Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Θυμός

Εσυνέβη μου κάτι που αν όχι όλοι, οι παραπάνω άνθρωποι το περνούν σε κάποια φάση. Ίσως να μου έλειπε κάτι αν δεν το περνούσα τούτο. Τζαι ίσως αν δεν το ζούσα να μεν εμπορούσα να καταλάβω μια κατάσταση που κάποια στιγμή θα περνούσαν/περάσουν οι αγαπημένοι μου.
Εν μια εμπειρία. Τζαι εν γίνεται να "πενθώ" άλλο εγώ. Εν μου αξίζει να είμαι έτσι.
Και επερνούσα μια φάση άρνησης για μερικές μέρες, ίσως διαπραγμάτευσης, τζαι κατάθλιψης αργότερα.

Ενόμιζα ότι ήταν χωρίς ουσιαστικό λόγο που έγινε ό,τι έγινε.

Τελικά έννα πω ότι ο λόγος ήταν μια χαρά ουσιαστικός. Με όνομα και επίθετο.

Τζαι κάπως έτσι περνούμε στο θυμό, την οργή.

Τζαι θυμούμαι τα στάδια που περνούμε για να ξεπεράσουμε ένα χαμό, μια απώλεια.  Τα στάδια του πένθους.

Αρνηση
Θυμος
Διαπραγματευση
Καταθλιψη
Αποδοχη

Όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά, αλλά όλα απαραίτητα για να βιώσουμε αυτό που μας συνέβη και να το ξεπεράσουμε.

Εν θέλω να έρτει ξανά η κατάθλιψη, φοούμαι το γιατί όταν ένοιωθα ότι μου έρκεται, εσυμβαίναν, ή εκανόνιζα να συμβούν άλλα πράματα, τζαι να το αναβάλλω.
Παρτάκια, σχέδια, παρέες, ποτά, χορός, μουσική, βλακείες.
Θυμούμαι την πρώτη νύχτα που ήμουν πραγματικά πολλά χάλια τζαι είχα κόσμο τζι εμίλησα. Αμέσως. Φίλους τζαι οικογένεια.
Την επόμενη νύχτα να πίνουμε (κλασικά πλέον) τα gin μας και να μεν είμαι πολλά σίγουρη τι έγινε.
Τζαι μια νύχτα, αρκετά αργότερα, μετά που καιρό, επήρα απόφασση ότι έννα κάτσω σπίτι, μόνη μου στο μπαλκόνι, να διαβάσω τα ποιήματα μου, να κλάψω με την ησυχία μου, να πιώ το κρασούδι μου έτσι ήσυχα κι ωραία, τζαι πάλε εβρέθηκε ένα πετούμενο να έρτει να κάτσουμε λίο. Τζαι πάλε εν τα σκέφτηκα τα δικά μου.

Εν θέλω να μου έρτει τωρά, φοούμαι το. Εν θέλω να νοιώθω πάλε έτσι. Είμαι καλά τωρά που έχω νεύρο. Που έχω θυμό. Νοιώθω καλύτερα.

Ό,τι κι αν έρθει όμως, ελπίζω ότι θα είναι για καλό. Ότι μακροπρόθεσμα θα με βοηθήσει.

Υποσχέθηκα το όμως στον εαυτό μου.
Τζαι πιστεύκω το ότι αξίζουν μου καλά πράματα.
Τζαι έννα έρτουν όλα στην ώρα τους.

 

12 σχόλια:

μισ πσαροκόκαλο είπε...

Κατέληξα στο ότι όσο πιο νωρίς κλάψεις και λυτρωθείς τόσο πιο εύκολο είναι να συνεχίσεις τη ζωή σου.
Άμα κάνεις το λάθος να το παίξεις δυνατή και "σίδερα μασάει ο Κουταλιανός" έρχεται μια μέρα που σε χτυπάει αστροπελέκι κατακέφαλα και πέφτεις στη μαύρη καταθλιψάρα.
Ευγενική προσφορά της γκουρού της κατάθλιψης.

Moonlight είπε...

ω, έκλαψα, αλλά δεν ξέρω αν ήταν στα πλαίσια της κατάθλιψης.
θα δείξει. κι όπως και να'ναι, θα περάσει.

Peripaixtra είπε...

εν σου αξίζει, όπως το είπες. εν φυσιολογικό ότι θα περάσει λίος τζιαιρός ώστε να έβρεις τα πόθκια σου. Μεν βιάζεσε να φκεις που τούτην την κατάσταση. Νομίζω πως έτσι εννά μάθεις τζιαι κομμάτια του εαυτού σου που εν έξερες.. Καλημέρα!!

Ανώνυμος είπε...

Αξίζουν σου καλά πράματα, ναι. Τζαι θα έρτουν.

Θυμός πορτοκάλι. Βοηθά :D

Ανώνυμος είπε...

Μια χαρά εννα σαι, λαλώ σου το εγώ που το τελευταίο τζιαιρο περνώ τις καταθλίψεις που την μιαν παστην άλλη, , λέω σου ότι όλα θα πάνε καλά. Ναι εν καλά να κλάψεις, εν καλά να κτυπηθείς αλλά το κυριότερο εν σωστό να θυμώσεις τζιαι να διεκδικήσεις την ευτυχία σου, να διεκδικήσεις την χαρά σου. Απόλυτες αξίες , ζωή και θάνατος. Τα υπόλοιπα εν μεταβλητά και διαχειρίσιμα, άρα έχουν λύσεις. Τζιαι κόρηηηηηηηηηηηηηηηηη να θυμάσαι έσιει τζιαι κάποιους άγνωστους γνωστούς τζιαι που ξέρεις μπορεί να βοηθήσουν άμα χρειαστείς κάτι γιατί κόφτει τους να σαι καλά!!!χχχ

the Idiot Mouflon είπε...

Αν έχουν ένα καλό οι ψυχολόγοι είναι το μπλα-μπλα που υποχρεούνται να δεχτούν που σένα για να τους φορτώσεις όσα δεν θέλεις να κουβαλάς πκιον...

Ανώνυμος είπε...

e p en to sxolio m??

Unknown είπε...

Έν θα πω πολλά. Έτσι για αλλαγή. Φαίνεσαι δυνατός άνθρωπος, ελπίζω να ισχύει. Και έχεις πλάσματα γυρω σου που σε αγαπούν και θα σε στηρίξουν. Ένα - ένα βήμα τη φορά.

Ina είπε...

Ωραίο πράμα το τζιν αν και άσχημο το μεθύσι του, ακόμα πιο ωραίες οι αναλύσεις με φίλους. Χρειάζεται και η θλίψη για εκείνο που έχασες και μετά είσαι ελεύθερη να πάεις πάρακατω. Δε επιβάλλεται να την περάσεις στην απομόνωση όμως...

Πεζούνι είπε...

Ηντάμπου να γενει τωρα που ουλλα τα πετούμενα λείπουν??? τι θα σου φέρει το σύμπαν ξαφνικό?

Moonlight είπε...

Περιπαίχτρα, είπαμε, έννα γίνω καλά. Τζι εγώ τούτο λαλώ. Εν το ξανάζησα, τζαι τωρά μαθαίνω με πολλά.

Inv, εν ξέρω πού ξέρεις εσύ αν μου αξίζουν ή όι, αλλά επειδή πιστεύκω το εν αντιλέγω. Ήπια και θυμό πορτοκάλι πάντως.

Αμαδρυάδα, ξέρω τα, ούλλα. Τζαι πάντα σκέφτουμαι τζείνους που εχάσαν σοβαρά πράματα τζαι εκαταφέραν τα. Ένα ένα στάδιο, όπως έρκουνται, θα περνώ καλά και θα περάσουν όλα. Τζαι εν φαντάζεσαι πόσο ανέκτησα την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους τον τελευταίο καιρό, παρόλο που βλέπω τζαι γαϊδούρια, τζαι άχρηστους, τζαι σκάρτους ανθρώπους.

Αγρινό, εν επήα ποτέ, εν νοιώθω ότι είμαι έτοιμη για έτσι πράμα, ούτε μέσα μου, ούτε μπορώ να το αντέξω οικονομικά. Αλλά έχω εμπιστοσύνη του εαυτού μου, τζαι αν χρειαστεί έννα βρω τον τρόπο τζαι θα το κάμω.

Αντιμοκούλα, είμαι. Απλά πρέπει να πεισμώσω. Τζαι με κάθε επιφυλακτικότητα νομίζω επείσμωσα. Άρα είμαι σε καλό δρόμο.

Ίνα, απλά εν βιώνω θλίψη αν δεν είμαι μόνη μου. Εν τούτο που με ανησυχεί.

Πεζούνι, λείπουν αλλά έχω τρόπους για να θα φέρνω κοντά μου και τα πεζούμενα και τα περπατούμενα που θέλω. Να'ναι καλά τζαι η τεχνολογία τζαι η μνήμη μου, κάμνουν με να χαμογελώ ακόμα τζαι που τζειαμέ που ένει. :) (αλλά ό,τι τζι αν φέρει το σύμπαν αν εν καλό, κάμνει μας)

The Passenger είπε...

Anger!

Such a colourful cocktail!