Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Δεύτερη σκέψη

Ούλλοι έχουμε κάποια άτομα που εν απλά γνωστοί μας, που ίσως κάποτε είχαμε τη διάθεση να γίνουμε φίλοι τζαι τελικά κάποια πράματα που εμεσολαβήσαν εκάμαν μας να ξενερώσουμε... Άμα ένα άτομο με το οποίο έχεις αυτήν τη σχέσην, σου πει κάτι το το οποίο ξέρεις ότι μάλλον δεν θα είναι καλό για τζίνους αν γίνει, αλλά τζίνοι δεν ξέρουν, λαλείς τους το; Είμαι σε μια πολλά περίεργη φάση. Να ξέρεις ότι κάποιος θα ριψοκινδυνέψει να χάσει περιουσία για κάτι, το οποίο δεν θα του φκει σε καλό... Να ξέρεις ότι το ξέρουν πολλά άτομα γυρώ του, κοντά του, αλλά μα μεν του διούν μια προειδοποίηση...τζαι να είσαι τζι εσύ που ξέρεις πως αν πεις κάτι έννα σε πουν κακό, να το πουν παντού, τζαι τελικά όταν θα έχεις δίκαιο εν θα σκεφτούν καν ότι εσύ τα είχες πει... Ξέρω ότι ακούεται κατζία να το ξέρω τζαι να σκέφτουμαι να το πω, αλλά έννα εφαρμόσω την τεχνική που εφαρμόζει τζαι τζίνο το άτομο απέναντι στους υπόλοιπους, μη οικογένεια του. Να μιλώ μόνο για τα ωραία, τα ευχάριστα, να μεν νοιώθω άςhημα, τζαι κανεί. Εξάλλου κατά τη γνώμη μου εν πράμα που έπρεπε να το ξέρει αν σας πω πόσοι τζαι πόσοι το ξέρουν τζαι εν μιλούν... Τη σκέψη τούτη εθύμησε μου την η neerie με το πστ της σύμμερα. Εν διαφορετκό πράμα, αλλά εν παρόμοιο το συναίσθημα τελικά νομίζω...

Σάββατο 19 Μαΐου 2012

το μαγιό

Ok, είναι περασμένα μέσα Μαΐου, κυκλοφορώ με μακρυμάνικα στη Λευκωσία, ενώ έχω εξοπλιστεί με 5-6 μπικίνι (και άπειρους συνδυασμούς) και δεν έχω καν την άδεια για να πάω θάλασσα αρκετές φορές ώστε να τα φορήσω ούλλα.... :S

Fun Fact: για κάποιο λόγο πάντα θέλω να γράφω το μαγιό με ω. Μαγιώ. Μάλλον εν επειδή στα γαλλικά εν πιο μακρύ το ο του. Τέσπα. Πρέπει να το ξεπεράσω.

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Κυπραίοι

Εντάξει, επάννησα κι εγώ το αεροδρόμιο Πάφου επιτέλους.
Έχω 2 σχόλια να κάμω, στα οποία θέλω βοήθεια να εντοπίσω το παράλογο της σκέψης μου ή τον υπεύθυνο για να μιλήσω.
Ξεκινώ με σειρά εμφάνισης:
1. οργανώνω ταξίδι από αεροδρόμιο Πάφου. Κοιτάζομεν από'δω, κοιτάζομεν από'κει, πουθενά λεωφορείο για το αεροδρόμιο.
Στέλλουμεν e-mail στο αεροδρόμιιο και ζητούμε πληροφορίες ως ταξιδιωτικοί πράκτορες (υποψιάστηκα  ότι έτσι θα είχε πιο μεγάλη βαρύτητα για τζίνουν να δουν ότι έννεν μόνο ένας άθρωπος που ταλαιπωρείται, αλλά πολλοί που ΔΕΝ τους προτιμούν για τούτο το λόγο). Η απάντηση είναι να δούμε το σάιτ τους. (Σάννα τζαι εκατέληξα να τους στείλω e-mail επειδή ήταν πιο ορατό το mail τους πας στο σάιτ, ή ήβρα το αλλού). Εξηγώ ότι είδα το αλλά ΔΕΝ βρίσκω την πληροφορία που ζητώ ,τζαι άρα φαντάζουμαι ότι δεν προσφέρεται έτσι πράμα. Λέω τους ότι δεν εξυπηρετούν τα 2(!) λεωφορεία της ημέρας που κάμνουν το δρομολόγιο αεροδρόμιο-πόλη Πάφου το χάραμα και το απόγευμα, και μου απαντοά άλλο άτομο ότι δεν είναι ευθύνη του αεροδρομίου να υπάρχουν λεωφορεία που συνδέουν το αεροδρόμιο με άλλες πόλεις. Και μου λέει να επικοινωνήσω με τις ιδιωτικές εταιρείες.
Σάννα τζαι εν λογικό να ξέρω ούλλες τες εταιρείες που ΘΑ ενδιαφέρουνταν να κάμουν τούτο το πράμα... σίγα μεν ζητήσω και προσφορά για να ξεκινήσει η υπηρεσία!
Δαμέ θέλω να μου πείτε με ποιόν θα έπρεπε να επικοινωνήσω αν όι με το αεροδόμιο, τζαι αν εν ευθύνη μου εμένα σαν εταιρείας ή επιχειρηματία να επικοινωνήσω με το αεροδρόμιο γα να ζητήσω να βάλω λεωφορεία για το αεροδρόμιο τους!

2. φτάνω στο αεροδρόμιο (όι με λεωφορείο), τζαι πάω να κατουρήσω. στο χώρο των αφίξεων από όπου επέρασσα έδωκεν μου ένας ζόλος. Με το που τον επέρασα, επέρασεν ο ζόλος. Suspiciously τοπικός ζόλος. Στην επιστροφή που την τουαλέτα, εντοπίζω την πηγή του ζόλου. Ένας τύπος απλώνει στες καρέκλες του χώρου αναμονής αφίξεων, με μαξιλάρι τη βαλιτσούδα του. Τα πόθκια του πιο μαύρα που κατρά πουκάτω. Τζαι καθώς το βλέμμα ανεβαίνει που τες πατούσες πάνω θωρώ το τζην του κατουρημένο. Ε-καρα-εντοπίστηκε η πηγή του ζόλου.
Επαλάβωσα για λίο τζαι εσυνέχισα να περπατώ προς τες αναχωρήσεις. Φτάνω στον έλεγχο κάρτας επιβίβασης και λέω στην κοπέλλα εκεί ότι ένας άνθρωπος στο χώρο των αφίξεων μάλλον κατούρησε το παντελόνι του καθι μυρίζει και απαίσια και να κάνουν κάτι... Η απάντηση άφησε με εμένα και τα άλλα 2 άτομα που εσυνταξιδεύαμε χάσκοντα!
"Ξέρω το μάνα μου, εν μεθυσμένος, έχου που η ώρα 4 που εν τζιαμέ".
Προχωρώ μέσα τζαι απλά σκέφτουμαι το ενδεχόμενο να επνίηκε μες στον εμετό του, το ενδεχόμενο να ήταν τόσο intoxicated που να έπεσε σε κώμα ή να επέθανε τζιαμέ...τζαι οι "υπεύθυνοι" (ο Θεός να τους κάμει), να σκέφτουναι ότι "εν μεθυσμένος, άφηστον".
Κατ'αρχάς απορώ. Αν παν 30 άτομα σε έτσι κατάσταση τζαι αρκέψουν να κάμνουν εμετούς τζαι πισhιά μες στο αεροδρόμιο, έννα πουν το ίδιο; Εγώ λαλώ σου θα τους ενόχλαν μόνο τζαι μόνο αν ετζοιμούνταν χαμέ 10 πλάσματα, πόσο μάλλον τούτο. Άλλο πράμα. Άτε τζαι εν σκέφτουνται σαν αθρώποι, σκέφτουνται σαν επιχείρηση. Που ποιά άποψη εν πειράζει μια επιχείρηση-αεροδρόμιο η πρώτη εικόνα/μυρωδιά ενός ξέρου στη χώρα σου που χρισημοποιεί το αεροδρόμιό σου, να είναι τούτη;
Εξηγήστε μου πάλε, με ποιόν πρέπει να επικοινωνήσω με τούτο, τζαι αν είμαι παράλογη σε τούτο που σκέφτουμαι πάλε...

PS: Για το ταξίδι θα ακολουθήσει ποστ σύντομα...