We are the pretty petty thieves

Άδεια.
Τζείνο που χρειάζουμουν.
Να ξεφύγω,  να βρω λίο τον εαυτό μου. 4 ημέρες. Έκαμα δουλειές που εμαζεύκουνταν για μήνες αφού είχα φτάσει στο σημείο να πρέπει να επιλέξω κάθε φορά μεταξύ ξεκούρασης/δουλειών και διασκέδασης.
Επήα να κανονίσω κάτι με το μόντεμ μου, επήα να αγοράσω υλικά για κάτι που θέλω να φτιάξω εδώ και καιρό, αγόρασα γατονυχοκόπτη και έκοψα τα νύχια του γατιού, επήα για μασάζ (μετά που έφτασα σε σημείο να μουδιάζει το χέρι μου για ώρες επειδή ήταν πιασμένη η πλάτη μου), εσυγύρησα το δωμάτιο μου σε πολλά μεγάλο βαθμό (έπρεπε να εκτεθώ λίο για να πω έννα το κάμω), τζι ακόμα έχω την αυριανή μέρα να δοκιμάσω μια νέα συνταγή, να κόψω τα μαλλιά μου, να φκω, να συγυρίσω το μέρος όπου διαβάζω, ίσως κι αλλα πράματα που εν είμαι σίγουρη ότι θα πιεστώ να τα κάμω.

Όι, εν κάμνω σούπερ ύπνο, όι έννεν ούλλα τέλεια, αλλά ας είναι κι έτσι, έλειψε μου να αλλάξει η ρουτίνα μου, να μεν έχω ωράρια, να μεν έχω υποχρεώσεις σε δεύτερους, αλλά μόνο σε εμένα.
Ελπίζω ότι θα πιάσω ούλλη την άδεια που δικαιούμαι ακόμα για το χρόνο, πριν τελειώσει ο χρόνος, αν και χλωμό το βλέπω, αφού έχω ακόμα 9-10 μέρες να παίρνω.

Επρόσεξα ότι δύσκολα αφήνω νέα τραγούδια που ακούω να με παρασύρουν, ενώ κολλώ στα ίδια συγκερκιμένα που μπορεί να ακούω εδώ και 10 χρόνια. Προσφέρουν μου κόμφορτ και ηρεμία γιατί ξέρω τι ακολουθεί, ξέρω το ρυθμό, ξέρω τι λεν, για τι μιλούν, τζαι κάθε φορά που τα ακούω εκτιμώ την εμπειρία που μου προσφέρουν λίο παραπάνω. Άμα ακούω νέα πράματα, και ειδικά άμα ακούω ένα άλμπουμ μια φορά, έννα πω στο τέλος μια γενική ιδέα, αν μου άρεσε γενικά ή όι τζαι κανεί. Εν κολλώ εύκολα.

Με τούτα και με κείνα, σας αφήνω με παλιό πάλε τραγουδάκι αγαπημένο, που δεν θυμούμαι αν έβαλα ξανά δαμέ επειδή ακούω το παραπάνω τελευταία.