Το πάρκινγκ

Αννοίεις μια επιχείρηση.
Μένεις έγκυος.
Αποφασίζεις ότι εν μπορέις να εξυπηρετάς κόσμο ενώ είσαι έγγυος επειδή εν λυμένα τα νεύρα σου.
Γεννάς.
Περνούν 2 μήνες.
Το μαχαζί ΑΚΟΜΑ κρατά το η μάνα σου.
Μαζί με το μωρό!
Επέρασε ένας χρόνος ρε μωρά, τζι ακόμα κρατά της το μαχαζί η μάνα της. Κάθε μέρα, που το πρωί ως το απόγευμα, τζαι τα Σάββατα.

Σήμερα επάρκαρεν σε σημείο που ΌΣΟ που έφκαινα που το πάρκινγκ μου, τζαι τούτο με 2-3 πισινο-μπροστινές.
Είδε με ότι δυσκολεύκουμαι, αλλά εν ετάραξεν.

Έκαμα τη δουλειά μου τζαι ήρτα πίσω. Ακόμα ήταν τζιαμέ. Εγώ εντωμεταξύ ήρτα που την άλλη πλευρά του δρόμου τζαι δεν εμπορούσα να μπω να παρκάρω έτσι που ήταν τζιαμέ ακόμα.
Παίζω της πουρού να φκει να το ταράξει, να δει πόση ισοτρία κάμνει για να μεν παρκάρει λίο πάρακατω που το μαχαζίν της (αφού χώννει τζαι τη βιτρίνα της να καταλάβεις), τζαι εν έρκεται. Προχωρώ τζαι θωρώ την μες στο μαχαζί τζαι λαλεί μου "περίμενε θκυό λεπτά τζαι μάχουμαι με το μωρό".


Ε.......


εεεεεεεεεεεεεεεε...........


εσιέμπιξη ασπούμε.

Εν κανεί είσαι εσύ σκλάβος της κόρης σου, είμαι τζι εγώ αθκιανή να σε καρτερώ τζαι τζίνη ο θεός να ξέρει ννάμπου κάμνει ασπούμε;
Τζίνο που λαλέις να είχα μια σαραβάλλα πρόχειρη να της την ημπήξω ρε αναγνωστούδι μου, έτσι θα έκαμνα.

Για να δεις όμως τι καλός και υποχωρητικός άθρωπος που είμαι, επήα τζι επάρκαρα στο άλλο πάρκινγκ φωνάζωντας "άμα το ταράξεις έλα τάραξε τζαι το δικό μου καλό" τζαι επήα σπίτι μου.

Εννοείται ότι εν τζιαμέ ακόμα το αυτοκίνητο.

Νοιώθω ότι πολλά σύντομα εν θα συγκρατηθώ όμως.
Νοιώθω το...