Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 2017

Τρίκλινο

Και τι να ζηλέψω;
Είναι μαζί καλά.
Εγώ στο μαζί δεν ήμουνα καλά. 
Μόνο που σκέφτομαι τα αγγίγματα.
Δεν νιώθω πλέον άνθρωπος,
αλλά ρομπότ. 
Πεθαίνω μέσα μου;
Φοβάμαι;



Λούπα.

1 σχόλιο:

pax είπε...

πάντα θέλω να σου γράψω σε αυτά τα post, και ποτέ δεν ξέρω τι να γράψω, γιατί μου λείπουν όλα σχεδόν τα κομμάτια της ιστορίας.

μπορεί να μην αλλάζει κάτι αυτό που θα πω, αλλά όσο κλισέ και να ακούγεται, θα έρθει εκείνος ο άνθρωπος που θα σε κάνει να καταλάβεις γιατί δεν δούλεψε με όλους τους άλλους. σου το υπογράφω. :)