Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Τα παράπονά σας και σε άλλη παραλία.

Προσπαθείς να κάμεις μια δουλειά. Εν φκαίνει όπως πρέπει. Θεωρείς ότι εν δικό σου λάθος.
Μιλάς με συνάδελφο με μεγαλύτερη εμπειρία. Λέει σου θα το δει.
Εν βρίσκει κάτι λάθος. Λαλεί μάλλον εν τεχνικό και μιλά με την εταιρεία που εν υπεύθυνη.
Η εταιρεία εν του διά λύση, ούτε του λέει ότι θα ψάξει τι πάει λάθος. Προτείνει "λύση" εις βάρος του χρόνου μου σαν επαγγελματίας.
Σκάζω και τη δοκιμάζω. Ούτε τζείνο δουλεύκει.
Μιλώ με την εταιρεία, η οποία θεωρεί ότι είμαι ηλίθια ενώ τους έχω αποδείξει επανελημμένα ότι δεν είμαι επιβεβαιώνει ότι δεν δουλεύει ούτε αυτή η λύση. Μου λένε ότι θα προωθήσουν το θέμα πιο πάνω για έλεγχο. 
Προφανώς πριν δεν ήταν αρκετά μεγάλο το πρόβλημα, τωρά που εχρειάστηκε να φαν κι εκείνοι λίγο χρόνο εν πρόβλημα.
Ζητώ λύση εντός της ημέρας. Εννοείται δεν.
Την άλλη μέρα πάλι δεν έχω λύση, και μου λεν να με βοηθήσουν. 

Πλέον η λύση που προτείνουν (και αναγκαστικά δέχομαι) εκτός του ότι είναι εις βάρος του χρόνου μου, έχει και οικονομικό κόστος για μένα.
Τους εξηγώ ότι δεν μπορεί να είναι λύση τούτο που προτείνουν μόνιμα, αλλά ότι πρέπει να είναι μεμονωμένο περιστατικό και ότι θα έπρεπε τέτοια προβλήματα να είχαν επιλυθεί κατά το beta testing του νέου συστήματος αυτού, και μετά να βγει στο κοινό.
Μου απαντούν επαγγελματικότατα "εντάξει Μούνλαϊτ, έλα να κάμνεις τη δουλειά μας". Που δεν είναι ΚΑΝ η δουλειά τους αυτή.
Φρόντισα να διευκρινίσω ότι δεν έχω παράπονο από τη ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ βοήθεια, αλλά ότι το όλο σύστημα έπρεπε να είναι καλύτερο και να μην έχουμε τέτοια προβλήματα. Και επιμέναν να ειρωνεύονται ότι πρέπει να πάω να κάμω τη δουλειά τους.

Εσύ θα επίστευκες ότι εκαταλάβαν το πρόβλημα σου και θα το μεταφέρουν πάρακατω;
Ούτε εγώ.

Έγραψα μια επιστολή στα κεντρικά τους γραφεία, και την επόμενη μέρα παίρνουν τηλέφωνο να ζητήσουν τα ρέστα από το αφεντικό και να ρωτήσουν εάν έχει ενημερωθεί ότι ο υπάλληλος του γραφείου έχει προβεί σε έγγραφο παράπονο.

Σόρυ;

Σόρυ;

Ναι.

Επειδή ζούμε στη χώρα όπου αν μιλήσεις εσύ ο υπάλληλος άσχημα σε πελάτη, και ο πελάτης πιάσει το μάστρο να παραπονεθεί για σένα, και ο μάστρος πει σου το, ΠΙΑΝΝΕΙΣ ΕΣΥ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ ΚΑΙ ΖΗΤΑΣ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΜΕ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΡΟΥ!!!!!!!

Μαλάκα μου ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τούτο το πράμα!

Το αντιμετωπίζουμε και τούτο, απαντά το αφεντικό ότι έχει διαβάσει την επιστολή και ότι συμφωνεί με τα γραφόμενα και επεξηγεί (παρόλο που αυτό περιλαμβανόταν ΚΑΙ στην επιστολή) ότι δεν είναι παράπονο προς το άτομο που μας βοήθησε, αλλά παράπονο προς την εταιρεία το οποίο αισθανθήκαμε ότι δεν θα μεταφερόταν-όχι όπως θα έπρεπε τουλάχιστον.

Και μας απαντούν μαλακές με τη ρίγανη. Μαλακίες στο τετράγωνο. Μαλακίες στον κύβο. Αρλούμπες. Να τους λαλούμε τζείνους απ'ευθείας τα προβλήματά μας. Που τα ξαναείπαμε ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΩΣ και δεν έγινε κάτι! Που δεν καταλάβουν ΚΑΝ ποιό είναι το πρόβλημα.

Τζαι μετά εν πρέπει να θέλω να σhίσω το μαγιό μου, να βάψω τα μαλλιά μου μεσh, κάτι τέλοσπαντων να φκάλω τα νεύρα μου.
Έτο κάτι τέτοιες ώρες εν που κάμνω τες σκέψεις τες τερατώδεις μου.
Επαγγελματίες λαλεί σου μετά.

9 σχόλια:

Kolona είπε...

Επάγγελματιες μα που;

Beatrix Kiddo είπε...

η κύπρος είναι ο τάφος του επαγγελματισμού

ruth_less είπε...

Εν έshει πιο κομπλεξικούς που τα αφεντικά της μειωμένης αντίληψης που επιμένουν στο αλάθητο του Πάπα (τζιαι τζείνον ακόμα έλειξε με τον τελευταίο ανοικτόμυαλο Πάπα!)

Εν υπάρχουν πολλοί επαγγελματίες dear για να μεν τα ισοπεδώσω όλα τζιαι εγώ τωρά. Υπομονή... ώσπου να γινείς εσύ μάστρος του εαυτού σου, αν είναι μες τα σχέδια... κάποτε.

Moonlight είπε...

Κολόνα, εν θέλω να το πω ισοπεδωτικά. Πιστεύω ότι στα επίπεδα που μπορεί να υπάρξει για τα κοινωνικά δεδομένα και για τα μεγέθη της Κύπρου, υπάρχει κόσμος που ξέρει τη δουλειά του και την κάνει.

Bea, δυστυχώς εν μικρά και τα περιθώρια, αλλά κάτι βλέπω να υπάρχει. Απλά καμιά φορά τζειαμέ που επερίμενες ότι θα υπάρχει, νοπ!

Ruthless, εν έχω κανένα πρόβλημα με τα bosses μου! Το πρόβλημα μου ήταν με τον συνεργάτη και το πώς εχειρήστικε ένα παράπονο που του έκαμα. Εν ξέρω κιόλας αν θέλω να είμαι μέστρος του εαυτού μου, ήταν ο παπάς μου και δεν νομίζω να άντεχα την πίεση. Ένα μάστρο όπως ήταν ο παπάς μου στους υπαλλήλους του όμως, θέλω τον.

thalassamov είπε...

Άσχετα με τη λύση και το πρόβλημα,ως υπάλληλος πρέπει να πάρεις την άδεια του προϊσταμένου σου πριν στείλεις έγγραφο παράπονο.
Δεν είναι θέμα λογικής αλλά θέμα ιεραρχίας. Ο κανόνας του παιχνιδιού πώς να το κάνουμε;
Δυστυχώς έτσι είναι.

Moonlight είπε...

Θάλασσα, ο προϊστάμενος φυσικά και ήξερε ότι έστειλα επιστολή αν και δεν την είχε διαβάσει.
Δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα μεταξύ μας. Το πρόβλημά μου είναι που πήραν να ζητήσουν τα ρέστα που είχαμε πρόβλημα, και που ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑΝ με το πρόβλημα!
Επίσης, υπάρχει και η σχολή που λέει ότι το αφεντικό έχει κάποιο υπάλληλο για να χειρίζεται κάποια θέματα τα οποία δεν έχει το χρόνο να χειριστεί ο ίδιος. Πολλοί δεν ζητούν να δουν τέτοια πράγματα, αφού εμπιστεύονται τον υπάλληλό τους, την κρίση του, και την ικανότητά του να εκτελέσει τη δουλειά. ;)

The Passenger είπε...

Ε αν θέλεις σιήστο το μαγιό εν τζιαι πειράζει

Peripaixtra είπε...

αχαχα!! καλάν κόρη μου, τι είπαν του μάστρου σου; "Ναι, γειά σας, ξέρετε τι ετόλμησε να κάμει η υπάλληλος σας; Έλεος που την ήβρετε!" χαχα εν γίνεται.

Ουφ! είπε...

ιστορίες για αγρίους :/