Εγωισμός σε όλο του το μεγαλείο

Θορώ μιαν γυναίκα, ηλικία γιαγιάς, καλαμαρού, η οποία αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το σπέρμα του γιού της που είχε καταψυχθεί (μεν ρωτάτε, ακόμα απορώ), και ο οποίος επέθανεν, τζαι ήβρεν γυναίκες τες οποίες επλήρωσεν τζαι εκάμαν μωρά του γιού της βασικά, για να τα αναγιώσει η ίδια.
Επειδή "έθελεν να υπάρχει μια συνέχεια του γιού της".

ΕΝΕΥΡΙΑΣΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ.

Τζαι δεν είναι ένα μωρό, ούτε δύο, ούτε τρία. Είναι τέσσερα. Αν είναι δυνατόν.

Άμα πεθάνει τούτη η γυναίκα τα μωρά τι θα απογίνουν; Εν γιαγία. Αντιλαμβάνομαι ότι τζαι οι γονείς που θα ήταν νέοι θα μπορούσαν να πεθάνουν, συμβαίνουν κάθε μέρα τέθκια πράματα. Αλλά πάεις τζιαμέ που το ΞΕΡΕΙΣ ότι θα πεθάνεις ΈΝΙΓΟΥΕΙ, πώς πάεις τζαι κάμνεις τούτο το πράμαν; 58 χρονών να γίνει "μάνα";

Τι θα πει τούτων των μωρών; Δεν έχεις μάνα τζαι τζίρη; Μπορεί να εν τζαι γιαγία, τζαι μάμμα; Τζαι σε έτσι ηλικία;

Τζαι μετά εν τζαι το άλλον: Εν κανεί που γεννιούνται τόσα μωρά που ήδη δεν έχουν γονείς γιατί πεθαίνουν, γιατί τα αφαιρούν από την κηδεμονία των γονέων γιατί είναι ακατάλληλοι οι γονείς, γιατί τα παρατούν οι γονείς, γιατί, γιατί, γιατί.... Εν κανεί που ούλλα τα ζευγάρια (ούλλα είναι τρόπος του λέγειν, ξέρω ότι μέσα μέσα έχει κάποιους που έννεν έτσι) θέλουν να κάμνουν δικά τους μωρά τζαι δεν υιοθετούν.... ΠΆΕΙΣ ΤΖΑΙ ΚΑΜΝΕΙΣ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΜΑ τζαι φέρνεις τα μωρά στον κόσμο μέσα σε έτσι κατάσταση;

Απορώ. Είμαι εγώ η παράλογη; Τι νομίζετε;