Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Σίχαμα

Πένθησα για το χαμό του προηγούμενου γάτου μου για πολύ καιρό. Περισσότερο από οποιουδήποτε άλλου ζώου που είχα(με): Περισσότερο από του γάτου που δεν γύρισε ποτέ και δεν βρέθηκε κάπου να ανακυκλώνεται, περισσότερο από του γάτου που αρρώστησε και με σκότωναν οι τύψεις που τον είχαν οι γονείς που υπό την ευθύνη τους ενώ έλειπα και δεν τον πήγαν στον γιατρό, περισσότερο από του 14χρονου, συνομήλικου μου τότε σκύλου μας στον οποίο είχα κάνει μέχρι πρόταση γάμου γιατί τον υπεραγαπούσα, περισσότερο από του καναρινιού που είδα τη μια στιγμή ζωντανό και την επόμενη να είναι στον πάτο του κλουβιού του πυροβολημένο με αεροβόλο, περισσότερο από του χρυσόψαρού μου που άφησα να λιμοκτονήσει (νομίζω), περισσότερο από του μαχητή μας που απλά εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος.
Το ξεπέρασα και αποφάσισα ότι θα υιοθετήσω ένα άλλο γάτο όταν δεν ήμουν κι εγώ καλά ψυχολογικά. Και το έκανα, πιο υπεύθυνα από ποτέ. Ο γάτος δεν θα βγαίνει από το σπίτι, θα στειρωθεί, αποπαρασιτωθεί, θα τρώει καλή τροφή όπως συνιστά ο κτηνίατρος και ό,τι σχετικό έτυχε να διαβάσω.

Και ο γάτος ξεκινά να κάνει εμετούς. Και πάμε στο γιατρό και κάνουμε αγωγή με αντιεμετικά με ενέσεις, χάπια, μαγειρευτό φαγητό, θεραπεία με φαρμακευτική τροφή, με εβδομαδιαία προληπτική αγωγή με πάστα.

Και φαίνεται να είναι καλύτερα.

Μέχρι που μια μέρα ξεκινά πάλι. Και δεν φαίνεται να τον ενοχλεί το στομάχι του, αλλά οι εμετοί με αίμα καλά κρατούν. Το μαγειρευτό φαΐ να βγαίνει με μορφή αχώνευτου, να μην έχει φτάσει ποτέ στο στομάχι του.

Και πάμε ξανά στο γιατρό και μας συστήνει να γίνουν αναλύσεις. Είναι μικρός άλλωστε, δύσκολο να έχει κάτι στο στομάχι. Και οι αναλύσεις είναι καθαρές, και ξανά μανά αγωγή με χάπια και αντιεμετικά, και ώρες που δεν περνούν μέχρι να συνέλθει από την αναισθησία για να γίνουν οι αναλύσεις, και να ξύνεται εκεί το λαιμουδάκι που τον ξύρισαν για να του πάρουν το αίμα. Και ξανά φαγητό σπιτικό, και αγωγή με ειδική, φαμακευτική τροφή και τρώει επιτέλους και χαίρομαι, γιατί είχε σιχαθεί το φαγητό και είχε αδυνατίσει.

Και μια μέρα ξανακάνει εμετό και παρηγοριέμαι και λέω ότι είναι που δεν του έχω δώσει την πάστα για τις τρίχες και τη δίνω και ησυχάζω μέσα μου, και κάνει ξανά εμετό με αίμα. Και ξανά. Και πάμε ξανά με μαγειρευτό φαΐ μέχρι να ξαναβρεί λίγο την όρεξή του και να φάει την τροφή του.

Και ο γιατρός να μου συστήνει γαστροσκόπηση και να ψάχνουμε τα κτηνιατρεία να βρούμε ποιος έχει γαστροσκόπιο μικρό, κατάλληλο για το γάτο, και να με ρωτάνε όλοι οι γιατροί πόσο μεγάλος (ηλικιακά) είναι, και να λέω 1μιση-2 ετών και να ξαφνιάζονται όλοι και να λένε "α, είναι νεαρός".

Και να βρίσκουμε το γαστροσκόπιο και να είναι στα ανάθεμα και η διαδικασία να είναι ταλαιπωρία 4-5 ημερών και να είναι και το κόστος στα €200 και να μην τα έχεις να τα δώσεις. Και να αισθάνεσαι κακός και τόσο λίγος και τόσο ανεπαρκής απέναντι στο ζωάκι που σου προσέφερε χάδια όταν τα χρειαζόσουν, κι ήταν η μόνη καρδιά που χτυπούσε σε ολόκληρο το σπίτι όταν ήσουν μόνη, και που τρέχει πίσω σου για να παίξετε και σου κλείνει τα ματάκια αργά αργά και λέει σ'αγαπώ, και κουλουριάζεται δίπλα σου το πρωί που τρως πρωινό, και σε αφήνει να του κόβεις τα νύχια και να το ποτίζεις φάρμακα, και δεν σου κρατά κακία όταν του πατήσεις την ουρίτσα ή το πόδι, που τρέχει στην πόρτα όταν ακούσει το αυτοκίνητό σου, και νιαουρίζει πίσω από την πόρτα όταν σε ακούει να γυρνάς, δεν μπορείς να προσφέρεις κι αυτό το πράγμα. Και να έχεις ήδη ξοδέψει για εκείνον περισσότερα από όσα έχεις ξοδέψει σε γιατρούς πάνω σου τα τελευταία χρόνια και πραγματικά δεν μπορείς να δώσεις κι αυτό το ποσό, και είσαι απελπισμένος και σιχαίνεσαι την ύπαρξή σου και την κατάντια μας, και τα λεφτά.

Συγχωρέστε με για την έλλειψη συνοχής στα λόγια μου. Χαμένη είμαι ολόκληρη, πού να βρω λογική να βάλω στα γραφύμενα μου;

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάνα μου το καημένο:(( Εν κρίμα... Μήπως επήραξεν τον τίποτε που έφαε?Εν μπορεί να την κάμει ο γιατρός τζαι να του δώσεις τα λεφτά πιο μετά? Τα ζώα εν τα πιο ανιδιοτελή πλάσματα που υπάρχουν. Ενημέρωσε μας για τυχόν εξελίξεις σε παρακαλώ. Περαστικά του:((

Ανώνυμος είπε...

Μανα μου ρε. Περαστικά του. Αν υπάρχει τρόπος και κάνουμε όλοι 5-10 Ευρώ δωρέα ο καθένας θα μαζευτεί το ποσό. Βάλε κανένα λινκ.

Moonlight είπε...

Ευχαριστώ πολύ πολύ, είπα να εριμένω λίγο γιατί φαίνεται να ηρέμησε κάπως. Σκέφτομαι ότι αν μπω στη διαδικασία αυτή, θα πάει παρακατω αν βρεθεί κάτι: βιοψίες, επεμβάσεις, κλπ.
Συνεχίζουμε να τον παρακολουθούμε, να τον περιορίζουμε, να δίνω τη φαρμακευτική τροφή και το μαγειρευτό φαΐ και την πάστα για να αποφύγω ερεθισμούς από τρίχες, και ελπίζω να ηρεμήσει.
Η μεγάλη απελπισία η χτεσινή πέρασε λίγο, και πραγματικά συγκινούμαι με τα σχόλιά σας/mails σας. Δεν ήταν ο σκοπός μου, αν χρειαστεί θα τα καταφέρω όπως τα καταφέρνουν τόσοι άνθρωποι που έχουν τέτοια θέματα.
Τις ευχές μου ρε γκάιζ. ΧΧ

ruth_less είπε...

Συμφωνώ με τον ανώνυμο πιο πάνω. Είμαστε πολλοί bloggers και σε περιπτώσεις "εκτάκτου αναγκης" μπορούμε όλοι να βάζουμε 5-10 ευρώ και να αλληλοβοηθουμαστε.

Εδώ που φτάσαμε, σήμερα εσύ, αύριο εγώ, δεν εχει ντροπή.

Εύχομαι περαστικά στο μικρούλη.
:)

χριστακης χαραλαμπους είπε...

Όλοι μας χάσαμε ζώα λόγω κόστους.Δυστυχώς οι δήθεν κτηνίατροι και γενικώς πολλοι που ασχολούνται με ζώα αισχροκερδούν εις βάρος των ζώων και των ιδιοκτητητών.

Beatrix Kiddo είπε...

:(

μουν, αν απελπιστείς, άσε μας να βοηθήσουμε, είδες και κάποιο άλλο γιατρό;

έχει ένα σάιτ που μπορείς ανώνυμα να κάνεις εισφορές, αν θες βάλε εκεί το γατί σου, και θα δώσουμε

μην το αφήσεις

Moonlight είπε...

Συγκινείτε με ρε παιδιά, μην ανησυχείτε. Είχε με πιάσει το παράπονο γιατί να δουλεύκω τζαι να μεν μπορώ να προσφέρω ό,τι χρειάζεται σε ένα γαμημένο κατοικίδιο. Έννα το κανονίσω αν χρειαστεί.
Προς το παρόν έχει όρεξη να παίζει πάλι, οπότε προσπαθώ και είμαι λίγο αισιόδοξη.
Να'στε καλά ρε μωρά!

pax είπε...

κόρη (προσπάθα να) μεν νιώθεις τύψεις.. κάμνεις το καλύτερο που μπορείς! υπολόγιζε με κι εμένα σε περίπτωση που χρειαστεί συνεισφορά! sorry που δεν μπορώ/ προλαβαίνω να γράψω κάτι πραγματικά παρηγορητικό.. αλλά βουρώ, ξέρεις το. εννα είσαι μια καλή μάμα κ για τα μωρά σου πάντως!

Moonlight είπε...

Pax μου να'σαι καλά.
Εν θέλω καν μωρά, ένα κάττο τζι εν μπορώ να τον αναλάβω, εν θωρείς;!

Θα σας ενημερώσω για ό,τι γίνει τελικά.

Ανώνυμος είπε...

Και εμενα Μουν μου βαλμε μεσα.Οτι χρειαστεις σφυρα μας και θα κανουμε το καλυτερο για το γατακι.χχχ

Triolouin είπε...

Tζιαι μένα κόρη