Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

ου κλέψεις

Διαβάστε δαμέ για να δείτε τι εσυνέβη με ένα κείμενο του φίλου συμπλόγκερ Twisted Tool.
Εμείς προσπαθούμε να αναφέρουμε πηγές για τις φωτογραφίες μας, για κείμενα που αναδημοσιεύουμε ή απλά δίνουμε λινκ για να διαβάσει ο κόσμος τα κείμενά σας αυτούσια.
Εσείς που είστε "επαγγελματίες" γιατί κλεφκετε;
Ίσια ίσια εν πιο επαγγελματικό να πείτε πόθεν επιάσετε το κείμενό σας ή το θέμα σας, αντί να αντιγράφετε.
Ξιμαρισhιό! Αντροπή!
Πηλέ μου μια απολογία. Τζαι κόψετε το.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Riddle-Έκκληση βοήθειας

Αγαπημένοι μου,

σας γράφω με πρόφαση να παραδώσω ένα γιουνιβέρσαλ δώρο από τον σάντα, για όποιον δεν ήταν ευχαριστημένος που τον σίκρετ σάντα του. Πολλά μεγάλο ποσκόλιο λαλώ σας!

ο αληθινός λόγος που σας γράφω είναι γιατί εμένα τζαι τη φιλη μου την Αλισαβού, μας ταλανίζει εδώ και χρόνια (4-5-6 χρόνια για να αντιληφθείτε το μέγεθος του προμπλέματος) ένα θέμα. Είμαστε μεγάλες φανς των καθυστερημένων παιχνιθκιών τύπου point and clickescape the room, τζαι riddle games.

Επαίξαμε κάμποσα, ομολογουμένως. Πολλά ξημεροβραδιάσματα στο ΠΑΡΑ πολλά αργό (i really can not stress enough the word ΑΡΓΟ) φοιτητικό μας ίντερνετ.... τζαι πρόσφατα εθυμηθήκαμε ένα που τζίνα που εν εκαταφέραμε ποττέ να τελειώσουμε.

Το παιχνίδι ονομάζεται Mr Logic's Podcast Riddle και το βρίσκετε εδώ.

Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να πάτε στο επόμενο επίπεδο (και μετά στο επόμενο, και μετά στο επόμενο, μέχρι το τελευταίο) χρησιμοποιώντας μια σειρά στοιχείων που δίνονται σε κάθε επίπεδο (συνήθως σε ηχητικό μήνυμα).

Εν ωραίο παιχνιδάκι, εν λίιιιο σπαστική η αρχή και το τέλος κάθε κλιπ που πρέπει να ακούσετε, αλλά you can have fun with it.
Εν εύκολο, εν χρειάζεται ειδικά προγράμματα κλπ για να το παίξεις, θέλει google ή γενικές γνώσεις μόνο........τουλάχιστον ως τζιαμέ που εφτάσαμε εμείς.

Εμείς εφτάσαμε σε ένα σημείο τζαι μετά εκολλήσαμε. Δεν ξέρουμε πώς να προχωρήσουμε, πώς να φτάσουμε σε αυτό που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι είναι το τέλος... Και καταλαβαίνεις πόσο σπαστικό είναι τούτο άμα σου πω ότι η Αλισαβού έχει λίο OCD Και θέλει να τελειώνει ό,τι ξενικά. Εν κολλητικό! ΠΡΕΠΕΙ να τελειώσει!

Κάμνω έκκληση βοήθειας, αφιερώστε λίγη ώρα για το συνάνθρωπο σας. Βοηθήστε μας. Δοκιμάστε το, τζαι αν χρειάζεστε βοήθεια, στέλλετε μου mail στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com για να σας βοηθώ- να φτάσουμε στο κόλλημα ούλλοι μαζί.


Ευχαριστώ εκ των προταίρων και εκ βάθους καρδίας κλπ κλπ κλπ.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Γυναικοπάζαρο-δι άφτερσhακ.

Επέρασε το σκληρό Σαββατοκυρίακο.... Ξύπνημα που τες 5 το πρωί, φόρτωμα πραμάθκειας στο αυτοκίνητο και ξεκίνημα να συνάξω τη συνάδελφο που σπίτι της να ξεφορτώσουμε τους πάγκους μας να στηθούμε σε ένα καλό τόπο...
Την συνάδελφο δεν την ήξερα από πριν, έτσι ήταν μια καλή έκπληξη το ότι εκαταφέραμε να ήμαστε αρκετά καλά οργανωμένες και σθγχρονισμένες. Αρέσκει μου  να έχω να κάμω με φυσικολογικούς αθρώπους που συνεννοούμαι τζαι όι με άρπα κόλα καταστάσεις. Τζαι εχάρηκα που εγνώρησα αλλό ένα πλάσμα νορμάλ. Σάννα τζαι ελλιάναν τζιάλλο τελευταία.
Που λέτε... εστήσαμε το Σάββατο τζαι επεριμέναμε τον κόσμο. Τα πράματα γενικά το Σάββατο για κάποιο λόγο εν ήταν τόσο καλά. εμίλησα τζαι με κάποιους άλλους "συναδέλφους" τζιαμέ, τζαι ούλλοι τα ίδια σχόλια εκάμαν. Την Κυριακή εστήσαμε τον πάγκο μας τζι εφίαμε. επήαμε εψηφίσαμε (η συνάδελφος πρώτη στο εκλογικό της κέντρο, εγώ δεύτερη, έφαε με μια κυρία που ήταν να πάει εκκλησία), εξεκουραστήκαμε λίο, τζαι επίαμε ξανά κάτω. Εστήσαμε την πραμάθκεια μας τζαι εξεκινήσαμε. Η Κυριακή επήε πολλά πολλά καλλύτερα, όι μόνο για μας, αλλά τζαι για άλλους πωλητές, τζαι που άποψη πωλήσεων αλλά τζαι που άποψη κόσμου...

Τέσπα, το θέμα του ποστ δεν ήταν τούτο. Το βασικό θέμα ήταν τα πράματα που μας εκάμαν να γελάσουμε τζαι εκάμαν την κούραση τζαι την αυπνία τζαι τες ημικρανίες πιο υποφερτές.

Περιστατικό 1: φαντάστοθ αναγνώστη ένα πάγκο σχεδόν 2 μέτρα. περπατάς τζαι θορείς με τη σειρά μαργαριταρένια κλασικά κοσμήματα, σοκολατάκια-αμυγδαλωτά πάρακατω, μπιχλιμπιδάκια καρφιτσούλες, σκουλαρίκια, δαχτυλίδια από φίμο, πηλό ή μαλλί κλπ, πι κάτω υφαντά δωράκια μπρελόκ, αρωματικά για ντουλάπια, κασκόλ κλπ.
Το τραπέζι διακοσμημένο με κουκουνάρες και κορμούς κλπ...τζαι ενώ θορείς, θορείς, θορείς την πραμάθκεια να κολλάς στον μάππουρο μες στη γωνιά. Μάλιστα αναγνώστη. Τα πράματα μας ήταν τόσο καλά που η αγαπητή γουόναμπι πελάτισσα (ήταν κινεζούλα, μπορούμε να της δώσουμε άφεση γιατί μπορεί να μην είχε ιδεά, αλλά τούτο δεν κάμνει το σhακ μας πιο ήπιο) εκόλλησε στον μάππουρο. Πιάννει τον, δείχνει τον της συναδέλφου τζαι ρωτά την "τούτο, how much?". Κολλημένη η συνάδελφος απαντά της το θεϊκό "τούτο, νόου μάτσh! τούτο, ντεκορέισhον". Τζαι επιμένει η τύπα "ναι, ντεκορέισhον, χάου μάτσh;". Μα να μεν μπαίνει στο νόημα ρε παιδί μου. Μπορεί να ενόμιζεν ότι εν διακοσμητικό γλυπτό; Ότι εφάαμε 3μήνες να σμιλεύκουμε το ξύλο να το κάμουμε; Εν εκατάλαβα. Πάντως με την αφήγηση της συναδέλφου εφύρτηκα. Είπα της ότι έπρεπε να της πει 2 ευρώ τζαι κανεί. Αλλά ήταν ωραίοι μάππουροι. Πολλά καθαροί, συγυρισμένοι, χωρίς σπάσματα, συμμετρικοί.. Ήταν κρίμαν να τους δώκει..... Τέσπα, εγελάσαμεν, είπαμε το πάραδιπλα, επεριπαίξαν μας/την τζαι οι άλλοι επέρασεν τζαι η ώρα μας...

Περιστατικό 2: Όπως σας είπα, ο άλλος συνάδελφος επουλούσε υφαντά. εν ένα παιδί που έχει 3 αργαλιούς, παραδοσιακούς, τζαι υφαίνει. Κάμνει τζαι ταντέλλαν με σμιλί το παιδί τούτο. Πολλά εντυπωιακό πράμα. Τέσπα... Έρκεται μια κυρία κάποιας ηλικίας. Με μια άλλη κυρία μιας μεγαλύτερης ηλικίας. είπαν μου να λαλώ μια γιαγιά τζαι μια πιο γιαγιά, αλλά προσπαθώ να μεν είμαι αγενής. Όι όσο ήταν τζίνες δηλαδή. Στέκουνται οι τύπισσες λίο πριν να τα συνάξουμε τζαι θωρούν τα πιατάκια μου. Λαλώ τους εγώ "εμείς τα κάμνουμε, με τη μάμμα μου..". Απαντά μου η μια "κάμνουμε τζι εμείς ποτούτα". "Ε, εν ωραία", λαλώ της, τζαι χαμογελώ. Γυρίζει το παιδί με τα υφαντά τζαι λαλεί της "κάμνετε τζαι ποτούτα;" για τα πράματα του. Πιάνει ένα πράμα η κυρία, θορεί το, τζαι ρωτά τι ένι. απαντά της το παιδί "εν μπρελόκ. έκαμα το στον αργαλειό". Εκούφανε η τύπισσα.
-Μα εσύυυυ; 
-Ναι, γιατί;
-Μα στον αργαλειό δηλαδή κανονικά; ρωτά η πιο γιαγιά.
Τζιαμέ πετάσσουμαι τζι εγώ, τζαι λαλώ της "καλόοοο, κάμνει τζαι σμυλί κόμα!"
Ξανακουφαίνουνται οι τύπισσες!
Τζαι πετάσσεται η...νεαρότερη...
-Δηλαδή εσύ είσαι άντρας;;;; ...ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ;;;;
(εννοείται αναγνώστη ότι εγώ τζιαμέ έσβησα, εζάωσα, όπως θέλεις πε το, τζαι έμεινα με ανοιχτό το στόμα. Επήα να κουντήσω τη συνάδελφο δίπλα μου αλλά εσυνηδειτοποίησα ότι ήμουν πολλά φωσφωριζέ με τα ρούχα τζίνα τζαι εν ήταν να εν διακριτική η κίνηση μου (εξάλλου οι κυρίες ήταν πολλά διακριτικές").
-Όι -απάντα το παιδί, τζαι χασκογελά.
Η γηραιότερη πάει να σάσει τη ματσουτζιά της νεαρότερης, με το "ήντα σχέσην έχει ρε! εν τον θορείς, άντρας με τα όλα του! Μια χαρά!"
Τζαι η νεαρότερη συνεχίζει "ναι ναι, τζαι είσαι τζι ωραίο παιδίιιι"
Συνεχίζει η κυρία η μεγάλη: "είσαι Κυπραίος εσύ" με κίνηση του χεριού να περικυκλώνει την περιοχή του πηγουνιού με τα δάχτυλα.
-Ναι.
-Τέλεια Κυπράιος; Σίουρα;, συνεχίζει με την κίνηση στο πηγούνι.
-Γιατί, τι φαίνουμαι;-λέει ο συμπαθέστατος, κυπραιόφατσας, μουσάτος συνάδελφος.
-Ε....έτσι....Σύριος......
Τζιαμέ απλά εν αντέξαμε, εφυρτήκαμε ούλλοι, εγελάσαν τζαι τζίνες τζαι επιτέλους εφίαν...
Απορώ....πώς κυκλοφορεί ο κόσμος έτσι σχέδιο ρε παιδί μου; Εν αννοίουν τα αφκιά, τα μμάθκια, τες τηλεοράσεις τους; Εν θορούν ότι ο κόσμος έννεν σαν τζίνες; Πόσο κοινωνικά παλαβός μπορεί να είσαι το 2011 στην Κύπρο (σε έτσι θέματα τουλάχιστον)...;

Τέσπα, τούτες ήταν οι 2 συγκολιστικές στιγμές μας.
Επίσης αποφάσισα ότι άμα θέλω έχω πολλά δυνατά σκιλς να τραβώ πληροφορίες που κόσμο.
Έμαθα συνταγή για το πιο τέλειο (ίσως όχι τόσο ορίτζιναλ, αλλά πάρα πολλά ωραίο) gluhwein. έννα το δοκιμάσω τζαι αρχές του μήνα θα προσπαθήσω να το μοιραστώ. Ας εν τζαι οφ σίζον, κάτι ένι.

Σας φιλώ και σας εύχομαι ευχάριστη βδομάδα! 
  

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικο Γυναικοπάζαρο 2011

Δουλεύκω πυρετωδώς. Το πρωι στο γραφείο εγίνετουν το σώσε, ηβραμε μάλλον τον μοναδικό υποψήφιο του γραφείου για το βραβείο "κακαουσhκιά 2011. Μιλούμε έτσι ιστορία δεν έχει.
Απεργίες, ακυρώσεις πτήσεων, αρρώσκιες, τα πάντα όλα...

Τα απογεύματα πρόβες για το flash mob, μπαλέτα, σύγχρονα, φωτογραφίες, προετοιμασίες για το γυναικοπάζαρο.
Μιλούμε να νοιώθω σαν το ξωτικό του Άη Βασίλη μες στην κουζίνα μου, να κάμνω σοκολατάκια: καρύδες, ζύμες, αμυγδαλωτά, κερασάκια, βούττημα στη σοκολάτα, ποτοκάλια, τα πάντα όλα...
Νομίζω ότι θα προλάβω να τα ετοιμάσω ούλλα. Θα δούμε.



Κοπιάστε να μας δείτε και να μας τιμήσετε το Σαββατοκυρίακο που τες 9:00 ως τες 20:00 στο τέρμα της Λήδρας προς Φανερωμένη.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται και δεν ξέρει πού ακριβώς είναι, ας ρωτήσει να εξηγήσω με λεπτομέρειες...

Στηρίξτε handmade κόσμεεεε!!!!

Ελπίζω να σας δω το Σ/Κ!

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Flashing the crowds


Αγαπητοί μου!!!!

Εν σας θορώ να συμμετέχετε μαζικά στο γιορτινό, φαντασμαγορικό flash mob που διοργανώνεται, και θα θυμώσω!

Έχετε 2 μέρες να φκείτε που τα σπίθκια σας τζαι να πάτε σε καμιά πρόβα ειδεμή (ρε ΤΤ πώς γράφεται;) έννα φκω εγώ που τα ρούχα μου και δεν θα σας αρέσει!

Και έχω να κάμω ορισμένες επισημάνσεις:

Πρώτον: Η χρογραφία είναι απλή, αλλά διασκεδαστική. Η χορογράφος μας φροντίζει να μεν πιαστούμε/τραβηχτούμε με ένα γρήγορο ζέσταμα γιατί πάνω από όλα το flash mob νοιάζεται για την υγεία σας.

Δεύτερο, αν είσαστε πιασμένοι θα ξεπιαστείτε γιατί όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το κάμετε που την άσκηση.

Τρίτο, πώς αλλιώς έννα χάσετε κανένα κιλό, να μπείτε στα "καλά" σας για τες γιορτές τζαι να μεν νοιώθετε τύψεις όταν θα τσακκίζετε κουραπιέδες, μελομακάρονα, αρνιά τζαι ενιξέρω τι άλλο; Ελάτε τζαι επανάληψη στην επανάληψη κάτι θα γίνει!

Θέλετε τζι άλλο;
Έχει τζι άλλο, πιο σοβαρό μάλιστα, αλλά εν θα τα πούμε ούλλα τωρά, δαμέ! Ελάτε να τα πούμε που κοντά στες πρόβες!

Δείτε σχετικά στου Καϊσουθκιού που μας ενημερώνει, τζαι στου Flasher που θα συνάει τους πασhιαμάδες του τόπου λαλεί, με πάσαν λεπτομέρειαν.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Xmas Flash Mob

Απλά να σας πω ότι εγώ πόψε στις 7:00 θα είμαι στο στάδιο του Παρνασσού στο Στρόβολο, για να ξεκινήσουμε πρόβες για το νέο, χριστουγεννιάτικο flash mob που θα γίνει το ερχόμενο Σαββατοκυρίακο (λεπτομέρειες για το μέρος όπου θα γίνει θα έχετε σύντομα).

Όποιος θέλει χάρτη έχει στο λινκ του fb πουκάτω ή ας μου στείλει ένα mail στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com για να του πω οδηγίες (πάρα πάρα πολλά εύκολες).

Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ακολουθεί τις εξελίξεις εδώ ή εδώ.

Χορευτικά φιλιά!

Reminder: Θυμίζουμε για το Μπλόγκερ σίκρετ Σάντα. Προλαβένετε εν προλαβένετε να δηλώσετε συμμετοχή ως τις 14 του μήνα, Τετάρτη.
Αν δεν είσαστε μπλόγκερ, προλαβένετε να γίνετε, να γράψετε ένα περιεκτικό ποστ για σας για να μπορεί να σας κάμει ο Σίκρε Σάντα σας δώρο και να μάθετε μερικούς μπλόγκερς παραπάνω έτσι στα γλήορα.
Γιατί πότε θα σας γράψει άλλος προσωπικό στόρυ για δώρο;;;;;

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Ετρίτωσε ρε κοπέλλια!

Άρκησα αλλά εσυνηδητοποίησα το: τις προάλλες επεράσαν 3 χρόνια. 
Εν γράφω κάθε μέρα, αλλά για μένα να έχω 3 χρόνια μια συνεχή σχέση με τούτο το μέρος του ίντερνετ, εν σημαντικό.
Εν μέρος της καθημερινής μου ρουτίνας πλέον.

Να μας ζήσει η Moonlight, και του χρόνου με υγεία.
photo via here

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Χριστουγεννιάτικο

Αγαπημένοι μου τι κάμνετε; Όλα καλά; Εγώ αποφάσισα ότι αφού κανένας (σχεδόν) εν γράφει Σαββατοκυρίακα, τζαι ούλλοι (σχεδόν) παίζετε μου το busy, έννα γράψω σήμερα, χάραμα Κυριακής, αφού πλέον ήταν φανερό ότι τούτη την εφτομάδα σίουρα δεν υπήρχαν πλάνα για άγρια έξοδο ως τα χαράματα κλπ.

Φυσικά, είχα σχέδιο. Αλλά την Τρίτη αποφάσισα ότι εν θα επραγματοποιήτουν. Έννα έθελα πολλά πόψε να επήεννα στο πάρτυ που εδιοργάνωνσε ο KissFM με θέμα you can leave your hat on. Όι, εν πάεις τζαι κάμνεις στριπτίζ (πού ξέρουμε όμως ποια ταλαίπωρη ψυχή θα εκαμνε crash το πάρτυ με άλλο θέμα με ίδιο τίτλο, να κάμουν χάζιν τα κοπέλλια κατά τον παπά μου), αλλά πάεις τζαι κάμνεις διαγωνισμό πρωτότυπου/αστείου καπέλου. Πιστεύκω θα είχε χάζι. Που την ώρα που εσυνηδητοποίησα ότι εν θα πάω (πριν μέρες δηλαδή) εκόλλησε μου άλλο πράμα. Να κάμουν άλλο πάρτυ με θέμα you can leave your strap on. It may or may not be gay friendly. Ανάλογα. Αλλά έννα είχε χάζι παραπάνω. Τέσπα. Έπρεπε να το μοιραστώ με ούλλο τον κόσμο. Ήβρα το καταπληκτική ιδέα!

Κατά τα άλλα, βλέπω ότι το κκρίσμας σπίριτ σε σωστά ελληνικά, εμπήκε για τα καλά στην μπλογοσφαιρότητά μας (φακκά μου η λέξη μπλογκόσφαιρα, αλλά ιτ μέιντ σενς να το σμίξω με την "καθημερινότητα" σαν καλός γλωσσοκπλάστης).
Βλέπω γύρω μου στολισμένα μπλογκς, διοργανώνονται με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες παρτούζες ανταλλαγών δώρων με το κωδικό όνομα σίκρετ σάντα, εστήθηκαν χριστουγεννιάτικα δέντρα σε πολλά μπλογκόσπιτα, κλπ κλπ κλπ, εγώ είπα αφού ποττέ δεν στολίζω, και αφού εποφάσισα για τα καλά ότι δεν κάμνω για συμμετοχή σε παρτούζες σίκρετ σάντας κλπ, θα πλουτίσω το σπίριτ τούτο θυμίζοντάς μας μια προσωπική αγαπημένη χριστουγεννιάτικη σκηνή.




Εγώ είμαι κουρτισμένη να το κάμω τούτο το πράμα. Αλλά παρέα εν βρίσκω. Ενδιαφέρεται κανένας;
 

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Γενέθλιο

Πέρσι έτσι καιρό είχα τελειώσει την απονεύρωση του δοντιού 26, και είχα πάθει μια ωραιότατη μόλυνση και η φάτσα μου ήταν παραπλασμένη. Να φανταστείτε πέρσι έτσι μέρα επήα στον απονευρωτή μου το πρωί, το μεσημέρι και το απόγευμα. Ναι, 3 φορές.

Φέτος, πριν μια βδομάδα είχα ένα φόο ότι ήταν να κάμω γενέθλια με έρπη στα χείλη. Έφκαλα μια φορά που ήμουν δημοτικό, τζαι επερίμενα ότι ήταν να φκάλλω κάθε χρόνο. Τζαι τελικά πάνω που 10 χρόνια μετά έφκαλα 2 φορές τη μια πίσω που την άλλη. Τελικά ο έρπητας έσβησε, και άναψε το τσιγάρο δώσ μου φωτιά η φαρυγγύτιδα. Σαββατοκυρίακο σπίτι. Δευτέρα γιατρό. Απολογισμός: αντιβίωση, 2 ινχέιλερς, σπρέι για το λαιμό, παστίλιες, 2 σιρόπια, παυσίπονα, βιταμίνες. Πέμπτη πάλε στη γιατρό.
Λαλεί έτσι εν η φαρυγγίτιδα. Μπορεί να περάσει η αρρώστια αλλά ο λαιμός να πονεί 3-4 μέρες μετά. Πομονήν. Έχει τζαι ένα τσιανς να μεν με πιάνει καλά η αντιβίωση μου, αλλά έννα δούμε. Στο μεταξύ ούτε δουλειά πάω, ούτε τίποτε. Το τρέινινγκ μου ακυρώσαμεν το, να πάω αρχή του χρόνου μάλλον αντί τωρά.

Επήρα το απόφαση. Τα γενέθλια μου δεν με παίρνουν πλέον 1η Δεκεμβρίου.
Θα τα αλλάξω. Πότε να τα βάλω; Ήταν καλή ημερομηνία ρε παιδί μου, εθυμούμουν τα ως τζι εγώ! Κρίμαν... Αλλά αφού δεν μου κάθουνται...

Επειδή ούλλοι θέλετε να μου κάμετε δώρο, ξέρω το, θέλω να πάτε όσοι μπορείτε να δείτε τούτο γιατί εγώ δεν θα τα καταφέρω όπως το βλέπω.
Εν ξέρω αν εν καλό, αλλά ο Οικογενειακός Προγραμματισμός δουλεύκει πολλά τόσα χρόνια, τζαι τα παιθκιά που είναι εθελοντές εκεί κάμνουν το με την καρθκιάν τους. Τζαι αξίζει τους η στήριξη.

Καλό Σαββατοκυρίακο, περνάτε καλά τζαι για μένα που είμαι γιορτάρισσα τζαι δεν.....

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Cinnamon rolls

Εδώ και μέρες αποζητώ κάτι γλυκό και λαχταριστό που να μυρίζει χειμώνα και να με κάνει να χαίρομαι που είναι χειμώνας (παρόλο που το χειμώνα τον μισώ). Και ήρθε η επιφοίτηση! Θα φτιάξω cinnamon rolls!
Υλικά:
Ζύμη:
1 φλυτζάνι ολόπαχο γάλα
3 κουτάλια (1/4 του μεγάλου στικ) βούτυρο ανάλατο
3 1/2 φλυτζάνια (ή και περισσότερο) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 φλυτζάνι ζάχαρη
1 μεγάλο αυγό
2 1/2 κουταλάκια (1 φακελάκι) μαγιά
1 κουταλάκι αλάτι σπορέλαιο/λιωμένο βούτηρο για άλειμμα  

Γέμιση:
3/4 φλυτζανιού καφέ ή μαύρη ζάχαρη
2 κουτάκια κανέλα αλεσμένη
1/4 φλυτζανιού (1/4 του μεγάλου στικ) βούτυρο ανάλατο, σε θερμοκρασία δωματίου ή λιωμένο

Γλάσο:
115 γρ. τυρί κρέμα (φιλαδέλφια) σε θερμοκρασία δωματίου
1 φλυτζάνι ζάχαρη άχνη 1/4 φλυτζανιού (1/4 μεγάλου στικ) βούτυρο ανάλατο σε θερμοκρασία δωματίου ή λιωμένο
1 κουταλάκι (1 φακελάκι) βανίλια 


Πάμε να μαγειρέψουμεεεε!!! 
Για τη ζύμη:
Σμίξτε το γάλα και το βούτυρο και ζεστάνετε μέχρι να λιώσει το βούτυρο.
Τοποθετήστε το μίγμα στη λεκάνη του μίξερ μαζί με το ένα φλυτζάνι από το αλεύρι, τη ζάχαρη, το αυγό, τη μαγιά και το αλάτι. Χτυπήστε σε σιγανή ταχύτητα για λίγο και συνεχίστε προσθέτωντας το υπόλοιπο αλεύρι, ίσως και λίγο παραπάνω, μέχρι να έχετε ένα ζυμάρι που θα ξεκολλά από το μπολ και θα σχηματίζει μια μπάλα.
Τοποθετήστε τη ζύμη σε αλευρωμένη επιφάνια και ζυμώστε μέχρι να γίνει ελαστική προσθέτωντας περισσότερο αλεύρι εάν χρειάζεται.
Ζυμώνετε για 5-6 λεπτά και μετά σχηματίστε μια μπάλα.
Τοποθετήστε τη μπάλα σε λαδωμένη κούπα, καλύψτε την κούπα με πλαστικό και μια πετσέτα και αφήστε κάπου ζεστά (τώρα που είναι χειμώνας δοκιμάστε να τη βάλετε σε ένα φούρνο μετά που ψήσατε το μεσημεριανό σας και έχει κρυώσει λίγο).
Αφήστε τη ζύμη να φουσκώσει για περίπου 2 ώρες, μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο.

Γέμιση:
Αναμίξτε τη μαύρη ζάχαρη με την κανέλα καλά.
Μεταφέρετε τη ζύμη σε αλευρωμένη επιφάνια και ανοίξτε την σε ένα φύλλο με πάχος λίγο λιγότερο από μισό εκατοστό σε ορθογώνιο σχήμα.
Απλώστε το λιωμένο βούτυρο στη ζύμη αφήνωντας στις 2 πλευρές ένα περιθώριο 1 εκατοστό. Πάνω από το βούτυρο κατανείμετε το μίγμα ζάχαρης και κανέλας.
Τυλίξετε τη ζύμη σχηματίζοντας ένα κορμό. Με ένα καλό μαχαίρι κόψετε τον κορμό σε φέτες πάχους 1-1,5 εκατοστών.
Αλείψτε το ταψί σας με βούτυρο ή λάδι. Μεταφέρετε τα ρολάκια σας στο ταψί και ξανά, καλύψετε με πλαστικό και πετσέτε και αφήστε και πάλι σε θερμό σημείο για να φουσκώσουν για περίπου 40 λεπτά, μέχρι σχεδόν να διπλασιαστούν σε όγκο.
Τοποθετήστε το ταψί σας στο κέντρο του φούρνου που θα έχετε προθερμάνει στους 180 βαθμούς κελσίου. Ψήστε μέχρι να ροδίσουν οι κορφές τους, για περίπου 20 λεπτά.
Βγάλτε από το φούρνο και αφήστε για 10 λεπτά σε μια σχάρα για να κρυώσουν.

Για το γλάσο:
Συνδιαστε το τυρί κρέμα, την άχνη, το βούτυρο και τη βανίλια και χτυπήστε στο μίξερ μέχρι το μίγμα να έχει απαλή υφή.
Απλώστε το στα ρολάκια.

Σερβίρετε ζεστά ή σε θερμοκρασία δωματίου.

Παν πολλά με το τσάι σας το απόγευμα, ή μπροστά που το τζάκι!

Απολαύστε υπεύθυνα!

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το γοβάκι της Σταχτοπούτας.

Φίλες και φίλοι (που ελάλεν τζαι η υπέρτατη Βέφα), η κάτωθι υπογεγραμμένη έκαμεν και πάλι το θαύμαν της.
Εν θέλω να κάμνω υπεκφυγές, αλλά έννεν ακριβώς εγώ που το έκαμα. Έφταια τζαι εγώ (αν μη τι άλλο εγώ πκιερώννω), αλλά παραπάνω έφταιεν άλλος.

Πριν μήνες (3 Σεπτεμβρίου συγκεκριμένα) εμετέβηκα σε γνωστόν μεγάλον εγγλέζικον κατάστημαν στην περιοχή της Ακρόπολης. Είπα ότι φέτος ΔΕΝ θα μείνω με τα περσινά παπούτσια το χειμώνα και να γυρέφκω μες στη μέση της σαιζόν να έβρω άλλα. Θα αγοράσω, είπα, που ΠΡΙΝ να χειμωνιάσει.

Και εκεί που έκαμα τη σκέψη, εσταλήκαν στο τρίτο ράφι δεξιά τα υπεροχότερα, απλούστερα, κομψοτερα μαύρα μπαλαρινέ παπουτσάκια. Στο μοναδικό (από ότι ξέρω) κατάστημα που ΚΑΙ φέρνει μεγέθη ως 42 ΚΑΙ είναι και μεγάλη η φόρμα τους.


Εδοκίμασα τα, αγαπήσαν με, αγάπησα τα. Ντάξει όσο να'ναι το πόδι με τόσους μήνες σάνταλο απλώνει, φαρδυνίσκει, χαλαρώνει, αλλά πλέον, μετά από 24 χρόνια πείρα μπορώ να καταλάβω είπα πότε ΘΑ είναι καλό το παπούτσι και πότε ΘΑ είναι μεγάλο μου, και πότε ΘΑ είναι στενό.

Επίσης, το ένα μου πόδι (εχώνεψα το πλέον) είναι μισό νούμερο μεγαλύτερο που το άλλο. Εν φορώ στο ένα παπούτσι πατό και στο άλλο όι, απλά το ένα τσιλλιέται και το άλλο εν κανονονικό. Είπαμε, οι παραπάνω έχουν μικρές φόρμες στα παπούτσια που εμπορεύονται, και δεν παν πάνω από 41 νούμερο.

Τα παπουτσάκια ένοιωθα τα να με πιέζουν όσο έπρεπε. Ήταν έρωτας. Εχτύπησα τα επιτόπου.

Φαστ φόργουονρτ σχεδόν 2 μήνες αργότερα. Συγκεκριμένα πριν 1 βδομάδα. Πάω να φορήσω τα παπουτσάκια μου για πρώτη φορά. Το ένα εφόρησα το, το άλλο ήταν χαμέ, αναποδογυρισμένο. Θορώ ήταν πάνω το αυτοκόλλητο που το κατάστημα. Πιάννω το τζαι πάω να το φκάλω. Γουάο, λαλώ, μα κάμνει μου το 40 1/2;;;;;; Κατουρώ λίο πάνω μου και ταυτόχρονα αναλογίζομαι αν έχω άδικο εγώ ή αν όντως έγινε κάτι και κάμνει μου το 40 1/2. Επίσης ταυτόχρονα (μάλτιτασκινγκ λέμε) φκάλλω το αυτοκόλλητο που το ένα παπούτσι τζαι φκάλλω το άλλο να του ξικολλήσω τζαι τζίνου το ευτοκόλλητο του. Τζαι τι θωρούν τα ματάκια μου;

Το δεύτερο παπούτσι ήταν 41!!! Γυρίζω θορώ τα τζαι τα 2.... λαλώ ΦΑΚ. Έφκαλα τα τζι έβαλα άλλα.

Είπα θα πάω να δω τι έγινε. Το φταίξιμο έννεν δικό μου. Εμένα εξάλλου κάμνουν μου! Μπορεί να το έκαμα τζαι ξεπίτηδες ασπούμε, εν έπρεπε τζίνοι να τσιακκάρουν τι πουλούν; Αν μη τι άλλο έννα τους έμεινε ένα που το ένα, τζι ένα που το άλλο απούλητα! Εν τους συφέρει!

Την Πέμπτη το απόγευμα έπιασα τα τζι επήα στο γνωστό κατάστημα. Κατευθύνομαι πρώτα προς την κοπέλλα στα παπούτσια. Λαλώ της έτσι κι έτσι, τι πρέπει να κάμω; Λαλεί μου μα δεν έχει άλλο 41 έδώ! Λαλώ της τζι εγώ, καλά, εγόρασεν τα τζι άλλο πλάσμα λάθος; Άτε εγίνηκεν μια φορά! Εν δυνατόν νε έγινεν τζαι δεύτερη; Λάθος μου μου επερίμενα να συνεννοηθώ βέβαια με την κοπέλλα, αφού ούτε ελληνικά ΚΑΛΑ εν εμίλαν, ούτε αγγλικά, Όσπου να επεξεργαστεί τζίνο που ακούει τζαι να κατανοήσει τζαι να απαντήσει τζαι να της πω έννεν τούτο που είπα, εν άλλο.... άσε αναγνώστη, να μεν σε σπάσω τζι εσένα.

Στο τέλος είπε μου πήεννε πάνω στες αλλαγές να σε βοηθήσουν.

Επήα στες αλλαγές, αμέσως επιάσαν τα τζαι εδώσαν μου ένα πιστωτικό σημείωμα. Λαλούν μου, πάρτα μαζί σου κάτω τζαι έβρε το σωστό που θέλεις τζαι πήεννε ξανααγόραστα. Λαλώ της ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑΙΡΙ!
Μα όι, δεν γίνεται. Μπαίνει και στο σύστημα της, κάτι θωρέι, λαλεί μου άτε πάμε μαζί. Πάμε, βρίσκουμε ξανά την κοπέλα στα παπούτσια. Ξαναλαλεί μας ότι δεν έχει ταίρι 41. Επιμένει η άλλη, σάννα τζαι ενευρίασε τζιόλας. Κόρη μου πούντα τζίνα που σου μινήσκουν; ΕΝ μου εμείναν! Πού εν τζίνα που εν ταιρκάζουν; Πού τα βάλλεις; Εν έχω, εν εμείναν! Ξανά τζαι ξανά.

Ύστερα ήρτεν τζαι τρίτη. Επήε ετσιάκκαρε ξανά, πάλε αρνητική η απάντηση. ΛΑλώ τους οκ, στο άλλο χρώμα υπάρχουν κάπου; Όχι. Καλά, μπορώ να τα φορήσω να δω αν μου κάμνουν έτσι λάθος τζαι να τα πιάσω όπως τα είχα τζαι κανεί; Δοκίμαστα αλλά....
Λαλώ της αφού μπορεί να μου κάμνουν, το ένα πόδι εν μισό νούμερο μεγαλύτερο που το άλλο! Δοκιμάζω τα. Κάμνουν μου. Λαλώ της κάμνουν μου.

Μα...ξέρεις.... εγώ δεν μπορώ να σου τα πουλήσω λάθος!!! Μα τώρα σοβαρολογείς; Επούλησες μου τα μια φροά λάθος. Εν μου διάς τα λεφτά μου πίσω, αναγγάζεις με να γοράσω κάτι άλλο που το κατάστημα σου. Τζαι προθυμοποιούμαι να τα πιάσω λάθος να λυθεί τζι εσένα το πρόβλημα σου τζι εμένα το δικό μου, τζαι λαλείς μου εν γίνεται; ΉΔΗ έκαμες λάθος, αν το ξανακάμεις ενώ έχεις μιλήσει με την υπεύθυνη σου τι σε κολιεί;

Μιλούμε ξανά και ξανά και ξανά με την υπεύθυνη, και το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να πιάσει τα στοιχεία μου και αν σε 10 μέρες δεν βρεθεί το ταίρι το σωστό να έρτω να τα πιάσω. Σίουρα; Σίουρα.

Τζίνο που με απασχολεί τωρά είναι, αν πάω τζαι δεν μου τα διούν πίσω, τι πρέπει να κάμω εγώ; Έχω όντως εγώ το λάθος και το φταίξιμο ή τζίνοι; Μπορώ να απαιτήσω τα λεφτά μου πίσω ΌΙ ΣΑΝ πίστωση για το ίδιο κατάστημα εφόσον δεν φταίω εγώ για το λάθος;

Ξέρει κανένας τι παίζει; Έκαμε κανένας έτσι πατάτα ποττέ του όξα είμαι μόνο εγώ τζαι ο παπάς μιας συμμαθήτριας μου στο δημοτικό που εγόρασε της κόρης του που την Αγγλία αθλητικά τζαι ήταν τζαι τα 2 αριστερά;!;! (τούτο ξεπερνά με τζι εμένα!!!)

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Pain in the Ass

Εψές επήα με μια φίλη για ένα καφέ. Σαν επηένναμε είδαμε έξω που τη Βουλή κάτι τύπους με κάμερες κλπ τζαι μια blow up doll. Αν μάθετε τι εγυρίζαν πέτε μου τζι εμένα.
Ύστερα επεράσαμε έξω που το Μουσείο τζαι είδαμε τη στάση που ετοποθετήθηκε για τα ποδήλατα. Ήπιαμε τον καφέ μας, τζαι είπαμε να δούμε τι παίζει με τα ποδήλατα.
Εκάτσαμε να μελετήσουμε λίο τη φάση, ήρταν 2 παιδιά, καλαμαράδες, τζαι τζίνοι ήταν κουρτισμένοι να πιάσουν. Είπα τους ότι ήξερα, τζαι επιάσαν τα ποδηλατά τους τζι εφίαν.





Εμείς είπαμε να πιάσουμε που ένα τζαι να πάμε ως τον Άγιο Δομέτιο να τα αφήσουμε. Επήραμεν ένα αυτοκίνητο τζιαμέ τζαι επήαμε πίσω στο μουσείο. Επιάσαμε που έναν (εμένα εν του άρεσκεν η κάρτα μου τζι έκαμεν μου κούτσια ώσπου να με δεχτεί αλλά τελικά όλα καλά) τζαι εκάμαμεν ένα γυρό τζιαμέ στην πλατειούδαν να δούμεν αν αθυμούμαστεν να κάμνουμε ποδήλατο γιατί τζαι οι 2 μας είχαμε που το δημοτικό να κάμουμεν (εγώ είχα παιδικό ποδήλατο να καταλάβετε, εν είχα ποττέ μου κανονικών διαστάσεων). Εθυμηθήκαμεν (τελικά αλόπως εν αλήθκεια που λαλούν ότι εν το ξιάννεις ποττέ) τζαι εξεκινήσαμεν. Άψαμεν τα φωτούθκια μας, η μια η σέλλα είχε νάκκον πρόβλημα αλλά εν εμπορούσαμεν να κάμουμεν διαφορετικά, εχαμήλωνεν μόνη της, εν εμείνισκεν πάνω, τζαι εγύριζεν ποτζί ποδά, τζαι εξεκινήσαμεν. Δυστυχώς εν είχε παντού ποδηλατόδρομο, οπότε σε κάποια σημεία εχρησιμοποιούσαμεν τα πεζοδρόμια (άμα μας εχωρούσαν τζαι ΑΜΑ δεν είχε παρκαρισμένους χώρκατους πάνω), ή επηένναμεν που μες στες γειτονιές άμα ούτε το πεζοδρόμιο εν αρκούσε, τζαι εθυμηθήκαμε που ήμαστουν μωρά τζαι εγυρίζαμεν με τα ποδήλατα μες στους δρόμους άνενιας. Μετά στην Αγίου Παύλου επιάσαμεν τον ποδηλατόδρομο τζαι εφτάσαμεν στη στάση.....


...για να συνηδητοποιήσουμε ότι η στάση δεν ήταν σε λειτουργία. Επικοινωνήσαμε με τη γραμμή βοήθειας, οι οποίοι "δεν εμπορούσαν να μας βοηθήσουν επειδή δεν εξεκίνησε ακόμα κανονικά η λειτουργία"- μάλλον έτσι γίνεται πλέον, κάμνεις εγκαίνια τζαι ΜΕΤΑ αρχίζεις να δουλεύκεις. Ασπούμε εσύ ήντα δουλεύκεις άμα δεν δουλεύκετε "κανονικά". Τζαι διερωτούμαι πώς θα είναι το "κανονικά"... Τέσπα. Μακάρι να μέννεν άσhημα τα πράματα όπως τα θορώ να πηένουν.

Με οτύτα τζαι με τζίνα έπρεπε να κάτσουμε να δούμε τι ήταν να κάμουμε, πώς θα τα επέρναμεν πίσω. εγώ κουρασμένη εν ήμουν. Επόνουν λίο τον κώλο μου, αλλά ντάξει. Η άλλη ήταν κουρασμένη, ήταν πιασμένη, επόνησεν την πλάτη της, με λία λόγια δεν είχε περίπτωση να πάει πίσω με το ποδήλατον. Εκάλεσα ενισχύσεις. Ήρτεν η αναπληρωματική, το Πελλόπλασμαν (η οποία φιλοξενεί ένα γατάκι που ψάχνει σπίτι γιατί έχασε τη βιολογική του μάμμα παρεπιμπτόντως), και με τη συνοδεία της άλλης με το αυτοκίνητο επήραμεν τα τζι αεπαραδώσαμεν τα στο Μουσείο πάλε.

Επληρώσαμεν που 3 ευρώ γιατί με ούλλη τούτη την ιστορία εκαθυστερήσαμε (αν και κατ' εμένα άδικα επληρώσαμε, δεν υπήρχε καμία προειδοποίηση ότι οι άλλες στάσεις ήταν εκτός λειτουργίας)

Το καλό μας επεράσσαμεν καλά, είπαμε να το ξανακάμουμε (μετά τις 7 Νοεμβρίου που θα λειτουργούν όλα "κανονικά"). ΑΛΛΑ αναγνώστη μου....

ΑΛΛΑ, λέω, εσύ που είσαι αθλητικός και σπορτίφ τύπος και πολύ ολτέρνατιβ σε παρακαλώ, αν έχεις κανένα μυστικό ρέμεντι για τον πόνο του κοκκάλου του κώλου, πλίζ ντου σhέαρ γιατί ο πόνος είν'αβάσταχτος και δνε μπορώ ούτε να κάτσω.

Ευχαριστώ. This is Moonlight signing off.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Surprise!!!


Happy Birthday! :)


Χορηγοί επικοινωνίας:




Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Hallelujah



Τούτο το τραγούδι είχα το ακούσει στην original εκτέλεση του Cohen, παλιά, αλλά τες τελευταίες δύο βδομάδες είναι το πρώτο τραγούδι που ακούμε στο μάθημα σύγχρονου μπαλέτου...
Για κάποιο λόγο συγκινεί με πάρα πολλά, δίνει το στομάχι μου κόμπο, θέλω να κλαίω τζαι να κάμω εμετό που το μαράζι που νοιώθω.
Εν ξέρω γιατί, εν μπορώ να το δικαιολογήσω, αρέσκει μου τόσο πολλά να το ακούω ακόμα τζαι έτσι όπως γίνουμαι...
Που την Παρασκευή ως σήμερα, άκουσα το τουλάχιστον 15 φορές τζαι ακόμα νοιώθα τα ίδια πράματα αλλά εν θέλω να το αποφύγω, ούτε το εβαρέθηκα.


I've heard there was a secret chord
That David played, and it pleased the Lord
But you don't really care for music, do you?
It goes like this
The fourth, the fifth
The minor fall, the major lift
The baffled king composing Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Your faith was strong but you needed proof
You saw her bathing on the roof
Her beauty in the moonlight overthrew you
She tied you to a kitchen chair
She broke your throne, and she cut your hair
And from your lips she drew the Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Baby I have been here before
I've seen this room, I've walked this floor
I used to live alone before I knew you.
I've seen your flag on the marble arch
Love is not a victory march
It's a cold and it's a broken Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

There was a time when you let me know
What's really going on below
But now you never show it to me, do you?
And remember when I moved in you
The holy dove was moving too
And every breath we drew was Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah

Maybe there’s a God above
But all I’ve ever learned from love
Was how to shoot at someone who outdrew you
It’s not a cry you can hear at night
It’s not somebody who has seen the light
It’s a cold and it’s a broken Hallelujah

Hallelujah, Hallelujah
Hallelujah, Hallelujah


Έχει κι άλλο αλλά ο παρέας ως δαμέ τραγουδά δαμέ...

Εσείς ενοιώσετε έτσι για συγκεκριμένο τραγούδι ποττέ;

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Το ανύπαρκτο ρεζίλι της ζωής μου

Ήταν να κάμω ποστ με τίτλο το κωλομέρι έτσι για να συνεχίσει η σειρά με τον κώλο και την πουλλού...αλλά τελικά αρκέψαν τα ρεζιλλίκια σας τζαι είπα εν χρειάζεται.

Τα ποστ σας με τα ρεζιλλίκκια εν πολλά κκουλ, τζαι όποιο διαβάσω προσπαθώ να σκεφτώ κάτι ανάλογο ή μη που να μου έτυχε...

Κάποια πράματα σίουρα θα μου ετύχαν που ήμουν πιο μιτσιά, αλλά όπως είπα κάποιου, πρέπει να είπα τόσες φορές ότι δεν εγίναν που επίστεψα το τζαι μόνη μου τζαι πλέον εν σάννα τζαι εν έγινε ποττέ τίποτε. Γι'αυτό δεν θυμούμαι τίποτε.

Μα εν δυνατόν να μεν έτυχε τιποτε πιο πρόσφατο να το θυμούμαι ρε παιδί μου;
Ναι...μπορεί να είναι δυνατόν...

Εσυνηδητοποίησα, θκιεβάζοντας τα δικά της Πρασινάδας, ότι άμα εβρέθουμουν σε μια περίσταση όπου ενόμιζα ότι ήταν  να γίνω ρεζίλι, απλά απέφευγα τα δύσκολα.

Όταν ήμουν δημοτικό ήταν της μοδός τα γενέθλια στο μπόουλινγκ, τζαι ούλλοι επαίζαν τζαι μπόουλινγκ. Εγώ αντρέπουμουν τζαι εν έπαιζα.
Ο δάσκαλος της γυμναστικής έβαλλε μας να κάμνουμε ασκήσεις και μετά να παίζουμε μπάσκετ ή ποδόσφαιρο. Εγώ έκαμνα τες ασκήσεις τζαι απλά επέμενα τζαι δεν έπαιζα παιχνίδια.
Τούτο εσυνεχίστηκε τζαι στο λύκειο. Έκαμνα τες ασκήσεις, τα αερόμπικς, τους χορούς, αλλά ποττέ δεν έπαιζα ομαδικό άθλημα εκτός που βόλεϊ. Το βόλει εν το μόνο που επροσπαθούσα επειδή ήμασταν χωρισμένοι λόγω γηπέδου σταθερά σε 2 ομάδες, εν εχριεάζετουν πχ να θυμούμαι ποιος εν στην ομάδα μου τζαι ποιός όι, ή να θορώ ΤΖΑΙ τη μάππα, ΤΖΑΙ γυρώ μου!
Στο μπαλέτο 10 χρόνια δεν έδειχνα συναίσθημα. Εστέκουμουν πάντα πίσω (και δεν είχε κανένας αντίρηση γιατί ήμουν ψηλή και ήταν λογικό) και έκαμνα σωστά μεν τες ασκήσεις μου, αλλά χωρίς συναίσθημα δε.
Έμαθα να οδηγώ. Για την εξέταση της οδήγησης δεν απαιτήτουν να μάθουμε παράλληλο παρκάρισμα. Αποτέλεσμα ήταν να  μεν μου μάθει κανένας ποττέ.
Τζαι ποττέ δεν το επροσπάθησα αν είχε κόσμο γυρώ μου να θωρεί ή να περιμένει. Επροτιμούσα να παρκάρω κάπου μακριά τζαι να περπατήσω ασπούμε.
Στο πανεπιστήμιο είχαμε μάθημα γεωπολιτικής. Ο καθηγητής μας ένας φωτεινός παντογνώστης, πραγματικά πολλά σπουδαίος επιστήμονας. Ακόμα εν ήβρα λάθος στα πράματα που μου ελάλεν ανά διαστήματα. Για το κυπριακό, για τα πετρέλαια του κόσμου, για τα νερά, για το Ισραήλ, για την Τουρκία, για την Ελλάδα, το Λίβανο, τα πάντα. Τζαι μιλούμε είπε μας πριν 6 χρόνια πράματα που για τζίνον ήταν όουλντ νιούζ τζαι σήμερα αρκέψαν τζαι φαίνουνται στην πραγματικότητα... Που λέτε, είχαμε τούτο το μάθημα. Ναι, να μάθω ότι ύλη θέλεις. Να σhηστώ να την καταλάβω για να τη μάθω νερό. Να καταλάβω τι με ρωτούν τζαι γιατί απαντώ τζίνο που απαντώ. Αλλά προφορικά; Τζαι να ξέρει ότι είμαι τζαι Κυπράια; Τζαι να με ρωτά πράματα που μπορεί να έπρεπε να ξέρω τζαι να μεν τα ξέρω; Όι, εν επήα να δώσω. Εθκιέβασα, έμαθα τα, αλλά επειδή ήταν προφορικό εν επία. Ούτε την επόμενη φορά. Ούτε την επόμενη. Ούτε την επόμενη. Στο τέλος επήα, την τελευταία φορά που εξέτασε ο ίδιος το μάθημα του πριν φύει που το πανεπιστήμιό μου. Τζαι ήταν πολλά καλός. Είπα του τζαι ότι είχα τούτο το θέμα τζαι εν έρκουμουν να δώσω ενώ εθκιέβασα τα 1000 φορές. Είπα του τζαι ότι ένοιωθα ότι εν ππόιντλες να του τα λαλώ όσο καλά τζαι να τα ξέρω, γιατί νοιώθω σαν το μωρό. Σάννα τζαι ανακάλυψα την τασhινόπιττα. Λαλεί μου εν περιμένω να μου πείτε κάτι ουάου. Να δω αν επροσπαθήσετε για τζίνα που είπαμε, τζι αν μπορείς να μιλήσεις για κάτι άλλο έννα το καταλάβω τζαι θα μιλήσουμε.

Σιγά σιγά εκατάλαβα ότι έννεν φυσιολογικό τούτο το πράμα που κάμνω πάντα. Ενόμιζα ότι τούτο εν το φυσιολογικό, ότι έτσι εκάμναν ή έτσι έπρεπε να κάμνουν ούλλοι...

Αλλά τελικά έμαθα ότι η αρφή μου έπαιξε μπόουλινγκ, ότι είχε και άσχετους στο μπάσκετ στο σχολείο, ότι όταν εγώ έκαμνα τες ασκήσεις, τζαι μετά έδειχνα τους τες εγώ αντί η δασκάλα στο λύκειο, είχε που δεν εκαταλαβαίναν τι έπρεπε να κάμουν, πόσο μάλλον να το κάμουν τζιόλας. Έμαθα ότι μπορεί να μεν χορεύκουν ούλλοι καλά, τζαι χέι, εν θα γίνουμε ούλλοι μπαλαρίνες, άρα γιατί να μεν το ευχαρισκιούμαστε σαν χορεύκουμε; Έμαθα ότι κάμν ότι μπορώ τζαι αν κανεί, καλώς.

Εν έχω κουράγιο για τα πάντα ακόμα, ούτε ξέρω αν θα έχω ποττέ, αλλά τουλάχιστον μπορεί σε 5 χρόνια να έχω κάτι να πω αν οι άλλοι μιλούν για τα ρεζιλέματα της ζωής τους. Τζαι νομίζω ότι εν καλό βήμα τούτο.

Πλέον όμως γίνουμαι ρεζίλι κάθε εβδομάδα στο μάθημα κκοντέμποραρι μπροστά σε κόσμο -και τι κόσμο, τζαι αμ νοτ γκίβινγκ απ, άρα κάπου πάμε...κάπου πάμε.....

Μπόνους: Πριν λίο καιρό επήα με μια φίλη μου να φάμε κρέπα. Ως τότε επαραγγέλαμε τζι επληρώναμε τζαι εφέρναν την στο τραπεζάκι. Τζίνη τη μέρα όμως ήρτεν άθρωπος τζι έπιασε παραγγελία τζαι εσέρβιρέ μας κανονικά. Εγώ εν είχα μετρητά τζαι είχα πει με τη φίλη μου να πληρώσει τζαι να πάμε φεύγοντας στην τράπεζα κοντά να πιάσω cash να της δώσω. Τρώμεν, πολλά ωραία η κρέπα μου, εσπάσαμεν, τζαι σηκωνούμαστε τζαι φέφκουμε. Φερ΄νει με σπίτι η κοκόνα τζαι θυμούμια τα λεφτά της! Λαλώ της κόρη, εν επήαμε τρά....κόρη επληρώσαμε;;;;;;; Τζαι συνηδητοποιούμε ότι εφύαμε χωρίς να πληρώσουμε!!!! Ρεζίλι! Εσκεφτήκαμεν να μεν πάμε πίσω (ποττέ ξανά)...ρεζίλι να πάμε να πούμε γεια σας ξέρετε εφάαμε εφύαμε ήρταμε τωρά θέλουμε τζαι το λοαρκασμό.
Τελικά επήαμε στην τράπεζα τζαι εκατέβηκα, επήα στο ταμείο τζαι λαλώ του παιθκιού... ε....εφύαμε....τζι εν σας επληρώσαμε! απαντά μου... ε.... εκατάλαβα το! Έδωκε μου το λοαρκασμό, είχε με χρεώσει τζαι ένα καφέ που εν ήπιαμε, τζαι είπα τους το, επλήρωσά τους, εξήγησα τους τζι έτσι βιαστηκά ότι ήταν η πρώτη φορά που εν επληρώσαμε που πριν φάμε, ότι εξεχαστήκαμε κλπ, τζι έφυα... τελικά εν ήταν τζαι τοσο άσhημο...

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Η παρεξήγηση

Φακκούν μου οι παρεξηγήσεις.

Φακκούν μου παραπάνω άμα εν με άτομα που εν ξέρω καλά τζαι δεν μπορώ να κάμω συζήτηση να εξηγηθώ μαζί τους. Δηλαδή αν εν με πελάτη, ή με κάποιον απλά γνωστό, ή αν εν με κάποιον με τον οποίο δεν έχω άμεση επαφή να του μιλώ τζαι να μου μιλά μες στα μούτρα.
Φακκούν μου γιατί δεν είμαι καθόλου διπλωμάτισσα, μιλώ πάντα αυθόρμητα, τζαι δεν χώννω τζίνο που θέλω να πω πίσω που κουβέντες τζαι λοούθκια με αποτέλεσμα να παρεξηγούμαι σε τζίνους που δεν με ξέρουν.

Τζαι το πιο εκνευριστικό είναι όταν ξέρω πως ο άλλος εν άτομο με το οποίο μπορώ να συνεννοηθώ, έννεν ένας υπερόπτης γέρος πελάτης που βαστά το Θεό που τα μπολς ριάλλια, έννεν μια θείιτσα-κυριολεκτικά μεταφορικά, που θα πάθει εγκεφαλικό ή θα κατεβάσει τα μούτρα της ως χαμέ αν της πεις 2 πράματα αλλιώς από ότι εν μαθημένη να τα ακούει. Όταν δέννεν μια χαζή μιτσιά που πιστεύκει ό,τι της πουν (άμα βάλεις άλας μες στο φαί ΣΑΝ μαειρεύκεται ΔΕΝ μετρά για άλας, άρα βάλε του αθρώπου που έχει πίεση τζι εν θα πάθει τίποτε), έννεν ένας φανατισμένος ρέμπελλος που ξέρει μόνο το κόμμα τζαι την ομάδα του.

Νευριάζω άμαν εν ένας άθρωπος με τον οποίο νοιώθω ότι μπορώ να συνεννοηθώ, απλά δεν ευνοούν οι συνθήκες. Τζαι δεν με κόφτει πόσο μικρό τζαι ασήμαντο μπορεί να εν για κάποιον άλλο το θέμα, για μένα εν πολλά σημαντική η όποια παρεξήγηση υπάρχει στον αέρα, άμα εν για θέμα το οποίο δεν ΕΘΕΛΑ να γίνει παρεξήγηση.

Τέσπα, αυτή είναι μια δημόσια απολογία (αφού δεν μπορώ να κάμω εξήγηση, ας απολογηθώ) σε άτομο που νοιώθω ότι με παρεξήγησε.

---Πις εντ λαβ έβριμπαντι.---

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Έχεις ξεχάσει πού ακριβώς θέλεις να πας...

Όσοι είσαστε μανιακοί ταξιδευτές, στο νου ή στην αληθινή ζωή σας, κοπιάστε στο νέο μπλογκ που στήνουμε για τα ταξίδια. Διαβάστε την εισαγωγή και τα πρώτα ποστ από τες φιλενάδες μου τη Μαριλού και την Αλισαβού.
Όπως είχα πει, γράφουμε είτε για ένα εστιατόριο, ένα μουσείο ή για μια πόλη ή μια χώρα. Γράφουμε για την Κύπρο, την Ευρώπη, τον κόσμο όλο.
Όποιος θέλει να προσφέρει ας μου στείλει ένα mail στο paintitmoonlight(at)gmail(dot)com για να του δώσω πρόσβαση.

Τα φιλιά μου σε όλους σας!

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

λιβανέζικα και άλλα

Εθκιέβαζα ότι άμα ο οργανισμός σου έχει πραγματική ανάγκη για κάποια ουσία, έρκεται σου όρεξη για τζίνο το πράμαν!
Ασπούμεν κάποιος που τρώει τοίχους, μπορεί να έχει ανάγκη να τρώει ασβέστιο...
Εγώ εν φυσιολογικό που θέλω να τρώω λιβανέζικα κατεϊφούθκια με χαλεπιανό και άλλα σάγλικα πράματα; (Όι εν υποσιτίζουμαι!)

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Κούνια μπέλλα....

αφού παίζουμεν ούλλοι, παίζω τζι εγώ....
Τώρα να δούμεν τι παίζει με την πάρτη μου...


1. Εμέθυσα πρώτη φορά στα 12 μου. Είχα πάει κατασκήνωση τζαι τελευταία νύχτα εκάμαμε επιδρομή στην κουζίνα τζαι εστύλλωσα την μπουκάλα με το μπράντυ για τες τρούφες. Ύστερα επήα να φκω σε ένα τραπέζι τζαι έππεσα κάτω, ευτυχώς ήταν το μοναδικό αγόρι τζιαμέ τζι έπιασε με. Ούλλη νύχτα έκαμνα εμετούς, τζαι την άλλη μέρα έκαμνα εμετούς χολή. Εν έχει πιο χτιτζιάρικο πράμα.

2. Εν πίννω ποττέ καφέδες τζαι ένερτζυ ντρίνκς. Ήπια που ήμουν μιτσιά φραπέ γλυκό ούλλο γάλα τζαι δεν μου άρεσε, ήπια τζαι μια φορά ένα καπουτσίνο με γεύση γιατί ήταν να είμαι για δεύτερη νύχτα ξύπνια, τζαι τζίνο ήταν. Τα ένερτζυ ντρινκς θυμίζουν μου τη χολή που σας είπα πριν...

3. Πιστεύκω ότι θα ήμουν πολλά καλή ηθοποιός αν και όσες φορές στα νιάτα που καλέστηκα να κάμω τούτο το πράμα αντρέπουμουν να είμαι καλή. Άμα θέλω όμως είμαι καλή...

4. Τρίτη γυμνασίου, τελευταίο τρίμηνο είχα διαγωγή κοσμία. Στο λύκειο κάθε χρόνο αριστείο.

5. Άμα θορώ να παίζουν παιχνίθκια τύπου περπατώ και πάω (tomb rider τζαι όι duke nukem) ζαλίζουμαι.

6. Είμαι τουρτούρα. Ναι, το καλοκαίρι εν κυκλοφορώ στους 40 τζαι να μεν δρώννω, αλλά λαλώ σας ότι φέτος έφκαλα το πάπλωμα που το κρεβάτι μου για 2 εβδομάδες ούλλο το καλοκαίρι. Τωρά τζοιμούμαι με πάπλωμα τζαι μακριές πιζάμες.

7. Είμαι λίο δικατάτορας τζαι θέλω να γίνεται πολλά συχνά το δικό μου αλλά προσπαθώ να το αποβάλω. Τζαι εν θεωρώ ότι είμαι παράλογη. Απλά ότι έχω πάντα δίκαιο. Εκτός άμα έχω άδικο.

Μπόνους:

8. Εν μου αρέσκουν τα παιδικά. Εκτός ο Nemo που μου άρεσε πολλά. Ότι άλλο είδα ήταν γιατί κάτι μου είπαν/κάτι εθκιέβασα αλλά να ενθουσιαστώ δεν ενθουσιαστηκα. Τζαι γενικά δεν με τραβούν να τα δω.

9. Όταν ήμουν μιτσιά, δεν εμπορούσα να θωρώ να φιλιούνται ούτε στες ταινίες. Έκλεια τα μάθκια μου τζι εγύριζα που την άλλη. Ακόμα νοιώθω άβολα να θωρώ σκηνή που να φιλιούνται τζαι να είμαι με τους γονείς μου.

10. Σε μια φάση της ζωής μου, επήεννα 6 ώρες την εβδομάδα μίνιμουμ μπαλέτο. ΄Ερκουμουν σπίτι τζαι έτρως 2 κιλά κλεμεντίνες. Φρουτιέρα που τη μια, βουνό με φλούδες που την άλλη.
 


Έχει κανέναν που εν έπαιξε; Θέλω να θκιεβάσω για ούλλους πράματα, αφού εγώ εν είχα καμιά αποκάλυψη να κάμω!!!!!

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Τζι αφούς εγνωριστήκαμεν...

Είδετε ποττέ το ινδικό θρίλερ;
Όι;!;!;!
(ξέρω ότι εν υπάρχει στην ελληνική το σύστημα ερωτηματικό θαυμαστικό, αλλά φανταστείτε τι ακολουθεί για να το χρησιμοποιώ εγώ!)
Τολοιπόν, το ινδικό θρίλερ έτο δαμέ. Πηέννετε σπίτι σας (ή μαζέωετε συναδέλφους σας γυρώ γυρώ τζαι δέτε το-εγώ προτείνω έτσι χορογραφία για το επόμενο flash mob μπάι δε γουέι.)



Ε, που λαλείτε, εγώ έχω πιο σπουδαίο σόι που τούτους δαμέ τους τσιαμπάες.
Δέτε το θείο τζαι τη γυναίκα του (για της οποίας το σύγκαμμαν εμιλήσαμε στο προηγούμενον ποστ) τζαι την οικογένειά της. Τζαι γελάστε.


Εν με αφήνει να το κάμω εμπέντ, οπότε τσιλ χίαρ πλις.

Αισθανθείτε ελεύθεροι να σχολιάσετε.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Ο Κώλος

Πιθανόν τούτου του κώλου να μεν του αξίζει μια θέση με κεφαλαίο στον τίτλο ενός ποστ σε τούτο το μπλογκ, αλλά εφαίνετουν πιο όμορφος (ο τίτλος) έτσι.

Σήμερα, φίλοι μου, ήρτα το απόγευμα σπίτι όπου είχαν αφιχθεί ο θείος μου (ο οποίος μένει εξωτερικό και ήρθε για διακοπές στο εξοχικό του τζαι ήρτε να μας δει στη Λευκωσία για λίες μέρες) με τη γυναίκα του.
Ναι, η γυναίκα του έννεν η θεία μου, μεν σhοκάρεσαι.
Μπαίνω λοιπόν, σπίτι, και κατευθύνομαι προς την κουζίνα όπου εμυρίζαν προκλητικά τα σουτζουκάκια της μάνας μου όπου άκουα φωνές.
Η μάνα μου να κάθεται στο τραπέζι, και η γυναίκα του θείου μου με μια φανέλα τζι ένα βρατζί να στέκεται μες στη μέση της κουζίνας. Ο παπάς μου να πηεννοέρκεται πάνω κάτω να σάσει τα ταιρκαστά του να ψήσει σουγλούθκια.
Μετά το αρχικό σhοκ της θέας της γυναίκας με το βρακί, εχαιρέτισα (χάααι! νάις του σι γιου!!! γουέλκαμ!!!) και η  μάμμα μου μου είπε μια λέξη: ΕΣΥΓΚΑΨΕΝ.

Γυρίζω θωρώ την τύπισσα, λαλεί μου γιές, φρομ δε χορς ράιτινγκ, γιου νόου, φρομ ολ δε.... σιιιι!!!
Τζαι κατεβάζςι το βρακί της τζαι ανοίει μου τα κολοβούτσια της φίλε μου, να δω το σύγκαμμα της!!!!!

Τζαι μετά που εξεπέρασα το δεύτερο σhοκ το εξανατράβησε πάνω, ακολούθησε ελάπορεϊτ περιγραφή του πώς και γιατί εσύγκαψεν κάμνοντας ιππασία.

Ο παπάς μου εμπήκε μέσα ευτυχώς, τουλάχιστον την ώρα που εφόρεν το βρατζίν.

Πε μου ότι εν θέλεις τζι εσύ έτσι προϋπάντηση έσσω σου αύριο (που μια 60χρονη γυναίκα συγγενή σου)!!!!

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Η πουλλού

Απολογούμαι στους φανατικούς αναγνώστες που δεν απάντησα στα σχόλια του προηγούμενου ποστ, θα απαντήσω, αλλά προς το παρός, έπρεπε να εκφράσω μια απορία:

Πόσο πρόβλημα έχουν οι άντρες τζαι εν τόσο μεγάλη η αγορά για penis enlargment κόλπα; Έχει τόσο κόσμο που αντιμετωπίζει έτσι θέμα τζαι ψάχνεται; Τζαι εν τόσο απελπισμένος που θα δοκιμάσει οτιδήποτε; Τζαι τόσο τζοιμισμένος που να ππέσει σε έτσι παγίδες;

Εν τούτες οι πελλάρες τελικά που με κάμνουν τζαι απορώ για την αθρωπότητα.

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Θέλει το happy χάππι για να'ναι happy;

Έχει 2 χρόνια που είμαι με τα χάπια.
Πριν βιαστείτε να πείτε αν μου φαίνεται ή όι, εννοώ αντισυλληπτικά.

Επερνούσα για χρόνια πολλά (μωρό μου για τα γενέθλιά σου-ουουου) πολλά επίπονες περιόδους, ώσπου τζαι εξεκίνησα τα χάπια.

Ήμουν πολλά happy Με το χάπι, ούτε επάσhηνα (i did αλλά όι λόγω λιμάγκρας), ούτε είχα περίεργα φουσκώματα, ούτε καμιά παρενέργεια.
 Ήταν η σωτηρία (Μπέλλου) μου.

Πριν μερικούς μήνες που επήα στη γιατρό για τη συνταγή μου, είπε μου καλά είναι να δοκιμάσω να τα σταματήσω 1-2 μήνες για να λειτουργήσω τζαι λίο που μόνη μου, τζαι για να δω αν πονώ ακόμα ή όι...

Επέρασε σχεδόν ένας μήνας, περιμένω να περιοδεύσω τζαι είμαι κακκά πατητά, φίλε αναγνώστη!
Ούλλη νύχτα πονώ την τζοιλιά μου, την πλάτη μου, έχω ρίγη, έχω σπασμούς, νοιώθω ότι εκοπήκαν τα πόδια μου, τα χέρια μου, όπου έχω αρθρώσεις.

Εψές ήταν το αποκορύφωμα. Έππεσα να τζοιμηθώ τζαι ένοιωθα σαν την άρρωστη. Τόσο πολλά που η ώρα 1 μιση εσκέφτουμουν να πάω να ξυπνήσω τη μάνα μου να της πω ότι εν είμαι καλά τζαι τι να κάμω...

Τελικά φυσικά έκρυψα ώσπου τζι ετζοιμήθηκα, αλλά σήμερα ήμουν σαν το ζόμπι στη δουλειά, τζαι τωρά θορώ τα σhέρκα μου να πατούν κουμπιά τζαι απορώ πώς τα ταράσσω τα δάχτυλα μου επειδή εν σάννα τζαι εν τα νοιώθω...

Επεράσετε έτσι πράμα ποττέ; Ακούεται σας φυσιολογικό;
Προσπαθώ να καταλάβω αν έτσι ήμουν τζαι παλιά τζαι τωρλα φαίνουνται που πιο έντονα επδειδή έχει τόσο καιρό να τα νοιώσω, ή αν εν όντως για κάποιο λόγο ούλλα τούτα πιο έντονα που παλιά...

Τέσπα, το τοπ είναι ότι έφκαλα σπυράκι! Ξέρεις αγαπητέ αναγνώστη που πότε έχω να φκάλω σπυράκι; Τόσο καιρό που εδιερωτούμουν τι εν τζινο το πράμα πάνω μου όποτε με εθώρουν τζαι όποτε μου έντζιζα. Τόσο που πλέον νοιώθω το πάνω μου, ενώ παλιά απλά εθώρουν το, εν το ένοιωθα σαν το αυτοκόλλητο κολλημένο πας στη φάτσα μου...

Α! Τωρά που το είπα...Πάω να ξανατσιακκάρω ΑΜΠΑ τζαι εν αυτοκόλλητο... :S

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Ευχαριστίες

Ήθελα να ευχαιστήσω τον Μάρλον Μπράντο, τον Λευτέρη Πανταζή, το Μίκη Θωδωράκη, και τον Τζακ Νίκολσον για το όμορφο απογευματόβραδο εχτές.
Until next time, guys!

Με αγάπη, carrot cakes και εμετούς,

Moonlight

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Δήμος Λευκωσίας

Μα τούτη η δήμαρχος μας πκοιόν περιπαίζει ολάν;
Δεν ξέρω αγαπημένοι μου ποσοι και ποιοί από εσάς είστε δημότες της Λευκωσίας (εννοώ να ψηφίζετε δήμαρχο Λευκωσίας, τζαι όι Λατσιών, Αγίου Δομετίου, Στροβόλου, Έγκωμης κλπ) αλλά εγώ είμαι.
Κάπτε έννα είμαι τζαι δημοτική σύμβουλος (χέσε μέσα).

Βέβαια όσα έχω να πω εν αφορούν αποκλειστικά τους δημότες Λευκωσίας, αφού ούλλοι μας επωφελούμαστε που τα έργα του Δήμου Λευκωσίας αφού είναι βασικά η πόλη μας.



Η δήμαρχος μας που λαλείτε, εφρόντισε να διαφημιστεί τωρά που προλαβαίνει για τις επόμενες δημοτικές εκλογές με τον προϋπολογισμό του Δήμου.
Εκυκλοφόρησε ένα έντυπο-κατάλογο, με ωράιο χαρτί, ωραίο ντιζάιν και σελίδωση κλπ, για να μας πει για τα έργα που έκαμε και που ΘΑ κάμει ο δήμος- τάχα η ίδια. Ξέρετε, τόσα χρόνι εν ήταν ανάγκη. Τωρά μιας που δεν έχουμε γενικότερα λεφτά, η πρώτη δημότης είπε να σhιονόσει μιαν κάσhια λίρες να μας δείξει τα επιτεύγματά της.
Να μας δείξει τα πράματα που κάμνουμε απλά για να κάμουμε τζαι δεν σκεφτούμαστε ότι κάμνουμεν τα απλά για να λαλούμε. Ότι δεν θα έχει κανένας να πει ότι ήρτεν τζαι είδες 2 πράματα της προκοπής (δέτε το νέο δημαρχειο).

Ελπίζει ότι έννα σhαιρούμαστε κάθε μέρα που θα περνούμε όπως και τον τελευτείο ενα χρόνο έξω που το Γειώρκειο-λέγε με υπουργείο υγείας για σαφάρι τζαι να διαλύουμε λάστιχα τζαι σούστες τζαι σπονδύλους. Ελπίζει ότι έννα ξιχάσουμε το φιάσκο με το δημοτικό θέατρο. Ελπίζει ότι έννα ξιχάσουμε το δημοψήφισμα για το τι θέλουμε να γίνει το παλιό ΓΣΠ το οποίο έκαμε, έσhησε τζαι έκαμε πως δεν έγινε ποττέ τζαι έκαμε τζίνο που έθελε.

Τζαι διερωτούμαι...έννα την ψηφίσουμε ξανά; Τζαι διερωτούμαι; Αν όι, ο επόμενος έννα εν καλλύττερος της;

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Zumba μούμπες!

Μετά το αφιέρωμα της περασμένης εφτομάδας στο μπαλέτο, σήμερα θα μιλήσουμε για το μάθημα Ζούμπα.
Για μένα ήταν κάτι νέο, φανταστείτε ότι φόρμες δεν είχα ποττέ στη ζωή μου, τζαι δεν μπορώ να καμπουρκάζω την πλάτη μου άμα ασκούμαι, οπότε φανταστείτε πόσο ultra-ασκήσιμη ήμουν.

Στο μάθημα ήμασταν καμιά εικοσαρκά άτομα. Οι 10 πάνω που 35, οι 10 κάτω που 25. Πού επήαν οι γυναίκες (τζαι άντρες, γιατί όι;) 25-35; Παρακαλώ να παρουσιαστούν!
Οι άλλες είχαν πάει σε προηγούμεα μαθήματα, εγώ πρώτη φορά. Από ότι αντελήφθην, ήταν κάποιου είδους επίτευγμα που άντεξα τζαι έφκαλα το μάθημα... Έστω τζαι όπως το έφκαλα.

Πάντως εν πολλά διασκεδαστικό μάθημα για κάποιον που δεν έχει δισκοπάθειες κλπ. Ο ρυθμός, η μουσική κλπ είναι εμπνευσμένα που σάλσα, ρεγκετόν, σάμπα, μερέγκε, και τις πολεμικές τέχνες.
Για κάποιον που βαρκέται τα πιλάτες, τα αερόμπικς και τες επαναλήψεις του γυμναστηρίου, αλλά δεν θέλει να κάμνει κάτι με ύλη, εξετάσεις, πίεση, τεχνική κλπ, είναι ό,τι πρέπει.
Ζωντανεύκεις, νοιώθεις ότι είσαι σε κλαμπ (βιβέντι πριν 9-10 χρόνια παρασκευή νύχτα), τζαι νοιώθεις ότι κάμνεις κάτι για σένα, χωρίς να είναι αγγαρεία.

Αν έχετε την ευκαιρία, δοκιμάστε το. Το μότο που ήβρα στο νετ ήταν Zumba: ditch the workout, join the party. Εν περιγράφεται καλλύττερα!

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

η τρίχα

Μόλις ήρτα σπίτι τζαι έπλυνα τα δόντια μου. Εθυμήθηκα ότι εν θυμούμαι πότε έβαψα μαλλί τζαι είπα να δω τι γίνεται με τη ρίζα. Μάλλον εν θα τα ξαναβάψω αλλά έιχα έννοια πόσο εξεχώριζε.
Τελικά ανακάλυψα μια άσπρη τρίχα. I'm in shock!!! :S

(το πανεπιτήμιο εν το τέλειωσα τζαι αρκέψαν οι άσπρες ΠΗΛΕ;;;)

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Are we human or are we dancer?

 Φέτος επήρα απόφαση ότι θα ξαναγίνω φιτ. Έτσι είμαι εγώ, τα resolutions Μου εν τα κάμνω αρχή του χρόνου, κάμνω τα σε ανύποπτο χρόνο στο νου μου σε φτιάχνω, σαν μυστικό θησαυρό.
Έτσι εχάρηκα όταν ήβρα δουλειά τζαι είπα ότι θα υπάρξει εισροή ρευστού, εχάρηκα παραπάνω που ειδοποιήθηκα για το ριγιούνιον της σχολής μπαλέτου μου, τζαι εχάρηκα όταν έμαθα ότι θα εμπορούσα που το νέα ακαδημαϊκό έτος να ξεκινήσω πάλε τα δικά μου (μπαλέτα, σύγχρονα, ζούμπα, κλπ).
Όσοι με ξέρετε πλέον μεν φυρτείτε με ότι ακολουθεί.
Σήμερα επήα στο πρώτο μου (για την ενήλικη μου ζωή) μάθημα μπαλέτου. Είχα να χορέψω που το τέλος της 1ης λυκείου (9 χρόνια), τζαι να γυμναστώ νομίζω 4 χρόνια.
Επήα, το άγχος ήταν μεγάλο, η χαρά μεγαλύτερη μόνο τζαι μόνο που εβρίσκουμουν στο παλίο στούντιο που για τόσα χρόνια επρνούσα καθημερινά πόξω τζαι αναπολούσα. Το γέλιο πολλύ, ειδικά που την ώρα που ήβρα μια παλιά συμμαθήτρια ένα χρόνο πιο μεγάλη (εν τζαι ηθοποιός πλέον), η οποία ναι μεν γυμνάζεται, αλλά ώσπου να αρχίσουμε το μάθημα παίζει να έκαμε τζαι 3 τσιγάρα. Ελάλεν ότι μεταξύ ασκήσεων ζτη μπάρα τζαι στο κέντρο θα ζητήσει να κάμει μπρέικ για τσιγάρο πάλε. Τουλάχιστον εγελούσαμε.
Μετά εμφανίστηκε η επόμενη "μαθήτρια", η οποία ήταν παλιά η δασκάλα μας. Στα πρώτα χρόνια που εξεκίνησα στη σχολή μου ήταν η βοηθός δασκάλα μας. Πόμπα!
Ύστερα ήρτεν μια άλλη πρώην μαθήτρια, ένα χρόνο πιο μικρή μου. Άλλη μανιακή καπνίστρια. Ύστερα μια άλλη κοπέλλα με την κορούλα της, επίσης μαθήτρια, και μας είπε ότι το μάθημα θα είναι "γηριατρικό μπαλέτο". Μετά ήρτε άλλη μια κοπέλα που ήταν παλιά μαθήτρια και δεν την ξέρω.
Εμπήκαμεν, εκάμαμεν τες ασκήσεις μας τζαι ήταν μαγικό!!! Ούλλες που είχαμε ασχοληθεί, παρόλο που είχαμε τόσα χρόνια να καταπιαστούμε, εθυμούμασταν εντελώς φυσικά τι έπρεπε να κάμνουμε. Τις θέσεις των ποδιών, τις θέσεις του κεφαλιού, τους ρυθμούς των κινήσεων, τόσες λεπτομέρειες!
Στο τέλος, η κοπέλα που πρώτη φορά ήρτε απογοητεύτηκε γιατί ένοιωθε ότι μας έτρωε το χρόνο μας για να μάθει τες κινήσεις... Είπε μια κουβέντα σωστή, ότι άμα μάθεις κάτι που μωρό, μετά έχεις το μες στο αίμα σου, εν μέσα σου, στο νου σου, στη μνήμη σου, το σώμα θυμάται, έχει μνήμη. Ελπίζω να μεν σταματήσει, εν πολλά κρίμα γιατί για να έρτει σημαίνει ήθελε το πραγματικά.
Η δασκάλα μας είπε ότι πρώτη φορά μας βλέπει ούλλες τόσο καλές, τόσο χαμογελαστές, τόσο φυσικές. Ίσως λέει είναι που δεν έχουμε το άγχος των εξετάσεων, ίσως που το σταματήσαμε και επεστρέψαμε εθελοντικά εντελώς. Ίσως, όπως είπαμε και μεταξύ μας μετά, επειδή όταν είμασταν "μωρά" το μπαλέτο εν ήταν απλά "μπαλέτο". Εν ήμασταν τζιαμέ για να γίνουμε ούλλες μπαλαρίνες, αλλά για την πειθαρχεία. Για μας τότε ήταν τάξη τζαι σειρά τζαι ευθύνη το μπαλέτο. Για μας και για τους άλλους. Ήταν σχολείο.
Τέσπα...εγώ ποττέ δεν ήμουν ιδιαίτερα καλή στο μπαλέτο, αλλά άρεσκε μου, επερνούσα καλά, εξεκουράζουμουν, τζαι έκαμνε με να νοιώθω ότι το μυαλό μου φέφκει για λίο που το σχολείο ή οτιδήποτε άλλο είχα.
΄Ηταν το ιδιαίτερο στο οποίο επήεννα άσχετα αν είχα διάβασμα ή αν ήμουν λίο άρρωστη. Ήταν η ζωντάνια μου, το φάρμακο μου.
Άμα μιλώ με την αδερφή Ρόσα, η οποία ήταν καλύτερη μου, λαλεί μου τα αντίθετα πράματα. Επιέζετουν, ένοιωθε ότι δεν αναγνωρίζεται, δεν έθελε να πηέννει, έθελε να σταματήσει...
Τζι εγώ που πάντα ενόμιζα ότι δοκιμάζω τζαι κάμνω μόνο πράματα στα οποία είμαι καλή...

ΠιΕς: Πάω να κάμω βραστό μπάνιο γιατί αύριο ούτε να σηκωθώ που το κρεβάτι εν θα μπορώ που το πιάσιμο...τζαι εν μαστ να πάω δουλειά!

ΠιΕς 2: Το τραγούδι τούτο του τίτλου εν το το κατάλαβα ποττέ, αν το κατάλαβε κάποιος ας μου εξηγήσει παρακαλώ...

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

I'm moved

Εταραχτήκαμεν εχτές, επεράσαμε πολλά ωραία, τζαι τούτο ήταν το σημαντικό. Πολλοί εξέραν το τζαι ήρταν να δουν, πολλοί ήταν τζιαμέ για άλλους λόγους τζαι εξαφνιαστήκαν. Τζίνο που ακούαμεν όταν εσκορπιστήκαμεν μες στο πλήθος ήταν ότι άρεσε του κόσμου κλπ, οπότε φαντάζουμαι πως είμαστε ούλλοι ευχαριστημένοι.

Εχάρηκα πολλά που εγνώρισα τα άτομα που εγνώρισα, τζαι αν κανονίσετε καφέ κλπ, εγώ είμαι μέσα. Όπως τζαι για τα υπόλοιπα που ακούμεν ότι σκέφτεστε (κάτι τ.κ πάρτυ, κάτι φιλανθρωπικά χριστουγεννιάτικα), είμαι μέσα με τα 4!


Μπράβο στους διοργανωτές, μπράβο σε ούλλους μας που εσυνεργαστήκαμε τζαι εκάμαμε κάτι όμορφο!

Σας φιλώ όλους!

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Build your myth in Greece

Όι για να μεν νομίζετε ότι μόνο ο Ινβίκτους έχει άξες σε άσχετα πράματα στο ίντερνετ.

ΠπιΕς: Δέτε τζαι την τιμή!!!

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Που κουβέντα της κουβέντας...

Εν έχει φάση να ξεκινάς να λαλείς μια φράση/κουβέντα με την παρέα σου, τζαι μετά που μερικά χρόνια να ακούεις να την λαλούν άσχετοι;

Εν ξέρω αν ακούσετε την κουβέντα "θέλει βοήθεια το παιδί"-με υπονοούμενο ότι εν ωραίος κάποιος κλπ...

Εγώ εξανάκουσα την, να την λαλούν άσχετα πλάσματα πάντως...

Ήταν μια κουβέντα που εξεκίνησε πριν κάποια χρόνια.
Εκάμναμε βόλτες με το αυτοκίνητο με μια φίλη μου μες στη νύχτα. Σαν επηένναμε, είδαμε ένα παιδί μες στο δρόμο μόνο του να στέκεται έξω που το αυτοκίνητο τζαι να θωρεί τα αυτοκίνητα. Εφαίνετουν διστακτικός, οπότε εσταμάτησα, τζαι λαλώ της φίλης να ρωτήσουμε αν θέλει κατι το παιδί; Εσυφώνησε.

Εσταματήσαμε λίο, άνοιξα το παράθυρο, λαλώ του "χρειάζεστε βοήθεια;". Η απάντηση ήταν το σύνηθες "έσhετε πόλους;". Εν είχα. Ήταν αργά, εν εμπορούσα να ενοχλήσω κόσμο να ρωτήσω, τζι έτσι εφύαμε.

Με το που κλείω το παράθυρο τζαι ξεκινώ, γυρίζουμε η μια πας στην άλλη "Έθελε *βοήθεια* το παιδί, αααα;;;;".

Που τότε έμεινεν η φράση τζαι ελαλούσαμεν την. Τζαι τελευταία άκουσα την που πλάσματα άσχετα, τζαι ενθουσιάστηκα.

Έτυχε σας ποττέ;

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Let's Dance!

Σήμερα και για όλη τη βδομάδα, στο πάρκο της ακρόπολης, κοντά στην καντίνα, θα ασκούμαστε για να εκπλήξουμε τη Λευκωσία στην πιο κκουλ εκδήλωση. Το αποκορύφωμα θα συμβεί το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι απέναντι από το Marks and Spencer στη Μακαρίου (αναπόφευκτη διαφήμιση), οπότε θα ξεκινήσει το σhόου, ο χορός και θα μείνουν όλα τα μάτια του κόσμου πάνω μας!

Ελάτε να γίνουμεν πολλοί, είτε και στις πρόβες, είτε εκεί το Σάββατο...!!!

Λεπτομέρειες εδώ και εδώ.

Σας χαιρετώ!!!!

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Αυτή την εβδομάδα σας παρουσιάζω...

Επειδή πέρσυ, είπετε ότι δεν σας ενημέρωσα, φέτος που το έμαθα νωρίς να σας το πω, και μην το ξεχάσετε!

Πρώτον: Γιορτή του παγωτού στη Λευκωσία, στις 17 Σεπτεμβρίου, Σάββατο στις 17:30 μέχρι τις 23:00 στην ταφρο της πύλης Αμμοχώστου. A scoop of Nicosia. Δωρεάν παγωτό. Δεν έχω κάτι άλλο να πω.

Δεύτερον: Βραδιά του ερευνητή 2011, φέτος στη Λευκωσία. Πληροφορίες εδώ. Πέρσι στη Λεμεσό, είχε παγωτό (πάλι) που πάγωναν με υγρό άζωτο, είχε όμως πολλά ενδιαφέροντα. Η αστρονομική εταιρεία Κύπρου θα έχει στήσει τηλεσκόπια για να κοιτάξει όποιος θέλει τον ουρανό μας καλύτερα. Θα έχει πολλά να συμβαίνουν, θέατρα, διαγωνισμοί, παρουσιάσεις, μάλιστα θα είναι και η νικήτρια του Frame Lab, για όσους πήταν είδηση...

Σας φιλώ!

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Τι έμαθα σήμερα.

Τελικά τα πεζούνια χέζουν και μέσα σε πολυτελή, πανάκριβα, κάμπριο αυτοκίνητα. Είχα αρχίσει να έχω αμφιβολίες.
Σόρυ αν ήταν κάποιος που σας που σας που είδα σήμερα να πιάννει πάντα πας στο πεζοδρόμιο για να καθαρίσει τις πολυθρόνες του αυτικινήτου του που τες κουτσουλιές.
Κάθε μου αμφιβολία έχει πλέον εξαφανιστεί. Είμαστε ίσοι.

ΠπιΕς: Έτυχε σας να σας κουτσουλλήσουν πεζούνια 3 φορές σε μια μέρα; Πόση γκαντεμιά πάνω μου γαμώτο, τωρά που το σκέφτουμαι!

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Αρρώστιααααα!

εδώ και καιρό σκέφτουμαι τι θα ελάλεν ένας ψυχολόγος αν του ελαλούσα ό,τι μου εκατέβενε.
Εν κάμνω σκέψεις βαθειές, εν φιλοσοφώ πράματα, εν είμαι καταθλιπτική (νομίζω)....

Απλά έχω (νομίζω) έμμονες ιδέες.

Ως τωρά είχα συνειδητοποιήσει ότι άμα πάω να ψουμνίσω ρούχα κλπ, τζαι δω κάτι τζαι αρέσει μου, αλλά δεν το πιάσω για κάποιο λόγο, γίνεται μου έμμονη ιδέα. Αν το δοκιμάσω τζαι δεν μου κάμνει ή απλά δεν μου αρέσει πάνω μου είμαστε εντάξει. Αν απλά εν το πιάσω, σκέφτουμαι το για το υπόλοιπο της ημέρας, τζαι προσπαθώ να μεν πω τίποτε σε κανένα...τζαι την νύχτα που ππέφτω να τζοιμηθώ, σκέφτουμαι το τζαι κάμνω σχεσιο πότε θα μπορέσω να πάω να το αγοράσω, τζαι τι θα κλαμω αν δεν το βρίσκω την επόμενη φορά, κλπ... Τζαι μετά τζοιμούμαι για να το ονειρευτώ. Ότι το δοιμάζω, ότι το αγοράζω, ότι το φορώ τζαι κυκλοφορώ, ότι το συνδυάζω με τα υπόλοιπα πράματα που έχω...
Ποττέ εν πάω πίσω να το πιάσω. Μια φορά το έκαμα μόνο, για μια μαύρη δερμάτινη φούστα μίνι, και δεν το μετανοιώνω... Αλλά αντί να το δω κάθε φορά ότι ούτε η ίδια δεν ακούω τον εαυτό μου τζαι να υποκύψω στις σκέψεις μου, τζαι να πω κανεί, κάμνω το ξανά τζαι ξανά...

Προχτές, εσυνηδητοποίησα ότι πλέον, τούτο το πράμα παθαίνω το τζαι με το φαί. Άμα είμαι με κάποιον που πεινά τζαι θέλει να πάει να φάει, εν μπορώ να μεν φάω τζι εγώ. Άμα πάω σε ένα τόπο που μου αρέσκει πολλά ένα συγκεκριμένο φαί που κάμνουν ή γλυκό, εν μπορώ να μεν το παραγγείλω.
Κάθε φορά λαλώ κανεί, κάθε φορά λαλώ έφαα πολλά, εν έπρεπε να φάω έτσι, εν εχρειάζετουν να παραγγείλω.... τζαι κάθε φορά δεν αντέχω, τζαι παραγγέλλω. Αν δεν το κάμω, πάω σπίτι μου τζαι τρώω ότι έβρω μπροστά μου, τζαι θορώ το τη νύχτα όνειρο, τζαι φαντασιώνουμαι την επόμενη φορά που θα πάω να φάω το συγκεκριμένο πράμα...

Είμαι άρρωστη γιατρέ; Όι τίποτε άλλο, πρέπει να κάμω δίαιτα γιατί παντρέυκεται ο ξάδερφος του χρόνου (ο οποίος πιστέυκω ξέρει ποιά είμαι, θκιεβάζει το μπλογκ κλπ...χμμμ, χμμμ...) τζαι δεν γίνεται να γίνει τούτο το πράμα αν συνεχιστεί η κατάσταση τούτη με το φαί...

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Υπουργέ...

Μα ήντα υπουργό παιδείας έχουμεν; Μόνο τζαι μόνο που έπιασεν τηλέφωνο τον ΠΡΩΤΕΥΣΑΝΤΑ στες εισαγωγικές για τα ελληνικά πανεπιστήμια τζαι είπεν του "Έχω εδώ μπροστά μου μια λίστα που λέει ότι είσαι ο πρωτευσαααα....ντας στις εξετάσεις"... ε άδε άθρωπο που δεν ηξέρει να μιλήσει τη γλώσσα μας αλλά εβάλαμεν τον υπουργό, υπεύθυνο για την παιδεία μας....
Θαυμάστε σhόουμαν....

Έντζαι λαλώ ότι εγώ είμαι τέλεια, αλλά πηλέ μου αν ήμουν υπουργός, τζαι αν έπρεπε να έρτουν τα μίντια να με φκάλουν να πιάννω τηλέφωνο τον μαθητή που επέρασε πρώτος των πρώτων στες εισαγωγικές, ήταν να θκιεβάσω λίο τι ήταν να πω.... Όπως σάζουν τους λόγους τους όπου παν, ήταν να φροντίσω να μιλήσω σωστά, αν μη τι άλλο για να μεν διώ αφορμές, για να μεν χαλώ την εικόνα μου...

Αλλά άμαν εν σε κόφτει για το πώς σε θωρεί ο κόσμος, τι να σε κόψει μετά;

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Δυναμικό Comeback

Σήμερα γιορτάζω. Να μας ζήσω.




Επίσης επέστρεψα από τις διακοπές μου τις οποίες δεν ξέρω αν ευχαριστήθηκα όσο θα έπρεπε...
Ήρθε μεν το καλαμαράκι μου, πήγαμε μεν στες Πάφους, στους κόλπους των Κοραλλίων, στα Λατσιά κλπ (είδα τζαι την παραλία του Άνασσα, με τι τερμς μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε, ξέρει κανένας;), εφάαμε μεν κινέζικα που 2 εστιατόρια της Πάφου (τα οποία αγαπώ)......αλλάαααααααα..... έσπασε το αγαπημένο μου πορτοφόλι όλων των εποχών που το έχω από το σχολείο...(πόσο σχόλια μπορεί να προκαλέσει ένα πορτοφόλι δλδ, και όμως αυτό τα κατάφερε..), έσπασε το αγαπημένο μου παιδικό βραχιόλι το οποίο είχα πάρει σε κατάστημα και μου το μεγάλωσαν για να το φορώ και τώρα, και έχασα τις μισές χάντρες, ;έπασε το τέταρτο ζευγάρι παντόφλες μου για φέτος, και κυρίως χάθηκε ο γάτος μου....
Το πώς πού τι γιατί δεν θέλω να το πολυσυζητώ, αλλά είναι πολύ περίεργη η φάση και είμαι πολύ στεναχωρεμένη....

Δεν είμαι αχάριστη, είμαι πολύ ευγνώμων για όσα έχω, αλλά δεν μπορώ να μην ανησυχώ για το μικρό μου πλασματούδι....




Τέσπα, σε μια άλλη νότα*, όχι, δεν έχω Πι Έψιλον Σίγμα μικρό μου κοριτσάκι, αλλά και πάλι κατάφερα να σε κάμω να σhέσεις πάνω σου. Γιατί μικρό και ανόητο παρκάρεις τζαι κλείεις με μες στο παρκινγκ μου; Γιατί η δικαιολογία σου είναι "Σόρυ, ενόμιζα έφκαινες που μπροστά..."; Χαζούλα μου, η ταπέλλα του πάρκινγκ είναι εκεί για να μην παρκάρεις ΕΚΕΙ για να μπαίνω ή για να βγαίνω! Όχι γιατί μπαίνω και βγαίνω από μπροστά! Ππούλλιν!
Επιτρέπεται αγαπητέ μου αναγνώστη να μεν μπορώ να φύω που σπίτι μου; Επιτρέπεται να πρέπει να κάθουμαι να παίζω πουρούδες με το λεπτό ΑΜΠΑ τζαι ακούσεις εσύ όπου τζι αν είσαι; Τζαι τελικά να ακούει ούλλη η υπόλοιπη γειτονιά, ΕΧΤΟΣ που σένα; Επιτρέπεται να υποχρεώνουμαι να φκω να ρωτώ όποιον περαστικό κάθεται μες στη γειτονια ΑΝ σε είδε να φκαίνεις που το αυτοκίνητο τζαι που επήες; Επιτρέπεται να πρέπει να πιάσω κουβέντα με τους γείτονες να ρωτώ αν έχω άδικο που νευριάζω; Αλλά όχι, δεν θα με σπάσετε όπως λαλεί και ο παρέας...
Ευτυχώς που ήταν να βρεθώ με μια φίλη που ετύχενε να ξέρω ότι εχρησιμοποίησε ξανά την αστυνομία για να κανονίσουν τη μετακίνηση ενός αυτοκινήτου που την έκλειε... Τζαι έπιασα την να μου πει το τηλέφωνο, τζαι άκουσεν η γειτόνισσα που έχει συγγενείς γείτονες τζαι εδέησε να σκεφτεί ότι μπορεί να εν στον συγγενή της που ήσουν αγαπητή ροκόλα τζαι έπιασε να ρωτήσει, ΠΡΙΝ να πιάσω την αστυνομία....
Τζαι συνεχίζεις αχαπαροσύνη: διότι αρωτά σε το παιδί αν εν δικό σου το αυτοκίνητο με τα συγκεκριμένα νούμερα τζαι ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙΣ τα νούμερα, τζαι αρωτάτε τζαι ΗΝΤΑ αυτοκίνητο ένι.... αλλό λίο να με αρωτήσεις τζαι ήντα χρώμα ένι, για ήνταλως εν τζίνη που το οδηγά. Τόσος ήταν ο νους σου!
Τζαι τότε εδέησες να έρτεις να το ταράξεις.... Σέβουμαι το ότι εβούρησες, το ότι ήσουν ευγενική τζαι ότι απολογήθηκες τζαι δεν επήες να φκεις τζαι πουπάνω (έχει ΚΑΠΟΙΕΣ που έτσι θα εκάμναν, πλέον εκαταντήσαμεν να εκτιμούμεν το να ΜΗΝ φκαίνεις πουπάνω)... Αλλά λυπούμαι πολύ, άξιζεν σου η φωνή.

Διότι δεν θωρείς τι κάμνεις, διότι δεν σε κόφτει αρκετά τι κάμνεις, διότι δεν εμπορούσες να πάεις λίο πιο μακριά να παρκάρεις τζαι όι μόνο έπρεπε να με κλείσεις, έπρεπε να παρκάρεις τζαι μπροστά που τη βιτρίνα καταστήματος....





Αυτή την κατάθεση είχα για σήμερα.....γιατί έπρεπε να προειδοποιήσω ότι πλέον δεν θα ασχολούμαι περεταίρω. Κατευθείαν την αστυνομία και δεν έχει τίποτε άλλο.
Τζι αν σας αρέσει.

Φίλοι, προσοχή στο δρόμο. Για σας, για τους άλλους, και για τα μικρά απροστέτευτα ζωάκια που βρίσκονται στο δρόμο και μπορεί να είναι και τρομαγμένα.... Έστω γιατί μπορεί να τα αγαπά και να τα ψάχνει κάποιος...

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Εμείς κι εσείς.

Τελικά είμαστε πολύ διαφορετικοί.
Και στα μικρά και στα μεγάλα.
Και μέχρι τωρά νόμιζα ότι είναι τα μεγάλα στα οποία υστερούσαμε που με νευρίαζαν.
Τελικά μπορεί να είναι τα μικρά όπου υστερείτε που με νευριάζουν.
Το σκέφτομαι.

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Προεδρικό

Πόψε η ώρα 20:00 θα είμαστε στο προεδρικό.
Ήρεμοι, ήσηχοι, χωρίς κακίες και άσχημες συμπεριφορές.
Θα προσπαθήσουμε να κρατήσουμε την τάξη, για να μην περαστούν πάλι τα λάθος μηνύματα.
Βοηθήστε να μας βοηθήσουμε.

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Να μας πάρει....

Μπορείτε να τα καταστρέψετε όξα να τα πιάμεν εμείς να τα κάμουμεν;
Όι, ακατάχνωτα, καλό εν ημπορούμεν;

Εν επικίνδυνα γιατρέ; (πριν 2 μιση χρόνια)
Όι ολάν, άηκε... Τίποτε εν έσhει... Τζαι δίπλα που σπίθκια μια χαρά ένι...


Πού να βάλουμεν τα πετρέλαια, πού να βάλουμεν τα φυσικά αέρια;
Τζιαμέ, εν καλός ο τόπος, να εν ούλλα συνάμενα.
Κόσμος πολλύς, στρατιώτες, μιτσιοί, μαζί με ηλεκτροπαραγωγούς σταθμούς, μηχανές αξίας εκατομυρίων, μαζί με τζίντα εκρηκτικά που είχαμεν ξαπολύσει στην περιοχή, μαζί με τα πετρέλαια, μαζί με τα φυσικά αέρια. Ναι ναι...ακούεται καλός συνδυασμός....γιατί όι....;

Ο ηλεκτροπαραγωγός σταθμός εν εντάξει τζιαμέ;
Εν καλός τζαι σάζει. Αφού δίπλα έχει στρατόπεδο τζαι προσέχουν.
Εγοράσαμεν τζαι πυραύλους, εν θα του τζίσει κανένας.
Προσέχουμεν τον πολλά καλά, μεν έσhετε έννοια.



Εφκαλαμέν τα μμάθκια μας μόνοι μας όμως.
Πόσα χρόνια πίσω μας επήραν;
Ποίος θα τα πληρώσει τούτα ούλλα; Ποιός θα γιάνει τες ψυσhιές του κόσμου; Ποίος θα πκιερώσει τες καταστροφές τους; Ποιός θα προσέξει την πούγκα του κόσμου που εγαιματώθηκεν τζι ακόμα έχει να τραβήσει;
Τζαι πώς; Αν τους στήσουμεν στον τοίχο να τους παίξουμεν κανεί τους; Όι. Αν τους πκιάμεν τους μισθούς τζαι τες συντάξεις τους να τα δώκουμεν για τες καταστροφές κανεί τους; Όι.
Τι πρέπει να γίνει;
Δεν έχω λόγια, δεν έχω σκέψεις, πώς να ελπίζω σε τούτον τον τόπο;

Αύριο η ώρα 20:00 στην "Πλατεία" Ελευθερίας να διαμαρτυρηθούμε. Μπορούμε ούλλοι να πάμε. Να πενθήσουμε για τη χώρα μας που πνίεται μες στα σκατά, να θυμώσουμε...με μας τζαι με τους άλλους. Φταίμε ούλλοι που τους ανεχούμαστεν. Να ξυπνήσουμεν...

Εν ηξέρω αν θα δρώσει το φτιν τους αλλά να ξέρουν οι μανάδες ότι ο κόσμος εν μαζίν τους. Όσο γίνεται.
Θέλω να τους πάρω με τες πέτρες. Να φκάλω το άχτιν μου πηλέ μου.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

ΤΟ σάντουιτς

Σήμερα έκαμα ένα πολλά σπουδαίο σάντουιτς.
Εν το λαλείς λάιτ γεύμα, αλλά ήταν πολλά σπουδαίο φαί και θα μοιραστώ την ιδιοφυή μου ιδέα με εσάς, τους πιστούς μου αναγνώστες.

Σε φέτες μαύρου ή πολύσπορου ψωμιού απλώνουμε μια φέτα τυρί με ελαφριά γεύση (cream cheese, slices έτοιμα συσκευασμένα, ή brie, ή κάτι άλλο όχι ξινό). Προσθέτουμε 2 φέτες γαλοπούλα (βραστή ή καπνιστή) ή κοτόπουλο που μας έμεινε από την προηγούμενη μέρα πχ. Κόβουμε ένα ώριμο αβοκάντο σε φέτες και τις βάζουμε πάνω από τα υπόλοιπα. Σμίγουμε μαγιονέζα με mango chutney και αλείβουμε στην άλλη φέτα ψωμιού, και σκεπάζουμε το σάντουιτς. Τρώμε!!!!

Επέθανα, θέλω να το τρώω κάθε μέρα ασπούμε. Εν έχω φωτογραφίες δυστυχώς, αλλά εν χρειάζουνται. Δοκιμάστε το και θα πειστείτε!

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Γυναικοπάζαρο

Ένα μικρό ποστάκιον για να ενημερώσω όσους ενδιαφέρονται ότι το Γυναικοπάζαρο θα γίνει απόψε, από τις 17:00 μέχρι τα μεσάνυχτα.
Θα πωλείται κρασί με το σκοπό να βοηθηθεί μια οικογένεια.
Όσοι τα καταφέρετε, have a good time!
Σας φιλώ!

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

New York Pool In The River

Είδα αυτό και μου άρεσε πολύ.
Μακάρι να εγίνουνταν τζαι στην Κύπρο έτσι πράματα, που το πράμα που έχουμε να δείξουμε είναι το αρχαιολογικό τζαι κάτι τέθοια.
Τζαι την πλατεία ελευθερίας αναθέσαν την σε ξένους σαμπώς τζι εμείς εν έχουμε καλλιτέχνες τζι αρχιτέκτονες!

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Φαρμακοποιοί και μαλακίες με τη ρίγανη,

Σήμρα θα ασχοληθεί και αυτό το μπλογκ με το θέμα των φαρμακείων.
Ξέρω ότι αρκετούς από μας μας προβληματίζει το θέμα κατά διαστήματα, έτσι είπα σήμερα, με την ευκαιρία που μου έδωσε μια καταπληκτική φαρμακοποιός, της οποίας το όνομα μπορεί ή όχι να αποκαλύψω αργότερα, να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου και να μου πείτε κατά πόσο αξίζει μια καταγγελία ή όχι.



Η γράφουσα είναι άτομο εξαρτημένο στα αντισυλληπτικά. Πίνω εδώ και 2 χρόνια. Είμαι καλά, δεν μου προκαλούν κάποιο πρόβλημα, ίσα ίσα που μετριάζουν το PMS (ΠΕΣ) μου και τον πόνο ο οποίος παλιότερα με εκαθήλωνεσ το κρεβάτι για 2 μέρες χωρίς να μπορώ να κάμω τίποτε άλλο, ούτε καν να ακούω όταν μου μιλούσαν.

Τα αντισυλληπτικά χάπια αγαπητέ αναγνώστη, όπως είναι τα πράματα τωρά, ξεκινώ τα Κυριακή. Για 3 βδομάδες χαππώννουμαι, μια εβδομάδα διάλειμμα και πάλε που την αρχή.

Ο γιατρός διά συνταγή για 6 κουτιά χάπια και πρέπει να την αφήσεις στο φαρμακείο σου και να επιστρέφεις να πέρνεις το κουτί σου όποτε θέλεις.
Αντιλαμβάνομαι ότι εμπορούσα να αγοράσω 2-3 κουτιά μαζί, αλλά άνεργη ούσα, είπα να μην ζητώ 22/33 ευρώ μονοφατσιά που τους γονείς, καλλύττερα 11-11-11 κάθε μήνα.

Και η ιστορία μας μας βρίσκει σήμερα, Κυριακή, 19 Ιουνίου (happy fathers day!), να γυρέφκω φαρμακείο που να εφημερεύει για να ζητήσω να μου δώσουν ένα κουτί αντισυλληπτικά και να τους φέρω τη συνταγή την επόμενη Δευτέρα που είναι το ραντεβού μου.

Πάω στο πιο κοντινό φαρμακείο. Περιμένω τη σειρά μου, καλημερίζω και λέω στη φαρμακοποιό πολύ ευγενικά ότι κοιτάξτε τι γίνεται, έλειπα εκτός Λευκωσίας, και ξεκινώ σήμερα, δεν βρίσκω τη φαρμακοποιό μου στα τηλέφωνά της και αν μπορείτε να με βοηθήσετε κλπ κλπ κλπ.

Μου λέει δεν χρειάζεται! Ξεκίνα αύριο τα χάπια σου. Πέταξε το σημερινό, και ξεκίνα αύριο. Τη ρωτάω αν είναι σίγουρη και επιβεβαιώνει. Χτυπά το τηλέφωνό της, μιλά, κλίνει, ξαναρωτάω, ξαναεπιβεβαιώνει, έρχεται πελάτης και με ψιλοδιώχνει.
Έρκουμαι σπίτι, ανολιω το ενημερωτικό των χαπιών μου, θορώ τα εξής:
Παραλείψατε ένα δισκίο στη διάρκεια της 1ης εβδομάδας: Πάρτε το δισκίο που παραλείψατε μόλις το θυμηθείτε, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να πάρετε δύο δισκία μαζί. (μα καλάν τούτη εν μου είπε να το πετάξω το πρώτο;) Πάρτε τα δισκία και πάλι τη συνηθισμένη ώρα και χρησιμοποιείστε επιπλέον προφυλάξεις κατά τις επόμενες 7 ημέρες, για παράδειγμα προφυλακτικό (μα καλάν τούτη είπε μου εν έχει πρόβλημα! αν μου ελαλεν έννα εγόραζα τζαι προφυλακτικά που λλόου της που λαλεί ο λόος!) Εάν είχατε σεξουαλική επαφή κατά τη βδομάδα πριν παραλείψατε το δισκίο ή εάν έχετε ξεχάσει να αρχίσετε μια νέα ταινία μετά το διάστημα χωρίς δισκία, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι υπάρχει κίνδυνος εγκυμοσύνης. (ΧΑ;;;;; Ννάμπου λαλεί;;; Αφού η άλλη είπε μουυυυυ.......) Σε αυτή την περίπτωση επικοινωνήστε με το γιατρό σας. (ναι εγώ που ο γιατρός  μου εν όποιος λάχει που το μακάρειο ήντα chance έχει να τον έβρω τζαι να επικοινωνήσω κλπ σήμερα μαζί του;).

Μανικώννουμαι, πιάννω την τηλέφωνο, λαλώ της το χαρτί δαμε λαλεί έτσι τζι έτσι. Ε τζαι τι θέλεις να κάμω εγώ; Λαλώ της ε, ψάχνω ένα τρόπο να τακτοποιηθεί το θέμα μου, είμαι πρόθυμη να σας αφήσω κοντά σας μια ταυτότηα κάτι, μέχρι την άλλη Δευτέρα που είναι το ραντεβού μου και θα σας φέρω τη συνταγή. Δεν σαω λέω αύριο μεθάυριο, σας λέω καθαρά ότι είναι την άλλη Δευτέρα, στις 27 το ραντεβού μου. Επιμένει ότι δεν είναι γόνιμη μέρα η πρώτη άρα δεν έχει πρόβλημα, κι εγώ να τις λέω ναι αλλά εδώ λέει αυτό και ανάλογα τη βδομάδα στην οποία είμαι έχει διαφορά. Επίσης είπε μου το θεϊκό ότι το φυλλάδιο εννοεί αν παραλείψεις ΟΎΛΛΗ την εβδομάδα ενώ είναι σαφές ότι μιλά για ΈΝΑ δισκίο.

Στα πολλά λαλεί μου εντάξει έλα πίσω αλλά θέλω να μου αφήσεις κάτι δαμέ.
Πάω.
Αρχίζει μου πάλε ότι εν τόσες κοπέλλες που εβοήθησε που το 85 που είναι φαρμακοποιός, και καμία δεν τηε επήρεν ποτέ μια συνταγή, και ότι ένας "κύριος" έπιασεν την η ώρα 12 μιση τη νύχτα που εφημέρευε τζαι είπε την ότι θέλει υπόθετα για το μωρό του τζαι είπα του ότι εν ανεύθυνος που δεν εφρόντησε ούλλη μέρα τζαι έμεινεν έτσι ώρα κλπ κλπ κλπ.
Τζαι λαλεί μου την άλλη μέρα είχε το θράσος να με πιάσει να μου πει ότι εκατάγγειλε με στο σύνδεσμο φαρμακοποιών ότι τον είπα ανεύθυνο. Είπε μου ότι ο υπεύθυνος απάντησε του ότι καλά του είπα, τζαι ότι ήταν τζαι λίο του.

Εχαμογέλασα, εν απάντησα (ότι είχε δίκαιο ο άθρωπος), λαλώ της αν ήμουν ανεύθυνη δεν θα επήεννα να δω τι λέει το κουτί τζαι να έρτω πίσω να σας πω να σας αφήσω κάτι σαν εγγύηση ότι θα επιστρέψω.
Επιμένει να μου λαλεί τα δικά της, ότι εν πειράζει να μεν το πιώ το ένα κλπ. Εξηγώ της ότι μπορεί να ξέρω ότι τυπικά οι γόνιμες μέρες δεν είναι οι πρώτες, αλλά τα γέριμα εν χάπια, εν είμαι τζαι φαρμακολόγος, τζίνο που λαλεί πάνω στο κουτί ακολουθώ το. Επιμένει ότι "ναι αλλά εγώ είμαι!" σάννα τζαι αν τύχει τίποτε έννα την κατηγορήσω ότι "τζίνη μου είπεεεεν!!!!". Τζαι καταλήγει στο ότι εχω πολλά arrogant ύφος τζαι επιθετικό κλπ.

Μένω μαλάκας τζαι απαντώ της, λυπούμαι αλλά εγώ ήρτα τζαι πολλά ευγενικά εζήτησα σας τούτη την βοήθεια τζαι εσείς με είπετε βασικά ανεύθυνη τζαι arrogant κλπ. Τζαι καταλήγω τζι εγώ στο ότι "αν δεν θέλετε να με βοηθήσετε, πείτε μου το τζαι να δω τι θα κάμω".
Τζαι με πολλά άνεση κοττά μου πίσω τα πράματά μου τζαι θκιώχνει με.
Τζιαμέ δεν άντεξα, είπα της ένα "ευτυχώς έχει πολλά καλλύττερα πλάσματα που εσάς" τζαι έφια.

Επήα σε άλλο φαρμακείο, είπα τους έτσι κι έτσι, είπαν μου μάνα μου πιάστα χαρτιά σου, απλά σε παρακαλώ να μου φέρεις τη συνταγή, μεν μας αφήσεις έτσι, είπα τους ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ, επέμεινα να κρατήσουν κάτι που μένα, δεν εδεχτήκαν, εδώκαν μου τα χάπια μου τζι επήα στο καλό.

Πείτε μου τωρά σας παρακαλώ τι πρέπει να κάμω για τη σκαρκά τη φαρμακοποιό.
Ευχαριστώ που εμείνετε μαζί μου ως το τέλος της κουβέντας! Σας ακούω!

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Εγωισμός σε όλο του το μεγαλείο

Θορώ μιαν γυναίκα, ηλικία γιαγιάς, καλαμαρού, η οποία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το σπέρμα του γιού της που είχε καταψυχθεί (μεν ρωτάτε, ακόμα απορώ), και ο οποίος επέθανεν, τζαι ήβρεν γυναίκες τες οποίες επλήρωσεν τζαι εκάμαν μωρά του γιού της βασικά, για να τα αναγιώσει η ίδια.
Επειδή "έθελεν να υπάρχει μια συνέχεια του γιού της".

ΕΝΕΥΡΙΑΣΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ.

Τζαι δεν είναι ένα μωρό, ούτε δύο, ούτε τρία. Είναι τέσσερα. Αν είναι δυνατόν.

Άμα πεθάνει τούτη η γυναίκα τα μωρά τι θα απογίνουν; Εν γιαγία. Αντιλαμβάνομαι ότι τζαι οι γονείς που θα ήταν νέοι θα μπορούσαν να πεθάνουν, συμβαίνουν κάθε μέρα τέθκια πράματα. Αλλά πάεις τζιαμέ που το ΞΕΡΕΙΣ ότι θα πεθάνεις ΈΝΙΓΟΥΕΙ, πώς πάεις τζαι κάμνεις τούτο το πράμαν; 58 χρονών να γίνει "μάνα";

Τι θα πει τούτων των μωρών; Δεν έχεις μάνα τζαι τζίρη; Μπορεί να εν τζαι γιαγία, τζαι μάμμα; Τζαι σε έτσι ηλικία;

Τζαι μετά εν τζαι το άλλον: Εν κανεί που γεννιούνται τόσα μωρά που ήδη δεν έχουν γονείς γιατί πεθαίνουν, γιατί τα αφαιρούν από την κηδεμονία των γονέων γιατί είναι ακατάλληλοι οι γονείς, γιατί τα παρατούν οι γονείς, γιατί, γιατί, γιατί.... Εν κανεί που ούλλα τα ζευγάρια (ούλλα είναι τρόπος του λέγειν, ξέρω ότι μέσα μέσα έχει κάποιους που έννεν έτσι) θέλουν να κάμνουν δικά τους μωρά τζαι δεν υιοθετούν.... ΠΆΕΙΣ ΤΖΑΙ ΚΑΜΝΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ τζαι φέρνεις τα μωρά στον κόσμο μέσα σε έτσι κατάσταση;

Απορώ. Είμαι εγώ η παράλογη; Τι νομίζετε;

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

Έπρεπε...

επειγόντως να το μοιραστώ τούτο μαζί σας...
Δεν με κόφτει αν τους ξέρετε (αντροπή δική σας), ή αν θέλετε να κάμετε τζι εσείς ποτούτα (περίτου αντροπή σας).
Λυσάξτεεεεεε!!!!

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Ίντερβιου (να σου πετύχει)

Soooo, επήα τζι εξαναγράφτηκα άνεργη, τζαι εδώκαν μου ένα χαρτί να πάω σε μια δουλειά για συνέντευξη. Η δουλειά δεν έχει όνομα γι'αυτό δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω. Απλά να πω ότι έπρεπε το πρωί να πηγαίνω κάπου να μαζεύω κάποια χειρόγραφα ή μη στοιχεία και το απόγευμα να τα δακτυλογραφώ.
Εκανόνισα το ίντερβιου (επιάσαν με οι ίδιοι οι αθρώποι που την εταιρεία), τζαι επήα.
Όταν έφτασα, έπιασα τηλέφωνο, όπως μου είχαν πει να κάμω, για να μου εξηγήσουν ακριβώς πού να πάω. Λέω είμαι εδώ, κάτω από το κτήριο, από ποιά πόρτα μπαίνω; (είχε πολλές). Μου λέει "αυτήν που γράφει το τάδε". Της λέω "είναι πολλές που γράφουν αυτό". Μου λέει "όπως θα περάσεις από εκεί, θα το δεις". Της λέω "ναι, αριστερά ή δεξιά;" (μιλούμε για δύο ξεχωριστά κτίρια) Θεϊκή απάντηση: Δεν ξέρω αν είναι δεξιά ή αριστερά!
Κλείνω και ανεβαίνω στη μια. Αν δεν είναι εδώ, θα είναι στο απέναντι κτίριο. Τελικά ήταν το απέναντι κτίριο. Ανεβαίνω, κτυπώ, μπαίνω.

Στο τηλεφώνημα, με ρώτησαν αν ξέρω αγγλικά. Της είπα ότι σπουδάζω μετάφραση, όπου δεν μας διδάσκουν ΚΑΝ τη γλώσσα, αλλά πιο πέρα πράγματα.
Μπαίνω στο γραφείο της υπεύθυνης, χαιρετώ. Μου λέει να καθίσω σε ένα τραπεζάκι που έχει πάνω 2 κόλλες, και ναμεταφράσω αυτό που λέει στη μια κόλλα από τα Ελληνικά στα Αγγλικά. Χαμογελώ.
Εκείνη την ώρα μάλλον μπήκε η Ειρωνία μέσα και έδωσε πάνω στην κυρία υπεύθυνη γιατί γύρισε και μου είπε "Ήντα γελάς; Εν που εν πολλά καλά τα Αγγλικά σου;;;;;". Απάντησα σεμνά και ωράια ότι απλά ήμουν απροετοίμαστη, δεν περίμενα ότι θα είχα να κάνω κάτι σήμερα.

Έκατσα και το μετέφρασα. Σημείωση του μεταφραστή: οι μεταφραστές χρησιμοποιούν ΚΑΙ λεξικά, ακόμα και μεταξύ δύο μητρικών γλωσσών πολλές φορές γιατί υπάρχουν λέξεις με πολύ όμοια νοήματα αλλά διαφορετική χρήση. Ένα απλό παράδειγμα (αλλά πολύ ορατό) είναι το λευκό με το άσπρο. Τέσπα.
Στα 5 λεπτά έχω τελειώσει και μου έχει μείνει η φράση "μέλι- γάλα". Τα προηγούμενα και τα επόμενα τα έγραψα και άφησα ένα κενό και προσπαθούσα να σκεφτώ μια περίπτωση που θα ήθελα να πω κάτι τέτοιο πώς θα το έλεγα. Εντωμεταξύ η κυρία να μιλά στο τηλέφωνο για τη δουλειά της και να εκνευρίζομαι με τα πράματα που την ακούω να λαλεί του κόσμου. Στα 3 δευτερόλεπτα περισυλλογής γυρίζει η υπεύθυνη "ετέλειωσες μάνα μου;". Της λέω όχι, μάλλον ναι...(διστακτικά, αλλά με βλέπει και το βλέμμα της λέει να συνεχίσω) απλά μου έμεινε μια έκφραση και προσπαθώ να σκεφτώ κάτι καλό... Ρωτά τι έκφραση και της λέω. [Απαντά την ιδιοφυή απάντηση: "Γιατί εν βάλλεις honey and milk;" Εξηγώ: εμ....όχι....εγώ έψαχνα μια έκφραση που να λέγεται στη γλώσσα...όπως λέμε εμείς ρίχνει καρεκλοπόδαρα...και στα αγγλικά λέμε it's raining cats and dogs...κάτι τέτοιο...] Με παροτρύνει να βγω να ρωτήσω μια άλλη υπάλληλο που "ξέρει αγγλικά τζίνη". Διστακτικά (ήντα ίντερβιου εν τούτο!;) πάω τζαι ρωτώ. Για να μεν τα πολυλογώ repeat part in brackets above. Μετά μπαίνει στο νόημα και μου λέει βάλε ότι θέλεις, κάτι δικό σου, όπως το νοιώθεις. Έβαλα κάτι που ετέρκαζεν συντακτικά στο κενό που είχα αφήσει τζαι άφησα το χαρτί στο γραφείο.
Χαιρετώ και μου απαντούν: Θα το δούμε..μπορεί και αύριο....φυσικά δεν ξέρουμε τι θα γίνει γιατί η κοπέλλα που ήταν να φύγει σάννα τζαι δεν θέλει να φύγει τελικά..... Ε, σόρυ που δεν σε είδαμεν παραπάνω..... Ενευρίασα τζι έφυα.
Περνά το Σ/Κ τζαι πιάννει με τζαι λαλεί μου ενδιαφέρεσαι για παρτ τάιμ; (υποτίθεται εδώκαν μου το ίντερβιου που το γραφείο εργασίας γιατί ήθελα full time). Λαλεί μου "τζαι πόσα μας εζήτησες εσύ;" Τελικά σάννα τζαι εκακοφάνηκεν της που της είπα ότι εν εμιλήσαμε, εν ξέρω τι εταιρεία είσαστε, εμένα είπαν μου που το γραφείο εργασίας ότι ο μισθός εν τόσος άρα προσαρμόστε τον με τες ανάλογες ώρες, κλπ.... Είπα της έννα δω τζαι να απαντήσω τζαι άρκεψε να μου τα μασά ότι αν πάω για παρτ τάιμ έννα έβρω αλλού φουλ τάιμ τζαι να φύω.
Έλεος μερικοί αθρώποι να μεν βρέθεται η ίσια τους!
Photo via here

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Για να σοβαρευτούμεν

Υπάρχει άμεση ανάγκη για ένα νεαρό συνάνθρωπο μας για μεταμόσχευση μυελού οστών. Την Τετάρτη, 4/05/2011 και ώρα 5.00 με 7.00 το απόγευμα, θα πραγματοποιηθεί στο Σωματείο του Κεραυνού Στροβόλου από το Καραϊσκάκειο Ίδρυμα, αιμοληψία με σκοπό να βρεθεί συμβατός δότης.Η διαδικασία είναι πολύ απλή. Θα χρειαστεί 1-2 λεπτά ο καθένας μας από τον χρόνο του για να δώσει αίμα με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να σώσει μια ζωή. Οι επιτρεπόμενες ηλικίες είναι από 18 μέχρι 45 χρόνων. Παρακαλούμε όσους ενδιαφέρονται να δώσουν το παρόν τους καθώς επίσης και να προσπαθήσουν για μεγαλύτερη δυνατή προσέλευση.
Για περαιτέρω πληροφορίες μπορείτε να αποταθείτε στο τηλ. 22863110 ή στο email: iaristodemou@papaellinas.com
 
To event στο facebook μπορείτε να το δείτε εδώ.

Να σας πω ότι όσοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να παν στον Κεραυνό, μπορούν να πάνε και στο κέντρο αίματος στην Έγκωμη να δώσουν. Θα ζητήσετε να δώσετε δείγμα για μυελό, θα συμπληρώσετε μια μικρή αίτηση-ερωτηματολόγιο και το δείγμα σας θα κρατηθεί στην τράπεζα του Καραϊσκάκειου στην οποία έχουν πρόσβαση άλλες χώρες.

Να ξέρετε ότι γίνεται αιμοληψία, σαν όταν είναι να κάνετε αναλύσεις, χωρίς να πειράζει αν πάτε απροετοίμαστοι, δηλαδή έχοντας φάει κάτι, ή παίρνωντας κάποιο φάρμακο κλπ.
Δεν πονάει, όπως ΔΕΝ ΠΟΝΑΕΙ, και η διαδικασία αν σας χρειαστεί κάποιος κάποτε. Δεν παίρνουν πλέον μυελό, αλλά αίμα μόνο, άρα μόνο ένα συνηθησμένο τρύπημα από βελόνα είναι που θα υποστείτε, δεν υπάρχει λόγος να αγχωνόμαστε.

Παρακαλώ μην πάτε αν δεν έχετε σκοπό να παρουσιαστείτε ΑΝ είστε συμβατός δότης κάποτε.
 
Όσοι θέλετε, μην το αμελήσετε, αν μπορεί κάποιος να βοηθήσει ένα παιδί 23 χρονών αξίζει τον κόπο μια μικρή ταλαιπωρία!

Καλή πρωτομαγιά, και σας εύχομαι όλους υγεία στο σώμα, υγεία στη ψυχή, δύναμη και κουράγιο.

Παρασκευή 29 Απριλίου 2011

Μετά το παναύριν

Είδα λίο που το ΡΙΚ. Βασικά κάθουμαι στο PC τζαι εν δίπλα η τηλεόραση τζαι ακούω.

Πρώτο Φακτ: Τούτος ο σχολιαστής ο Κυπραίος την Πίππα εν την λαλεί Πίππα αλλά Φιλίππα. Τον Χάρυ γιατί εν τον λαλεί Χενρυ τζαι επιμένει με το Χάρυ;

Δεύτερο Φακτ: Εν είχα ιδέα ότι ζει ο άντρας της βασίλισσας. Τζαι πόσο απαξιωτικό ένι να είσαι "ο άντρας της βασίλισσας" αντί "βασιλιάς";

Τρίτο Φακτ: Κοτζιάμου βασίλισσα τζαι ζει με επίδομα; (βασιλικό μεν, αλλα επίδομα δε!)

Royal Wedding- παρατράγουδο

Καημένε μου πρίγκηπα. Don't google yourself tonight. :p
Μακάρι να εγίνετουν τούτο να ήταν το τελευταίο πράμα που εθώρουν/άκουα/εθκιέβαζα για τον γαμόγαμο.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Γραφείο εργασίας- Reloaded

Επέρασεν ένας μήνας που τα επεισόδια με το γραφείο εργασίας.
Πλέον γράφω τα δαμέ σαν το ημερολόγιο για να μεν τα συγχύσω ή να τα ξεχάσω τα γεγονότα.
I HAVE A HEADACHE
Επήα κατά η ώρα 11μιση να ξαναγραφτώ άνεργη. Επερίμενα τη σειρά μου (που ομολογουμένως ήρτεν πολλά γλήορα) τζαι επήα στη λειτουργό που ήταν διαθέσιμη. Είπα της ότι ήρτα να γραφτώ ξανά και να ρωτήσω και κάτι.

Εγράφτηκα, έδωκεν μου την κόλλα μου να ξαναπάω, ήβρεν μου τζαι δουλειά (μη χέσω). Ύστερα ξεκινώ να την ρωτήσω τζίνο που ήθελα:
Εγώ είμαι φοιτήτρια ακόμα, στην Ελλάδα, αλλά είμαι έβδομο έτος, γιατί...ε...Ελλάδα. Οι σπουδές μου κανονικά είναι 4 χρόνια.
Διακόπτει με: Ε, καλό, εν τζαι δικαιούσαι να γραφτείς άνεργη!
Συνεχίζω: Εξαναγράφτηκα. Εξάλλου εδούλεψα για ένα χρόνο και κάτι ως τωρά, με κοινωνικές ασφαλίσεις κλπ. Όταν ερώτησα αν δικαιούμαι ανεργιακό επίδομα, μου είπαν ότι δεν δικαιούμαι γιατί σπουδάζω ακόμα, και παίρνω ένσημα για τη σύνταξη μου. ΌΜΩΣ, εγώ όταν τελειώσω, φαντάζομαι ότι θα πάρω ένσημα για 4 χρόνια που είναι η κανονική διάρκεια σπουδών μου, και τώρα έτσι κι αλλιώς δεν παίρνω κάποιο επίδομα ως φοιτήτρια.
Λαλεί μου, έννεν η δουλειά μου, πρέπει να ρωτήσεις στις κοινωνικές ασφαλίσεις για τούτο, εν δική τους δουλειά. Να πάεις απέναντι στες κοπέλλες και να σου πω και κάτι; Αν δενε ίσαι ευχαριστημένη που τις απαντήσεις που σου διούν, να ζητάς να δεις κάποιον ανώτερο, κάποιον προϊστάμενο.
Λαλώ της χαίρω πολύ, αν ήταν να έρκουμαι τζαι να ξέρω τες απαντήσεις που ψάχνω, ήντα να έρκουμαι εξ'αρχής; Αφού έρκουμαι να με πληροφορήσουν, όι να τους τα πω εγώ!
Συνεχίζω, τζαι ρωτώ την κάτι άλλο. Τι σχέδια εργοδότησης, κατάρτησης κλπ υπάρχουν;
Διά μου μιαν κόλλα τζαι λαλεί μου μα από ότι βλέπω για σένα, εν άσχετα τούτα. Θορώ την κόλλα, ήταν για σεμινάρια τοποθέτησης γυψοσανίδων, υδραυλικά, κλπ.
Λαλώ της έννεν για τούτο το σχέσιο που μιλώ εγώ, δεν υπάρχει κάτι άλλο;
Τζαι απαντά μου: Ε, ένιξερω, τούτα μας εδώσαν εμάς, εν τα πιο καινούργια μας.

ΚΑΛΑΝ ρε κουμπάρε, που τη στιγμή που μου λαλείς ότι ΕΝΙΞΕΡΕΙΣ, γιατί εν κάμνεις κάτι να μάθεις; Περιμένεις να ακολουθήσω τη συμμβουλή σου τζαι να ζητήσω να δω τον προϊστάμενο σου εδώ και τώρα; Αλλά βέβαια, αν ήσουν ιδιωτική υπάλληλος σιγά μεν με έστελλες μόνη σου στον μάστρο. Αλλά επειδή είσαι κυβερνητική τζαι ξέρεις ότι εν πρόκειται να σου κάμει τίποτε κάποιος, γι'αυτό έχεις έτσι θράσος.

Φέυκω τζαι πάω στες αλλες κοπέλλες, των κοινωνικών ασφαλήσεων. Ξανά μανά. Φοιτήτρια. Έβδομο έτος. Εργασίες μόνη μου. Τέσσερα έτη. Δούλεψα ένα χρόνο και κάτι ήδη. Είπετε μου, ένσημα. Σύνταξη. Αναγνώριση, πόσα χρόνια για πτυχίο.
Τζαι απαντά μου: ΗΝΤΑΛΩΣ ΣΠΟΥΔΑΖΕΙΣ ΚΑΛΟ;
Ξανά: Δεν έχω παρακολουθήσεις άλλες. Έχω διάβασμα που κάμνω μόνη μου από εδώ, από σπίτι μου. Εδούλεψα ήδη ένα χρόνο, δεν παίρνω επίδομα από αλλού, γιατί να μην δικαιούμαι ανεργιακό;
Και λαλεί μου το θεϊκό να ζητήσω από το πανεπιστήμιο χαρτί που να λαλεί αν η φοίτηση είναι μερική ή πλήρης για να δουν κατά πόσο μπορώ να δουλέψω και αν όχι να θεωρούμαι άνεργη. Λαλώ της απλά εν νομίζω ότι αφορά το πανεπιστήμιο ποιά μαθήματα μου εμείναν, ή πώς αποφασίζω εγώ να περάσω τζίνα τα μαθήματα. Για τζίνους τα 4 χρόνια που διαρκεί κανονικά το πτυχίο είναι πλήρης φοίτηση. Τα επόμενα χρόνια είναι παράταση, όμως δεν το ορίζουν σαν πλήρης ή μερική φοίτηση τούτο το πράμα. Εν τους αφορά και δεν νομίζω ότι έχουν να μου δώσουν καποιο τέτοιο χαρτί να σας φέρω.
Επιμένει. Δαμέ στο πανεπιστήμιο Κύπρου φέρνουν μας που την Μέριμνα τούτη τη βεβαίωση. Σιου τζαι καλά να επιμένει ότι θα μου δώσουν τζαι που το δικό μου πανεπιστήμιο.

Απλά για το έτσι της κουβέντας, μόλις τελειώσουν οι διακοπές θα γυρέψω να μάθω αν υπάρχει έτσι πράμα που το πανεπιστήμιό μου, να δω αν θα μου πουν όχι ή όχι ή όχι. Τζαι μετά δέχουμαι ιδέες για το τι μπορώ να κάμω.

Photo via here