Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Δύο άκρα.

Νιώθω χάλια όταν θέλω να πω ότι διαφωνώ με κάτι και πιστεύω ότι είναι λάθος και δεν μπορώ να εξηγήσω ΓΙΑΤΙ είναι λάθος, ενώ το ξέρω και δεν είναι υποκειμενικό θέμα.

Από την άλλη, χαίρομαι όταν κόσμος του οποίου τη νοητική αντίληψη θαυμάζω και εκτιμώ καταλαβαίνει τι θέλω να πω, και βρίσκει τα λόγια να το εκφράσει.

Long live twitter, and the CyTL.

6 σχόλια:

Δρακουλίνα είπε...

Ακριβώς. Είσαι μες το νου μου. Εν τρομακτικό.

Ανώνυμος είπε...

Μπορείς να δώσεις ένα παράδειγμα με κάτι που διαφώνησες χωρίς όμως να μπορείς να εξηγήσεις γιατί;

pax είπε...

είναι μια μορφή ανακούφισης το να μπορείς να εκφραστείς αποτελεσματικά, ή να το κάνει κάποιος άλλος για σένα!

Πεζούνι είπε...

Je to na evris ta sosta atoma pou mporoun na milun gia esena en je diskolo prama.
Simfwnw. Thavmazw ta atoma pou mporoun na ekfrazonte omorfa (je me 'thavmazw' enww 'zilefkw').

Moonlight είπε...

Ανώνυμε, από τη μέρα που άφησες το σχόλιο προσπαθώ να θυμηθώ τι ήταν το συγκερκριμένο παράδειγμα για να σου απαντήσω. Το θυμήθηκα αλλά ήμουν εκτός, χωρίς πρόσβαση στο λογαριασμό μου, και τώρα μπήκα να απαντήσω και πάλι δεν θυμάμαι!
Αν θυμηθώ κάποια στιγμή, θα ενημερώσω. :p

J*** είπε...

My prob exactly .Am glad you found people understanding you in Twitter. I have t.