Εθνική Επέτειος

Σήμερα ήμουν άσhημα αθκιασερή, τζαι εθώρουν τηλεόραση. Είδα το "έχεις μέσον" για πρώτη φορά. Τζαι ήθελα να κλαίω.
Εκάμαν ένα "γκάλοπ": (σε παρενθέσεις η δημοσιοφράφος) Επίαν κάτω Λευκωσία, μετά την παρέλαση τζαι ερωτούσαν τους μαθητές που επαρελάσαν ΤΙ γιορτάζουμε σήμερα, γιατί επαρελάσαν. Ακούσα τα πάντα: την απελευθέρωση της Κύπρου..από τους Ιταλούς...όι όι, εν της Ελλάδας...(και το ηρωικό...) όχι... (ποιός το είπε;) ε..ένιξερω... Άλλος μετά: (γιατί είπαμε όχι;) ε, ήρταν οι Ιταλοί τζαι εθέλαν να μας κάμουν πόλεμο, ε, ήταν να κάτσουμε τζιαμέ; αντιδράσαμε τζι εμείς... (τζαι ποιός εκέρδισε;) ε...εμείς! (ποιόν εκερδίσαμε;) ε..εκερδίσαν μας οι γερμανοί; Ένιξερω... (πώς νοιώθεις σήμερα;) εγώ ενευρίασα σήμερα, μόνο εγώ εφώναζα, οι άλλοι τίποτε...

Στο στούντιο, ήταν τζαι 2 μαθητές..τζαι εθημήθηκα την απορία που είχα πάντα τότε που ήμουν σχολείο: γιατί εν πάει κάποιος που την εκπομπή να μιλήσει που πριν με τους μαθητές, να δει ότι μιλούν καλά, σωστά, κόφκει τους νάκκον ο νους τους....τζαι απλά λαλούν σε ένα σχολείο στείλτε μας 2 μιτσιούς για το τάδε θέμα;

Εμίλαν ο μιτσής, πετάσσει το λάθος "μας επιβλείται" ακούεις... Πιάνει ο παλαβός τηλεθεατής που χάνει το νόημα της εκπομπής, τζαι λαλεί (εν ολίγις) "να μιλήσετε εν ξέρετε, τζαι φκαίνετε να πείτε ότι φταίει ο ένας τζαι ο άλλος που εν έτσι οι νέοι μας;" κλπ. Τζαι η αγαπητή Γωγώ, αντί να κρύψει, μάσhεται να καλύψει τον μιτσή: "ήταν ένα λάθος της στιγμής, ένα σαρδάμ, είναι η πρώτη φορά που τα παιδιά βγαίνουν στην τηλεόραση και δεν είναι σωστό να τα κρίνουμε από τον καναπέ μας..αλλά ας απαντήσει και μόνο του το παιδί.." Τζαι λαλεί το παιδί να απαντήσει.. Τζαι τι το έθελεν; Εξεκίνησε μια πρόταση σhειρότερη που τες δικές μου τες τεράστιες, χωρίς νόημα, ή έστω με νόημα που δεν εκόλλαν στο (σαχλό) σχόλιο που έκαμε ο τηλεθεατής, επαναλαμβάνοντας 10 φορές τη λέξη "επιβλείται"! Τζαι η Γωγώ, για δεύτερη φορά, αντί να σκάσει, επιμένει να υπερασπίζεται τον μιτσή: "να, τώρα το κάνει ξεπίτηδες κυρίες και κύριοι"...

Ύστερα, πιάνει άλλος τηλεθεατής τζαι λαλεί ότι σε κάθε πρωινή εκπομπή που μας δείχνουν που την Ελλάδα, έχει και ένα ομοφυλόφιλο. Πάει δαμέ ο Λουκάς (ο Φουρλάς και ΟΧΙ ο Φουρουλλάς) να πει ότι εν θέλει να ακούσει πάρακατω. Αλλά η Γωγώ, γνήσιο τέκνο της δημοκρατίας, λέει όχι, άστε τον τηλεθεατή να ολοκληρώσει, να καταλάβουμε και πώς το έχει συνδέσει το πράγμα... Και συνεχίζει ο τηλεθεατής...ότι ούλλοι τούτοι δεν βοηθούν στο να νιώθουμε Έλληνες!!!

Τζαι ούλλοι τούτοι επροσπαθούσαν να έβρουν το ποιος φταίει (και τι πρέπει να γίνει) που δεν ξέρουν οι μαθητές μας 2 βασικά πράματα...

Εν εμπορούσαν πριν να τους φκάλλουν να μιλούν, να ακούν τι θέλουν να πουν πρώτα; Να μεν τρων την ώρα τούτοι οι άσχετοι; Εν είπα να αφήνουν μόνο όσους συφωνούν μαζί τους, αλλά τζίνους που εν σχετικοί με το θέμα. Εν τόσο απλό, εν καταλάβω γιατί εν γίνεται τούτο το πράμα, τζαι πρέπει να ανέχουμαι να ακούω τον κάθε άσχετο, αμπάλατο να μιλά τζαι να φιλοσοφεί κουβέντες του αέρα.


Πόση ώρα έννα εμπορούσετε να το ακούτε τούτο το πράμα;


Τζι εν λαλώ ότι είμαι πολλά καλλύτερη, Τζι εγώ, που ήμουν δημοτικό εσύγχιζα την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου. Τζαι πάλε, εσύγχιζα το ποιο γιορτάζουμε πότε. Όι το τι έγινε κάθε φορά, τζαι να μπλέκω μεσ στην αντίσταση τους Τούρκους, την Κύπρο, την ανεξαρτησία Ελλάδας ή Κύπρου, κλπ... Τζαι αντρέπουμουν, έθελα να ανοίξει η Γη να με καταπιεί κάθε φορά που ήταν να στολίσουμε το "σέλοτεξ" μας στην τάξη, που ερώταν η δασκάλα κάτι, τζαι έθελα να ακούσω κάτι για να θυμηθώ ποιό που τα 2 εγιορτάζαμε, Τζαι σπίτι πάλε αντρέπουμουν, εθεωρούσα ότι εν ρεζίλι να μεν ξέρω, 3τη δημοτικού, τούτα τα πράματα! Ε, αντράπου-αντράπου, μιαν, αλλη μιάν, έμαθα τα. Εν ξέρω λεπτομέρειες (αντροπή μου) αλλά όι σε έτσι σημείο. Ε, ποιός φταίει; Οι γιορτές τζαι οι ομιλίες στα σχολεία, πάντα ήταν βαρετές. Αλλά που μόνος σου, άμα εν θέλεις να μάθεις, άμα εν έχεις αντροπή πάνω σου, ε, εν μαθαίνεις...