Ημιφαγία

Εξανακούσαμε (αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι) για την ωμοφαγία.
Σίγουρα όμως ΔΕΝ εξανακούσετε για την ημιφαγία. Τζαι για να είμαι ειλικρινής ούτε εγώ εν είχα ξανακούσει για τούτο ως πριν 5 λεπτά που ήμουν στην τουαλέτα τζαι έβαλλα της φάρμακο τζαι μου ήρτεν τούτος ο νεολογισμός στο μυαλό.

Όπως όλα τα καλά σπίθκια λοιπόν έχουμε τζι εμέις μια κυρία η οποία έρκεται μια φορά τη βδομάδα και καθαρίζει το σπίτι.
Δεν θα σταθώ στο πόσο καλή ή όχι είναι. Θα σταθώ στις διατροφικές της συνήθειες.

Συγκεκριμένα σε μια.

Πριν από κάποιο καιρό η μάνα μου είχε φέρει σπίτι που το ζαχαροπλαστείο/αρτοποιείο της γειτονιάς κάτι μπισκοτάκια. Είχε τα αφήσει στην τραπεζαρία, μέσα στο χάρτινο δισκάκι όπου τα εγόρασεν, με το χαρτί πουπάνω.
Και ένα απόγευμα έρκουμαι σπίτι τζαι βρίσκω την να μάσhεται του πατέρα ότι έφαεν το μισό πισκότο τζαι άφηκεν το άλλο μισό τζιαμέ.
"Εν εκατάλαβα, έπιασες εδοκίμασες το τζι εν σου άρεσε τζι άφηκες το τζιαμέ;"
Μα δεν είμαι εγώ να λαλεί ο πατήρ.
Ακούν με που μπαίνω μέσα, εστράφηκεν πάνω μου: κόρη, έπιαες εδάκκασες το μισό πισκόττον τζαι άφηκες το με τα άλλα μες το δισκούιν; Εν αντρέπεσαι;
Εμπήκα στο νόημα σε κάποια φάση, λαλώ της εν είμαι εγώ, εγώ ούτε καν τρώω πισκόττα με κούννες κλπ.
Το θέμαν έμεινεν τζιαμέ. Νομίζω ούλλοι είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας τη σκέψη ότι υπνοβατούμε τζαι τρώμε. Λίο τζαιρό μετά εξεχάστηκε.

Πριν λίο τζαιρό, έκαμα μάφινς με μπανάνα τζαι μάφινς με κεράσι. Είχα τα σε ένα ειδικό ΤΑΠΕΡΓΟΥΕΑΡ για κέικς, μες στην κουζίνα.

Ξυπνώ ένα πρωί, πάω να φάω ένα με το τσάι μου, θωρώ, είχε ένα που το κάθε είδος κομμένο να λείπει περίπου το μισό που πάνω.
Έρκεται ο παπάς μου το απόγευμα (η μάνα έλειπε ταξίδι αναψυχής) τζαι ρωτώ τον: Μα παπά εν έξερες ποιόν επροτίμας τζαι έφαες τζαι που τα 2;
Όι κόρη λαλεί  μου, εγώ ένα νέσκαφε ήπια το πρωί τζαι έφυα!
Αρχίσαν οι σκέψεις τζιαμέ.

Την επόμενην εφτομάδαν, εβρέθηκε μια σhoκολατούδα ποτζίντες "δείγμα" σάιζ κομμένη/δακκαμένη τζαι επανα-τυλιμένη με το χαρτούδιν της μες στο μπολ που ήταν τζαι οι υπόλοιπες!
Λέιττερ ιν δε γουίκ επήα να πιάσω μια κοφρέτα σερενάτα που επέζησεν στο σπίτι με τις 2 αδερ΄φες της γιατί δεν τις ανακάλυψεν ο φονιάς-πατέρας τζαι όπως πάω να την ανοίξω, συνειδητοποιώ ότι ήταν ήδη ανοιμένη που την άλλη πάντα ΤΖΑΙ γκες γουότ...κομμένη/δακκαμμένη!

Εντωμεταξύ η μάνα ήρτεν τζαι για ακόμα μια φορά εθυμηθήκαμεν τυχαία την καθαρίστριαν η οποία ΠΟΤΤΕ δεν κόφκει ολόκληρη τομάτα να φάει. Εν πα να φέρεις 8 τομάτες τζαι να κόψουμεν που μιάν, τζίνη θα κόψει μια τζαι τη μισή θα την αφήκει τζιαμέ!

Ε, σήμερα το πρωίν εβεβαιώθηκα: Επήα να πιάσω μια σhοκολατούδαν που έφερεν η μάνα που το ταξίδι αναψυχής και εστόλισεν με τέγνην περισσήν σε έναν μαστραππούδιν μες στο σαλόνι. Τζαι ΠΑΛΕ, η μια σhοκολατούδα ήταν κομένη στη μέση και αφημένη με τις υπόλοιπες στο μασταππούδιον στολισμένη ωραία ωραία.

Η καθαρίστρια μας μάλλον ήβρεν τη δίαιτα που της ταιριάζει: Πιάννε ένα τζαι τρώε ΠΑΝΤΑ το μισό. Το άλλο μισό άφηννε το τζιαμέ να θαυμάζεις την ικανότητα σου να ντιστέκεσαι στον πειρασμό!

Πάντως σοβαρά, έχει κάποιος καμιά εξήγηση για τούτο το πράμα; Ο πατήρ κάμνει κάποια σενάρια, αλλά αποκλείω το η συγκεκριμένη γυναίκα να κάμνει έτσι πολύπλοκες σκέψεις. Τζαι αν έθελα να της πω να ΜΕΝ ΤΟ ΚΑΜΝΕΙ γιατί καμια μέρα θα πάω να τζιεράσω κανένα πλάσμα τίποτε τζαι θα τα έβρει δακκαμμένα, πώς πρέπει να της το πω; Όι ότι υπάρχει έτσι περίπτωση αλλά λέμε τωρά..

PS. Φακκούν μου όσοι κόφκουν την ΚιτΚατ έτσι αντί γραμμούδα γραμμούδαν.