Κυριακή 6 Μαρτίου 2016

Τώρα ξέρεις γιατί

Ξέρεις τζείνο που νιώθεις στην καρδιά σου άμα λυπάσαι για κάτι τζαι κλαίεις ώσπου να σου περάσει ή έστω να μουδιάσει;
Έκλαψα, αλλά επροσπάθησα τόσο πολλά να με σταματήσω που τωρά έμεινε ένας εσωτερικός πόνος που με βασανίζει. Περίμενα το PMS για να κλάψω ως συνήθως, αφορμή και ευκαιρία να το εκτονώσω, αλλά δεν.
Κι έτσι ακόμα πονώ.
Πονώ, κουράζομαι, κοιμάμαι.
Ξυπνώ, πονώ, δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Ξανά και ξανά.

2 σχόλια:

Peripaixtra είπε...

"You can't fight the tears that aint coming"

Disciple είπε...

Τσίμπα αγκαλιά.
Κράτα γερά