήκω. σήκω. σήκω." και σκέφτομαι ότι η συνέχεια έπρεπε να είναι "σήκω. σύκο. θέλω σύκο!"

For the last days of November...

...it's going to be magic my baby cherries!

Μια ποικιλία απ' όλα;

Τζαι έτσι τζαιρούς ακόμα εμείς οι αχάπαροι κάμνουμε σχολική αργία (τζαι κανένα άλλο είδος) επειδή-άκουσον άκουσον-εν η γιορτή του αρχιεπισκόπου. Αν είναι ποτέ δυνατόν. Κάθε μέρα τον τελευταίο τζαιρό αντιλαμβάνουμαι πόσο πίσω που τον κόσμο είμαστεν δαμέσα.

Χέμινγουεϊ, ο καιρός εν μου αρέσκει. Πιάνει με μια επιθυμία να κουλουρκαστώ μες στο κρεβάτι μου κάθε μέρα, να πίνω τσάι με γλυκάνισσο, λεμονόχορτο(λουίζα που λαλούμε) τζαι γαρύφαλλο. Ή έστω ένα τσάι θκιόσμυν άμα βαρκούμαι να κάμω το μίγμα για το αλλό.

Θέλω να τρώω σούπα αφκολέμονη (σούππα λέμονη που ελάλεν τζαι η αρφή μου μωρό) με ταμπάσκο τζαι μαύρο πιπέρι. Θέλω να θκιεβάζω βιβλία τζαι περιοδικά. Εχτές εθκιέβασα τζαι λίην εφημερίδα να φανταστείτε. Θέλω να πίνω χυμούς το πρωί, τη νύχτα να τρώω φρούτα, να θωρώ ταινίες, να φορώ πασhές κλάτσες...

Εσείς τι θέλετε να κάμνετε έτσι τζαιρόν;

Νέος Αερολιμένας Λάρνακας

Είχα πάει σε δοκιμαστικό του αεροδρομίου. Ο κύριος χώρος δεν είχε καρέκλες να κάθεται ο κόσμος. Θα μου πείτε σιγά κόρη μου, επήες να κάμεις ένα check in Που εν ήταν καν αληθινό, χωρίς βαλίτσες πραγματικού βάρους, χωρίς laptop στον ώμο, χωρίς άγχος, ΄τι ήθελες την καρέκλα να κάτσεις; Ε, άμα ακόμα τζαι στο ψεύτικο check in υπάρχουν προβλήματα τζαι πρέπει να στεκούμαστε καμια 30ρια πλάσματα στη σειρά τζαι να μεν μας λαλούν τι συμβαίνει, σαν επήαμε τζιαμέ για να βοηθήσουμε στον εντοπισμό μικροπροβλημάτων, εν λίο ξεφτίλα.

Επίσης, εν μου άρεσε που έπρεπε όπως τζαι στο παλιό αεροδρόμιο Λάρνακας να παράσουμε ούλλοι που το ίδιο σημείο για τον έλεγχο χειραποσκαυών κλπ, τζαι όι όπως στην Αθήνα ή σε άλλα αεροδρόμια που ο έλεγχος γίνεται στο κάθε gate ή έστω κάθε 3-4 gates. Αποτέλεσμα, τεράστιες ουρές και καθυστερήσεις. Ύστερα εν ο χώρος των gates. Ούλλα μαζί-κούλλου μάκκα, ξέφραγο αμπέλι. Εν διαχωρίζουνται ένα ένα. Σουβλάκια-σιεφταλιά mixed έναν πράμαν.

Μετά τάχα εφτάναμε... Ερώτησεν κάποιος δίπλα μου που θα πηγαίνει κάποιος για να πιάσει λεωφορείο, αφού οι αφίξεις είναι στον κάτω όροφο. Η κοπέλα τον ενημέρωσε ότι θα πρέπει να ανέβει στον όροφο των αναχωρήσεων για να πιάσει μέσο να φύγει από το αεροδρόμιο. Ποιόν αεροδρόμιο που εχτίστηκεν like-εχτές, κάμνει τούτην την πελλάρα;

Τζαι επειδή που την ώρα που είδα φωτογραφίες του αεροδρομίου, είχα σκεφτεί ότι μοιάζει μου λίο με ΕλΒε τζαι λίο με το Heathrow-που όμως εν το εθυμούμουν τζαι πολλά, η σύγκριση με το που έφτασα ήταν αναπόφεφκτη. Είχα σπάσει το πόδι μου που εσπούδαζα Ελλάδα και με το που άρχισα να περπατώ μόνη μου κάπως καλύτερα, είπα να έρτω πίσω σπίτι για ένα συνέδριο και για να πάω και σε ένα πιο decent γιατρό (εν θέλετε να ξέρετε τα περί του νοσοκομείου της πόλης που ήμουν) να το δει αν ήταν εντάξει. Στο ΕλΒε, εδυσκολέφτηκα. Να κουντώ το καροτσάκι τζαι να ανοίω τζαι τες πόρτες που ήταν πάντα κλειστές τζαι κούττουτζοι, οι οποίες οδηγούσαν από το χώρο που ήταν ο ανελκυστήρας στους κύριους χώρους-ΑΔΥΝΑΤΟΝ. Τότε έκαμα ένα παράπονο στο αεροδρόμιο. Γιατί τζιαμέ είχε φυλλάδια να συμπληρώσεις, τζαι απαντούσαν σου λεπτομερώς σε κάθε ένα από τα σχόλια που άφηνες. Εκτίμησα το. Δαμέ, έψαξα λίο να δω αν ερωτηθήκαν άντθρωποι με κινητικά προβλήματα περί του αεροδρομίου και έπεσα στο άρθρο δαμέ.

More or less συφωνούμε. Λαλεί: "Παράπονα αναπήρων: Η ομοσπονδία Αναπήρων εντόπισε και λειτουργικές αδυναμίες του νέου αεροδρομίου στην εξυπηρέτηση ατόμων με κινητικά προβλήματα. Κρίνεται ότι το νέο αεροδρόμιο δεν διαθέτει την καταλληλότερη υποδομή πρόσβασης αλλά και εξυπηρέτησης ατόμων με ειδικά προβλήματα."

Τότε που επία εν ήταν ακόμα τελειωμένο το αεροδρόμιο, αν και ήταν το τελευταίο trial στο οποίο εσυμμετείχα. Είπα εντάξει εν τα τελευταία πράματα, έννεν τίποτε σημαντικό, κλπ.

Δαμέ εδιάβασα ότι όντως εν ήταν τίποτε σημαντικό κοντά στα προβλήματα που υπάρχουν: οι φυσούνες εν μιτσιές, ο ανεφοδιασμός γίνεται ακόμα με βυτιοφόρα, ο φωτισμός και η περίφραξη εν χάλι.

Ε, καλήν αρχή σήμερα καλό. Χα!

Ce n'est pas possible...

...να είσαι 21-25 χρονών, να δουλέφκεις, τζαι μεν ξέρεις να κάμεις search στο internet για ένα πράμα, τζαι να γυρέφκεις 1μιση ώρα το ακριβές address να γράψεις! (Τζαι μετά να ισχυρίζεσαι ότι χρησιμοποιείς το Internet στο 100% του για τη δουλειά σου!)

This Is It

...That Was It

...That Would've Been It

Είδα το.

Εν μπορώ να εξηγήσω πως ένοιωσα, τι εσκέφτουμουν. Ήταν πολλά και διάφορα.

Εχάρηκα που είδα στο σινεμά παπάδες με τα μωρά τους, που εν είχαν τον MJ αστέρι στην

εποχή τους, τζαι τα μωρά ήταν ευγενικά, ήσυχα, τζαι επαρακολουθήσαν την ταινία φρόνιμα.

Εχάρηκα που επροβάλαν μια καλή πλευρά του MJ από πλευράς συμπεριφοράς. Εστεναχωρήθηκα-μάλλον- που τον επροβάλαν υγειή, τζαι μετά αφήκαν τον να πεθάνει. Εστεναχωρήθηκα που ήταν τόσο επίμονος. Αναρωτήθηκα ποιός άλλος θα φκει, τζαι θα γίνει τόσο "τεράστιος", θα έχει τόσο προσωπική άποψη για όσα κάμνει.

Τούτα μόνο μπορώ να πω τωρά. Τα άλλα εν πολλά λεπτομέρειες για να τα γράψω.

Εθνική Επέτειος

Σήμερα ήμουν άσhημα αθκιασερή, τζαι εθώρουν τηλεόραση. Είδα το "έχεις μέσον" για πρώτη φορά. Τζαι ήθελα να κλαίω.
Εκάμαν ένα "γκάλοπ": (σε παρενθέσεις η δημοσιοφράφος) Επίαν κάτω Λευκωσία, μετά την παρέλαση τζαι ερωτούσαν τους μαθητές που επαρελάσαν ΤΙ γιορτάζουμε σήμερα, γιατί επαρελάσαν. Ακούσα τα πάντα: την απελευθέρωση της Κύπρου..από τους Ιταλούς...όι όι, εν της Ελλάδας...(και το ηρωικό...) όχι... (ποιός το είπε;) ε..ένιξερω... Άλλος μετά: (γιατί είπαμε όχι;) ε, ήρταν οι Ιταλοί τζαι εθέλαν να μας κάμουν πόλεμο, ε, ήταν να κάτσουμε τζιαμέ; αντιδράσαμε τζι εμείς... (τζαι ποιός εκέρδισε;) ε...εμείς! (ποιόν εκερδίσαμε;) ε..εκερδίσαν μας οι γερμανοί; Ένιξερω... (πώς νοιώθεις σήμερα;) εγώ ενευρίασα σήμερα, μόνο εγώ εφώναζα, οι άλλοι τίποτε...

Στο στούντιο, ήταν τζαι 2 μαθητές..τζαι εθημήθηκα την απορία που είχα πάντα τότε που ήμουν σχολείο: γιατί εν πάει κάποιος που την εκπομπή να μιλήσει που πριν με τους μαθητές, να δει ότι μιλούν καλά, σωστά, κόφκει τους νάκκον ο νους τους....τζαι απλά λαλούν σε ένα σχολείο στείλτε μας 2 μιτσιούς για το τάδε θέμα;

Εμίλαν ο μιτσής, πετάσσει το λάθος "μας επιβλείται" ακούεις... Πιάνει ο παλαβός τηλεθεατής που χάνει το νόημα της εκπομπής, τζαι λαλεί (εν ολίγις) "να μιλήσετε εν ξέρετε, τζαι φκαίνετε να πείτε ότι φταίει ο ένας τζαι ο άλλος που εν έτσι οι νέοι μας;" κλπ. Τζαι η αγαπητή Γωγώ, αντί να κρύψει, μάσhεται να καλύψει τον μιτσή: "ήταν ένα λάθος της στιγμής, ένα σαρδάμ, είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά βγαίνουν στην τηλεόραση και δεν είναι σωστό να τα κρίνουμε από τον καναπέ μας..αλλά ας απαντήσει και μόνο του το παιδί.." Τζαι λαλεί το παιδί να απαντήσει.. Τζαι τι το έθελεν; Εξεκίνησε μια πρόταση σhειρότερη που τες δικές μου τες τεράστιες, χωρίς νόημα, ή έστω με νόημα που δεν εκόλλαν στο (σαχλό) σχόλιο που έκαμε ο τηλεθεατής, επαναλαμβάνοντας 10 φορές τη λέξη "επιβλείται"! Τζαι η Γωγώ, για δεύτερη φορά, αντί να σκάσει, επιμένει να υπερασπίζεται τον μιτσή: "να, τώρα το κάνει ξεπίτηδες κυρίες και κύριοι"...

Ύστερα, πιάνει άλλος τηλεθεατής τζαι λαλεί ότι σε κάθε πρωινή εκπομπή που μας δείχνουν που την Ελλάδα, έχει και ένα ομοφυλόφιλο. Πάει δαμέ ο Λουκάς (ο Φουρλάς και ΟΧΙ ο Φουρουλλάς) να πει ότι εν θέλει να ακούσει πάρακατω. Αλλά η Γωγώ, γνήσιο τέκνο της δημοκρατίας, λέει όχι, άστε τον τηλεθεατή να ολοκληρώσει, να καταλάβουμε και πώς το έχει συνδέσει το πράγμα... Και συνεχίζει ο τηλεθεατής...ότι ούλλοι τούτοι δεν βοηθούν στο να νιώθουμε Έλληνες!!!

Τζαι ούλλοι τούτοι επροσπαθούσαν να έβρουν το ποιος φταίει (και τι πρέπει να γίνει) που δεν ξέρουν οι μαθητές μας 2 βασικά πράματα...

Εν εμπορούσαν πριν να τους φκάλλουν να μιλούν, να ακούν τι θέλουν να πουν πρώτα; Να μεν τρων την ώρα τούτοι οι άσχετοι; Εν είπα να αφήνουν μόνο όσους συφωνούν μαζί τους, αλλά τζίνους που εν σχετικοί με το θέμα. Εν τόσο απλό, εν καταλάβω γιατί εν γίνεται τούτο το πράμα, τζαι πρέπει να ανέχουμαι να ακούω τον κάθε άσχετο, αμπάλατο να μιλά τζαι να φιλοσοφεί κουβέντες του αέρα.


Πόση ώρα έννα εμπορούσετε να το ακούτε τούτο το πράμα;


Τζι εν λαλώ ότι είμαι πολλά καλλύτερη, Τζι εγώ, που ήμουν δημοτικό εσύγχιζα την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου. Τζαι πάλε, εσύγχιζα το ποιο γιορτάζουμε πότε. Όι το τι έγινε κάθε φορά, τζαι να μπλέκω μεσ στην αντίσταση τους Τούρκους, την Κύπρο, την ανεξαρτησία Ελλάδας ή Κύπρου, κλπ... Τζαι αντρέπουμουν, έθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί κάθε φορά που ήταν να στολίσουμε το "σέλοτεξ" μας στην τάξη, που ερώταν η δασκάλα κάτι, τζαι έθελα να ακούσω κάτι για να θυμηθώ ποιό που τα 2 εγιορτάζαμε, Τζαι σπίτι πάλε αντρέπουμουν, εθεωρούσα ότι εν ρεζίλι να μεν ξέρω, 3τη δημοτικού, τούτα τα πράματα! Ε, αντράπου-αντράπου, μιαν, αλλη μιάν, έμαθα τα. Εν ξέρω λεπτομέρειες (αντροπή μου) αλλά όι σε έτσι σημείο. Ε, ποιός φταίει; Οι γιορτές τζαι οι ομιλίες στα σχολεία, πάντα ήταν βαρετές. Αλλά που μόνος σου, άμα εν θέλεις να μάθεις, άμα εν έχεις αντροπή πάνω σου, ε, εν μαθαίνεις...

Ο Οκτώβριος

Τούτος ο μήνας είναι αδιάφορος.Το πιο συγκλονιστικό που συμβαίνει κατά τη διάρκειά του εν η αλλαγή της ώρας, που τζαι τούτη, στην Κύπρο εν τζαι κάμνει τζαι σπουδαία διαφορά.

Οι Αμερικάνοι (κλπ) χαίρουνται που έχουν το Halloween, το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου νιώθει μια αλλαγή στο κλίμα.

Εμείς δαμέ, απλά κόφκουμε τη θάλασσα, τζαι λαλούμεν "άτε, να σhειμωνιάσει τζι έκαψεν μας, πέρκει βράξει παναγία μου" κλπ... αλλά κατά βάθος οι παραπάνω έχω την εντύπωση ότι έννα επροτιμούσαν να εν σαν το καλοκαίρι που θα παν το Σ/Κ θάλασσα, θα σχολάσουν που τη δουλειά τζαι θα παν να κάμουν beach party, θα κάτσουν τζαι μέσα τζαι έξω στο cafe, δεν θα γυρέφκουν στρώματα με ρούχα να φορίσουν για να φκουν που σπίτι τζαι άμα παν τζιαμέ που θα παν δεν θα γυρέφκουν που να αφήσουν τα περιτά πλέον στρώματα ρούχων που εφορήσαν...

Θέλω να καταργηθεί τούτος ο μήνας. Προτιμώ να λαλώ ότι έχουν οι υπόλοιποι μήνες παραπάνω μέρες, παρά να καρτερώ να περάσει ένας μήνας που εν κυριολεκτικά και μη, "με κρυόν με βράστη".

ΚΕΠ inferno.

Απορώ γιατί το Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη δεν έχει δική του ιστοσελίδα. Όπως οργανώθηκε τούτη η υπηρεσία σε ένα γραφείο, εν θα έπρεπε να οργανωθεί και σε μια ιστοσελίδα, να βρίσκεις πιο εύκολα ότι χρειάζεσαι παρά να πρέπει είτε να πάεις επιτόπου, είτε να ψάξεις μόνος σου να έβρεις πώς λέγεται το έντυπο που θέλεις, να πάεις στη σελίδα του κατάλληλου υπουργείου κλπ, για να το βρεις τελικά;

Έψαχνα ασπούμε την αίτηση που σου υπογράφει ο γιατρός σου άμα είσαι πάνω που 70 για να ανανεώσεις την άδεια οδήγησής σου (όι, εν την εχρειάζουμουν για μένα!) τζαι έπρεπε να μπω στη σελίδα του τμήματος οδικών μεταφορών, να ψάξω λίο τζιαμέ, να αποφασίσω ότι εν τούτο που λέγεται "πιστοποιητικό φυσικής ικανότητας" τζαι να το τυπώσω.

Τέλοσπαντων, εγώ ξέρω λίο να γυρέφκω τζαι περνά που το νου μου ότι έννα εμπορούσε να εν μέσα σε έτσι σελίδα αφού το ΚΕΠ εν έχει σελίδα δική του (παρόλο που όταν έπιασε τηλέφωνο μια συνάδελφός μου είπαν της ότι μπορεί να το έβρει στη σελίδα τους!!!)

Τούτο που με κάμνει να απορώ εν ότι ούλλα τα υπουργεία κλπ έχουν τη σελίδα τους. Το ΚΕΠ που εν μπορώ να πω ότι εν τζαι νέα υπηρεσία, τζαι που ο σκοπός που οδήγησε στη δημιουργία της ήταν να εξυπηρετούνται οι αθρώποι που συγκεκριμένο τόπο αντί να πρέπει να γυρέφκουνται ποτζί ποδά, ε, έννεν λογικό να μεν έχει μια σελίδα δική της!!!

Ερωτήματα

1. Εχτές έμαθα (επίσης) ότι για να ανανεώσω το διαβατήριό μου, πρέπει να πληρώσω σχεδόν 50ευρώ, αλλά μπορώ να πάω στα ΚΕΠ αυτοπροσώπως και να βγάλω μούχτιν την φωτογραφία που θα βάλουν μέσα (βέβαια δουλέφκω τζαι έννα χάσω που τη δουλειά μου για να πάω αλλά τούτον εν το συζητούμεν).

Επίσης, εχτές έμαθα ότι οι κυβερνητικοί δικαιούνται έκπτωση σε έτσι πράματα. Τζαι διερωτούμαι εγώ: Εγώ που εν είμαι κυβερνητικός τζαι δουλέφκω τζαι πληρώνω φόρους για να πληρώνουνται τούτοι, να μπορούν να έχουν αξιοπρεπή γραφεία, να έχουν το aircondition τους, την κουζινούαν τους, την καντινούα τους, τζαι την ΕΚΠΤΩΣΗ ΤΟΥΣ, εν δικαιούμαι έκπτωση;

2. Επειδή, εν ηξέρω αν σας το είπα, αλλά που ήρτα που εξωτερικό η μια μου βαλίτσα εν είχε έρτει, έκαμα την αίτησή μου στο αεροδρόμιο, είπαν μου ότι θα έρτει (το πότε εν μου το είπαν, παρά την επιμονή μου, διότι έπρεπε να πιάσουν τηλέφωνο στην Ελλάδα, πράμα πολλά δύσκολο από ότι φαίνεται). Τελικά ήρτεν τη νύχτα, κατά τες 11 και κάτι, σπίτι μου. Έπιασα την, έβαλα την σπίτι τζαι ετζιμήθηκα. Την άλλη μέρα άνοιξα την γιατί κάπου ήταν να πάω τζαι εχρειάζουμουν την. Σπασμένη. Πιάνω τηλέφωνο αμέσως την swissport, λαλώ τους έτσι τζι έτσι, εφέρετε μου την εχτές σπίτι μου, ήταν νύχτα, μόνο που μέσα φαίνεται η ζημιά, ερώτησεν με διάφορα πράματα τζαι είπεν μου να πάω στον Κώστα Θεοδώρου να μου πουν αν διορθώνεται ή να μου την αντικαταστήσουν. Τελικά, πάω στον Κώστα Θεοδώρου, διώ τους τον αριθμό που μου εδώσαν που τη swissport, εν τους κάμνει. Λαλεί μου πρέπει να έχεις τζίντην μπλε την κόλλαν... Λαλώ της ΠΩΣ να την έχω, αφού εν επία τζιαμέ να κάμω την αίτησή μου! Εν τηλεφωνικά που εμιλήσαμε τα γέριμα! Οι, εν γίνεται. Ωραία λαλώ της. Επειδή εμένα είπαν μου ότι με τούτον τον αριθμό είμαι εντάξει να έρτω δαμέ, πάρτε τους ένα τηλέφωνο να σιγουρευτείτε, να εξυπηρετούμαι κι εγώ σας παρακαλώ. Τελικά έτσι έγινε. Επιβεβαιώσαν της ότι λαλώ αλήθκεια (εν εκατάλαβα γιατί εν τους στέλλουν μια λίστα με τους κωδικούς του κόσμου που θα πάει τζαι να μας σβήνουν έναν έναν που τη λίστα τζαι κανεί) τζαι είπε μου ότι η πιο φτηνή βαλίτσα που έχει είναι 39ευρώ αλλά η εταιρεία διά μου μόνο 30. Τζαι πιάννω το τηλέφωνο τζαι λαλώ της κοπέλλας: Εν κανεί που μου σπάζετε τη βαλίτσα μου τζαι πρέπει να βουρήσω μόνη μου να την αντικαταστήσω, εν κανεί που εν συνεργάζεστε με κάποιον που να έχει βαλίτσες διαφόρων ειδών και ποιοτήτων και τιμών), αλλά μόνο με τον Κώστα Θεοδώρου, πρέπει να πληρώσω τζαι πουπάνω να αγοράσω τη βαλίτσα που μου εδιαλήσετε σαν δεν ήταν να αγοράσω βαλίτσα τούντον καιρό; Τζαι θεωρείτε το φυσιολογικό; Τζαι απαντά μου η κοπέλλα με μιαν απάθειαν: Εγώ δεν μπορώ να κάμω κάτι. Άμα θέλετε πιάστε άυριο το πρωί τζαι μιλήστε με τον υπεύθυνό μου τον τάδε.

Μάλιστα. Εξηγήστε μου σας παρακαλώ αν έχω άδικο. Τζαι πώς θα έβρω το δίκαιο μου...

Τι έμαθα σήμερα.

Σήμερα έμαθα πώς είναι να έχεις πονοκέφαλο στο...πηγούνι...

Έφκαλα ένα εσωτερικό σπυράκι στο πηγούνι μου τζαι πονώ τόσο πολλά...

Εν το εύχομαι σε κανέναν σας...

Θυμούμαι

Θυμούμαι που επίαμεν δαμέ, που μου έβαλες να ακούσω μαζί σου τούτο.. Τζαι ερωτευκούμασταν..

Αγαπώ σε..*

*η εικόνα εν επειδή σου αρέσκει τόσο

I have a dream..

Τι θα θέλατε να ήσασταν, αν όχι αυτό που είστε/γίνεστε;

dead(k)line

Έχω deadline αύριο για μια εργασία, δεν έκαμα ούτε τη μισή και αντί να κάθουμαι όποτε έχω ώρα να διαβάζω, παίζω bubble shooter στο onemorelevel, διαβάζω oddee, cracked τζαι listverse, παίζω στο sporcle, διαβάζω inspirational blogs, τζαι δικά τους inspirational blogs, βλέπω καταστηματάκια στο etsy και ευε-βρίσκω νέους τρόπους να χάνω την ώρα μου...

Λαλείτε να το προλάβω το deadline ή...? :S

Πάντως αν έχετε κι εσείς deadlines ή κάτι άλλο που δεν είναι τόσο ηλίθιο να το αποφεύγετε ελάτε μαζί μου:

http://www.onemorelevel.com/game/bubble_shooter

http://www.oddee.com/

http://www.cracked.com/

http://listverse.com/

http://www.cupcakesandcashmere.com/

http://www.thecherryblossomgirl.com/

http://www.etsy.com/

Έχει κανένας σας τη συνταγή του Παρλιάρου για τα μπαρς με βρώμη και μπανάνα; Θέλω να κάμω, αλλά τελικά μπορεί να κάτσω να διαβάσω..λέμε τώρα..

Human Relations & After Party

Ήρτα τζαι για να τα προλάβω ούλλα τζαι ούλλους είπα στον μισό κόσμο ψέματα, κάτι που εν μου αρέσκει τίποτε. Ψέματα στην φιλενάδα μου, ψέματα στη δουλειά μου... Τζαι έκοψα πίσω που το θκέβασμα μου, πίσω που τες δουλειές μου... Τέλοσπαντων, εσέφτουμουν πόσο πιο απλά θα ήταν τούτα με τες φίλες μας αν ήμασταν τζι εμείς σαν τα αγόρια. Εχτές ένα παιδί έπιανε τηλέφωνο το φίλο μου. Ο δικός μου έγραψεν τον, έκαμε το mute τζαι δεν απάντησεν. Τη νύχτα εξανάπιασεν τον το παιδίν. Τζαι απάντησεν του ο δικός μου. Τζαι λαλεί του (απλά. γλίορα γλίορα, αφού ο άλλος ούτε καν του είπε τίποτε για να χρειαστεί να δώσει τζαι δικαιολογία) "Έλα ρε, έπιανες με το πρωι; Σόρι, το κινητό μου ήταν κάπου χαμένο στο διάστημα..." τζαι εσυνεχίσαν να μιλούν κανονικά. Αν ήμουν εγώ ήταν να αρκέψω: καλά πιάννω σε, εν με πιάννεις πίσω; που το είχες το κινητό σου; τζαι που το είδες γιατί δεν με έπιασες; έλεος, τζαι ύστερα λαλείς για τους γονιούς σου ότι έχουν τα κινητά τους μόνο για άμα θέλουν τζίνοι, οι για άμα τους θέλουν οι άλλοι... τς τς τς... Τζαι μεν σας πω τι ήταν να ελάλεν η φίλη μου... Αν είμαι εγώ υπερβολική μιά φορά, τζίνη εν 27! Τέλοσπαντων, απλά την ώρα που άκουα τη συζήτησή τους, τούτον εσκέφτηκα..ότι θα ήταν ούλλα καλύτερα...

PS. Εβαρέθηκα πρωί πρωί να ακούω περί της τουρκοφιλίας του Παπανδρέου, το πόσο κρίμα ήταν ο Καραμανλης ως άνθρωπος εχτές στην απολογία του (put the blame on me, boy-λαλεί τζαι η μάμμα μου), ότι θα μας πουλήσουν τέλια τωρα οι καλαμαράδες, κλπ... Κανεί! Τι ενομίζετε πως ήταν να γινεί, δηλαδή;

Géopolitique.

Γιατί όποτε θέλω να δώσω μάθημα που θέλει διάβασμα λείφκουμαι τες μέρες; Αλήθκεια, συμβαίνει τίποτε μαζί μου; Πάντα ρε παιδί μου, διαβάζω, διαβάζω και έρκεται η μέρα πριν την εξέταση (ή την προθεσμία μου, δουλέφκει τζαι για τα θκιό εξίσου καλά), τζαι λαλώ…ρε παιδί μου, εν είχα μια μέρα ακόμα, ήντα καλά που έννα ήταν. Που την άλλη, μπορεί τούτη να εν η μόνη φορά που εν είπα τούτην την κουβέντα.
Διώ ένα μάθημα, για το οποίο εθκιέβασα 3 φορές ως τωρά, αλλά ποτέ δεν είχα έβρει το κουράγιο να πάω να το δώσω. Γιατί; Επειδή εν προφορική η εξέταση. Επειδή η «ύλη» έννεν ακριβώς προκαθορισμένη. Εντάξει, να μεν τα παραλέω…μερικά πράματα εν σταθερά, αλλά τα παραπάνω εν επικαιρότητα, ιστορία και ενδιαφέρον. Εγώ –κακώς- για τούτα τα θέματα εν ενδιαφέρουμαι. Δηλαδή, έννα μου άρεσκε να τα ήξερα, αλλά εν μπορώ να κάθουμαι να τα μαθαίνω, να ενημερώνουμαι.
Εν μπορώ να θκιεβάζω για τους αγωγούς πετρελαίου, γιατί οι Αμερικάνοι εβάλαν τους Τσετσένους να ξεσηκωθούν εναντίον των Ρώσσων γιατί εσύφερε τους να φύει η Ρωσία που το πλάνο των αγωγών, εν μπορω να read between the lines των ειδήσεων που λαλούμεν. Εν μου κόφκει ως τζιαμέ. Τζαι ναι, αντροπή μου, αλλά εν ξέρω την ιστορία του Ισραήλ τζαι της Παλαιστίνης κλπ. Τζαι εν ξέρω πόξω ούλλους τους υπουργούς μας. Ούτε μπορώ να σου εξηγήσω γιατί εν τόσο σημαντικό το Ανατολικό Αιγαίο τζαι τα Στενά των Δαρδανελλίων.
Ό, τι σου πω, εν που παπαγαλία που θα τα μάθω. Τζαι είμαι τζαι στην παπαγαλία κακκά. Αλλά έπιασε με ένα πνεύμα αποφασιστηκότητας. Έτσι λαλώ τωρά βέβαια, 16μισι ώρες πριν την ώρα της (ιεράς) εξέτασης. Του ρεζιλικιού.
Τώρα να δούμεν πως θα πάει τζαι αύριον.

[…]

Το αύριον ήρτεν. Τζαι επέρασεν. Επήα στο μάθημα, έδωκα το, επέτυχα τον στες καλές του τζαι έπιασα 9. Μεν φανταστείτε ότι επαραπονιούμουν χωρίς λόγο. Απλά είπε μας να του πούμε ότι εξέραμε, ότι εθέλαμε, είπε μας για την Κύπρο πράματα, ξιτιμασhιές, κυπριακά, για το Κυπριακό, για τον Χριστόφκια, ένα ανέκδοτο ξιμαρισμένο, κλπ, είπε μας ότι θέλει να πάει να ξεκουραστεί τζαι για να μεν ταλαιπωρούμαστε ούτε εμείς ούτε τζίνος τζαι να τελειώνουμε γλίορα έννα μας βάλει 8, αλλά επειδή είμαστεν Κυπραίες 9. Like the honey που λαλώ τζι εγώ. Τζαι εντάξει, μεν μου πείτε εν άδικο, διότι εσυζητήσαμεν το τζαι τούτον. Αφού λαλεί μου αν σας εξέταζα σοβαρά εν ήταν να περνά κανένας σας, έτο κάμνετε ότι μπορείτε, τζαι αν δω τζαι εκάμετε τίποτε εννα σας βάλω ένα βαθμό. Άρα έννεν μόνο εγώ που είμαι άσχετη τόσον τζαιρόν; Να χαρώ ή να ανησυχήσω (τζιάλλο);

Ταξίδι στα Κύθηρα. (ασχετότητες post)

Τα posts που ακολουθούν είχα τα γράψει τις τελευταίες 2 βδομάδες αλλά δεν τα είχα ανεβάσει ποτέ. Έτα τωρά, αναχρονισμένα (just for the record).

Εν ήρτα στα Κύθηρα, αλλά απορώ:

Γιατί τα Κύθηρα εν μες στα Επτάνησα; Δείτε ένα χάρτη της Ελλάδας, δείτε τα Επτάνησα, δείτε πού εν τα άλλα έξι τζαι ύστερα δέτε τζαι τα Κύθηρα. Εν ένα κακκό πεταξούμενο σε άσχετο τόπο. Ελυπηθήκαν το ασπούμεν; Εν ηξέρω.

Χέμινγουεϊ, προχτές που έρκουμουν με τες Κυπριακές, επρόσεξα κάτι που μου εφάνηκεν πολλά παράξενο. Είδα 5 αεροσυνοδούς μες στο αεροπλάνο. Οι 4 ήταν άντρες. Που πότε έγινε πιο συχνό φαινόμενο να εν οι αεροσυνοδοί άντρες;

Έπιασα το λεωφορείο να πάω κάπου προχτές, και επέρασα που μια πόλη που είχε σύντομα ομιλία του Καραμανλή εν όψει εκλογών κλπ. Ήταν πολλά φοϊτσιάρικον πράμαν να θωρείς τες αφίσιες με τη φάτσα του τζαι ένα χρώμαν θαλασσούι πουκάτω σε κάθε στύλο που επέρνας. Σάννα τζαι εθωρούσα ταινία τζαι εκάμναν μου flash τη φάτσα του Καραμανλή!!!

Είδα επίσης μια ταπέλλα στο δρόμο που ελάλεν ότι πάεις αριστερά προς Ιωάννινα τζαι δεξιά προς «ΤΥΡΙΑ». Ποιος ξέρει να μου πει τι εν τούτο τζαι τι σχέση έχει με το τυρί;

Άλλον πράμα που είδα για πρώτη φορά στα χρονικά, μετά που τόσα χρόνια που είμαι δαμέσα (Ελλάδα εννοώ), είναι ραντάρ (πουτζίνα της αστυνομίας εννοώ, που σε σταματούν άμα βουράς…) Είδα 2 φορές. Ουάου.

Το τίποτε.

Έχω πολλές πελλάρες να σας πω, αλλά εν έχω καλό internet, ούτε ώρα για να γράψω. Επιφυλάσσομαι όμως.
Τα φιλιά μου!!!

PS (for YOU) : Ήθελα να βάλω μια φωτογραφία με ένα συγκεκριμένο (πολύ συγκεκριμένο) τριαντάφυλλο σήμερα, αλλά ήμουν παλαβή τζαι δεν το έφκαλα την ώρα που ήταν ακόμα ζωντανό, φρέσκο, όμορφο, μυρωδάτο. Παλαβή!!!

Scan

Σήμερα ξαναγράφω. Τζαι παίζει τζαι να ξαναγράψω.
Εν λογικό να πηέννεις σε φωτοτυπάδικο κλπ για να σου σκανάρουν με OCR 20 σελιδούες, να μεν σου το κάμνουν format το κείμενο να εν σωστό, να εν στη σειρά κλπ, να σου το αφήνουν δηλαδή όπως εφκήκεν που το μηχάνημα, τζαι να σε χρεώνουν τζαι 10 ευρώ; Τζαι μάλιστα, να το πέρνεις η ώρα 10 το πρωί, να σου λαλούν έννα σε πιάσουμε τηλέφωνο για να μεν περιμένεις τζαι να πηέννεις το απόγευμα τζαι να σου λαλούν έννα σου το κάμουμεν τωρά;

Πείτε μου. Εγώ δηλαδή αύριο αν χάνω τα deadlines μου τζαι κάμνω σκατοδουλειές τζαι ζητώ τζαι το έναν αλλό'ναν, εν δίκαιο να έχω δουλειά;

Θέλω να σας πω ποιον ένι, να μεν πηαίννει κανένας, αλλά εν μου πάει... :S

Το αυτοκίνητο (updated)

Σήμερα το αυτοκίνητο μου κάμνει μου νερά. Εν θέλει να πάμε πούποτε. Τζαι έχω πράματα που πρέπει να κάμω. Διότι αύριο φέφκω. Τζαι νευριάζω διότι 3 βδομάδες έχει που το επήρα για service. Τζαι που τον εκνευρισμό μου θέλω να βάλλω τόνους σαν γράφω αγγλικά. (όπως "s;ervice" δηλαδή.) Ούφφου (εν άντεξα να το κρατώ, είπα το πάλε).
Συν τοις άλλοις, έχει λίο καιρό, που το laptop μου άφηκεν χρόνους. Εκλώτσησεν τη σίκλα. Οπότε γυρέφκω τζαι ποτούτον. Γενικά εν με πολλοαγαπούν τα πραματά μου μάλλον.

Update περί αυτοκινήτου: ήρτεν ένας γνωστός μου μηχανικός, εξεκινήσαμεν το, επία στον ηλεκτρολόγο, άλλαξε μου την παταρία μου κ μια ώρα και ένα τέταρτο μετά που την προκαθορισμένη ώρα επία και στη δουλειά που είχα.


PS. Tu me manques..

Ελληνικό Πανεπιστήμιο

(Με κόκκινο εν τα punchlines. Τζαι εννοώ τζίνες τες γραμμές που άμα τες θκιεβάζεις θέλεις να διάς ππουνιές του εαυτού σου! Κυριολεκτώ δηλαδή! Τζαι εν διπλό ανέκδοτο- έχει 2 punchlines.)


Τολοιπόν. Στο πανεπιστήμιο μου, προσφέρεται (ως φέτος, που του χρόνου κανένας δεν ξέρει) δωρεάν στέγαση σε όσους φοιτητές το επιθυμούν, σε ξενοδοχεία που έχουν σύμβαση με το πανεπιστήμιο.
Τα δικαιολογητικά (ο θεός ξέρει γιατί τα θέλουν αφού δεν έχει κάποιο κρητήριο) που χρειάζεται να προσκομίσει ο φοιτητής στη μέριμνα είναι εκκαθαριστικό σημείωμα, πιστοποιητικό οικογενιακής κατάστασης, και κάτι αιτήσεις που πρέπει να συμπληρώσουμε.
Κάθε χρόνο ρωτώ τους ΤΙ πρέπει να πάρουμε εμείς που είμαστε Κυπραίου και δεν έχουμε "εκκαθαριστικό σημείωμα" και μου απαντούν τη φορολογική δήλωση. Και ερωτώ εγώ: Καταλάβουν ΤΙ ΕΙΝΑΙ φορολογική ΔΗΛΩΣΗ; Καταλάβουν ότι εγώ στη φορολογική μου δήλωση μπορώ να γράψω ότι δεν δουλέφκω, δεν έχω ακίνητα, δεν έχω περιουσία, κλπ; Καταλάβουν ότι δεν έχει σημασία η ΔΗΛΩΣΗ αλλά η απάντηση που το φόρο; Εξήγησα τους το και τούτο. Εν το εκαταλάβαν, ούτε εκαταλάβαν ότι εν το εκαταλάβαν. Θέλουν τούτο το χαρτί να εν της χρονιάς της φετεινής. Εν χωρεί μες στο νου τους ότι πρώτα πιάνεις τα τα λεφτά σου και ΜΕΤΑ φορολογείσαι; Ότι εμάς ο φόρος (εχτός σε περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήών) γίνεται σήμερα, για 2 χρόνια πίσω; Οι. Εν το καταλάβουν.
Οk, τζι εγώ επήρα τους τη ΔΗΛΩΣΗ τζαι κανεί τους. Τζαι ούτε με ερωτήσαν τίποτε.
Πάμε στο άλλο χαρτί. "Πιστοποιητικό οικογενιακής κατάστασης". Άκου ποτζί.
Ρωτώ: τι εν τούτο το χαρτί δηλαδή;
Και έρχεται η απάντηση: Τι σε νοιάζει εσένα τι είναι; Απλά φέρτο και είσαι εντάξει.
Εγώ: Μα, πώς να σας το φέρω αν δεν ξέρω τι να ζητήσω και από που να το ζητήσω;
Αυτή: Και τι μας ρωτάς εμάς; αυτό που λέει το όνομά του είναι. Λέει τα μέλη της οικογένειας! Αλλά, είμαστε εμείς υποχρεωμένοι να σου πούμε που θα το βρεις; Αυτό εννοείς;
Εγώ: Ε, ναι... Από τη στιγή που το ζητάτε, δεν έπρπε να ξέρετε και από που θα το πάρουμε; Εγώ όπου ρώτησα, δεν έχουν να μου δώσουν τέτοιο χαρτί. Και το μόνο που μου είπαν ότι γράφει πάνω τα μέλη της οικογένειας είναι το πιστοποιητικό απορίας.
Αυτή: ε, φέρε τέτοιο!
Εγώ: Μα δεν είμαι άπορη!
Αυτή: και;
Εγώ: ε, πως θα μου δώσουν πιστοποιητικό απορίας αν δεν είμαι άπορη;;;;;
Αυτή: ε, δεν ξέρω, οι άλλοι πως μας τα φέρνουν δηλαδή;
Εγώ: μα αυτό ρωτάω! να μου πείτε πού τα βρίσκουν άλλοι!
Αυτή: Κοπέλα μου, δεν είναι λογικό να μην έχετε αυτό το χαρτί! Κάποιος θα το δίνει! Δεν μπορεί να μην το χρειάζεστε!
Εγώ: Εγώ πάντως, δεν άκουσα κανέναν να το ζητά ή να το χρειάζεται! Και ψάχνω τόσο καιρό!
Αυτή: ε, και πώς φεύγετε στο εξωτερικό;;;;

Ντόινγκ!!! Όποιος κατάλαβε, να μου εξηγήσει παρακαλώ!
(Ήταν να το κάμω εκτενέστερο, διότι τούτη η συζήτηση εντζαι έγινε σε μια φορά. Τούτο εν ένα κολλάζ με τις κατά καιρούς σηζητήσεις μου! Και τούτες οι συζητήσεις εν για τρίτη χρονιά που συνεχίζονται! Ούτε ο Ανάν να ήμουν!)

The orange post

Ok, έννα φάω περιπαίξιμο για τούτο το post αλλά εν πειράζει, αγαπά με και εν θα γελά πολλά.. (u do, έννεν;;;). Προχτές που λαλείτε είχα έμπνευση τζαι αθκιάση τζαι είπα να κάμω κάτι..δημιουργικό να το πω; διαφορετικό να το πω;...κάτι τελοσπάντων... Τζαι αποφάσισα να κάμω orangettes (προφέρουνται ορανζιέτ με παχύ ζ)

Και πάμε:


Βήμα 1:
Καθαρίζετε ένα πορτοκάλι πουτζίνα με την πασhιά φλούδα, τζαι κόφκετε τη φλούδα σε λωριδούες (ναι με την ψυσhιά μέσα, όι μόνο τζίντο λεπτό το πορτοκκαλί). Βάλλετε τες λωριδούες να βράσουν σε νερό για κανέναν τέταρτον. Αλλάσετε το νερό 3 φορές τζαι επαναλαμβάνετε τη διαδικασία. Τούτο γίνεται για να φύει η πίκρα που τα πορτοκάλια. (ρωτάτε τες γιαγιάδες σας που κάμνουν γλυκά του κουταλιού)


Βήμα 2:
Κάμνετε σιρόπι με ίση αναλογία ζάχαρης-νερού (3/4 φλυτζανιού για κάθε πορτοκάλι). Βάλλετε μέσα τες φλούδες σας ώσπου να μαλακώσουν, να γλυκάνουν τζαι να μεν φκάλλουν μια γεύση πικρή σαν τες δακκάνετε. (καλά εκαταλάβετε, πρέπει να δοκιμάζετε για να δείτε πότε θα εν έτοιμες)

Βήμα 3:
Φκάλλετε μια-μια τες φλούδες σας που το σιρόπι τζαι απλώνετε τες σε μια σχάρα να στραντζίσουν. Πουκάτω βάρτε κανένα σινούι ή ασημόχαρτο να μεν τρέξουν τα σιρόπια- κυριολεκτικά. Αφήστε τες έτσι αρκετές ώρες. Εγώ άφηκα τα, τζαι την άλλη μέρα πρωί πρωί εσηκώστηκα να τα τελειώσω, αλλά εν θέλει τόοοοσο πολλές ώρες.
Βήμα 4:
Λιώνετε μαύρη (ή καλλύτερα για να μεν είμαστεν ρατσιστές, υγείας) σοκολάτα σε bain-marie (που για τους μη γαλλομαθείς σημαίνει μπάνιο της Μαρί) ή τελοσπάντων σε ένα μπρίκι που θα βάλετε σε ένα κατσαρολάκι που θα έχει μέσα νερό-τούτο γίνεται για να μεν καεί η σοκολάτα.
TIP: προσέχετε να μεν σας πέσει μες στη σοκολάτα ούτε σταγόνα νερό!

Βουτάτε μέσα στη σοκολάτα που έχει λιώσει καλά και ανακατέψετε την να γυαλλίσει τις φλουδίτσες, τζαι βάλλετε τες πάνω σε ένα κομμάτι ασημόχαρτο ή λαδόκολλα. Άμα κρυάνουν λίο βάλλετε τες στο ψυγείο ώσπου να στεγνώσει η σοκολάτα.
Το κακό της υπόθεσης εν ότι ένναν καλά να βάλλεις τη σοκολάτα μες στο ψυγείο διότι χάννει τη γυαλλάδα της, θαμπώνει. Αλλά εν καλοτζαίρι τζαι εν εμείς που θα τα φάμε, τζαι ακόμα σhιρόττερη να ήταν η εμφάνιση τους, πάλε έννα τα ετρώαμε, οπότε δεν μας κόφτει πολλά τούντην φορά.
Το δεύτερο κακό της υπόθεσης εν ότι παίρνει ώρα να τα βουτήσεις ένα ένα μες στην σhοκολάτα τζαι εν ξέρω να σας πω αν γίνεται να τα σίρεις ούλλα μέσα τζαι απλά να τα φκάλεις ένα ενα.

Βήμα 5:
Καταναλώστε άφοα. Το βήμα 5, δυστυχώς είναι χωρίς εικόνα διότι τζίνη που θα είχα θα περιείχε σκηνές βίας.
ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΣΑΣ!

Είμαστεν ALERT

Ήθελα να κάμω ένα σχόλιο στο τελευταίο post της Ερικύνης, αλλά εν εμπορούσα να το συντάξω καλά και σύντομα. Και επειδή εν κάτι που σκέφτουμαι πολύ καιρό τωρά είπα να το κάμω δικό μου post.

Ήμουν φοιτήτρια στην Ελλάδα σε ένα που τα μετρημένα στα δάχτυλα των χεριών μου πανεπιστημιακά τμήματα που εμείναν ανοιχτά, χωρίς κατάληψη πριν 2-3 χρόνια που εξεκινούσαν οι διαδικασίες για την ενσωμάτωση του νόμου-πλαισίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ. Ήμασταν ν φοιτητές υπέρ της κατάληψης και ν+1 κατά της κατάληψης. Κάθε μέρα συνέλευση, καθε μέρα καταμέτρηση, κάθε μέρα τα ίδια. Και αναρωτιούμουν γιατί γίνονται ούλλα τούτα, γιατί διαμαρτύρεται ο κόσμος, αφού εν απόφαση της Ε.Ε τζαι εν σίουρο ότι θα υιοθετηθεί sooner or later και στην Ελλάδα. Τζαι πριν, τζαι μετά, 3 χρόνια που εμίνισκα Ελλάδα κάθε εβδομάδα κάποιος θα είχα παράπονο που κάτι, κάποιος θα έκαμνε απεργία, κλπ. Και τελικά, σάννα και κανένας δεν εκέρδιζε τίποτε. Ούτε οι διαμαρτυρόμενοι, ούτε κανένας. Άρα γιατί συνεχιζουν να κάμνουν ιστορίες;

Τζαι εμείς δαμέ, που έχουμε τόσα κοινά με τους Ελλαδίτες, σε τούτο φαίνεται μου είμαστε τόσο διαφορετικοί. Εμέις δαμέ εν κάμνουμε τόσες ιστορίες. Εν κάμνουμε τόσες διαμαρτυρίες, τόσες διαδηλώσεις. Τζαι έννεν ότι έχουμε καμιά ιδανική κοινωνία. Έχουμε προβλήματα τζι εμείς. Γιατί εν τόσο μεμωνομένες οι περιπτώσεις που διαμαρτύρεται ο κόσμος; Για τες δουλειές, για την εκπαίδευση, για τα νοσοκομεία, για τα πάντα.

Τέλοσπαντων.. απλά όπως λαλεί τζαι η Ερικύνη (γιατί είμαι ψυχολόγα τζαι αν εν ένα πράμα που έμαθα καλά που τον συμπεριφορισκόν εν ότι αν θέλεις να μειώσεις την πιθανότηταν να επαναληφθεί μια συμπεριφορά πρέπει το άτομο που την κάμνει να λάβει τιμωρίαν ή έστω να μεν λάβει ενίσχυση). Γι'αυτό μερικές φορές αξίζει να διαμαρτύρεσαι. Κι ας μεν δεις δικαίωση. Τουλάχιστον έγινε μια προσπάθεια. Ένα βήμα. Τουλάχιστον υπάρχει μια κίνηση της κοινωνίας, που δείχνει ότι εν είμαστε τέλια αρνιά. Πως εν τζιμούμαστεν. Πως είμαστεν ALERT.

Θα σας δω τζιαμέ.

PS. Sorry για τον τίτλο αλλά είχα τον χρησιμοποίησει κ εγώ αλλού, εν σου τον έκλεψα.. αν και ήταν τούτο η αφορμή (και όχι η αιτία) για το post μου.

ΓΑΜΟ-ιστοριες

[edited]
Γιατί μας κόφτει τόσο πολλά;

Εν κάτι παραπάνω ο γάμος που τούτο; ->

Ούφφου.

Εν γίνεται να παραγγέλλεις φαϊ που γνωστό εστιατόριο, να σου λαλεί σε μισή ώρα και να έρχεται μετά από 3 τηλεφωνήματα και 1μιση ώρα και να θέλει να πληρωθεί κανονικά και να πηέννει ο deliverας να φύει χωρίς να σου δώσει τα ρέστα σου (όσο κι αν είναι) και να κακομουτσουνιάζει άμα του τα ζητήσεις. Απλά εν γίνεται. Ευτυχώς όμως, έχει καλά πλάσματα που σου κάμνουν tip μες στον δρόμο άμα βουράς και έχει λίο πάρακατω αστυνομία και radar κι εσύ βιάζεσαι να πάεις να φάεις το υπόλοιπο σου φαϊ (κάτι έχει και δεν μπορώ να βάλω διαλυτικά και τόνο μαζί και εκνευρίζομαι) που άφησες μεσοδότζι. Σήμερα εσιγουρέφτηκα ότι πλέον ανήκω σε τζήνη την ομάδα ανθρώπων που πιάννουν το off τους για να τελειώσει η μέρα τους πιο κουραστικά σε σχέση με τις μέρες που δουλέφκουν ως το απόγευμα. Καλώς με. Εν έχω ρούχα να βάλω στο γάμο το Σάββατο. Ούτε όρεξη, ούτε ώρα να ψάξω να έβρω. Τζαι να πάω με κόκκινα ή ξανθά μαλλιά; Γιατί εν εγίνετουν να πάω εψές στη συναυλία του Bregovic; Πότε έννα πάω θέατρο; Πότε έννα πάω να δω μπαλέτο; Πότε έννα πάω ταξίδι (και να μεν είναι για να δώσω εξετάσεις); Ούφφου πκιόν. Πάω να ππέσω, να διαβάσω τούτο το ασυνάρτητο βιβλίο του Heminway να δούμε που το πάει.

Απορία πάλε...

Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει τι είναι τούτοι οι αναγεννημένοι χριστιανοί; (reborn christians-for reference) και γιατί υπάρχουν;

PS. Μόλις έμαθα ότι έκλεισε η Sky Europe. Πάνω που επρότεινα κόσμου να κλείσει για Βιέννη κάτι φτηνά εισιτήρια online... :S

ΠΡΟΣΕΧΕ

Όταν στρώνεις το τραπέζι

πριν καθίσεις

να ελέγχεις σχολαστικά

την αντικρινή σου καρέκλα

αν είναι γερή μήπως τρίζει

μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές

μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί

αν υποσκάπτει το σκελετό

σκουλήκι

γιατί εκείνος που δεν κάθεται

γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο βαρύς

Κική Δημουλά

Ώρα για party!

Ορίστε τι λείπει από τα beach parties μας!

Και εν κινήσει, έτσι για να ξέρουμε!

Άλλη μια μέρα ξημερώνει με τους ηλίθιους ακόμα εδώ.

Ως πότε ο κόσμος θα πιστεύκει ό,τι του πουν; Πότε θα αρχίσει να καταλάβει επιτέλους η νέα γεννιά τουλάχιστον ότι υπάρχει ένα πράμα such as hoax mail;

Εν μπορώ να καταλάβω πως φκένουν που τα ράδια κλπ τζαι λαλούν για δύο φεγγάρια κάθε μα κάθε χρόνο, ενώ τονίζουν (επίσης κάθε μα κάθε χρόνο) ότι τούτο το πράμα θα ξαναγίνει το 2285 ή κάτι! Τζαι μετά που ένα χρόνο αρκέφκουν ξανά μανά! Αντραπείτε ρε!

20-30 χρονών πλάσματα μες στα γραφεία ποτζί-ποδά ανταλλάσουν ούλλη μέρα e-mails τέθκοιας θεματολογίας, χωρίς να κάτσουν ποτέ να ακούσουν τζίνα που τους λαλεί ο άλλος δίπλα τους.

Έτσι, κάθε λίγο καιρό, έχουμε τα θέματα των γνωστών εξαφανίσεων, των εισφορών που θα κάμει κάποιος αν κάμουμε προώθηση το μήνυμα άλλες 100000 φορές, τους κινδύνους που τα διάφορα σαμπουάν και καλλυντικά, κλπ κλπ κλπ...

Εβαρέθηκα. Εν μπορείτε γμτ ούλλοι σας να κάμνετε ένα search του μισου λεπτού πριν να κάμετε forward κάθε μαλακία που σας έρκεται στο inbox σας; Εν νιώθετε πηλέ μου άσhημα που θα σας πούμε ηλίθιους;

Then again, εν τζαι τούτοι που ζουν σήμερα, τζαι εν ξέρουν- ούτε θέλουν να μάθουν τι εστί facabook, msn, κλπ. Εν τζαι είπαμε σας να κάμετε δικά σας, αλλά να ξέρετε τι σκατά εν τούτα τα πράματα, αφού εν φαινόμενα των καιρών που ζείτε!

Heminway, ενευρίασα σήμερα καλά καλά πάλε. Πέρφεκτ!

oh! the fatness!

THIS IS WHY YOU ARE FAT!!!!!

στο repeat [2009]

κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια..
σάννα τζαι έχουν να κάμουν με βλάκες..
σαννα τζαι εν έχουν άλλα προβλήματα..
σάννα τζαι αμα ούλλα τζίνα χτιστούν κάποτε, έννα θέλει κανένας να πάει να τα αγοράσει αμα γινει ούλλη η αττική μπετον..
σhειρότεροι που μας..

[να αφιερώσουμε και ένα στιχάκι de monsieur Panousis:
"κάιω τα δέντρα, χτίζω μαιζονέτες..."]

Διακοπή

Ήρτα πίσω. Πίσω στη ρουτίνα, στη δουλειά, στο διάβασμα, στο Internet (γιατί ναι, όταν έχει κοντά σου ό,τι/ όποιον χρειάζεσαι, δεν το έχεις ανάγκη το Internet), στις δουλειές του σπιτιού, στους ίδιους, βαρετούς δρόμους...

Θέλω ξανά τη ζεστή ήρεμη πεντακάθαρη θάλασσα του Πωμού, τη δροσερή θάλασσα στον κόλπο των κοραλλίων, την πισίνα με τους γείτονες ένοικους (κατάσκοπους ;p ), τις βόλτες σε άλλα μέρη...

Maybe next year?

Βαστάτε με!

Σήμερα, έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη του Erotokritos (quoting "Locally-born fashion designer Erotokritos is known around the world but prefers the slow pace of Nicosia to the bright lights of Paris"-εκαταλάβαμε δηλαδή), η οποία ξεκινά ως εξής:

"Fashion is not for fat people"

για να καταλήξει, μια σελίδα μετά στο:

"I don’t make clothes for fat women. Fashion just doesn’t go on fat women".

Αν είχες τα κότσια και τη κκελλέ φίλε μου... μια χαρά θα ήταν το fashon (τζαι) για τες fat women. Και να πω ότι μιλά για καμιά fat σε σημείο που να εν κακό το fatness για την υγεία της, ούτε για μια normal sized woman εν θα κάμνει. Τι τα θέλουν τζαι λεν τα τούτα; Για να με νευριάζουν;

*όι, δεν είμαι βαρέλλι myself.

PS1. Τώρα είμαστε σοβαροί; Βρέχει;

PS2. Εξήχασα τι ήταν.

Λέω; Λέις!

Είμαστε σοβαροι;;;;

Πείτε μου!!! Είμαστε σοβαροί;

Σκέφτουμαι...εχακκάραν τους το σάιτ και εγράψαν τάχα τούτες τες επιλογές όξα εθέλαν το και εγράψαν τες που τα σοβαρά;

Έννα μου πείτε...τι έθελες κόρη μου να ψηφήσεις την επόμενη γεύση λέις;;; ΕΝ ΕΘΕΛΑ!!! Απλά εδιερωτούμουν τι σκατά νέα γεύση εσκεφτήκαν να κάμουν...

Ε, άι γουός σαρπράισντ, εν μπορώ να πω!!!!

Ας κλαφτώ!

Θέλω να γίνουν ούλλες μου οι δουλειές, να έχω άπειρη άδεια (μετ'απολαβών), να μπορώ να βρίσκω τα βιβλία που θέλω στο UCY και να μεν μου τα δείχνει δανεισμένα ως το Νοέμβριο (Μα τι εννοείτε δηλαδή ως τον Νοέμβριο;;; Τζαι να πεις ότι έχει πολλά αντίτυπα, ΕΝΑ ένι το μαυρογεριμο τζι εσύ πάεις τζαι δανείζεις το ένα χρόνο or so;) τζαι να κάθουμαι να θκιεβάζω (έτσι ένι, άμα εν σσίζεσαι στη φοιτητική ζωή σου, έρκεσαι τζαι προσπαθείς να το παίξεις ανεξάρτητος, τζαι βρίσκεις δουλειά τζαι ύστερα εν έχεις ώρα να κάμεις τίποτε άλλο), να τελιώσω ούλλες μου τες εργασίες γλωωσσολογίας, υφολογίας, να διαβάσω γεωπολιτική, να πάω να δώσω ούλλα μου τα μαθήματα και να τα περάσω, να πάω κανένα ταξίδι, να έβρω το ΠΛΕΟΝ ενδιαφέρον βιβλίο τέχνης και να βρω καθηγητή πρόθυμο να με αναλάβει για πτυχιακή, να συνεργαστούμε ΑΨΟΓΑ, να πληρώσω κάποιον μαζοχιστή να μου κάμει το σχολιασμό της πτυχιακής, αν την παρουσιάσω, να πιάσω 1000 και να ορκιστώ. Τελικά νομίζω έχω κάμποσο δρόμο ακόμα ως το πτυχίο ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ... Πότε έννα τελειώσουν οι δικές μου οι δουλειές;;; Ούφφου!!!

Απορία (2)

Στο Wagamama γιατί είναι τόσο κάθετοι και επιθετικοί ορισμένοι υπάλληλοι όσο αφορά τη χρήση μαχαιριών; Και άντε και έχουν κάποια ένσταση,δεν μπορούν να μας την εξηγήσουν αφού βλέπουν ότι απορούμε πραγματικά με το γεγονός;

Απορία

1.Στην Κύπρο, υπάρχει κάποια νομοθεσία που έστω να υποστηρίζει τα κορίτσια που ζητούν άσυλο για να αποφύγουν την κλειτοριδεκτομή;

2.Στην Κύπρο του 21ου αιώνα δεν έπρεπε να ήταν νόμιμες οι αμβλώσεις; Ή θα κερδίσουμε κάτι αν γεννηθούν μερικά "ανεπυθήμητα" μωρά;