Τετάρτη 21 Μαΐου 2014

Άγχο

Πιάνεις ένα email τζαι κόφκουνται τα πόδια σου.
Έπρεπε να νιώθεις μια μίνι ανακούφιση, αλλά νιώθεις να κόφκεται ο αέρας που αναπνέεις.
Instant πονοκέφαλος.
Το σώμα σου ούλλο βαρεί 200 κιλά.
Τραβά σε η γη, θέλεις μόνο να κάτσεις μες σε μια γωνιά, να γύρεις τζειαμέ να πεθάνεις.
Πονεί σε η κοιλιά σου, το στομάχι σου. Θέλεις να πάεις τόιλετ τζαι να κάμεις εμετό.
Τρέμεις, δυσκολεύκεσαι να γράψεις ένα μήνυμα.
Κάμνεις ένα τσιγάρο, πίνεις νερό, πονείς παντού.
Μιλάς τζαι τρέμει η φωνή σου.
Εν μπορείς να συγκεντρωθείς να δουλέψεις κανονικά.

Κι ΕΤΣΙ αγχώνεται η Moonlight.
Ή στα παπάγια της, ή να πεθάνει.
Δεν υπάρχει μέτρον.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Απόγευμα στο πάρκο

Αγαπητοί άνθρωποι που εκμεταλλεύεστε το δημόσιο χώρο του γρεμμικού πάρκου Πεδιαίου, πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε ότι η μια πλευρά είναι ποδηλατόδρομος, και η άλλη πλευρά είναι πεζόδρομος. Επίσης, στο κομμάτι που είναι μαζί ποδηλατόδρομος και πεζόδρομος, άμα έρκεται ποδήλατο πάνω σου, ΤΑΡΑΣΣΕ άμα έχεις τόπο δίπλα σου.

Αγαπητοί γονείς που ξαπολάτε τα ανεγκέφαλα κοπελλούθκια σας μες στο γραμμικό με τα ποδήλατά τους, τα μωρά σας θέλουν τρέινινγκ. Εξηγάτε τους πώς να χρησιμοποιούν τον τόπο. Εξηγάτε τους ότι εν πρέπει να ΞΑΠΟΛΟΥΝ τα ποδήλατα τους χαμέ, δίπλα δίπλα, να πιάνουν ούλλο το πλάτος του δρόμου και να πρέπει να κάμνουμε ακροβατικά για να περάσουμε που τζειαμέ. Εκτός αν δεν το κόφκει ούτε εσάς ο νους σας (τάχα ρωτώ, αλλά ξέρω ότι έτσι είναι).

Και κυρίως (και εδώ θέλω την προσοχή σας), αγαπητοί στρατόκαβλοι που πάτε στο γραμμικό και ασκείστε μες στην κοίτη (χωρίς νερό) του ποταμού, ο πεζόδρομος/ποδηλατόδρομος ΔΕΝ είναι πάτωμα γυμναστηρίου για να κάμνετε ασκήσεις εδάφους-εδάφους. Guess what? Ο πεζόδρομος/ποδηλατόδρομος είναι δρόμος όπου κινούνται πεζοί και ποδηλάτες!!!
Όταν απλώνεις χαμέ σε ζεύγη τζαι πιάνεις ούλλο το πλάτος του δρόμου, σε 2 σειρές, τζαι οι άλλοι καβλάντηες στέκουνται πίσω σου τζαι χάσκουν να έρτει η σειρά τους να τους πει ο δάσκαλος/τρέινερ/ινστράκτορ/πασh καβλάντης να ππέσεις χαμέ τζαι να κάμεις κάμψεις τζαι εν ξέρω τι άλλο, εν καταλάβεις ότι ΕΝΟΧΛΕΙΣ ΟΥΛΛΟ το άλλο κόσμο που χρησιμοποιεί το ΔΗΜΟΣΙΟ τούτο χώρο;
Τζαι κύριε ινστράκτορα (που είσαι τόσο σπουδαίος που μιλάς στους μαθητές/στρατιώτες σου με το "σκάσε"), άμα σου επισημάνουν περαστικοί στο χαλαρό ότι "σάννα τζι έννεν πολλά καλός ο τόπος σας δαμέ", προσπάθα (εν δύσκολο, ξέρω το, αλλά προσπάθα) να σκεφτείς ότι ΜΠΟΡΕΙ και να έχει δίκαιο ο άνθρωπος του θεού, ΑΝΤΙ να απαντήσεις "ούτε εσάς".
Και μια συμβουλή από μένα για σένα: Προσπάθα να γυμνάσεις τζαι νάκκον τον μικροσκοπικό σου εγκέφαλο μπας τζαι γίνει τίποτε, γιατί όπως σε θωρώ εν θα πάεις τζαι πολλά πάρακατω μόνο με τη γυμναστική σου.

Ουστ. Γύφτοι.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Αξεσουάρ Ποδηλάτου: να πάτε αλλού

Εισαγωγή:
Αγόρασα τελικά το γενεθλιοδώρο μου από τους φίλους και τον εαυτό μου, που ήταν κάτι που το ήθελα εδώ και περισσότερο από ένα χρόνο: ένα ποδήλατο.
Για να μπορώ να το χρησιμοποιώ χωρίς πολλές πολλές σκέψεις και προγραμματισμό χρειάζεται να αγοράσω κάποια επιπλέον πράγματα όπως φώτα, καλάθι, κουδούνι και τέτοια.
Το ποδήλατό μου δεν χωρά μέσα στο αυτοκίνητό μου, και φυσικά δεν έχω ακόμα το εξάρτημα για να το μεταφέρω πίσω από το αυτοκίνητο, οπότε αν θα το πάω κάπου μαζί μου πρέπει να βρω άλλο τρόπο.
Το πρόβλημα είναι ότι το κατάστημα που μου συστήνουν όλοι είναι αρκετά μακριά από το κέντρο και μου είναι αδύνατον να ποδηλατήσω μέχρι εκεί. Έτσι είπα να ρωτήσω και σε άλλα καταστήματα για τιμές για να δω τι παίζει γενικότερα, μέχρι να βρω τρόπο να πάω εκεί που μου λένε όλοι, μαζί με το ποδήλατό μου.

Χτες που έβρεχε (αν είναι ποτέ δυνατόν, Μάιο μήνα, τς τς τς), πέρασα από ένα ποδηλατά κοντά στο σπίτι μου όπου ξέρω ότι μπορώ να πάω  με το ποδήλατο άνετα αν χρειαστεί για να μου εφαρμόσει ό,τι χρειάζομαι. Χαιρετώ και λέω ότι ενδιαφέρομαι για φώτα, καλάθι, κουδούνι, κλειδαριά και τέτοια πράγματα.
-Το ποδήλατο είναι δικό μας;
-Όχι.
-Μμμμμ.....εεεεεε......είναι καινούργιο ή παλιό;
-Καινούργιο.
-Ε, εμείς εν εξυπηρετούμε ποδήλατα που δεν είναι δικά μας.
-...
Αναγνώστη μου, έμεινα. Έμεινα κι έχασκα, και εγέλασα και είπα του "χα, οκ, μπάι τότε", τζι έφυα σε κάτασταση wtf.


Αναγνώστη μου, θέλω λογική εξήγηση. Μες το νου μου μόνο μια εξήγηση παίζει και δεν νομίζω ότι μπορεί να στέκει: να εσυνδυκαλιστήκαν οι ποδηλατάδες της Κύπρου/Λευκωσίας και να δέχουνται να εξυπηρετούν μόνο ποδήλατα που' λλόου τους μόνο. Για να πατάξουν τες αγορές που ίντερνετ, για να πατάξουν τον συνάδελφο που πουλά λία ποδήλατα τζαι παμόν αξεσουάρ σε χαμηλές τιμές, για να σε υποχρεώσουν εσένα που έδωκες κάτι παραπάνω τζι εγορασες το ποδηλατούι σου που τον χαϊκλασάτο λευκωσιάτη ποδηλατά να παέις στον ίδιο να αγοράσεις μια τρόμπα με €80.
Αντιλαμβάνεσαι ότι εν υπάρχει έτσι τσhασς (sic), έννε;

Που τζειαμέ τζαι τζει περιμένω να ακούσω που εσάς γιατί μπορεί να μεν καϊλά να με εξυπηρετήσει.

Εν εμπορούσε να μου πουλήσει πηλέ μου μιαν κλειδαριά;
Εν εμπορούσε να μου πει έχω τα τούτα, εν τόσα αλλά έννα τα βάλεις μόνη σου;
Εν εμπορούσε να μου πει κανονικά εν χρεώνω τη δουλειά μου για τα δικά μας ποδήλατα, αλλά εσένα έννα πρέπει να σε χρεώσω τζαι εργατικά αφού έννεν που δαμέ αγορασμένο;- αν ήταν τούτο το θέμα του!

Πραγματικά, απορώ τι άλλο μπορεί να ήταν ο λόγος και δεν περνά που το μυαλό μου. Ποιός διώχνει πελάτες τη σήμερον ημέρα, τζαι για ποιό λόγο;

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Bombay Aloo a la Moonlight

Αποφάσισα να δω πώς γίνεται ένα που τα απλά αλλά γευστικά φαγητά που απολαμβάνω όταν πάω για Ινδικά, αλλά ποτέ σχεδόν εν παραγγέλνω γιατί εν ήδη overload φαγητού η κατάσταση συνήθως.
Εννοείται, έπρεπε να επέμβω στη συνταγή για να τη διαμορφώσω στα μέτρα μου. Το αποτέλεσμα μου άρεσε και σας το δίνω.

4 μέτριες πατάτες
νερό-αλάτι
3 κουτάκια ηλιέλαιο
1 κρεμμύδι όχι πολύ ψιλοκομμένο
1 τομάτα κομμένη σε κυβάκια
1 κομματάκι τζίντζερ ψιλοκομμένο (αναλόγως γούστου)
1 κουταλάκι κάρι
1/2 κουταλάκι τούρμερικ (κιτρινόριζα/κουρκουμά)
1 κουταλάκι κύμινο ολόκληρο (όχι σκόνη)
1 κουταλιά μουστάρδα
1 κουταλιά σουσάμι
1 κουταλιά mango chutney
1/4 κουταλάκι τσίλι
πιπέρι μαύρο
3 κουταλάκια σάλτσα τομάτας


Καθαρίζετε τις πατάτες (ή απλά τις πλένετε καλά αν σας αρέσει η φλούδα).
Κόβετε σε κυβάκια-μπουκίτσες.
Ρίχνετε στο νερό με λίγο αλάτι και βράζετε μέχρι να είναι μαλακές (όπως για πατατοσαλάτα).
Σε μια αντικολλητική κατσαρόλα ζεσταίνετε το λάδι και τσιγαρίζετε το κρεμμύδι.
Πριν ροδίσει το αφαιρείτε και το αφήνετε σε ένα πιατάκι.
Στο ίδιο λάδι ψήνετε το τζίντζερ να μαλακώσει.
Ξανά, αφαιρείτε στο πιατάκι.
Στο ίδιο λάδι ρίχνετε το κύμινο με τη μουστάρδα και τη σάλτσα τομάτας.
Μόλις καεί λίγο το κύμινο, προσθέτετε λίγο νερό από τις πατάτες, το κάρι, το τούρμερικ, το τσίλι, το mango chutney, την τομάτα, το σουσάμι.
Ανακατεύουμε και προσθέτουμε το κρεμμύδι και το τζίντζερ.
Μόλις είναι ψημένες και οι πατάτες τις προσθέτουμε και ανακατεύουμε να πάει παντού το μείγμα και είμαστε έτοιμοι.

Εγώ σερβίρω με γιαούρτι γιατί θεωρώ ότι πάει τέλεια με το κάρι.

PS. Δυστυχώς έχασα τις φωτογραφίες από το κινητό μου, και δεν θα κάνω το φαγητό αυτό any time soon ξανά οπότε ακόμα μια συνταγούλα χωρίς φωτογραφία... Σόρυ!