Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ο χαρακτήρας- 2

Εσυνέχισα να τον βλέπω σε καφέδες και ποτά, να μου στέλνει μηνύματα ενώ ήμουν δίπλα του και να φλερτάρει με κάθε τρόπο.
Τζαι μια μέρα είπε μου να πάμε στο Ιταλικό. (Ένα ήταν, αλλά καλό!) Εννοείται ενόμιζα ότι εννοεί ούλλοι μαζί (γιατί είμαι πολλά στην κοσμάρα μου), αλλά σύντομα εκατάλαβα ότι όχι...
Εν είχα ξαναφκεί on a date έτσι με κάποιον, τωρά που το σκέφτουμαι. Επήενα σινεμά, επήεννα βόλτες, αλλά όι έτσι. Τζαι είχα άγχος. Σε σημείο να μεν μπορώ ΚΑΝ να φάω. Έφαε, τζαι εκάπνιζα. Τζαι υποσχέθηκα του την επόμενη φορά να φάω. Ρεζίλισσα.
Τζαι υποσχέθηκα του να καπνίζω λιγότερο.
Εμιλούσαμε για ώρες.
Ήρτε σπίτι μου, εμιλούσαμε ακόμα, εχαίδευκε μου τα χέρια μου, τα μαλλιά μου...σχεδόν ετζοιμήθηκα. Έφυε μόνος του.
Και τούτο το έξω-σπίτι-καληνύχτα εσυνεχίστηκε πρέπει να σου πω για μέρες...ώσπου να φιληθούμε.
Τζαι ξανά καληνύχτα.
Επεράσαν μήνες, έγινα ενήλικας, ήρτα για Χριστούγεννα σπίτι μου, επήα ξανά πίσω Ελλάδα, και μετά να γίνει κάτι παραπάνω. Ναι, επήενα σπίτι του, ναι ετζοιμούμασταν μαζί, αλλά ναι απλά ετζοιμούμασταν. Ετρώαμε, εφκαίναμε, εβλέπαμε ταινίες, τζαι ετζοιμούμασταν.
Τζαι ναι, επροσπάθαν να κάμει τα δικά του. Κάθε νύχτα.
Τζαι ναι, ήμουν μωρό.


Δεν υπάρχουν σχόλια: