Η κιτρομηλιά πίσω που το γραφείο εν ούλλο νέες μούττες τζαι φορτωμένη μπουμπούκια. Η λεμονιά επίσης με μούττες να πετάσσουνται, και ολάνθιστη. Άμα φυσήσει λίο προς το παράθυρο που σκέκουμαι νομίζω ότι είμαι μες στες φωτογραφίες που τη γιορτή του πορτοκαλιού ή κάτι.
Η συκιά που ήταν κλαδεμένη, σαν το ξερό κλωνί, εγέμωσε νέα φύλλα, και οι χελωνίτσες αρχίσαν τες βόλτες τους.
Η φύση συνεχίζει χωρίς να καταλάβει που κρίση τζαι χρεοκοπία, τζαι Λαϊκή, τζαι ανεργία, τζαι Δημητριάδη...
Ας συνεχίσουμε όσο μπορούμε κι εμείς.
Η συκιά που ήταν κλαδεμένη, σαν το ξερό κλωνί, εγέμωσε νέα φύλλα, και οι χελωνίτσες αρχίσαν τες βόλτες τους.
Η φύση συνεχίζει χωρίς να καταλάβει που κρίση τζαι χρεοκοπία, τζαι Λαϊκή, τζαι ανεργία, τζαι Δημητριάδη...
Ας συνεχίσουμε όσο μπορούμε κι εμείς.
4 σχόλια:
μέχρι να μας πιάσει όλους ο πύρουλος!!
Tζαι εμας ετσι ανθισμένη ειναι η αυλή μας. Στην αρχή λαλώ τραγική ειρωνία. Μετα ειπα οτι η ζωή συνεχιζεται τζαι οφειλουμε να καμουμε οτι μπορουμε για να συνεχισουμε.
That's the spirit:)
Χάρηκα που διαβασα και κάτι αληθινό!
Ναι η ζωή συνεχίζει... και μόνο οι νόμοι της έχουν σημασία.
Οι δικοί μας και οι δικές μας παρανομίες είναι μικρές μπροστά της.
Δημοσίευση σχολίου